( PRESENT )
Simula noon.
Pumunta kami ni marcky dala ang naipon kong pero ng hindi alam ng pamilya ko. Umalis ako sa bahay at naiwan ang isang sulat sa ibabaw ng kama ko para sa kanila.
Pinili kong manirahan sa maynila.
Para makalimutan lahat.
Nag- aral ako sa umaga habang nagtatrabaho sa gabi habang iniiwan ko naman si marcky sa katabing kwarto ng inuupahan naming apartment na si manang yoli na matandang dalaga.
Dun kodin nakilala si James ang mentor ko sa lahat. Ng mag apply ako sa isang resto bar bilang isang waitress.
Nakipag away pako dito na nauwe aa sabunutan. Masyado itong malaking tao para makipagsabunutan sa maliit na kagaya ko.
At doon ko ito nakitang umiyak. Broken hearted pala ang luka.
Simula nang mangyaring away namin naging kaibigan ko ito. At mento sa lahat.
Binalik nya lahat ng nawalang tiwalang nawala ko para sarili ko.
Naranasan Kong igalang kahit ang alam nila na single mom ako.
At doon ko ulit naisipan na tawagan ang pamilya ko.
Dinig kong nag-iyakan ang mga ito sa kabilang linya ng marinig ang boses ko.
Pilit nilang tinatanong kung nasaan ako pero hindi ko sinabi man lang sa mga ito.
Sinabi ko nalang na kapag handa na akong umuwe. Uuwi ako.
Lumipas ang taon ako ang namahala sa lahat ng branch ng resto-bar at restaurant ni James. Habang ito puro lakwatsa ang alam.
Sa manila ako ang boss.
At si marcky ang naging buhay ko.
At ngayon ibinabalik nila ang nakaraan ko.
Na sisiguraduhin kong hindi na mauulit ulit.
Niyakap ko si marcky nang mahigpit na parang mawawala ito sakin.
Bago ko iwinaksi ang mga alala sa utak ko.
Kinabukasan.
Maaga akong nagising at ang naabutan ko lang at si manang Mildred.
Ang matagal naming kasambahay noon.
"Goodmorning manang"
nakangiting bati ko dito.
"Oh! Magandang umaga naman sayo Hindi ko akalain na lalaki ka ng ganyan kaganda.."
Natutuwang sabi nito.
Nakangiti lumapit ako dito sabay yakap.
"Si Manang talaga lagi parin akong binobola."
nakangiting sabi ko..
"Talaga naman ahh. Oh bakit ka pala maagang nagising.."
tanong Ni manang..
Tumingin ako dito bago binuksan ang ref.
"Sanay na po dahil Kay marcky. Alam nyo naman po ang mga bata. Mas gustong paglutuin ang mommy nila ng breakfast."
"Tama ka dyan parang kayo lang dati ng mga kapatid mo.."
natatawang sabi nito.
"Ang tagal na palang panahon ang lumipas. Tingnan mo ngayon may anak kana."
Ngumiti ako kay manang bago nagsimulang magluto.
Oo nga.
Ang tagal na simula noong nangyare lahat.
Yung magre-request pa ako Kay mom na ipagluto ako ng pancakes.
At ngayon ako naman ang nagluluto para sa anak ko.
"Namis ko itong tanawin na nakikita ko"
Napatingin ako sa nagsalita.
Si Kuya tomy ang Kuya ko..
"nakakapanibago nga lang kase noon hindi kapa marunong magluto.." Nakangiting sabi Ni Kuya habang nakasandal sa pinto ng kusina at nakatingin sa akin.
Lumapit ako dito sabay yakap.
"Because I'm a woman now kuya. Hindi na ako yung tamara na iyakin noon"
Nakangiting sabi ko dito.
Bago kumalas sa yakap Ni Kuya tomy.
"Nope.."
pinisil Ni Kuya ang pisngi ko..
"Dahil ikaw parin ang nag iisang princess namin"
nakangiting sabi Ni Kuya..
I rolled my eyes.
A usual..
Princess parin.
Tomy POV
My name is Tomy Alleje.
Siguro nakilala nyo ako na serious type of person.
Totoo yun and a protective brother din basta si Tamara ang pinag-uusapan..
Pero ng lumayo ang nag iisang babaeng kapatid ko. Hindi ko nagawang magpakakuya sa kanya.
Naging dahilan ng paglayo nya sa amin na pamilya nya ay dahil gusto nyang tumakas sa sakit ng nakaraan.
At iyon ang Napili nyang dahilan.
Ang tumakas.
At magpakalayo- layo sa aming pamilya nya.
Present day.
Bumaba na ako para mag breakfast.
Dahil maaga akong pupunta ng opisina.
Simula ng maka graduate ako..
Ako na ang humawak sa negosyo ng pamilya.
Hindi naman makakatulong si tyron.
Because of his modeling career.
Napatigil ako sa tapat ng kusina ng marinig ko ang boses Ni Tamara.
Dahan dahan akong lumapit sa pinto.
Habang nakatingin Kay princess.
Ang laki na ng pinagbago nya.
After six long years.
Nandito na ulit sya.
Ang kapatid ko.
Ang prinsesa ng pamilya namin.
"Nakakamis ang tanawin na nasa harapan ko. "
napatingin sa saken si princess..
"Nakakapanibago nga lang kase noon hindi kapa marunong magluto.." natatawang sabi ko habang papalapit sa kanya.
Nakangiti itong lumapit sakin sabay yakap.
"Yes Because I'm a woman now hindi na ako yung tamara na iyakin noon"
Natatawang sabi nito
I hugged her back.
Gosh i miss her hug.
My little princess..
Kumalas na ito sa yakap ko..
"Nope"
sabay pisil sa pisngi nito
"dahil ikaw padin ang nag-iisang princess namin"
Tamara rolled her eyes.
Napangiti naman ako.
Her gesture
kapag sinasabihan itong princess.
Mataray padin.
"Anong niluluto mo"
Tanong ko dito habang papunta sa ref para kumuha ng gatas.
"Pancakes for marcky Namana ata sakin"nakangiting sabi ni princess.
Pinilit Kong Hindi mawala ang ngiti sa labi ko ng marinig ko yun.
"Talaga Mabuti Hindi nya namana yung katakawan mo sa chocolates.."
Biro ko dito
Natawa ito sa sinabi ko.
"Anong hindi Kuya"
natatawang sabi nito.
"Sa pancake Chocolates ang nilalagay nya sa ibabaw. Mahilig din yun sa Chocolate ice-cream.." Nakangiting sabi ni princess habang sinasalang ang iba pang pancakes.
Tumingin to sakin..)
"Gusto mo ng coffee?"
"Yes please"
"Okay coming"
nakangiting kumuha ito ng kape sa cabinet..
Pinagmamasdan ko ito habang gumagawa ng kape.
And I ask her a question na matagal ko nang gustong itanong sa kanya.
"Princess what if? Kunin si marcky ng tunay nyang ina? Anong gagawin mo.." Seryosong tanong ko na ikinatigil nito.
Lumapit ito sakin para iabot ang kape ko sabay talikod sakin.
"Diba dapat matakot sya kase wala na syang karapatan kay marcky.."
sabi nito ng hindi humaharap sakin.
"But aliyah is his real mother princess and you know it."
I sighed
"bali- baliktarin man natin ang mundo sya padin ang ina ni marcky"
Napapitlag ako ng ibagsak Ni princess ang pinggan na hawak nito.
Bago humarap sakin.
Kitang kita ko yung pain and anger sa mata nya.
"Oo nga sya ang tunay na INA Kuya Tomy. Pero ako ang tumayong INA Ni marcky habang sya nasaan? Nilalasap ang kasikatan na nakukuha nya ngayon. Hindi sya magiging mabuting INA Kay marcky alam mo yan.
Hindi nya magagawa ang mga nagawa ko na.."
Puno ng galit ang Boses Ni princess..
Lumapit ako dito sabay yakap..
"I'm sorry hindi ko na sana inungkat pa.." Malungkot Kong sabi..
Napuno ng galit ang puso ko para Kay dominic and Kimmy..
Balang araw lahat ng sakit na nararamdaman ng kapatid ko..
Mararamdaman nyo dominic and Kimmy.