Landi...
"So why do I have to drive you?" kunot noong tanong ni kuya Cinco habang nakaupo ako sa likuran ng kanyang kotse. I used to call him kuya but we both agreed na ang awkward pakingan so hindi niya ako binabatukan kapag tinatawag ko na siya nh Cinco na lang ngayon.
Months passed at ang dami na ding nangyari. And now, I'm on my way to that cafe na malapit sa school. We all agreed na magkita kita doon especially pagkatapos ng nangyari sa parking lot ng school last time.
Awang awa ako kay Chaese. Kung hindi lang talaga ako nakapagpigil baka talagang hinanap ko ang babaeng sumabunot sa kanya at tiniris ang kanyang mukha.
Dee was pretty pissed off too. I've never seen her lost control before. It almost looked like she's about to end that Cheska girl if Milan didn't stop her. Ngayon ko napatunayan na mahal talaga ni Dakota ang kapatid niya. These past few months na nakasama ko kase sila ay sobrang cold niya lang kaya naman maging ako ay inakalang hindi niya tanggap si Andeng nilang kapatid. But this incident proved otherwise.
"I can't drive and you have nothing to do. With you being there, magkakaroon ako ng dahilan para iwasan si Simon,"
Nagtama ang aming paningin sa salamin at pinagtaasan lamang ako ng kilay.
"Bakit hindi mo bastedin kung ayaw mo naman? Ano, pinapaasa mo? Kala mo naman sobrang maganda ka," bulong niya at hindi ko na naman napigilan ang aking sarili at talaga namang dumukwang pa para kurutin siya sa balikat. Ni hindi niya ininda iyon kaya lalo lamang akong nainis.
Halos kauumpisa pa lamang ng klase at napagdesisyunan ng parents ni kuya Cinco na pauwiin siya dito para daw may kasama ako. Madalas kaseng nasa ibang bansa ang aking mga magulang at pulos kasambahay lamang ang kasama ko sa bahay.
Half of his things are in our guestroom while half of mine was also on their house para naman pwede kami matulog sa kahit saang bahay.
"You don't know him. Matigas ang kanyang ulo at makapal pa ang mukha. Dapat ay huwag kang maging mabait sa kanya!"
"Seems like your match to me,"
Nagsalubong agad ang aking kilay at nag iwas na lamang ng tingin.
After that incident at the cafe, ginawa na yatang libangan ni Aedree na landiin ako. But he does it when it's just us or pag walang ibang nakakarinig. And I'm so thankful for that. At least ay nababara ko siya sa tuwing magkakasama kaming lahat.
Ihininto ni kuya ang sasakyan sa parking ng cafe at mula sa labas ay tanaw tanaw ko na sila. Pumasok naman kami agad and the tension was killing me. Gusto ko talagang sakalin sila Aedree kung bakit hinahayaan nilang masaktan ng ganito si Andrea. So when she left with my cousin, medyo napanatag na din agad ang aking kalooban. My cousin maybe masungit but I am sure na hindi niya pababayaan si Andeng.
Sinamaan ko ng tingin si Cheska. Unlike them, I won't tolerate this girl's madness.
"Saan ka pupunta?" pigil ko sa kanya ng akma siyang tatayo para sundan si Chase na sa hula ko ay sinundan si Andrea.
Dapat lang na kumilos siya dahil kapag nairita ako ay baka maibugaw ko na lang talaga si Andeng kay Cinco.
"I'm going to follow my boyfriend," mataray niyang sagot sa akin at nakuha pa akong pagtaas ng kilay. Itinaas ko din ang sa akin na ikinasamid ni Ulap. Him, Lexo and Grey were all wearing onesies.
"Tirik pa ang araw kaya gumising ka sa panaginip mo. Wala kang boyfriend dito,"
"Cait," nadinig kong awat sa akin ni Simon. Sumandal ako sa upuan at inirapan siya. Kanina ko pa siya hindi pinapansin dahil talaga namang kumukulo ang aking dugo sa mga nangyayari.
Just because they were friends doesn't mean na hahayaan kong ganunin nilang lahat si Andrea.
She doesn't deserve this.
"Excuse me?" pinamaywangan ako ni Cheska na hanggang ngayon ay nakatayo pa din.
"Bingi ka din? Umupo ka dyan sa silya kung gusto mong lumabas dito na kumpleto pa ang mga ngipin," pagalit kong sagot. Nanlaki naman agad ang kanyang mga mata at nadinig ko pa ang pagtawa ni Dakota. Tahimik lamang ang mga lalakinat hindi na sinubukang mangialam but I can feel Aedree's stares from the corner of my eyes.
Bahala siyang mabwisit! Wala na akong pakialam!
"Bitch, what did you just said?" her voice raised a notch at mas lalo lamang akong nairita.
"Cheska, huwag kang gumawa ng eksena dito kung hindi ay iiwanan ka naming mag isa," sabat ni Mattee. She's no longer smiling na lalo lamang nakadagdag sa madilim na awrang kanyang taglay.
Agad namang nanlisik ang kanyang mga mata.
"Bakit niyo ba siya kinakampihan? Did you hear what she told me?" nanggagalaiti na nitong turan.
Muli akong napairap.
"Masakit bang pakinggan ang katotohanan? Ayaw mong maghanap ng sarili mong lalaki. Gusto mo ba tulungan kita?"
"You, bitch!" akma na sana itong susugod sa gawi ko kung hindi lamang ito napigilan ni Julio. As of hindi ko siya lalabanan kapag kinanti niya 'ko.
Nagulat ako ng maramdaman ang kamay ni Aedree sa aking braso. He was already towering before me at napatingala pa talaga ako.
"Let's go," madilim na ang kanyang ekspresyon at para bang nagagalit sa ginagawa ko. Tinabig ko ang kanyang kamay at hindi siya sinunod.
"Umalis kang mag-isa. I don't want to talk to you," matigas na ang aking boses at pinanindigan na ayaw ko siyang makausap.
Naisip ko na lang kung sa akin nangyari ito. Kawawa naman si Andeng. Kanina ay halata ang pamamaga ng kanyang mga mata tanda ng kanyang pag iyak. Hindi ko talaga kakausapin yang si Simon!
Dumating din naman ang pinsan ko kung kaya't niyaya ko din siyang umuwi.
I was so frustrated. Nabanggit sa akin ni Julio kung bakit ganoon na lamang ang pag iingat nila kay Cheska. They said she was depressed at baka mas lumala iyon.
Gusto kong manggigil. I know she maybe suffering and in pain ngunit gayun din si Andrea. Baka nga si Chase ay ganoon din!
Pilit bumabalik sa aking isipan ang naging insidente sa pagitan namin ni Catherine noon, how Aedree left me hanging. Muli na namang umahon ang hinanakit na dati ng nahihirahan sa aking puso.
Nang gabing iyon ay sinakop yata ng dyablo ang aking utak at naisipan kong lumaklak ng alak. Basta inabutan na lamang ako ni kuya at ang ending ay nakarating kami kila Andrea.
Sa huli ay nagkaayos din naman ang dalawa. Kahit pa ng muling bumalik si Cheska mula sa Amerika ay inihanda ko na ang aking sarili na sakalin talaga ang babaeng iyon. But it turns out, she just came back to make amends.
Kung may maganda mang naidulot sa amin ang pagdating ni Cheska, iyon ay ang naging pagdating ni Bobbie at Ahyessa sa grupo. Mabilis ko silang nakasundo at kahit papaano ay hindi na naging boring ang buhay ko.
Back then, I only have Enzo as a friend. Ngayon naman ay sumobra na yata sila sa dami, may extra pang mga isip bata.
"Caitlin,"
Hindi ko na inabala ang aking sarili na lingunin si Aedree nang tawagin niya ako sa hallway. Alam kong siya iyon. Sa dalas yata ng naging pagbigkas niya sa pangalan ko ay makikilala ko siya kahit na lutang na ako o inaantok.
He was able to quickly catch up with me and when he did, mabilis niyang inabot ang mga librong hawak ko. Ganyan naman silang mga Puntavega. Kahit nga si Ice na minsan ding sumusulpot para sunduin kami ay nakagawian ng kunin ang mga gamit naming mga babae. It's like a reflex. Naging service na din namin sila minsan. At ang pinsan ko ay parang tuwang tuwa dahil iwas hatid daw sakin.
Ni hindi ko siya nginitian kahit pa nga todo ngiti na siya sa akin sa tuwing nililingon ako.
Napalunok ako. He was just wearing a light denim jacket with a white shirt underneath ngunit lalo pa yatang lumutang ang kaputian niya. Nakaitim siyang pantalon at sneakers sa ibaba.
I scanned the place and realized how a lot of the students are looking at us. Ganoon naman palagi, kahit siguro butas butas ang isuot ng tuod na ito ay pagtitinginan pa ding siya ng mga tao. Kahit na madalas akong mabwisit sa kanya ay hindi ko pa din talaga maitangi na napakalakas makahatak ng kanyang mukha. Hid handsomeness is just so overwhelming na minsan ay naaawa na lamang ako kapag may ibang estudyanteng napapatabi sa kanya.
"Aso ka ba at buntot ka na naman ng buntot sa'kin?" mataray kong tanong. Iwinagli ko muna sa aking isipan ang pagpuri sa maganda niyang mukha. Mabuti na lamang at hindi niya nababasa kung anuman ang nasa isipan ko kung hindi ay lalong lumaki ang ulo ng bakulaw na ito.
"Sinasanay lang kita dahil ganito tayo, magkatabing maglalakad hanggang sa pagtanda natin," hirit niya at napabuga ako ng hangin.
"Pakalandi mo talaga!" inirapan ko siya.
"Sa'yo lang naman ako malandi. Sa'yo lang ako,"
"Simon!"
"What?" he smiled at me amusingly. "Hindi ka pa nasanay e sa'kin ka din naman babagsak,"
Napahinto ako sa paglalakad at sinamaan siya ng tingin. Nakuha ko pang mamaywang sa kanyang harapan habang siya naman ay nahimas na ang kanyang baba na tila ba may biglang naisip.
"Kailan ka ba titigil sa pang iinis sa akin?" seryoso kong tanong. He always do this. Nilalandi niya ako ngunit hindi ko naman sigurado kung seryoso ba siya.
Aedree Simon Puntavega, he did this before. Kinuha niya ang tiwala ko ngunit ano bang nangyari? I ended up being hurt.
In all honesty, medyo nadala ako sa nangyari kay Andrea noon. Kahit pa nga nagkaayos na sila ni Chase, hindi nawagli sa aking isipan kung paanong halos madurog siya sa harapan namin.
Hindi ako katulad ni Andrea. Hindi ko kayang sumugal sa isang bagay na alam kong makakasakit sa akin. And this, ang ginagawa ni Simon, it's like he's determine to break me. He's gonna make me fall for him then wreck me in the end.
I don't trust people easily. Hindi naman malilimitahan sa isa ang kaibigan ko ng napakatagal kung ganoon ko na lamang ibinibigay ang tiwala ko sa isang tao. That's suicide. At kahit pa nga pinagkakatiwalaan ko na sila ngayon, there's still something inside me na lagi akong binabalaan tungkol kay Aedree.
It's like and auto-warning.
Sa araw araw yata na ginawa ng Dyos ay maya't maya na lamang niya akong landiin. Every chance he have, he'd do it. Para bang ginawa na niyang libangan so I know he's trying to play me.
Hindi naman ako tanga. Kung totoong may gusto siya sa'kin, dapat ay hindi siya ganyan magsalita. Hindi ba ganoon naman, kapag may gusto ka ay naiilang kang makipag usap? Kinakabahan ka at halos mautal utal ka na din dahil nakatingin siya sa'yo.
So I don't believe a word he says. Mukhang nag eenjoy naman siya sa ginagawa niyang panggagago sa'kin.
"When will you stop annoying me?" ulit ko. Agad naman siyang ngumisi at inilapit pa talaga ang mukha sa akin. Hayop talaga ang gwapo.
"Until you say 'yes' to me?" bulong niya. Ang aking mga mata ay nabaling na ang atensyon sa mapupula niyang labi na sobrang kapal at parang ang sarap kagatin.
Naipilig ko ang aking ulo sa naisip. Ano ba yan bakit naging bastos bigla?
Napalunok ako agad at kinalma ang sarili. Ano ka ba Xantha, si Aedree iyan.
"Tsaka hindi kita iniinis, nilalandi kita. Kase ayaw mo ng ligaw di'ba? So landi na lang. Bakit, tumatalab na ba?" nagawa niya pa akong kindatan at talaga namang nangingilabot na ako dahil palapit ng palapit ang kanyang mukha sa akin at baka kapag may siraulong nagtulak sa kanya ay madaplisan niya pa ang aking labi.
What he said was partly true. Hindi ako pumayag na ligawan niya ako noong nagsabi siya kase paano ba. How do I know if seryoso nga siya? Parang wala naman kaseng matinong gawain tong si Simon. Panay siya biro. Nagiging seryoso lang yata siya kapag pamilya na niya ang usapan.
"Pero hindi ko sinabi na gusto kong landiin mo ako. Magkaiba iyon. Tsaka akala mo naman ang galing mong manglandi," birada ko sa kanya. Huli na nang mapagtanto ko ang aking sinabi dahil lalo lamang lumawak ang kanyang ngisi.
Para akong nagtapon ng isang bomba sa sarili kong bahay at inilubog ang sarili sa kapahamakan. Because the moment our eyes locked, I knew he was up to no good.
"Come with me then," bulong niya. Nagulat na lamang ako ng bigla niyang hatakin ang aking kamay at para akong papel na tinangay niya ng walang pakundangan. Ang bilis na ng naging tibok ng aking puso at sa tanang buhay ko ay ngayon lamang ako binalot ng ganito katinding kaba dahil lamang sa isang tao.
Mabilis niya akong naigiya sa isang bakanteng classroom. Sabado ngayon at kakaunti ang klase kaya hindi na kataka takang may mga bakanteng silid. Isa pa ay nasa bandang duli kami ng pasilyo.
The moment he was able to close the door, he didn't waste hisntime and pinned me on the wall.
Ang aking mga librong kanina ay kanyang hawak ay nagkalat na lahat sa sahig habang ang magkabila niyang kamay ay nakapagitan na sa aking katawan, kinukulong ako na para bang unumang sandali ay bigla na lamang akong tatakas.
He was leaning too close. Masyado siyang malapit na kulang na lamang ay maglapat ang aming mga labi sa isang maling galaw ko lang.
Binasa niya ang kanyang labi at doon na nabaling ang aking atensyon. Shit. Why are they so red and plump?
"Paano bang landi ang gusto mo Caitlin?" sa kung anong dahilan ay nagmistula akong pipi sa kanyang harapan. Hindi pa nakatulong ang paos na boses na kumawala sa kanyang labi para ako matauhan.
Para ng nagmalfunction ang utak ko!
He moved even closer and my breathe hitches the moment his lips grazes the corner of my lips.
Oh.my.God.
Parang tumalon ang aking puso at napapikit na akong bigla. Naitagilid ko ang aking mukha at kabadong kabado na sa mga balak niyang gawin. Hindi ako sanay sa ganitong kalapit. Matapang ako ngunit mahina ang tuhod ko sa ganitong klase ng laban.
"I can do more if you want to... " dagdag niya. Dahan dahan siyang kumilos at naramdaman ang paglayo ng kanyang mukha sa aking labi. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako doon at maiinis. Bigla ko na lang gustong pagalitan ang sarili kon.
"I can do this all day Xantha. Ikukulong kita sa mga bisig ko at sinisigurado kong hindi ka makakatakas. You can't escape me, "This time, I felt his lips touches the skin behind my ear at para akong kinilabutan doon. Libo libong boltahe yata ng kuryente ang gumapang sa aking katawan at halos manghina na ang aking tuhod. My knees wobble and he was fast enough to pull me, wrapping his right hand on my waist. Kaya ngayon ay halos magkadikit na ang aming mga katawan.
Shit. Shit.
Langhap na langhap ko ang mabango niyang amoy at tila ba hinihikayat ako nitong ibaon ang aking mukha sa kanyang dibdib at namnamin iyon.
Jusko Xantha. Si Aedree nga iyan di'ba?
What the hell is he doing? Papatayin niya ba ako sa kaba?
"Magiging ganito tayo araw araw. I'm going to pin you in a wall and whisper in your ears hanggang sa maakit kita," and I felt it. He bit my earlobe and that's more than enough to snap that thin thread I had been holding on to since earlier. "And who knows, I may do more than that..." kinagat niya muli ang aking tengga at halos panawan na yata ako ng ulirat.
Mabilis na umangat at magkabila kong kamay at napakapit na sa kanyang baywang. If I don't do this ay siguradong mapapaupo ako sa sahig. Nanginginig na ang aking tuhod at kakapusin na yata ako ng hininga.
Sinalubong niyang muli ang aking tingin at nagulat ako ng mawala na ang ngisi doon. Instead, I saw how his eyes softened. Naging maamo na muli ang ekspresyon ng kanyang mukha at ginamit ko yata lahat ng aking lakas upang mapigilan ang sarili na maiangat ang kamay at haplusin na ang kanyang pisngi.
Mas lalo niyang hinapit ang aking katawan sa kanya at lutang na lutang na din ang aking isipan.
"Can we just stay like this?" bigla niyang bulong. His lips landed at the top of my head and I felt my heart doing a mini somersault.
Naramdaman ko na lamang ang pagsayad ng kanyang baba sa itaas ng aking ulo habang ang kanyang kamay ay kinabig na ang aking batok kung kaya't bumaon na ang aking mukha sa kanyang dibdib. Humigpit ang kanyang yakap at dinig na dinig ko ang malakas na kabog sa kanyang dibdib.
O baka sa akin pala iyon?
Napapikit ako ng marahan.
Ano na Xantha? Ano ng gagawin mo?
-----
Bagsak na ako. Ilang beses ako nakaidlip habang tinatayp to. Pasensya na baka may oarts na di na nagtugma. D ko na kaya. Ni hindi ko na to babackread diretso post. Goodmorning sa inyo. Goodnight sakin. Tulog muna ko.