Special Chapter
(Nathan's P.O.V.)
Flashback: Canada
I'm so happy that she's really here with me. Masaya kaming dalawa.
Ang cute niya habang hinahawakan 'yung abs ko. A little childish... yeah, but the hell, I swear if you see her face like this, you'll fall in love even more. That's why I'm like this, I love her to death.
I got mad earlier when I saw her smiling alone inside my car. Damn it! I think I can kill because of her. I'm just afraid that she'll find someone better than I. This sucks. Fck.
I really have this urge to kiss her... forever.
"Ang hot," bigla na lang nasabi ni Mika habang hawak ang abs ko. Natawa ako at alam kong napahiya siya sa nasabi niya. God dammit! She's really cute as always!
Mayamaya, nakarinig kami ng mga yabag ng paa sa labas ng pinto. Damn, they're already here. Dumating sina Andrea. Minura ko sila nang minura sa isip ko dahil ang bilis nilang makauwi. Gusto ko sana munang masolo si Mika. I really wanna kick their ass for disturbing us.
Ipinahiram ko muna ang kwarto ni Jun-jun sa kanya. Buti na lang at madaling kausap ang isang 'yun. Akala ko kailangan ko pa siyang pahirapan.
Tutulungan ko dapat siyang ayusin ang mga gamit niya pero ayaw niya. Nahihiya dahil makikita ko raw 'yung mga undergarments niya. Napangisi ako. Nakita ko na may condom sa loob ng maleta niya kaya kinuha ko ito. Siguro nahihiya siya sa akin dahil gusto niya nang... Darn, gusto niya ba? Dahil matagal ko nang gusto pero hindi pa ito ang tamang panahon para sa amin na gawin ang bagay na iyon. Not until I marry her.
"Waaah! Akin na 'yan!" Sinusubukan niyang kunin 'yung condom sa kamay ko pero hindi niya makuha dahil maliit siya.
"Bakit ka nagdala nito, Mika? Anong naiisip mong gagawin natin?"
"Hindi ako ang naglagay niyan ah! Si Nicole! Kaya wala akong kinalaman dyan!"
"Haha! You wanna—"
"Ewan ko sa 'yo! Huwag mo nang ituloy ang sasabihin mo, Nathan!"
"Hahaha! Sige na... sige na." Inihagis ko sa kanya ang bagay na ito. Pagkatapos ay hinalikan ko siya sa noo bago lumabas ng kwarto.
I need to get out of there as soon as possible. Why? Because of my stupid hormones.
Walang magawa dito sa labas. Nandito pa 'yung bwisit na Andrea na 'yun. Kinikilabutan ako kapag nakikita ko siya. 'Yung pakiramdam na wala naman siyang ginagawa sa 'yo pero alam mong nagpapa-cute siya? Kinikilabutan ako. Nakakainis ang mga babae. Buti na lang at hindi ganun si Mika. Ang swerte ko.
I didn't expect this coming on our third day together here in Canada.
"And for you Mr. Smith, you'll have a two-year contract with WPD. Sila ang bahala at magpo-produce ng magiging first album mo. Isn't it great? Nakitaan ka nila ng talent and I told you... sumisikat ka na talaga!"
"Nakipag-usap ka ng hindi sinasabi sa 'kin?" seryosong tanong ko.
"Why? It's my job. Besides, hindi pa naman kayo nagpipirmahan ng contract kaya wala kang dapat ikagalit."
"Lahat ng gagawin mo, dapat sinasabi mo sa akin!" Pinangungunahan na naman niya ako. I know she's my manager but the fck I care!
Itinapon ko 'yung papel sa kanya at tumingin kay Mika na mukhang maiiyak na. Oh no... Please, don't cry.
Lumabas siya ng silid kaya sinundan ko siya. Gulong-gulo siya at this moment. Ayaw niya muna akong makausap kahit gusto kong ipaintindi sa kanya na hindi ko alam ang nangyayari. Pumasok na siya sa kanyang kwarto habang umiiyak. Alam kong malungkot siya. And I can't take it kung magagalit pa siya sa 'kin.
I won't sign the contract. There are many more opportunites. Hindi ako magmamadali.
Lumabas ako ng dorm at nagpahangin. Hindi ko gustong makita 'yung mukha ni Andrea. Bwisit talaga 'yun.
Limang minuto pa lang akong nasa labas nang may sasakyan na huminto sa harapan ko. Kakaibang sasakyan. It was modified. Sa tingin ko, mga VIP lang ang nagkakaroon ng ganyang sasakyan. Hindi ko na lang ito pinansin, siguradong nagpapasikat lang sa 'kin ang may-ari ng sasakyan na iyan.
Mula sa backseat ay bumaba ang isang babae. Natigilan ako. Anong ginagawa niya dito?
"Jonathan."
"Anong ginagawa niyo dito, mama?" walang emosyon na tanong ko sa kanya. Hindi ba't nasa New York dapat siya ngayon at inaasikaso ang business namin?
"I know you're thinking I should be in New York, hijo. I'm checking our other business. My next destination will be Japan, then Singapore," nakangiting sabi niya sa 'kin.
Mga casino ang business namin sa New York at malimit doon ang mga magulang ko. Pero ang main business namin ay ang J.S Company na nasa Pilipinas at madami pa itong branch sa iba't ibang bansa ng Asya.
"And what are you doing here? Wala naman tayong business sa bansang ito." I laughed sarcastically. "Leisure? That sure isn't you," sabay seryoso ng mukha niya. Akala ko makakapag-relax ako kahit papaano dito sa labas pero mas mukhang nairita ako.
"I came here because of you." Napatigil ako sa sinabi niya. "I'm tracking you, Jonathan. Alam ko ang mga pinaggagagawa mo sa buhay mo." Tumingin siya sa building. "And I also know about the girl you're being crazy about. Tama na ang walang kasaysayang career sa pagkanta, Jonathan. Pero pati ba naman sa babaeng iyon? I really can't believe this." Humawak siya sa ulo niya habang umiiling.
"You don't know her. Pagtawanan mo na ang pagkahilig ko sa music pero huwag lang siya."
"I do know her, Jonathan! I know that kind of girl. She's a gold digger. Yaman mo lang ang gusto niya sa 'yo. Ang isang mahirap na kagaya niya ay hindi nababagay sa isang tulad mo. You're... You're precious! Ang natatanging tagapagmana ng J.S Company!"
"I don't need that fcking company of yours. Now, go!" Akmang aalis na ako pero hinawakan niya ako sa braso.
"Jonathan, don't mess with me. I'm your mom and I know what's best for you. Itigil mo ang kahibangan mo sa babaeng iyan at hahayaan kita sa walang kakwenta-kwentang music mo."
Napakuyom ako ng kamao.
"..."
"I'm warning you. Tanggalin mo sa buhay mo ang babaeng iyon. Dapat siyang mawala. Hindi siya nababagay sa mga Smith. Hindi ito ang mundo niya."
"At kung ayaw ko, ano ang gagawin niyo?" tanong ko.
"Simple. Ako ang gagawa ng paraan. You know what I'm capable of." Napatingin ako sa kanya ng naguguluhan.
"Don't harm her!"
"I won't." Tumawa siya. "Because I can't right now. Nandyan siya sa loob ng building na iyan pero ang mama niya, may mga tauhan akong nagmamasid na sa kanya ngayon. Jonathan hijo, you know me. I can do anything."
Baka masaktan ang mama ni Mika.
"At kapag hindi ka pa umayos, Mika will be the next. May ibang babaeng nababagay sa iyo." Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Mahirap makalaban si Mama.
Naramdaman kong may taong paparating mula sa likuran ko.
"Oh, you're here, hija. Are you taking good care of my son?"
"Yes, tita," sabi ni Andrea na tumabi kay mama.
"What's the meaning of this?! Paano kayo nagkakilala?"
"She's the eldest daughter of Peter and Alicia. You're ," Mom said "Mama! Anong kalokohan ang sinasabi ninyo?!" sigaw ko sa kanya.
Tumingin lang siya sa relo niya. "I need to go. I'll just call you. Remember my warning." Binigyan niya ako ng nakakatakot na tingin bago sumakay sa kanyang sasakyan at umalis.
"Nathan," sabi ni Andrea. Agad ko siyang hinawakan sa braso at kinorner sa wall.
"What do you know, Andrea? Tell me! Anong ?! Anong kalokohan ito?!"
"T-totoo ang lahat. Bago mo pa ako makilala, alam kong ikaw ang magiging ko."
"What? Bakit ka pumayag? Bakit hindi ka tumanggi?!" sigaw ko sa kanya. Nasasaktan ko na siguro ang mga balikat niya sa higpit ng hawak ko.
"Dahil matagal na kitang gusto. At nang malaman kong ikaw ang mapapangasawa ko, ikinatuwa ko iyon! At alam kong alam mo na may pagtingin ako sa 'yo!"
"May girlfriend ako!"
"Pero hindi kayo bagay! Tama si Tita Martha, hindi siya ang babaeng nararapat sa 'yo! Kapag nagsama ang dalawang kumpanya natin, tayo na ang pinakamakapangyarihang pamilya sa buong Asya!"
Paano nangyari ang lahat ng ito? Hindi ko pa masyadong maintindihan.
"'Di ba, manager ka lang namin? Paano nangyari 'yun?" tanong ko.
"Just like you, I don't like business. I am the eldest daughter kaya ako ang sunod na magmamay-ari ng aming kumpanya. I like music. Hindi ako nakinig sa mga magulang ko. Umalis ako ng bahay namin at naging manager na lang ng grupo ninyo. May sunod akong nakababatang kapatid, siya na lang ang inaasahan ng mga magulang ko na susunod sa mga yapak nila but my sister is a brat. A brat more than me. Umalis siya ng bahay katulad ko and she's no where to be found right now. Magaling talaga siyang magtago. Umalis siya dahil nalaman niya na ipapakasal siya. Kaya ako naman ang sunod na hinanap nila, parati nila akong sinasabihan about this." Napatigil siya nang kaunti at tumingin sa mga mata ko.
"One day, mama mo na mismo ang pumunta sa 'kin. Sinabi niyang ipapakasal nila tayo. He gave me a picture of you. And when I saw it was you, I grabbed the opportunity," sabi niya habang umiiyak.
Patuloy pa rin siya sa pag-iyak so I released her.
"I didn't expect that I will be thankful like this dahil ikaw ang magiging ko. Can't you just accept the fact that this is our fate? Kapag ikinasal tayo, matutulungan natin ang isa't isa sa pagpapalago ng business natin," dagdag niya.
"I don't need it. That fcking business!"
Wala sa sariling iniwan ko siya. Umakyat na ako at kinuha ang mga duplicate keys ng bawat kwarto sa room ni Andrea. I checked on Moo at nakita ko siyang nakadapa habang natutulog. I sat quietly beside her para hindi siya magising.
"What should I do now, Moo?" mahina kong sabi habang natutulog siya. Hinaplos ko ang buhok niya at pinahid ang mga luha sa pisngi niya.
I kissed her head before I leave. The next day, I didn't wake her up. I don't know what to do. I don't know what to say.