Keyifli okumalar 🎈
___
Bundan şimdi hisleri olduğunu mu çıkarmalıydım? Titrek bir nefes aldım. "Şimdi ne değişti? Neden mesafelerini yıkıp,yeniden konuşmaya başladın?"
Cevap vermediğinde inatla devam ettim. Artık açık olacaktım. "Eskiden hislerin yoktu durdun,şimdi ne değişti Ata?"
Yanımıza gelen arkadaşıyla araladığı dudaklarını kapattı. Bu da tam zamanında gelmişti gerçekten. "Merhaba Arya."
Ben onu biliyordum ama o tanımıyordu ki. Adımı söylemesiyle şaşırdım. Kaşlarım havaya kalkarken ; "Merhaba." dedim.
"Geçen gün için kusura bakma."
"Önemli değil, unutmuştum çoktan." Yalandı. O anı unutmak mümkün değildi benim için. Elbette bunu onların bilmesine gerek duymadım. Yanan ışıkla karşıya geçtik. Bir ara Ata'nın dirseğiyle Eren'in karnına vurduğunu görmüştüm. O ise buna aldırış etmemiş sessiz sessiz gülüyordu.
Okula geldiğimizde sınıfın olduğu kata çıkmaya başladık. Ata'nın yakınımdan gelen sesiyle ona döndüm. "İyi miyiz?"
Ne ara Eren'i atlatıp yanıma gelmişti anlamadım. Cevap vermediğini hatırlatmak istedim büyük bir istekle. "Bilmem, cevap versem mi acaba bu soruya?"
"Yapma ama." Sınıfımın önüne geldiğimizde durdu. Kapıya yaslanıp bana bakmaya devam etti."Bir gün sen de alırsın cevabını Arya. Ama bugün bunu söylemen gerek. "
"Peki,iyiyiz. Sorun yok."
Yüzünde oluşan gülümsemeyle kafasını salladı. Sınıfına doğru yürürken ben de bizim kapıyı açtım. Tam kapatacakken duyduğum şeyle duraksadım. "Bu arada, şarkının sözleri güzelmiş."
Büyüyen gözlerimle arkama baktım. Duymuş muydu o? Allah'ım neyle sınanıyordum ben? Her gün bu çocuğa yakalanmak zorunda mıydım?
Selammm ✨ Uzun zamandır bölüm gelmedi çünkü bölümler kafamda oluşuyor ama bir türlü yazamıyorum. Sizi de artık bekletmek istemediğim için hızlıca bir bölüm yazmaya başladım.
Bölümü nasıl buldunuz?
Yorumlarınızı bekliyorum