***********************************SAMMY'S POV************************************
Nagising akong wala na akong katabi, wala ng Sander na nakayakap sa akin. Nakatingin lang ako sa kisame at napaisip...si Sander ba talaga yung yumakap sa akin kagabi? Siya ba talaga yung nagcomfort sa akin? Baka naman nananaginip lang ako, si Sander? Naging mabait sa akin? Wow!
Tumagilid ako para tumingin sa orasan sa side table kung anong oras na.
10 a.m. na pala, kaya pala nagugutom na ako. May napansin akong papel na nadadaganan ng alarm clock ko, kinuha ko ito at binasa.
Good Morning. Ready na ang breakfast mo, nasa kitchen. Text me kung aalis ka.
-Sander
Nakatitig lang ako dun sa papel, ayaw pang sumink-in sa utak ko yung nakasulat...
Seriously? Si Chupi nagsulat ng ganito?
I mean, di kasi normal para kay Sander ang mag-iwan ng note...oo nung birthday ko nag-iwan siya ng note pero para bumati dahil birthday ko pero iba 'tong ngayon eh, nag-iwan siya ng note para lang batiin ako ng good morning? para sabihing may pagkain na sa lamesa? para sabihing magtext ako sa kanya 'pag aalis ako? ay teka teka, bakit ko kailangang magtext? Sino ba siya?
"Siya si Sander, Sammy. Asawa mo. Ang dahilan kung bakit ka nandito sa bahay na 'to at kung bakit nagugulo ang tahimik mong buhay." sabi ng isip ko.
Pero...
anong nakain ni Sander ngayon? Napabuntong hininga na lang ako, kinuha ko yung unan at tinaklob sa mukha ko.
"Aaaggghhhh ang gulo gulo! Nakakainis ka Sander! Naguguluhan na ako sa 'yo! Aaaaggghhh!!!" sigaw ko habang nakatakip ang unan sa mukha ko, paikot-ikot ako sa kama hanggang sa di ko namalayan nalaglag na naman ako.
"Aray ko!" inda ko habang ang kamay ko ay hinihilot ang balakang ko masakit,"naku kasalanan lahat 'to ni chupi eh! Ginugulo niya ang sistema ko nitong mga nakaraang araw! Aisshh!" busangot kong sabi. Iniling-iling ko ang ulo ko, umaasang mawala ang imahe ni Sander sa utak ko kahit ilang saglit ko."Aaaaaaggghhhhh nakakabuwang!" patuloy pa rin ako sa pag-iling, para na akong tanga. Nasa kalagitnaan ako ng pagdadrama ng biglang magring ang cellphone ko. Tumayo ako kahit masakit pa rin ang balakang ko at iika-ikang umupo sa kama at kinapa kung nasaan ang cellphone ko. Nung makapa't makuha ko na ay tinignan ko kung sino ang tumatawag...
*Parekoy <3's calling*
Halalalalala! Lalong nagpanic ang sistema ko ng makita ko ang screen ng cellphone ko, tumatawag si Shaun! Anong gagawin ko? Sasagutin ko ba o hindi? Anong sasabihin ko?Anak ng tortang talong naman oh!
Huminga ako ng malalim, haaayyyy bahala na nga.
Pinindot ko ang answer button.
"H-hello parekoy?" nauutal ko pang sabi. Di ko alam kung kinakabahan ba ako o ano, basta di talaga ako kumportable sa sitwasyon ko ngayon...naguguluhan na talaga ako sa sarili ko.
"Uhmmm...Samantha? P-pwede ba kitang maaya ulit lumabas...please...please parekoy..." si shaun inaaya ulit akong lumabas? p-pero...
Aaaaggghhh!!! Anong dapat kong isagot?!
"S-shaun..."
"Please Sammy, let me prove myself for a month...you...you don't say no...ang sabi mo lang...", huminto si Shaun at narinig ko ang isang buntong hininga sa kanya bago muling nagsalita muli, "ang sabi mo lang, you'll give me the answer after a month...so please, a-ayoko ng maging torpe Samantha, please....l-let me..."
"Let you what, Shaun?"
"Let me date you for a month."
"A...a month?"
"Yes, a month. Samantha, I'll be yours for a month."
"P-pero..."
"Please...."
"P-pero..."
Nasa kalaliman ako ng pag-iisip ng biglang may kumatok sa pinto.
"Pichu?" sabi nung kumakatok. Si Sander. Nakauwi na siya? Ang bilis naman ata!
"Yep!" sagot ko naman para malaman niyang nasa loob ako pero wrong move ata ang nagawa ko dahil biglang nagsalita si Shaun....
"Thank you Parekoy, thank you." si Shaun.
Halakang palakang kabkab na kumakalabukab! Akala ata ni Shaun...
"S-shaun! It's not my--
"I'll pick you up later. Ok? Let's eat lunch together. Bye Parekoy! Thank you!" then wala na. Binaba niya na.
Anak ng Oh my! What have I done?!
******************************FRANCES' POV************************************
"Hey! Long time, no see." sabi ko habang papalapit sa pwesto kung saan siya nakaupo.
"Hey!" bati din niya. Hinalikan ko siya sa cheeks. Nagpakagentleman naman siya at inusog ang upuan para makaupo ako. Syempre, prinsesa nga ako eh.
"Thanks." pasweet na sabi ko. Minsan namamangha ako sa pagpapakitang-tao ko....ganoon ba talaga ako kaeffective umacting? Hahahaha. Para silang mga tanga.
"So, kamusta ang bakasyon?" casual na tanong niya.
"Ehm...usual." I rolled my eyes then take a sip on my drink.
Nagkwentuhan lang kami saglit at saka na ako nag-usisa tungkol sa pinapagawa ko sa kanya.
"So, kamusta na yung task ko sa'yo? Ok na ba ang step 1?" nakangiti kong sabi.
"Yeah. Done with it."
"Kilala mo na siya?"
"Who? Samantha? Yeah. We're....friends now?" he said.
"Really?" my voice filled with amusement. Mukhang nasusunod lahat according to what I have planned.
"Yeah. So, sasagutin mo na ba ako Frances?" tanong niya.
Hahahah. Ikaw? Sasagutin ko? Hahaha, as if! Well, I don't want you, but I need you now. Kailangan kita para magtagumpay ang plano ko, ikaw ang isa sa mga alas ko.
"Hmmmm...not so fast, Nathan babe. Step 2 and Step 3, remember?" malambing kong sabi.
Oh gosh, gustong gusto ko ang mga ganitong role dati pero nakakasawa na.Like magpapacute, papalambing and everything. Naeexcite na akong maging maldita...to be mean inside and out..
Well frances, konting hintay na lang, you'll take the spotlight na.
Hinawakan niya ang kamay ko, like ewwww!!!! but ok, I don't have a freakin' choice, but to act like a sweet angel to him. This is so not primadonna!
"Tell me Frances, bakit mo ba pinapagawa sa akin ang mga bagay na 'to? Bakit parang masyado ka atang intereasado kay Samantha?" tanong niya sa akin.
" Bakit gusto mong malaman?" tanong ko sabay hila ng kamay ko. Nagsususpetsa ba siya sa akin? nag-act ako na parang nagtatampo na nagagalit.
"Wala lang, hey, wag ka na magalit....i'm sorry ok? Hindi na po mangungulit about that ok? Peace na tayo babe?" sweet na pagsusumamo niya.
Nakisakay na lang ako sa trip niya at pinagpatuloy ang pag-arte.
Oh Nathaniel! Isa ka rin sa kanila, mga uto-uto.