ഹായ്, ഒരുപാട് അങ്ങോട്ട് ലേറ്റ് ആയില്ലെന്നു കരുതുന്നു, ഈ ചാപ്റ്ററിൽ ഹർഷയുടെ pov കൂടാതെ കാർത്തിയിടെ povയും ഉണ്ട്, അങ്ങനൊരു povയുടെ ആവശ്യം ഇവിടെ അത്യാവിശ്യമായത് കൊണ്ടാണ്... എൻജോയ്☺️...
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
കിടക്കാനായി മുകളിലേക്ക് കയറി റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഡോർ തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അത് അകത്തു നിന്നും ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു, ഇതാരാണ് എന്റെ മുറിയിൽ കയറി ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്? ഞാൻ ചിന്തയോടെ ഡോറിൽ തട്ടി.
ജിതയായിരിക്കും പക്ഷേ അവൾക്കെന്താണ് എന്റെ മുറിയിൽ കാര്യം! ഇതും ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുന്ന ടൈമാണ് ഡോർ തുറന്നത്, ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി. മുറിയിൽ കയറിയതും എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി.
ഹയാത്തി! ഇവൾ എന്താണ് എന്റെ മുറിയിൽ? അതും ഈ നേരത്ത്! അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അവളുടെ വേഷം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് ഒരു ചുവന്ന നിറമുള്ള ലെഹങ്ക, കഴുത്തിലും കയ്യിലുമായി കുറേ ആഭരണങ്ങളും, ടോട്ടൽ നോക്കുമ്പോൾ ഒരു പുതുപെണ്ണിന്റെ കോലം, ഇവളുടെ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞോ? മമ് കാണാൻ ഒക്കെ കൊള്ളാം... പക്ഷേ ഇവളെങ്ങനെ ഈ വേഷത്തിൽ ഇവിടെയെത്തി?! ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
" ഞാൻ ആഭരണങ്ങൾ ഒക്കെ അഴിച്ചു വെക്കുകയായിരുന്നു അതാണ് ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തത്," അവൾ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
" നീയെന്താണ് ഇവിടെ?" ഞാൻ അവളെ നോക്കി തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
"ഏഹ്!!" അവൾ കാര്യം മനസ്സിലാവാത്ത മട്ടിൽ എന്നെ നോക്കി.
" നീയെന്താണ് എന്റെ റൂമിൽ? ഐ മീൻ ഈ നേരത്ത് എന്താണ് എന്റെ വീട്ടിൽ എന്ന്?"
അത് കേട്ടതും അവളുടെ മുഖഭാവം ഒന്ന് മാറി, കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ കേട്ടത് പോലെ എന്നെ നോക്കി...ഇവളെന്താണ് ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്! ഇങ്ങനെ നോക്കാൻ മാത്രം ഞാൻ തെറ്റായി എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചോ?
" കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇവിടേക്ക് അല്ലാതെ വേറെയെവിടേക്കാണ് പോകേണ്ടത്?" അവൾ ചെറിയൊരു ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
" കല്യാണമോ? ആരുടെ? ആരുമായി? നീ ഇത് എന്തൊക്കെയാണ് പറയുന്നത്?"
അവൾ ഒരു നിമിഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
" തനിക്ക് ശരിക്കും ഓർമയില്ലേ ആരുടെ കല്യാണമാണ് കഴിഞ്ഞതെന്ന്?" അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.
ആരുടെയെങ്കിലും കല്യാണം കഴിഞ്ഞിരുന്നോ? ഒന്നും ഓർമയിൽ തെളിയുന്നില്ലാലോ... ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഇല്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ തലചെരിച്ചു.
" ഡോ ഇന്ന് നമ്മുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞയൊന്നും ഓർമയിലില്ല എന്നാണോ താൻ പറയുന്നത്?" അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
" വാട്ട്! കല്യാണമോ? ഞങ്ങൾ തമ്മിലോ? That's impossible, ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടാനോ നടക്കുന്നത് വല്ലതും പറ മോളെ..." ഞാൻ അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
പിന്നേയ് ഞാൻ ഇവളെ കെട്ടാൻ...
" ഡോ, താനെല്ലേ തന്റെ parents നോട് തനിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നും കല്യാണം കഴിക്കാൻ താൽപര്യം ഉണ്ടെന്നും പറഞ്ഞത്, അതൊക്കെ കേട്ടിട്ടേല്ലേ ഞാനും ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചത്, എന്നിട്ട് താനെന്താണ് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്?" അവൾ കരയാൻ ഉള്ള തയ്യാറെടുപ്പോടെ എന്ന പോലെ രണ്ട് കണ്ണും നിറച്ചു എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
" എനിക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് ഞാൻ പറയാനോ? No way... ഇല്ലെങ്കിൽ താൻ തന്നെ ആലോചിച്ചു നോക്കിയേ ബുദ്ധിയുള്ള ആരെങ്കിലും തന്നെയൊക്കെ പോയി ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയുമോ?" ഞാൻ ചിരിയോടെ ഇത് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും മുഖമടച്ചുള്ള ഒരിടിയാണ് എനിക്ക് കിട്ടിയത്.
എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസ്സിലാവാതെ അടി കിട്ടിയ കവിളും പൊത്തി പിടിച്ചു ഞാൻ അവളെ നോക്കി. ഭദ്രകാളിയെ പോലെ തീ പാറുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൾ എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വീണ്ടും അവളുടെ കൈ ഉയർന്നു വന്നു എന്റെ മറ്റേ കവിളിലും അടിച്ചു.
"മമ്മീ..." ഞാൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു.
ഞാൻ ചുറ്റോടും നോക്കി.മൊത്തം ഇരുട്ട്,... ബെഡിലാണ് ഉറക്കിലായിരുന്നു കണ്ടതൊക്കെ സ്വപ്നമായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ ഒന്ന് രണ്ട് നിമിഷമെടുത്തു.
ഞാൻ കൈ നീട്ടി ബെഡ്ലാമ്പ് ഓൺ ചെയ്തു. എന്തായിരിക്കും ഞാൻ ഇത് പോലുള്ള ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുക! ഞാൻ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു നോക്കി. അപ്പോഴും ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഞാൻ തലചെരിച്ചു സൈഡിലേക്ക് നോക്കി.
എല്ലാം വരുത്തിവെച്ചിട്ട് സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ടില്ലേ അലവലാതി, എനിക്കരികിലായി മൂടി പുതച്ചുറങ്ങുന്ന കാർത്തിയെ നോക്കി ഞാൻ പല്ലുറുമ്മി.
ബാക്കിയുള്ളവന്റെ ഉറക്കും മനസമാധാനവും പോയിക്കിട്ടി, ദൈവമേ ഇനി ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടത് മാതിരി അവൾ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചേക്കുമോ? അങ്ങനെ വല്ലതും നടന്നാൽ എന്റെ കാര്യം പോകാണ്... ഞാൻ എന്റെ കവിളിൽ കൈ വെച്ചു ഓർത്തു.
വീണ്ടും കിടെന്നെങ്കിലും കണ്ണടച്ചാൽ മുന്നിൽ തെളിയുന്നത് അവളുടെ ആ ഭദ്രകാളി മുഖമാണ്, മനുഷ്യന്മാരുടെ ഉള്ള മനസാമാധാനവും പോയിപ്പിക്കാനായി ഒരൊന്ന് വന്നോളും. ഞാൻ ബെഡിൽ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി. അഞ്ച് മണി കഴിഞ്ഞതേ ഉള്ളൂ... പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാനാണ് ആ സ്വപ്നം കാരണം ഉറക്കം മൊത്തം പോയ അവസ്ഥയാണ്. ഇനി ഇപ്പോൾ ആകെ ഒരു വഴിയേ ഉള്ളൂ, workout ചെയ്യുക, അതാവുമ്പോൾ മനസ്സും ഒന്ന് ശരിയായി കൊള്ളും... ഞാൻ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ഡോറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
തിരിച്ചു റൂമിലേക്ക് വരുമ്പോൾ തന്നെ കണ്ടു സോഫയിൽ ഇരുന്നു ആസ്വദിച്ചു കോഫി കുടിക്കുന്ന കാർത്തിയെ.
" ഗുഡ് മോർണിംഗ് ബ്രോ... നീ ഇത് എവിടെ പോയി എന്ന് ചിന്തിച്ചതേ ഉള്ളു, workout ചെയ്യുകയായിരുന്നോ?" അവൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി.
" ഓഹ്, ടെൻഷൻ കാരണം ചെയ്യാൻ പോയതായിരുന്നല്ലേ workout..." അവൻ എന്നെ നോക്കി ഇളിച്ചു.
ഞാൻ അപ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
" നീ ഇങ്ങനെ ദേഷ്യം പിടിച്ചു മിണ്ടാതെ നിൽക്കലാടാ, നമുക്ക് അവളെ കണ്ട് സംസാരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ? ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും നിന്നെ പണ്ട് പൂളിൽ നിന്നും രക്ഷിച്ചതെല്ലേടാ ഞാൻ..." അവൻ വീണ്ടും എന്നെ നോക്കി ഇളിച്ചു.
ഇവനും ഇവന്റെ ഒരു പൂളും, ഇന്ന് ഇതിനൊരു അറുതി വരുത്തിയിട്ട് തന്നെ ബാക്കി കാര്യം... ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
" ഇനി നിന്റെ വായിൽ നിന്നും ആ പൂളും രക്ഷപെടുത്തിയ കഥയും കേട്ടാൽ ആ പൂളിൽ തന്നെ ഞാൻ നിന്നെ മുക്കികൊല്ലും പറഞ്ഞില്ല എന്ന് വേണ്ട..." ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
" ഇല്ല, ഇനി ഇല്ല, ഇന്നത്തോടെ നിർത്തി. നീ ഇവിടെ ഇരുന്നേ എന്നിട്ട് ഈ കോഫി കുടിക്ക്..." ഇതും പറഞ്ഞു അവൻ എന്നെ അവന്റെ അടുത്ത് പിടിച്ചിരുത്തി.
ഞാൻ ആ കോഫി വാങ്ങിച്ചു ഒരു കവിൾ കുടിച്ചു.
" ഇനി പറ എന്താണ് നിന്റെ ഇപ്പോഴുള്ള പ്രശ്നം?" അവൻ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
ഇവനോട് ആ സ്വപ്നത്തെ കുറിച്ചു പറഞ്ഞാലോ? വേണ്ട, പിന്നെ അതും പറഞ്ഞു കളിയാക്കി കൊല്ലും... തൽക്കാലം അതിനെ കുറിച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് ബുദ്ധി.
" നിനക്കറിയില്ലേ എന്താണ് എന്റെ പ്രശ്നം എന്ന്? അതാലോചിച്ചു എനിക്ക് ഉറക്കം പോലും കിട്ടാതായി,..." ഞാൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
" അതല്ലേ നമ്മൾ ഇന്നലെ തീരുമാനിച്ചത്, അവളെ കണ്ട് ഇന്ന് തന്നെ സംസാരിക്കാം എന്ന്, പിന്നെ എന്താണ് പ്രശ്നം? നിന്റെ ഉറപ്പിനായി ദാ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ വിളിക്കാം... നീ അവളുടെ നമ്പർ പറയ്..." ഇതും പറഞ്ഞു അവൻ ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു.
" ഇപ്പോൾ വേണ്ട, ഒരു രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിട്ട് വിളിക്കാം..." ഞാൻ അവനെ തടഞ്ഞു.
" അതെന്താ?" അവൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.
" അത് പിന്നെ, അവൾ എഴുന്നേറ്റ് കാണില്ല..."
" ഏഹ്!! അതെങ്ങനെ നിനക്കറിയാം?" അവൻ സംശയതോടെ ചോദിച്ചു.
" അതൊക്കെ അവൾ ഇത്രയും നാൾ കൂടെ ഉണ്ടായത് വെച്ചു ഊഹിക്കാൻ പറ്റും..." ഞാൻ അവനെ നോക്കി ചെറിയൊരു ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
" ഓഹോ? എക്‌സ് സെക്രട്ടറി എപ്പോൾ ഉറങ്ങി എഴുന്നേൽക്കും എന്ന ടൈം പോലും അറിയുന്ന ഒരു ബോസിനെ ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടാണ് കാണുന്നത്..." അവൾ ഒരുമാതിരി ഒരു ആക്കി ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി കോഫി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ ഉറക്കിനെ കുറിച്ചു നല്ലത് പോലെ അറിയുന്നത് കൊണ്ടാണ് അവൾ എഴുന്നേറ്റിട്ടുണ്ടാവില്ല എന്ന് തോന്നിയത്, ഇപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ വീട്ടിൽ വെറുതെ ഇരിക്കുകയെല്ലേ...
" ഓക്കെ എന്നാൽ, ഒരു രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാൽ അവളെ വിളിക്കാം, എന്നിട്ട് ഏതെങ്കിലും ഒരു കോഫി ഷോപ്പിലേക്ക് വരാൻ പറയാം... എന്ത് പറയുന്നു?" അവൻ എന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ സമ്മതം എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. കോഫിക്കപ്പ് അവിടെ വെച്ചു തോർത്തും എടുത്തു ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Karthik's pov:-
അവൻ പോയെന്ന് കണ്ടതും ഞാൻ വേഗം എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി. ബെഡിൽ ഇരുന്നു ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു രാഹുലിന്റെ നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു.
റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൻ കോൾ എടുത്തില്ല. എന്നെ കൊണ്ട് എല്ലാം ചെയ്യിച്ചിട്ട് ഇവൻ ഇതെവിടെ പോയിക്കിടക്കുകയാണ്?
" ഹലോ അളിയാ പറയാടാ..." ലാസ്റ്റ് റിങിൽ അവൻ ഫോൺ എടുത്തു.
" എന്റെ വായിൽ നിന്നും മറ്റൊന്നും പറയിപ്പിക്കരുത്, എല്ലാം എന്റെ തലയിൽ ആക്കിയിട്ട് നീ അവിടെ സുഖിക്ക്..." ഞാൻ അവനോട് ചൂടായി.
" ഹഹഹ, എന്ത് പറ്റി ബ്രോ? മൊത്തം കയ്യിൽ നിന്നും പോയോ?" അവൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
" ഇല്ല പിന്നെ, നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഒരു ഐഡിയ കാരണം എന്റെ ജീവിതം അവസാനിക്കാൻ പോകാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ.."
" എന്ത് പറ്റി? നീ തെളിച്ചു പറ..."
ഞാൻ അവന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെയും വിവരിച്ചു കൊടുത്തു...
" ഓഹോ, അപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു അല്ലേ?" എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞു അവൻ ചോദിച്ചു.
" ഞാൻ പറയിപ്പിച്ചു എന്ന് പറയണം..." ഞാൻ അവൻ പറഞ്ഞത് തിരുത്തി.
" അങ്ങനെ എല്ലാം ഞാൻ വിചാരിച്ചത് പോലെ തന്നെ നടന്നു..."
" ഏഹ്!! നീ വിചാരിച്ചത് പോലെയോ? നീയിതെന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്?" എനിക്ക് അവൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിലായില്ല.
" ഹിഹിഹി, നീ നിന്റെ ആ പൂളിൽ മുങ്ങാൻ പോയ കഥയും പറഞ്ഞു അവനെ കൊണ്ട് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ ഐഡിയ സമ്മതിപ്പിക്കും എന്നെനിക്കുറപ്പുള്ളത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ നിനക്ക് ഈ ഐഡിയ പറഞ്ഞു തന്നത്..." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
" വാട്ട്! നിനക്ക് എല്ലാം അറിയാമെന്നോ? എങ്ങനെ?" അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു.
" മൂന്നാല് ദിവസം മുന്നേ ജിതയെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവളാണ് പറഞ്ഞത്, ഹർഷക്ക് വേണ്ടി ഹയാത്തിയെ ആലോചിക്കുന്നുണ്ട് എന്നും, നിനക്കും ഒരു പെണ്ണിനെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന കാര്യവും, ഭയ്യ ഒരു കാരണവശാലും സമ്മതിക്കില്ല എന്നും എങ്ങനെയെങ്കിലും സമ്മതിപ്പിക്കണം എന്നും, അതൊക്കെ അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ നിനക്ക് ഈ ഐഡിയ പറഞ്ഞു തന്നത്, ഇപ്പോൾ അവൻ കുടുങ്ങിയില്ലേ ഇനി എല്ലാം ഹയാത്തിയുടെ കയ്യിലെല്ലേ..." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
" ദുഷ്ടാ എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ നീ അവനിട്ട് പണിഞ്ഞതാണെല്ലേ? നീയൊക്കെയാണോടാ ഫ്രണ്ട്!" ഞാൻ ചെറിയൊരു ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
" ഇത് പോലുള്ള പണികൾ കൊടുത്തു സുഹൃത്തിനെ നേരായ വഴിയിൽ എത്തിക്കുന്നവനാണ് യഥാർത്ഥ സുഹൃത്ത് എന്ന് ഒരു മഹാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ടില്ലേ?"
" രാഹുൽ മാധവ് എന്ന മഹാൻ പറഞ്ഞതാവും അല്ലേ? നീ എന്റെ വായിൽ നിന്നും ഒന്നും കേൾക്കേണ്ട, ശരിക്കും എന്താണ് നിന്റെ ഉദ്ദേശം?" ഞാൻ ചെറിയൊരു ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ ചോദിച്ചു.
" സിമ്പിൾ ഹർഷയെ കൊണ്ട് ഹയാത്തിയെ കെട്ടിക്കണം, അവന് അവളാണ് നല്ല മാച്ച് എന്ന് എനിക്ക് അവൻ അവളെ കണ്ടത് മുതലേ തോന്നിയതാണ്, അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവന് അവളോടുള്ള ദേഷ്യം കുറച്ചു കുറയട്ടെ എന്ന് കരുതി ആ നിത്യയെ കണ്ടുപിടിച്ചത്, അതിൽ ഞാൻ കുറച്ചു വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു, പതുക്കെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഇവരുടെ ഉള്ളിൽ റൊമാൻസ് വരുത്താം എന്നു കരുതി ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അവർ രണ്ട്പേരും വഴക്കിട്ട് അവൾ ജോബും റിസൈൻ ചെയ്തു പോകുന്നത്, ഇനി ഒന്നും നടക്കില്ല എന്നു സങ്കടപെട്ടു നിൽക്കുന്ന ടൈമാണ് അവളെ നിനക്ക് വേണ്ടി ആലോചിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് കേട്ടത്, എങ്ങനെ ഇത് മുടക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുന്ന ടൈമാണ് ജിത ഈ സന്തോഷവാർത്തയും കൊണ്ട് വരുന്നത്, അതോടെ എനിക്കുള്ള ഐഡിയയും കിട്ടി, ഇപ്പോൾ അവൻ മൊത്തത്തിൽ കുടുങ്ങിയില്ലേ? എങ്ങനെ ഉണ്ട് എന്റെ ഐഡിയ?"
അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മൊത്തം കിളിയും പാറി പോയ അവസ്ഥയിലായി പോയി ഞാൻ, ഇവന്റെ ഉള്ളിൽ ഇത്രയൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ടാണോ എനിക്ക് കുറേ ആലോചിച്ച മട്ടിൽ ആ ഐഡിയ പറഞ്ഞു തന്നത്...
" ഇതിലേക്ക് നീ എന്തിനാണ് എന്നെ പിടിച്ചിട്ടത്? ഞാൻ സമാധനത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് കണ്ട് നിനക്ക് സഹിക്കുന്നില്ലേ?" ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ അവനോടായി ചോദിച്ചു.
" അവിടെയാണ് നീ എനിക്ക് അത്യാവിശ്യം, ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അവൻ ഒരിക്കലും ഇത് സമ്മതിക്കില്ല, പക്ഷേ നീ ആ പൂളിന്റെ കഥയും പറഞ്ഞു അവനെ സമ്മതിപ്പിക്കും എന്ന കാര്യത്തിൽ എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു, നീ അങ്ങനെ തന്നെയല്ലേ സമ്മതിപ്പിച്ചത്? ഇനി എല്ലാം ഹയാത്തിയുടെ കയ്യിൽ, ഹഹഹ..."
" ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ആ പൂളിൽ തന്നെ അവൻ എന്നെ മുക്കിക്കൊല്ലും, അവളെങ്ങാനും സമ്മതിച്ചാൽ എന്റെ കാര്യം പിന്നെ പോകാണ്," ഞാൻ ചെറിയൊരു പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.
" നീ പേടിക്കേണ്ട അതൊക്കെ നമുക്ക് സമ്മതിപ്പിക്കാമെന്നെ..." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
" കൊല്ലും ഞാൻ, അവൾ സമ്മതിക്കില്ല എന്നുള്ള ഒറ്റ ധൈര്യത്തിലാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിൽക്കുന്നത്, ഇന്ന് ആ കുട്ടിയെ കണ്ടാൽ അവളുടെ കാല് പിടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും ആ കുട്ടിയോട് സമ്മതിക്കരുതെന്ന് പറയും... പാവത്താനായി വന്ന് എനിക്കിട്ട് എട്ടിന്റെ പണി തന്നെ തന്നില്ലേ ദുഷ്ടാ..."
" ഇതിലെന്താടാ പണി അവന് നല്ലൊരു ജീവിതം കിട്ടണം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതാണോ പണി? നിനക്കും തോന്നുന്നില്ലേ ഹയാത്തിയാണ് അവന് നല്ല മാച്ച് എന്ന്..."
" അതൊക്കെ തോന്നുന്നുണ്ട്, പക്ഷേ അതിലും വലുത് എനിക്ക് എന്റെ ജീവനാണ് മോനെ, അവളെങ്ങാനും സമ്മതിച്ചാൽ അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവന്റെ കൈ കൊണ്ട് തന്നെ എന്റെ അന്ത്യവും നടക്കും, അത് കൊണ്ട് ആളെ വിട് സ്വാമി..."
" പോടാ, നീ നോക്കിക്കോ, എന്ത് വിദ്യ കാണിച്ചിട്ടായാലും ഞാൻ അവരെ രണ്ടാളെയും എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്നിപ്പിക്കും..."
" അത് നീ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്തോ എന്നെ ഒന്നിലും ഉൾപ്പെടുത്താതിരുന്നാൽ മതി..."ഞാൻ യാചനയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
" അത് ആലോചിക്കാം..." അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
" എന്നെ കൊലക്ക് കൊടുത്തിട്ട് മതിയായില്ലേ ദുഷ്ടാ നിനക്ക്..." ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
" നീയും നിന്റെ പൂളും ഉണ്ടങ്കിലെല്ലേ എന്റെ എല്ലാ വിദ്യയും നടക്കൂ, അപ്പോൾ നിന്നെ അങ്ങനെ വിടാൻ പറ്റില്ലാലോ..."
" നിന്നെ ഞാൻ..."
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
അവനുമായുള്ള ഫോൺ സംഭാഷണതിന് ശേഷം ഞാൻ അവൻ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ചു ആലോചിച്ചു.
ഒരിക്കൽ പോലും നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ലെങ്കിലും ഹർഷയുടെ വാക്കുകളിലൂടെ ഹയാത്തിയെ നല്ലത് പോലെ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. എപ്പോഴും കേൾവിക്കാരനായത് കൊണ്ട് തന്നെ അവന് അവളോടുള്ള ആദ്യത്തെ പെരുമാറ്റവും കഴിഞ്ഞാഴ്ച വരെയുള്ള പെരുമാറ്റവും തമ്മിലുള്ള മാറ്റം നല്ലത് പോലെ മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.
രാഹുൽ പറഞ്ഞത് പോലെ എന്ത് കൊണ്ടും ആ കുട്ടി ഇവന് നല്ല മാച്ച് ആണെന്നും തോന്നാറുണ്ട്, അവന്റെ ദേഷ്യത്തിലും വാശിയിലും കട്ടയ്ക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റിയ ക്യാരക്ടർ, രാഹുൽ പറഞ്ഞത് പോലെ അവർ ഒന്നിച്ചാൽ അടിപൊളിയായിരിക്കും...
പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാനാകും അങ്ങനെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ അത് കാണാൻ ഞാൻ ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായെന്ന് വരില്ല, അതിന് മുമ്പേ അവൻ എന്നെ കൊന്നേക്കും, ഈ ബന്ധം ഇവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും വിധിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് കരുതി എത്രയും പെട്ടന്ന് അവളെ കണ്ട് ഇവിടെ നിന്നും ന്യൂസ് പോകുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ തടയുക.... ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു ഹർഷയുടെ മുറിലേക്ക് നടന്നു.
☺️°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°☺️
അടുത്ത അപ്‌ഡേറ്റ് ഇനി അടുത്തൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല, പരോൾ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പോകാനായി, നാട്ടിൽ നിന്ന് പോകുന്നതിന് മുൻപ് 40 ചാപ്റ്റർ കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യണം എന്നുറപ്പിച്ചിരുന്നു അത് സാധിപ്പിച്ചു, ഇനി അവിടെയെത്തി തിരക്കുകൾ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു നാല്പത്തിയൊന്നാം ചാപ്റ്ററുമായി വീണ്ടും ഞാൻ വരാം...🤚
വോട്ടിന്റെയും കമന്റിന്റെയും കാര്യം മറക്കേണ്ട...😛