60. Bölüm

47.3K 2.3K 1K
                                    

Keyifli okumalar🌸

___

Kantin kapısından içeri giren Ata ve Sude'ye baktığımda el ele olmaları canımı sıksa da kendimi tuttum. Sude suratındaki zafer sırıtışı ile bana bakış atarken tuttuğu eli daha çok sıkıp daha da belli etmek adına yukarı kaldırdı. Gözlerimi devirdim.

Ata'ya yaklaşıp gülerek bişeyler derken tahmin ettiğimiz gibi bizim yanımıza geldi. Önümde durup Ataya iyice sokulurken konuştu. "Tatlım, üzülmüyorsundur umarım. Ya da boşver. Üzülebilirsin" Sırıttım.

"Üzülmüyorum. Neden üzüleyim ki? Ama senin üzüleceğini düşünüyorum. Ve inan bu hiç umrumda olmayacak" Birleşik olan ellerini havaya kaldırdığında Atanın elini o bıraksa düşecekti resmen. Hâlâ onun parmaklarını birleştirmediğini hatta elinden en uzak nasıl tutabilirse o şekilde tuttuğunu fark etmemişti.

"Görmüyorsun sanırım. Zaten olacağını bildiğimiz bir şeydi bu şaşırmaman normal. Sende biliyordun Ata'yı hak etmediğini" Güldüm. Birazdan göreceğiz kim neyi hak ediyor. "Güzelim" Atanın sesini duyduğumda ikimiz de başımızı kaldırdık. Onun gözleri direkt bendeyken Sude üstüne alınmıştı. "Efendim aşkım" Aşkım mı? Ciddi misin sen? İğrenir gibi ona Bakışlarımı çevirdikten hemen sonra

Ata'nın elini çekip bana gelmesi ile ona döndüm. Kolunu omzuma atıp saçımı öperken sadece bana bakıyordu. Ondan bakışlarımı alıp Sude'ye döndüğümde yüzündeki şaşkınlığı gördüm. "Ata? Sevgilim iyi misin?" Ata kafasını ilk defa ona çevirerek salladı.

Elimle omzumdaki elini tutarken parmaklarımızı birleştirdi. Bana bakıp gülümsedikten sonra kantinin girişinde duran Eren'e seslendi. "Kardeşim başlat bakalım" Eren gülerek kafasıyla onaylarken  küçük hoparlörden konuşma sesleri yükseldi. Sude daha da şaşkına uğrarken gözleri Ereni buldu. Tüm kantin durmuş bizi dinlerken kızların iğrenir bakışları Sudenin üstündeydi.

Zaten çoğu kız onu hareketlerinden ve tavırlarından dolayı sevmezken bir de bu planını duymuş daha da sinir olmuşlardı. Yanında sevgili olanlar daha da sinirlenirken Sude bağırarak herkese göz gezdirdi. "Yalan! Kim yaptı bunu? Oyun bu!" Herkes onaylamazca kafasını iki yana sallarken Ata ve bana döndü. Bana doğru yürürken sinirle bağırıyordu.

"Sen yaptın değil mi? Ata ile olmamıza dayanamadın! Geberdin kıskançlıktan! Yalancı! Ya Ata sen buna mı inandın? Nasıl inanırsın? Kaç senelik ben varken?" Ağzımı açıp iki çift edecekken Ata işaret parmağını dudağıma bastırıp gözlerini kapatıp açtı. Bu ben halledicem demekti onun dilinde. 

Beni hafiften gerisine doğru çekerken Sude'ye doğru eğildi." Yalan mı? Burada yalan söyleyen biri varsa o da sensin Sude. Eğer bu ses kaydı olmasaydı da Arya'ya inanırdım ben. Sana üzüldüm biliyor musun? Harbi üzüldüm. Annesi zor durumda kendisi zor durumda dedim." Sesi git gide yükselirken devam etti.

"Ama sen naptın? Kendi kendine bir hırs uğruna onlarca yalan söyledin! Benim eskiden tanıdığım insan bu değildi! Artık tanımayı da görmeyi de istemiyorum zaten! Haydi yoluna." Sude dolan gözleriyle bize baktı. Atadan böyle bir çıkış beklemiyor gibiydi.

Ellerini Ataya doğru uzatırken yüzünü tutmak istediğini anladım. Atayı sweatinden tutup geriye doğru çektiğimde elleri havada kaldı." Gerçekten utanmıyor musun hâlâ? Görmüyor musun herkesin sana olan bakışını, nefretini? Daha fazla düşürme kendini de git. " Eli bu sefer bana doğru atılırken karşılık vermek adına hareketlenecektim ki Ata belimden tutarak geriye çekti. "Onu ben seviyorum anladın mı? Ben! O seni sevmiyor bile! Sevemezsin Ata! Onu sevemezsin!

"Kızım anlayışın mı kıt? Hâlâ sevgilisi olan çocukla uğraşıyorsun ya? Gurursuz musun sen?" Kardelen araya girerken Eren ne ara kapının önünden geldiğini anlamadığım bir şekilde onu kafasından tuttu. Evet evet kafasından. "Şttt sakin ol şampiyon."

Basketçi |                                              Yarı Texting/ TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin