ဘဏ္အေကာင့္ထဲမွာ ေရာက္ေနသည့္ ေငြသိန္း၃၀၀ ေၾကာင့္ ခိုင္ၿမဲတစ္ေနကုန္ ေနရထိုင္ရ မသက္သာ ။ ဒီေငြေတြကို ေမေမလႊဲလိုက္တာလား ။ ဒါမွမဟုတ္ ကိုကိုလား ။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ဒီေငြေတြကို သံုးဖို႕ သူ အားနာလွသည္ ။
" ခိုင္ၿမဲကို ............ မင္း ေနမေကာင္းဘူးလား "
ေဘးထိုင္ခံုက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တစ္ဦးက ခိုင္ၿမဲစားပြဲခံုကို ေခါက္လွ်က္ ေမးေတာ့ ခိုင္ၿမဲသည္ ပ်က္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကို ကမန္းကတမ္း ျပန္ထိန္းရင္း အိေျႏၵဆယ္လိုက္သည္ ။
" ေကာင္းပါတယ္ ......... ဒီရက္ပိုင္း နည္းနည္း အိပ္ေရးပ်က္လို႕ ၊ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး "
" က်န္းမာေရးလည္း ဂရုစိုက္ဦး ။ ဒီရက္ပိုင္း မင္းကိုၾကည့္ရတာ လံုး၀ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ။ တမိူင္မိူင္ တေတြေတြနဲ႕ "
" အင္း ...........ေက်းဇူး "
ခိုင္ၿမဲ ၀တ္ေက်တန္းေက်မွွ်ေျပာၿပီး သူ႕လက္ထဲက ဖုန္းကို တစ္ဖန္ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္ ။ အားလံုုးေပါင္း သိန္း ၅၀၀ ေက်ာ္ပမာဏရွိေသာ ေငြမ်ားသည္ သူ႔အတြက္ေတာ့ ေရထဲပစ္ခ်ရမည့္ ေငြေတြနဲ႔ သိပ္မကြာ ။
တကယ္ပဲ ရူးခ်င္လာၿပီ ......... ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး ။
**********
" ငါ့ကို ဖုန္းခဏ ခဏ မဆက္ဖို႕ မင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါ ေျပာရမွာလဲ ။ ငါ မရိုင္းခ်င္ဘူးေနာ္ ...... ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ညိွႏိူင္းေနတုန္း နားေထာင္ပါ ။ မင္းက မိန္းကေလးပါ ....... တစ္ခုခုဆို ပိုၿပီး နစ္နာမွာ မင္းေနာ္ .. ငါမဟုတ္ဘူး ။ မင္းလိုခ်င္တဲ့ေငြေတြကို ငါရွာေပးမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ကိုမေနွာက္ယွက္ဘဲ ေအးေဆးေနပါ "
သန္႕စင္ခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွမရွိႏိုင္လို႕ ခိုင္ၿမဲ အသံဟာ အနည္းငယ္က်ယ္ၿပီး မာေက်ာေနသည္ ။ တစ္ဖက္ကလူကို စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ေျပာခ်ၿပီးေနာက္ ဖုန္းကို တစ္ခါတည္း power off လုပ္လိုက္သည္ ။ သူ အရမ္းကို စိတ္ရူပ္ေထြးေနၿပီ ။ ေငြမရေသးဘူးဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ေဟသာက သူ႕ကို မၾကာခဏ ဖုန္းဆက္တာမ်ိဳး message ပို႕တာမ်ိဳး လုပ္ေနလို႕ မလိုလားအပ္တဲ့ စိတ္ရူပ္ေထြးမႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္မွာလည္း သူ ေအးေအးေဆးေဆးကို မေနရ ။
ေဘစင္မွာ လက္ကို ေဆးခ်ၿပီး မွန္ထဲက သူ႕ပံုရိပ္ကို ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ မွန္ထဲမွာေပၚေနတဲ့ သူ႕ပံုရိပ္သည္ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု ျမင္မိသည္ ။ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာနဲ႕ သူ ကေလးေရွ႕မွာ ရယ္ေမာရဲမွာလဲ ။ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႕ ကေလးကို ခ်စ္တယ္လုိ႕ သူေျပာထြက္ရက္မွာလဲ ။
မ်က္ႏွာကို ေရနဲ႕ေဆးခ်ၿပီး ပု၀ါစတစ္စနဲ႕သုတ္ကာ ခိုင္ၿမဲ သန္႕စင္ခန္းထဲက ထြက္လာလိုက္သည္ ။ သူထြက္သြားၿပီးတာနဲ႕ အစြန္ဆံုးခန္းက သန္႕စင္ခန္းတံခါးသည္ ပြင့္လာၿပီး အထဲကေန လူတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္ ။
" ေမာင္ ................ ေမာင္ ငါ့ကို တစ္ခုခု ဖံုးကြယ္ထားတာလား ။ ေမာင့္မွာ တျခားတစ္ေယာက္ရွိေနၿပီလား "
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးယိုင္မသြားေအာင္ ထိန္းရင္း ရာျပည့္ အျပင္ဖက္ထြက္လာသည္ ။ ေစာနက သူ ၾကားခဲ့တာေတြက ဘာေတြလဲ ။ ဒီရက္ပိုင္း ေမာင္ မူမမွန္တာကို သူလည္း သတိထားမိေနလို႕ သံသယစိတ္ေတြေၾကာင့္ ညဖက္အိပ္လုိ႕ေတာင္မေပ်ာ္ ။
မလုပ္ရဘူးေနာ္ ေမာင္ ။ ဒီတစ္ခါဆို ငါေသရလိမ့္မယ္ ။ ေမာင့္ကို မုန္းရလိမ့္မယ္ ။ ငါ နားၾကားမွားတာ မဟုတ္လား ။ ဒါမွမဟုတ္ နားစြန္နားဖ်ားၾကားၿပီး အထင္လြဲေနတာပဲ ျဖစ္မွာပါ ။ ေမာင္ ငါ့ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဒီလိုမလုပ္ေလာက္ပါဘူး ။ ေမာင္ ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ ။
ေမာင္ ............ သံသယစိတ္ေတြေၾကာင့္ ငါ ႐ူးရမယ္ထင္တယ္ ။
****************
Ting............... Ting......... Ting .......
အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနတဲ့ တံခါး bell သံေၾကာင့္ ခိုင္ၿမဲ လက္ထဲက ပစၥည္းေတြကိုခ်ၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္လာလိုက္သည္ ။ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ သူ႕ဆီ ဘယ္သူလာပါလိမ့္ ။ ကေလးမ်ားလား ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ........ ကေလးက သူ အတင္းေခၚတာေတာင္ ဒီအိမ္ကို မလာတာ ။
ခိုင္ၿမဲ တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ျမင္လုိက္ရသည့္ မ်က္ႏွာ၀င္း၀င္းေၾကာင့္ ဘယ္ဖက္ရင္အံု ခုန္ယမ္းလာသည္ ။
" မအိပ္ေသးဘူးမလား ........... ေမာင္ "
သူ အရင္ေနခဲ့တဲ့ အိမ္မလို႕ ရာျပည့္ ခပ္တည္တည္ပင္ ၀င္လာၿပီး အရင္ေနေနၾကလို ထိုင္ခံုေပၚ၀င္ထိုင္လုိက္သည္ ။ ခိုင္ၿမဲကလည္း ရာျပည့္ သူ႕ဆီလိုက္လာတာကို မယံုၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္ ။ တံခါးကို ေသခ်ာျပန္ပိတ္ရင္း သူ ရာျပည့္အနားမွာ ပူးကပ္ထိုင္ေနလိုက္သည္ ။
" လမ္းႀကံဳလုိ႕ လာတာလား "
" ဟင့္အင္း ............ တမင္လာတာ ။ တစ္ေယာက္တည္း အိပ္မေပ်ာ္လုိ႕ ဒီည ဒီမွာ အိပ္မလို႕ "
" ဒီမွာ အိပ္မယ္ဆိုတာ တကယ္လား "
" အင္း ........... ေမာင့္အတြက္ အပန္းမႀကီးဘူး မဟုတ္လား "
" ဟာ ....... ဘယ္လိုေျပာလုိက္တာလဲ ။ ေမာင္က ေန႕တိုင္း ကေလးနဲ႕အတူ ရွိခ်င္ေနတဲ့လူပါ ။ ကေလးကို ျမင္ေတာ့ ေမာင္ျဖင့္ ေပ်ာ္လြန္းလို႕ ယံုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး "
ခိုင္ၿမဲ ရာျပည့္လက္တစ္ဖက္ကုိ မရဲတရဲဆုပ္ကိုင္ရင္း ဆိုလိုက္ေတာ့ ရာျပည့္ သူ႕ကို ခပ္ရဲရဲ ျပန္ၾကည့္လာသည္ ။
" ခိုင္ၿမဲက ငါလုိ႕ မထင္ထားဘူးမလား ။ ဧကန္န တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာလား "
" ကေလး ........ ဘယ္လို ေျပာလုိက္တာလဲ ။ ေမာင္က ဘယ္သူနဲ႕ ခ်ိန္းရမွာလဲ ။ ေမာင့္မွာ အသိမိတ္ေဆြေတြရွိေပမယ့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အိမ္ထိ ေခၚလည္ခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူး ။ ဒီေနရာ ၊ ဒီအိမ္က ကေလးရဲ႕ေနရာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင္ ဒီေနရာေလးကို အပိုင္၀ယ္ခဲ့တာ ။ ဒီေနရာကေနပဲ ကေလးကို ေစာင့္ေနခဲ့တာ "
အခန္းက ေခတၱမွ် တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး ႏွစ္ဦးၾကား ေျပာစရာစကားမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည္ ။
ရာျပည့္ သူ႕လည္ဂုတ္ကို သူျပန္ပြတ္သပ္ရင္း မ်က္လံုးကို ေအာက္စိုက္ထားလုိက္သည္ ။
ေမာင္ ဒီတိုက္ခန္းကို ဘယ္တုန္းက၀ယ္လုိက္တာလဲ ။ ေမာင္က တကယ္ပဲ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အမွတ္တရေလးေတြရွိတဲ့ ဒီတိုက္ခန္းကို ၀ယ္ခဲ့တာလား ။ ေမာင္တကယ္ပဲ ဒီတိုက္ခန္းေလးမွာလာေနၿပီး သူ႕ကို ေစာင့္ေနခဲ့တာလား ။ သူ ေမာင့္ကို အထင္အျမင္လြဲမွားမိၿပီထင္တယ္ ။
ဟင့္အင္း....... မဟုတ္ဘူး ။ ေမာင္ဖုန္းေျပာတာကို သူ႕နားနဲ႕ ဆက္ဆက္ၾကားခဲ့တာ ။ ေမာင္ သူ႕ကို တစ္ခုခုဖံုးကြယ္ထားတာ ရွိကိုရွိေနတယ္ ။
" ဒါနဲ႔ တိုက္ေအာက္မွာ ကားရပ္ထားတာ မေတြ႕ဘူး ။ ကားကို ဘယ္မွာ ပါကင္ထိုးတာလဲ "
" ဒါက ......... ဟို ...... ေမာင္ ကားကို ေရာင္းလိုက္ၿပီ "
ခုမေျပာလည္း ေနာင္သိမွာပဲ ။ အရာရာတိုင္းကို သူ လွ်ိဳ႕၀ွက္မထားခ်င္ေတာ့ ။ သူ႕အတြက္က Taxi စီးရတာက ျပသနာ မဟုတ္ ။ ကေလးနဲ႕ သူနဲ႕ၾကား အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕မည္ဆိုလွ်င္ အရာရာအားလံုးကို သူစြန္႕လႊတ္ႏိုင္သည္ ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးကို ၾကည့္ရတာ သူ ကားေရာင္းလုိက္တာကို အရမ္းစိတ္ဆိုးေနပံုပဲ ။
" ဘာလို႕လဲ ..........ေငြလိုလို႕လား ။ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ လိုတာလဲ ။ ငါေပးႏိုင္တယ္ ...... ေမာင္ ဘယ္ေလာက္လိုလဲေျပာပါ "
" မဟုတ္ဘူး ..... ေမာင္က ကေလး ရွာထားသမွ်ကို ေမာင္က ဘာေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ေတာင္းရက္မွာလဲ ။ မပူနဲ႕ေနာ္ .........ေမာင္ အဆင္ေျပတယ္ ..... ကားေရာင္းလိုက္တယ္ဆိုေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္ ေနာက္တစ္စီးျပန္၀ယ္မွာမလို႕ ဒီၾကားထဲ ေမာင္ Taxi နဲ႕ပဲသြားလိုက္မယ္ "
ရာျပည့္ သူ႕ရဲ႕ဆံႏြယ္စေတြကို လက္နဲ႕ထုိးဖြရင္း ခပ္ဖြဖြ ရယ္လာသည္ ။ ဒါဆို ဟိုရက္က သန္႕စင္ခန္းထဲမွာ ေမာင္နဲ႕ဖုန္းေျပာခဲ့တဲ့ မိန္းမေၾကာင့္ ေမာင္က သူ႕ကားကို ေရာင္းခဲ့တာလား ။အဲ့ဒီမိန္းမက ဘယ္သူမလို႕လဲ ..... ဘာေၾကာင့္ ကားကိုေရာင္းပစ္ရတဲ့အထိ ေငြလိုေနရတာလဲ ။ ေမာင္ အဲ့ဒီမိန္းမအေပၚ အမွားလုပ္ထားတာလား ။
" အဆင္ေျပတယ္ဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲ "
" ေမာင္ ကေလးကို မေျပာဘဲ ကားေရာင္းလုိက္မိလုိ႕ စိတ္ဆိုးသြားတာလား ။ ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ... ေမာင့္မွာ မိသားစု ျပသနာတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနလုိ႕ ကေလးကို ေျပာျပလို႕မရတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ပါ "
ေမာင္ လိမ္ျပန္ၿပီ။ ေမာင္ သူ႕ကိုေနာက္ထပ္ ညာျပန္ၿပီ ။ ေမာင့္မိသားစုေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးမို႕လား ။ အဲ့ဒီမိန္းမက ဘယ္သူမုိ႕ ေမာင္ ဒီေလာက္ထိ ဖံုးကြယ္ထားရတာလဲ ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ထိ ျပန္ေပးဆပ္ေနတာလဲ ။
" ရပါတယ္ ........... ေမာင့္မိသားစု ျပသနာဆိုေတာ့လည္း ငါ ၀င္ပါဖို႕မွ မသင့္တာ ။ ပင္ပန္းေနၿပီ ...... ငါ အိပ္ႏွင့္မယ္ ရလား "
"အင္း .............. ေမာင္ အိပ္ယာျပင္ေပးမယ္ ........ခဏေစာင့္ "
ေမာင္ကေတာ့ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းစြာပင္ ရယ္ေမာေနေလရဲ႕ ။ အခန္းထဲ ေမာင္ျပန္၀င္သြားေတာ့ ရာျပည့္ ထိုင္ေနရာမွထၿပီး ပစၥည္းေတြ စုပံုထားသည့္ ေနရာမွ ေျခစံုရပ္လုိက္သည္ ။
ေမာင္ ၀ယ္စုထားတဲ့ တန္ဖိုးႀကီး နာရီေတြ ၊ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ၊ ဖိနပ္တံဆိပ္ေတြၾကား သူ႕ရဲ႕၀က္ရုပ္စုဗူး အေဟာင္းကိုေတြ႕ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ထို စုဗူးကို ေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ ေမာင္ ဒီစုဗူးကို အၿမဲ သိမ္းထားခဲ့တာလား ။ ေငြမ်ားမ်ားစားစား မထည့္ထားေပမယ့္ သူ ဒီစုဗူးေလးကို သေဘာက်လို႕ အေလးခံၿပီး အိမ္ထိသယ္လာတုန္းက ေမာင္ ရယ္ေနခဲ့တာကို သူမွတ္မိေသးသည္ ။ ေမာင္ သူ႕ရဲ႕ ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိမ္းထားတုန္းပဲလား ။ တကယ္ပဲ ေမာင္က သူ႕ကို ေစာင့္ေနခဲ့တာလား။
" ရၿပီ ....... ကေလး အိပ္ခ်င္ ၀င္အိပ္ေတာ့ ။ ေအာ္ ......... စုဗူးေလးက ပို္င္ရွင္ျပန္လာၿပီဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေနမွာပဲ ။ ကေလး ႀကိဳက္ရင္ ျပန္ယူသြားေလ ။ ကေလး သေဘာက်မွန္းသိလို႕ ေမာင္ သိမ္းေပးခဲ့တာ "
" ေမာင္ ....... အကယ္၍ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ ရွိလာမယ္ဆိုရင္ ေမာင္ ငါ့ကိုပဲ ထပ္ၿပီးေရြးခ်ယ္မွာလား "
လက္ထဲက ၀က္ရုပ္စုဗူးကို ဖက္လွ်က္ သူ ခိုင္ၿမဲကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ျပန္ေငးၾကည့္ေနမိသည္ ။ ခိုင္ၿမဲ မအူမလည္ျဖစ္သြားၿပီး ေခါင္းကုတ္ေနမိေပမယ့္ ကေလးရဲ႕အေမးကို သူနားလည္သလို ဘာသာျပန္ရင္း အေျဖျပန္ေပးလိုက္သည္ ။
" ေသခ်ာေပါက္ ကေလးကိုပဲေရြးမွာေပါ့ ။ ေမာင္ ကေလးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ။ ကေလးက ေမာင့္အတြက္ သူမ်ားနဲ႕ယွဥ္ၿပီးေရြးခ်ယ္ရမယ့္ သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ။ ေမာင္က ကေလးမရွိရင္ ေသသြားႏိုင္တဲ့ေကာင္မ်ိဳးပါ ။ ဒါေလးကိုေတာ့ ယံုေပးပါ "
"အင္း ..... ယံုေပးမယ္ ။ ဘာေတြပဲ ျဖစ္လာျဖစ္လာ ေမာင့္ပါးစပ္က ေျပာတဲ့စကားေတြကုိပဲ ယံုေပးမယ္ "
ရာျပည့္ ႏူတ္ခမ္းဖ်ား လႈပ္ခတ္သြားၿပီးေနာက္ သူ ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲဲ ေျပး၀င္မိသြားသည္ ။ သူ လုယူရလိမ့္မယ္ ။ ဒီအတိုင္းႀကီးေတာ့ လက္မလႊတ္ေပးႏိုင္ဘူး ။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး ။
ထပ္ၿပီးလည္း မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး ။
စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း မိုက္မိုက္ကန္းကန္း လုပ္ခ်ပစ္ခ်င္တယ္ ။
********************
မိခင္ျဖစ္သူကို လဖက္ရည္ၾကမ္းငွဲ႕ထည့္ေပးရင္း ရာျပည့္ သူမကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေဒၚေငြစိုးအိမ္သည္ အိမ္ကို အလည္လာတဲ့ သားျဖစ္သူေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ေနပံုရၿပီး သူမမ်က္ႏွာသည္ အတိုင္းထက္အလြန္ရႊင္ျမဴးေနသည္ ။
ခင္ပြန္းျဖစ္သူက သားကိုေတြ႕ခ်င္တာနဲ႕ပဲ မဆီမဆိုင္ ခိုင္ၿမဲဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနာမည္ကိုတပ္ၿပီး ေခၚတာ သူမသိတာေပါ့ ။ ဟိုေကာင္ေလးခဗ်ာလည္း ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာရွာပါသည္ ။ လာကတည္းက သူမခင္ပြန္း ပညာျပသမွ်ကုိ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕ လိုက္လုပ္ေပးရွာသည့္ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ခံစားခ်က္ေတြက အဆင္ေျပလိုက္ မေျပလိုက္နဲ႕ ။
" သူနဲ႕ အဆင္ေျပလား ........ သားေလး "
" သားဖက္က ခ်စ္ေနေသးသေရြ႕ အကုန္အဆင္ေျပပါတယ္ "
ရာျပည့္ ခပ္တိုးတိုးပင္ျပန္ေျဖရင္း ၿခံထဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေမာင္တစ္ေယာက္ သူ႕ေဖေဖနဲ႕အတူ ပန္းအိုးေတြကို ေနရာေရြ႕ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ သူ ပါးပါးေလးၿပံဳးမိသြားသည္ ။ ေဖေဖကေတာ့ ေမာင့္ကို ေတာ္ေတာ္ၾကည့္မရဘူးထင္တယ္ ။ ဟိုတစ္ေခါက္ ေမာင္လာတုန္းက ေရြ႕ခိုင္းခဲ့တဲ့ ပန္းအိုးေတြကို ခုတစ္ေခါက္ နဂိုမူလေနရာကို တစ္ခါျပန္ေရြ႕ခိုင္းတယ္ ။ ေမာင္က သူ႕အိမ္မွာသာ ပန္းကန္ေဆးဖို႕ပ်င္းတာ ၊ ခုက် ေဖေဖနဲ႔ အလိုက္ထိုက္ေနၿပီး ေဖေဖပညာျပသမွ်ကို မၿငီးမျငဴဘဲ နာခံရွာသည္ ။ သည္လိုက်ေတာ့လည္း ေမာင္က သနားစရာေလး ။
သူ႔လိုပဲ ၿခံထဲကို ၾကည့္ေနတဲ့ ေမေမ့ကို ရာျပည့္ ၾကည့္ရင္း ေမးခြန္းတစ္ခုကို သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပစြာနဲ႕ ေမးလိုက္သည္ ။
" ေမေမ ............. ေမေမ့တုန္းက ေဖေဖ့ကို ဘယ္အေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ သည္းခံခဲ့တာလဲ "
မထင္မွတ္ထားတဲ့ သားျဖစ္သူ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေဒၚေငြစိုးအိမ္ နည္းနည္းအံအားသင့္သြားသည္ ။ ဒီေမးခြန္းကို သားက တစ္ခါမွ မေမးခဲ့ဘူးေလ ။ ဒါေပမယ့္ သူမမွာေတာ့ အေျဖအဆင္သင့္ရွိပါတယ္ ။
" ခ်စ္လို႔ေလ .................. ခ်စ္လို႔ သည္းခံႏိုင္စြမ္း ကုန္တဲ့အထိ ေမေမ ေနေပးခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး လံုး၀လက္မခံႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွ ေမေမ ထြက္ေျပးခဲ့မိတာ ။ သားကို ခ်န္ထားခဲ့မိလို႕ ေမေမက မိခင္စိတ္မရွိဘူးဆိုၿပီး သားေတြးခ်င္ေတြးမိဖူးလိမ့္မယ္ ။ ေမေမေလ သားကို မခ်စ္လို႕ ၊ တာ၀န္မယူခ်င္လုိ႕ ခ်န္ထားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ။ သားေဖေဖေၾကာင့္ ခ်န္ခဲ့တာ ။ ေမေမ မရွိရင္ေတာင္ သားရွိေနတဲ့အတြက္ အနည္းဆံုး သူ အမွားေတြကို ဆင္ျခင္ၿပီး ျပဳျပင္ႏိုင္မယ္ ထင္ခဲ့လို႕ ။ အဲ့ဒီအတြက္ သားကို တစ္ခါမွ မေတာင္းပန္ခဲ့ဖူးလို႕ ေမေမ့ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္ "
" ေမေမ့ကို သား ဘယ္တုန္းကမွ အျပစ္မတင္ခဲ့ပါဘူး ။ ေမေမက သားအတြက္ အၿမဲတမ္း မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ ။ သားလည္း ေမေမ့လိုပဲ ထင္တယ္ ။ စြန္႕ပစ္ခ်င္တာေတာင္ သူ႕ဖက္ေတြးၿပီး မစြန္႕ပစ္ရက္ဘူး "
ရာျပည့္ ေလးေလးဆဆေျပာရင္း ၿခံထဲကိုပင္ အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့ ေဒၚေငြစိုးအိမ္သည္ သားျဖစ္သူကို ၾကည့္ရင္း သူ႕စိတ္ကိုပါ နားလည္သြားဟန္နဲ႕ တစ္ခ်က္ၿပံဳးမိသြားသည္ ။
" ထြက္ေျပးသြားတဲ့သူနဲ႕ က်န္ခဲ့တဲ့လူမွာ ထြက္ေျပးသြားတဲ့လူကို ႏိုင္တယ္လို႕ တစ္ခ်ိဳ႕က ထင္ၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ ထြက္ေျပးသြားတဲ့သူက ပိုၿပီး ရံူးတယ္ ။ ေမေမေလ သားအေဖကို ျပတ္ႏိုင္ၿပီထင္ၿပီး သူ႕အေ၀းကို ထြက္ေျပးသြားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း သားတို႕ရဲ႕အေ၀းမွာ ေနရတာက လံုး၀ အဆင္မေျပဘူးဆိုတာ သိလာတယ္ ။ ျပန္လာခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ့္မာနနဲ႕ကိုယ္ ျပန္မလာရဲခဲ့ဘူး ။ေနာက္ဆံုး သူကိုယ္တိုင္ လာေခၚေတာ့မွ ေမေမ မာန္မာနေတြကို တစ္ထစ္ေလ်ာ့ၿပီး လိုက္လာခဲ့တာ ။ သားအေဖက အရင္လို မဆိုးေတာ့ေပမယ့္ ေမေမ့စိတ္ကို နားမလည္ေသးတာကေတာ့ အရင္တိုင္းပဲ ။ သူသာ ေမေမ့စိတ္ကို နားလည္ေပးၿပီး ဂရုစိုက္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေမေမတုိ႕ၾကားမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ လုပ္ယူစရာေတာင္ မလုိေလာက္ေအာင္ ျပည့္စံုေနမွာ "
" ေမေမက ေဖေဖ့ကို ခုထိ ခ်စ္ေနတုန္းေပါ့ ............"
" အင္း .......... သူ႕အေပၚ ေမေမ့ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြက တစ္ခါမွ မေျပာင္းလဲ ခဲ့ဖူးပါဘူး "
ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ ေမေမနဲ႕ မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္ၾကည့္မိသြားသည္ ။ သူ႕ကိုသူ သနားစရာေကာင္းတယ္လို႕ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္း သူ႕ရဲ႕နာက်င္မႈက ေမေမ့ကို မွီမယ္မထင္ဘူး ။ ေမေမက သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကို အေပၚယံ မ်က္ႏွာတင္းမာမႈနဲ႕ ဖံုးဖိထားႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္္ သူကေတာ့ ေမာင္နဲ႔ပက္သက္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ မညာႏိုင္သည့္ သူမ်ိဳး ။
ရာျပည့္ လဖက္ရည္ၾကမ္းကို ေမေမ့အတြက္ ေနာက္တစ္ခြက္ ထက္ငွဲ႕ေပးရင္း ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းတစ္ခုကို ေမးလိုက္သည္ ။
" အကယ္လို႔ ခုေန ေဖေဖက ေမေမလက္မခံႏိုင္တဲ့ အရင္လို လုပ္ရက္မ်ိဳး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္လုပ္တယ္လို႕ သံသယစိတ္၀င္လာရင္ ေမေမ ဘာဆက္လုပ္မွာလဲ ။ အရင္လိုပဲ ေဖေဖ့ကို ထားခဲ့ၿပီး ထြက္ေျပးဦးမွာလား "
ေမေမ ေခတၱမွ် တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး ၿခံထဲမွာ အလုပ္ရူပ္ေနတဲ့ ေဖေဖ့ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ မလွမ္းမကမ္းက သူမခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ အသံကို ခပ္သဲ့သဲ့ၾကားေနရကာ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို ျမင္ေနရတာမလို႕ ေဒၚေငြစိုးအိမ္သည္ သားျဖစ္သူ၏ ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖဆက္တိုက္ရွာေနမိသည္ ။အရင္ကလည္း ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖထုတ္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေပမယ့္ သူမရဲ႕ အေျဖက သားျဖစ္သူရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕လည္း သက္ဆိုင္ႏိုင္တာမလို႕ လက္လႊတ္စပယ္ မေျဖခ်င္ ။
သူမသည္ လက္ထဲက ခြက္ကို စားပြဲခံုေပၚသို႕ ျပန္တင္ထားၿပီး သားျဖစ္သူကို အပြင့္လင္းဆံုး ၿပံဳးျပလိုက္သည္ ။
" သားေျပာသလိုပဲ ေမေမ့အတြက္လည္း သူ႕ကို ခ်စ္ေနေသးသေရြ႕အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ သားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထားခဲ့ၿပီး ေမေမ ဘယ္ကိုမွ ထြက္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ အကယ္၍ သားရဲ႕ေဖေဖက ေျပာင္းလဲေနတယ္လို႕ ေမေမသံသယစိတ္ေတြ ၀င္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး သူ႕ကို ျပန္ဆြဲထားဖို႕ ႀကိဳးစားမိမွာပဲ ။ ဒါမွမဟုတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဒီအတိုင္းေလး ဆက္ေနသြားမယ္ ။ မတူတာ တစ္ခုက သားမွာေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိေသးတယ္ ၊ ေမေမ့မွာက သားေဖေဖကလြဲလို႕ေနာက္ထပ္ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့ဘူး "
" အဲ့ေလာက္ထိ လြယ္တာလား ......... ေမေမ "
" အေျပာကေတာ့ လြယ္တာေပါ့ ။ လက္ေတြ႕ကေတာ့ ဘယ္လြယ္ပါ့မလား ။ မေတာ္တဆ သားတို႕ၾကားမွာ သံသယစိတ္ေတြရွိလာရင္ေတာင္ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္အတိုင္းပဲ ေရြးခ်ယ္ပါ ။ အၿပီးအပိုင္ စြန္႕လႊတ္္မွာလား ........ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဦးသားဆက္ဆံေရးမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕ တိုင္တိုင္ပင္ပင္ေရွ႕ဆက္မွာလား ေရြးခ်ယ္လို႕ရေသးတယ္ ။ ေမေမကေတာ့ ေမေမ့သားကို ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပီး မနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ေမေမ့သားကို ေပ်ာ္ေနတာပဲ ျမင္ခ်င္တယ္ "
ေမေမက သူ႕လက္ကို ညင္သြာစြာ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အားေပးႏွစ္သိမ့္သလို ၾကည့္လာသည္ ။ သူကလည္း ေမေမ့ကို ျပန္ရယ္ျပရင္း ၿခံထဲမွာ ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ ေဖေဖနဲ႕ ေမာင့္ဆီကိုလွမ္းၾကည့္လုိက္သည္ ။
" ေမေမ ............ သား ေဖေဖတုိ႕နား သြားလိုက္ဦးမယ္ ........"
ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ရာျပည့္ၿခံထဲကိုေျပးဆင္သြားေတာ့ ေဒၚေငြစိုးအိမ္သည္ ၿပံဳး၍ၾကည့္ရင္းသာ ေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္ရသည္ ။ သားျဖစ္သူရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ခုုိင္ၿမဲကိုဆိုတဲ့ေကာင္ေလးျဖစ္ေနေတာ့လည္း သူမ မတားစီးရက္ပါ ။
" ေဖေဖ ..... ပင္ပန္းေနေလာက္ေရာေပါ့ ။ ျပန္နားလုိက္ပါ .... သားတို႕ ဆက္လုပ္လိုက္မယ္ "
ရာျပည့္ ဖခင္ျဖစ္သူအနားသြားရင္း အနားယူရန္ေဖ်ာင္းျဖေျပာဆိုေတာ့ ဦးဇြဲျပည့္က အင္တင္တင္နဲ႔ ခိုင္ၿမဲကုိၾကည့္လုိက္သည္ ။ ခိုင္ၿမဲက မသိသလိုေနရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႕ေခါင္းကုတ္ေနလိုက္သည္ ။
ဦးဇြဲျပည့္သည္ လက္ထဲက ကတ္ေၾကးကို ေနရာတက်ျပန္ထားကာ လက္အိတ္ေတြကို ခြ်တ္လိုက္သည္ ။ မၾကည္ျဖဴေသးေသာ္လည္း ဒီအတိုင္းႏွင္လႊတ္ဖို႕က မေကာင္းတတ္လို႔ သားျဖစ္သူကိုေျပာလုိက္၏ ။
" ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ၾက ......"
" ဟုတ္ ............ ေဖေဖ ။ ခဏေလး ....... သား ေျပာစရာေလးရွိလို႕ "
" ေျပာစရာရွိတာ ျမန္ျမန္ေျပာ .........."
အၿမဲတမ္း စိတ္မာသည့္လူလို အိုက္တင္ဖမ္းတတ္သည့္ ေဖေဖသည္ ေမေမနဲ႕သိပ္မကြာတတ္လို႕ ဒါေတြေၾကာင့္ သူတို႕ၾကား ဆက္ဆံေရးက နီးလွ်က္နဲ႕ေ၀းေနသလားပဲ ။
" ေမေမ့ကို ဂရုုစိုက္ေပးပါ ။ ေဖေဖမျမင္တာလား .... ဒါမွမဟုတ္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား မသိေပေမယ့္ ေမေမက ေဖေဖ့ကို သိပ္ခ်စ္တာပါ ။ အေပၚယံအျမင္မွာ ေမေမက စိတ္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ ေဖေဖ့ ဂရုစိုက္မႈေတြကို အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္လုိ႕ ေဖေဖကသာ တစ္ထစ္ေလ်ာ့ၿပီး ေမေမ့ကို ၾကင္နာျပမယ္ဆိုရင္ ဒီကမၻာမွာ ေမေမ့ေလာက္ေပ်ာ္မယ့္သူ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္ "
ဦးဇြဲျပည့္ ေခတၱမွ် တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ ဇနီးျဖစ္သူသည္ ေစာနက ထို္င္ေနတဲ့ေနရာမွာ မရွိေတာ့ဘဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလို႕ သူ႕စိတ္ေတြက အနည္းငယ္ ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕နဲ႕ ။
" မင္းမသိပါဘူး .... မင္းအေမ ငါ့ကို ဘယ္ေလာက္ထိ မုန္းတီးေနလဲဆိုတာ ။ သူက ငါ့ကို ဘယ္တုန္းကမွ အထင္မႀကီးခဲ့ဖူးဘူး ။ အခုေတာင္ မင္းေၾကာင့္ ဒီအိမ္ကို သူျပန္ေရာက္လာတာ ။ မဟုတ္ရင္ သူ ငါ့ကို လံုး၀ အေတြ႕ခံမွာ မဟုတ္ဘူး "
" ေဖေဖမွားေနၿပီ ............. ေမေမက ေဖေဖ့ကို သိခ်စ္လြန္းလို႕ အနားက ထြက္သြားခဲ့တာ ။ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္ေနေသးလုိ႔ပဲ အနားကို ျပန္လာတာ ။ ေဖေဖ တစ္ခါေလာက္ေလးပဲ ေမေမ့ကို နားလည္ေပးၿပီး ေမေမ့စိတ္ကို ျမင္ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေမေမ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္တတ္လဲ ေဖေဖသိလာလိမ့္မယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ေဖေဖ့ကို ခ်စ္ေၾကာင္း ေစာနကပဲ ေမေမက သားကို ဖြင့္ဟ ၀န္ခံထားတာ ။ ဒါေၾကာင့္ တလြဲမာနေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အႏိုင္မယူခ်င္ပါနဲ႕ေတာ့ ။ ေဖေဖသိလား .......... ေမေမက စိန္အရမ္းႀကိဳက္တယ္ ။ မၾကာခင္မွာ ေဖေဖတို႕ရဲ႕ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ ေရာက္လာေတာ့မွာ မဟုတ္လား ။ ဘယ္လို ေခ်ာ့သင့္လဲဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကို စဥ္းစားေတာ့ "
မိခင္နဲ႕ဖခင္ျဖစ္သူကို ျပန္ေအာင္သြယ္ေပးေနရသူ ရာျပည့္အဖို႕ ကာယကံရွင္ထက္ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနရသည္ ။ သူ႕ဘ၀မွာ အလိုခ်င္ဆံုးက ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ သူတို႔မိသားစုဘ၀ရယ္ ေမာင္ရယ္ပါ ။ ဒီအရာကလြဲလို႕ သူ ဘာကိုမွ ေလာဘမႀကီးခ်င္ေတာ့ ။
ဦးဇြဲျပည့္သည္ လြန္ဆြဲေနတဲ့စိတ္နဲ႕ အိမ္ထဲကို ျပန္၀င္သြားေပမယ့္တံခါး၀နားေရာက္ေတာ့ သူ႕ေျခလွမ္းေတြက ေပါ့ပါးလာၿပီး မ်က္ႏွာက ပို၍ရႊင္လန္းလာသည္ ။ ထို႕ေနာက္ ဇနီးျဖစ္သူ ရွိေနႏိုင္တဲ့ အေပၚထပ္ဆီကို ခပ္သြက္သြက္ တက္ခဲ့သည္ ။
ရာျပည့္ကလည္း သူ႔ကုိ သူ႔ကိုတမင္တကာႀကီးေငးၾကည့္ေနတဲ့ ခိုင္ၿမဲဖက္လွည့္ၾကည့္ရင္း စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာနဲ႔ ရယ္လိုက္မိ၏ ။
သူ ေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာက ျငင္းဆန္လို႕မရတဲ့ အမွန္တရားေလ ။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင့္ကို အႏိုင္လည္း မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ ။ တစ္သက္လံုးအတြက္ ေမာင့္ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ ။
*****************
Ting ......... !
စားပြဲေပၚမွာ ယွဥ္တြဲကာ အတူတင္ထားသည့္ သူ႕ဖုန္းနဲ႕ခိုင္ၿမဲဖုန္းတြင္ ခိုင္ၿမဲ ဖုန္းက Screen လင္းလာၿပီး Message တစ္ေစာင္၀င္လာသည္ ။ Message ဆိုေပမယ့္လည္း အေရးႀကီးတာမ်ိဳးရွိတတ္လို႕ ရာျပည့္ ခိုင္ၿမဲဖုန္းကိုေကာက္ယူလိုက္သည္ ။ Contact Name မမွတ္ထားေပမယ့္ " ကိုကို " ဆိုတဲ့ Message ေၾကာင့္ ရာျပည့္ အသက္ရွဴဖို႕ေမ့ေလ်ာ့သြားတဲ့အထိ တုန္လႈပ္သြားသည္ ။ ကိုကို ဆိုတဲ့ ေခၚသံကို သူသိပ္မုန္းတာ ။ ၿပီးေတာ့ ကိုကိုလို႕ ေမာင့္ကို ေခၚတတ္တဲ့ မိန္းမကိုေကာ ။ သူက ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရက္နဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕ၿပိဳင္ၿပီး မနာလို၀န္တိုမျဖစ္သင့္ဘူးလုိ႕ ေျပာခ်င္ေျပာၾကပါ ။ သူေမာင့္ကို ခ်စ္တာမလို႕ ေမာင့္ကို သူ႕ဆီကေန ေနာက္ထပ္ဆြဲထုတ္သြားမယ့္သူက မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ ၊ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ သူ လက္မခံႏိုင္ပါ ။
📩 ကိုကို ....... ကတိေပးထားတာ မေမ့ဘူးမလား ။📩
📩 မဟုတ္ရင္ ကုမၸဏီထိ လာေတြ႕မွာေနာ္ ။📩
📩 ကိုကို႕ေကာင္ေလးေကာ ေနေကာင္းရဲ႕လား ။📩
ေနာက္ထပ္ ၀င္လာတဲ့ Message ေတြက Screen ထက္မွာ notification အျဖစ္ ဆက္တိုက္၀င္လာသည္ ။ သူ ေမာင့္ဖုန္းကို ဖြင့္ၾကည့္ဖို႕ ခန္႕မွန္းမိတဲ့ Passcode တစ္ခ်ိဳ႕ကို ရိုက္ထည့္ေပမယ့္ မွားယြင္းေၾကာင္းသာ ျပေနလို႕ သူ႕စိတ္ေတြက ထူပူလာၿပီး ငိုခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္ ။
ေမာင္ သူ႕အေပၚ သစၥာေဖာက္ျပန္ၿပီလား ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ...... ဒီ Message ေလး ႏွစ္ခု သံုးခုေလာက္ေလးနဲ႕ ေမာင့္ကို သံသယေတြ မ၀င္ခ်င္ဘူး ။ ေမာင္ သူ႕ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ သူယံုတယ္ ။
အဲ့မိန္းမက ဘာေၾကာင့္ ျပန္ေပၚလာတာလဲ ။ ေမာင့္ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္က ေျပာင္းထားတယ္မလား ...ဒီမိန္းမက ဘာေၾကာင့္ သိေနရတာလဲ ။ ေမာင္ကေကာ ဒီမိန္းမနဲ႕ဘာေၾကာင့္ အဆက္အသြယ္ လုပ္ရတာလဲ ။
ျမန္ျမန္ျပန္လာပါ ...ေမာင္ ။ ေမာင့္ကိုရွင္းလင္းေအာင္ ေမးမယ္ ။ ငါ ေမာင့္ကို ယံုတယ္ ။
ရာျပည့္ လက္ေတြက ေမာင့္ဖုန္း passcode ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ရိုုက္ထည့္လိုက္ေသာ္လည္း မွားယြင္းေနဆဲ ။ ထိုအခ်ိန္ သူ႔အိမ္တံခါးပြင့္လာၿပီး လက္ထဲမွာအထုပ္အပိုးေတြဆြဲလွ်က္ ေမာင္ျပန္၀င္လာသည္ ။
ခိုင္ၿမဲကိုျမင္ေတာ့ ရာျပည့္ ခံုမွာ အိေျႏၵမပ်က္ ထိုင္ေနရင္း သက္ေတာင့္သက္သာ အေနအထားနဲ႕ မ်က္ႏွာကို ပံုမွန္အတိုင္း ထားလိုက္သည္ ။
" ေမာင္ ...... ေမာင့္ဖုန္း passwords ကဘာလဲ .........."
" ၂၉၂၉၂၉ .......... ဘာလို႕လဲ ..... ကေလး "
" လုပ္စရာေလး ရွိလုိ႕ "
အိမ္ထဲေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး သူ႕ဖုန္း passcode လွမ္းေမးတဲ့ ရာျပည့္ေၾကာင့္ ခိုင္ၿမဲ နည္းနည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားသည္ ။ သို႕ေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းေျပာျပလိုက္ပါသည္ ။ သူနဲ႕ကေလးၾကားမွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ဆိုတာမ်ိဳးက မရွိေလ ပိုေကာင္းေလပဲ ။ ကေလး သူ႕ရဲ႕ facebok account ကို ၀င္စစ္မလို႕ ထင္တယ္ ။
ခဏေန ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ခိုင္ၿမဲမေတြးမိဘဲ မီးဖို ခန္းထဲ အရင္၀င္သြားလိုက္သည္ ။ ရာျပည့္ ခိုင္ၿမဲရဲ႕ passcode ကို သိၿပီးတာနဲ႕ အရင္ဆံုး ေစာနက ပို႕လာတဲ့ message box ထဲ ၀င္ၾကည့္လုိက္သည္ ။
Message ေတြက အမ်ားႀကီးမပို႕ထားေပမယ့္ မထင္ထားမိတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ရာျပည့္ အံၾသၿပီးရင္း အံၾသေနမိသည္ ။ ဘဏ္အေကာင့္နံပါတ္တစ္ခုရယ္ ေမာင္နဲ႕ညိွႏႈိင္းထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို အၾကမ္းဖ်င္းၿခံဳငံုနားလည္မိသြားသည္ ။ ဒါဆို တစ္ေလွ်ာက္လံုး သူ ေမာင့္ကို အထင္လြဲၿပီး သံသယစိတ္ေတြ ၀င္မိခဲ့တာေပါ့ ။ တကယ့္အျဖစ္မွန္က သူနဲ႕ေ၀းရမွာေၾကာင့္လုိ႕ ေမာင္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္တည္းႀကိတ္ၿပီး ဒီျပသနာေတြကို ေျဖရွင္းေနတာေပါ့ ။
" ကေလး ........... "
သူ႕နံေဘးမွာ ေမာင္ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက ေရာက္ေနမွန္း သူ သတိမထားလိုက္မိ ။ ေခၚသံၾကားမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင့္မ်က္၀န္းထဲမွာ အေၾကာက္တရားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ျမင္ေနရသည္ ။
ေစာနက မစဥ္းစားဘဲ ကေလးကို passcode ေပးလိုက္မိတာ ၊ မီးဖိုထဲေရာက္မွ ေဟသာနဲ႕ေျပာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို မဖ်က္ရေသးမွန္း သတိရလို႕ ပူပန္စြာနဲ႕ ျပန္ထြက္အလာ သူဖုန္းကိုကိုင္ထားၿပီး ငူငူေငါင္ေငါင္ျဖစ္ေနသည့္ ကေလးကိုျမင္မိလို႕ ကေလး တစ္ခုခုကိုျမင္သြားၿပီဆိုတာ သူအတပ္သိလိုက္ၿပီ ။ ျဖစ္ႏိုင္တာက ေဟသာရဲ႕ message ေတြကို ျမင္သြားတာပဲ ျဖစ္မယ္ ။
" ေမာင္ ရွင္းျပမယ္ ။ ေမာင္ . .. ေမာင္ သူနဲ႕ျပန္ဆက္သြယ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ။ သူနဲ႕လည္း မပက္သက္ေတာ့ဘူး ။ သူ .......သူက ...."
" ခ်စ္တယ္ ..............."
ရာျပည့္ ရုတ္တရက္ႀကီး မတ္တပ္ရပ္ကာ သူ႕ကို သိုင္းဖက္လာသည္ ။ သူကလည္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႕ ျပန္လည္ေပြ႕ဖက္မိသြားသည္ ။
" ကေလး .............. ေမာင့္ကို မုန္းသြားၿပီလား "
" လူတစ္ေယာက္လံုး ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတာေတာင္ မခန္႕မွန္းတတ္ေသးဘူးလား ။ ေမာင္ကေလ လည္မလိုလိုနဲ႕ တကယ္ဒူတယ္ ။ ေက်းဇူးပါ ........... ခုတစ္ႀကိမ္ ငါ့ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့လုိ႕ "
" ေမာင့္ဆီက ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကို မေတာင္းေတာ့ဘူးလား ............."
မည္မွ်ပင္ ကေလးက သူ႕ကိုဖက္ထားကာ ခ်စ္တယ္လုိ႕ ဆိုေစကာမူ သူ႕ရဲ႕ထိတ္လန္႕မႈေတြက မေျပေလ်ာ့သြားေသး ။ ကေလး အထင္လြဲၿပီး မုန္းသြားမွာကို သူ အရမ္းေၾကာက္ေနမိသည္ ။ တင္းေနေအာင္ေပြ႕ဖက္ထားသည့္ၾကားက ရွဲန္ပူနံ႕သင္းေနသည့္ ဆံစေလးေတြကို ခိုးနမ္းရင္း မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲေနမိသည္ ။
" ဟင့္အင္း ........... ေျဖရွင္းခ်က္အစား ငါ့ကို တိုင္ပင္တာ လိုခ်င္တယ္ ။ ခုကစၿပီး ေမာင္နဲ႕ပက္သက္ရင္ ဘယ္ကိစၥမဆို ေသးေသးႀကီးႀကီး အကုန္သိခ်င္တယ္ ။ ငါ .... ေမာင့္ကို အရာအားလံုးထက္ ပိုခ်စ္တယ္ "
" ကေလးရယ္ .............."
ခိုင္ၿမဲ ရာျပည့္ကို တင္းက်ပ္စြာ ျပန္လည္ဖက္ထားရင္း ႏူတ္ဖ်ားကေန ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနမိသည္ ။
ကေလး သူ႕ကို နားလည္ေပးတယ္ ။ ကေလး သူ႕ကို ခြင့္လႊတ္ေပးတယ္ ။
ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ကံတရားရယ္ ........
အဆိုးဆံုးေတြျဖစ္လာမယ္လို႕ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ သူနဲ႔ကေလး ပိုၿပီးနီးစပ္သြားတယ္ ။ ေတာ္ၿပီေလ ......... ဒီထက္ဆိုးတာေတြ ေနာက္ထပ္မရွိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ခုလိုေလးပဲ ေမာင့္ကို ဆက္ၿပီး ယံုၾကည္ေပးပါ ။
------------------
20.8.2019
ဘဏ်အကောင့်ထဲမှာ ရောက်နေသည့် ငွေသိန်း၃၀၀ ကြောင့် ခိုင်မြဲတစ်နေကုန် နေရထိုင်ရ မသက်သာ ။ ဒီငွေတွေကို မေမေလွှဲလိုက်တာလား ။ ဒါမှမဟုတ် ကိုကိုလား ။ ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ် လက်ရှိအခြေအနေမှာ ဒီငွေတွေကို သုံးဖို့ သူ အားနာလှသည် ။
" ခိုင်မြဲကို ............ မင်း နေမကောင်းဘူးလား "
ဘေးထိုင်ခုံက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦးက ခိုင်မြဲစားပွဲခုံကို ခေါက်လျှက် မေးတော့ ခိုင်မြဲသည် ပျက်နေတဲ့မျက်နှာကို ကမန်းကတမ်း ပြန်ထိန်းရင်း အိနြေ္ဒဆယ်လိုက်သည် ။
" ကောင်းပါတယ် ......... ဒီရက်ပိုင်း နည်းနည်း အိပ်ရေးပျက်လို့ ၊ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး "
" ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်ဦး ။ ဒီရက်ပိုင်း မင်းကိုကြည့်ရတာ လုံး၀ စိတ်မချမ်းသာဘူး ။ တမိူင်မိူင် တတွေတွေနဲ့ "
" အင်း ...........ကျေးဇူး "
ခိုင်မြဲ ဝတ်ကျေတန်းကျေမှျှပြောပြီး သူ့လက်ထဲက ဖုန်းကို တစ်ဖန်ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ အားလုံးပေါင်း သိန်း ၅၀၀ ကျော်ပမာဏရှိသော ငွေများသည် သူ့အတွက်တော့ ရေထဲပစ်ချရမည့် ငွေတွေနဲ့ သိပ်မကွာ ။
တကယ်ပဲ ရူးချင်လာပြီ ......... ဘာဆက်လုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး ။
**********
" ငါ့ကို ဖုန်းခဏ ခဏ မဆက်ဖို့ မင်းကို ဘယ်နှစ်ခါ ပြောရမှာလဲ ။ ငါ မရိုင်းချင်ဘူးနော် ...... ဒါကြောင့် ကောင်းကောင်း မွန်မွန် ညှိနိူင်းနေတုန်း နားထောင်ပါ ။ မင်းက မိန်းကလေးပါ ....... တစ်ခုခုဆို ပိုပြီး နစ်နာမှာ မင်းနော် .. ငါမဟုတ်ဘူး ။ မင်းလိုချင်တဲ့ငွေတွေကို ငါရှာပေးမယ် ။ ဒါကြောင့် ငါ့ကိုမနှောက်ယှက်ဘဲ အေးဆေးနေပါ "
သန့်စင်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိနိုင်လို့ ခိုင်မြဲ အသံဟာ အနည်းငယ်ကျယ်ပြီး မာကျောနေသည် ။ တစ်ဖက်ကလူကို စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောချပြီးနောက် ဖုန်းကို တစ်ခါတည်း power off လုပ်လိုက်သည် ။ သူ အရမ်းကို စိတ်ရူပ်ထွေးနေပြီ ။ ငွေမရသေးဘူးဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ ဟေသာက သူ့ကို မကြာခဏ ဖုန်းဆက်တာမျိုး message ပို့တာမျိုး လုပ်နေလို့ မလိုလားအပ်တဲ့ စိတ်ရူပ်ထွေးမှုတွေကြောင့် အလုပ်မှာလည်း သူ အေးအေးဆေးဆေးကို မနေရ ။
ဘေစင်မှာ လက်ကို ဆေးချပြီး မှန်ထဲက သူ့ပုံရိပ်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည် ။ မှန်ထဲမှာပေါ်နေတဲ့ သူ့ပုံရိပ်သည် စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာဖွယ်ကောင်းသည်ဟု မြင်မိသည် ။ ဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ သူ ကလေးရှေ့မှာ ရယ်မောရဲမှာလဲ ။ ဘယ်လိုစိတ်နဲ့ ကလေးကို ချစ်တယ်လို့ သူပြောထွက်ရက်မှာလဲ ။
မျက်နှာကို ရေနဲ့ဆေးချပြီး ပုဝါစတစ်စနဲ့သုတ်ကာ ခိုင်မြဲ သန့်စင်ခန်းထဲက ထွက်လာလိုက်သည် ။ သူထွက်သွားပြီးတာနဲ့ အစွန်ဆုံးခန်းက သန့်စင်ခန်းတံခါးသည် ပွင့်လာပြီး အထဲကနေ လူတစ်ယောက်ထွက်လာသည် ။
" မောင် ................ မောင် ငါ့ကို တစ်ခုခု ဖုံးကွယ်ထားတာလား ။ မောင့်မှာ တခြားတစ်ယောက်ရှိနေပြီလား "
ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးယိုင်မသွားအောင် ထိန်းရင်း ရာပြည့် အပြင်ဖက်ထွက်လာသည် ။ စောနက သူ ကြားခဲ့တာတွေက ဘာတွေလဲ ။ ဒီရက်ပိုင်း မောင် မူမမှန်တာကို သူလည်း သတိထားမိနေလို့ သံသယစိတ်တွေကြောင့် ညဖက်အိပ်လို့တောင်မပျော် ။
မလုပ်ရဘူးနော် မောင် ။ ဒီတစ်ခါဆို ငါသေရလိမ့်မယ် ။ မောင့်ကို မုန်းရလိမ့်မယ် ။ ငါ နားကြားမှားတာ မဟုတ်လား ။ ဒါမှမဟုတ် နားစွန်နားဖျားကြားပြီး အထင်လွဲနေတာပဲ ဖြစ်မှာပါ ။ မောင် ငါ့ကို နောက်တစ်ကြိမ် ဒီလိုမလုပ်လောက်ပါဘူး ။ မောင် ငါ့ကို တကယ်ချစ်တာပါ ။
မောင် ............ သံသယစိတ်တွေကြောင့် ငါ ရူးရမယ်ထင်တယ် ။
****************
Ting............... Ting......... Ting .......
အဆက်မပြတ် မြည်နေတဲ့ တံခါး bell သံကြောင့် ခိုင်မြဲ လက်ထဲက ပစ္စည်းတွေကိုချပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာလိုက်သည် ။ ညကြီးမိုးချုပ် သူ့ဆီ ဘယ်သူလာပါလိမ့် ။ ကလေးများလား ။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ........ ကလေးက သူ အတင်းခေါ်တာတောင် ဒီအိမ်ကို မလာတာ ။
ခိုင်မြဲ တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရသည့် မျက်နှာဝင်းဝင်းကြောင့် ဘယ်ဖက်ရင်အုံ ခုန်ယမ်းလာသည် ။
" မအိပ်သေးဘူးမလား ........... မောင် "
သူ အရင်နေခဲ့တဲ့ အိမ်မလို့ ရာပြည့် ခပ်တည်တည်ပင် ဝင်လာပြီး အရင်နေနေကြလို ထိုင်ခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ ခိုင်မြဲကလည်း ရာပြည့် သူ့ဆီလိုက်လာတာကို မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်နေသည် ။ တံခါးကို သေချာပြန်ပိတ်ရင်း သူ ရာပြည့်အနားမှာ ပူးကပ်ထိုင်နေလိုက်သည် ။
" လမ်းကြုံလို့ လာတာလား "
" ဟင့်အင်း ............ တမင်လာတာ ။ တစ်ယောက်တည်း အိပ်မပျော်လို့ ဒီည ဒီမှာ အိပ်မလို့ "
" ဒီမှာ အိပ်မယ်ဆိုတာ တကယ်လား "
" အင်း ........... မောင့်အတွက် အပန်းမကြီးဘူး မဟုတ်လား "
" ဟာ ....... ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ ။ မောင်က နေ့တိုင်း ကလေးနဲ့အတူ ရှိချင်နေတဲ့လူပါ ။ ကလေးကို မြင်တော့ မောင်ဖြင့် ပျော်လွန်းလို့ ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး "
ခိုင်မြဲ ရာပြည့်လက်တစ်ဖက်ကို မရဲတရဲဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆိုလိုက်တော့ ရာပြည့် သူ့ကို ခပ်ရဲရဲ ပြန်ကြည့်လာသည် ။
" ခိုင်မြဲက ငါလို့ မထင်ထားဘူးမလား ။ ဧကန်န တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားတာလား "
" ကလေး ........ ဘယ်လို ပြောလိုက်တာလဲ ။ မောင်က ဘယ်သူနဲ့ ချိန်းရမှာလဲ ။ မောင့်မှာ အသိမိတ်ဆွေတွေရှိပေမယ့် ဘယ်သူ့ကိုမှ အိမ်ထိ ခေါ်လည်ခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး ။ ဒီနေရာ ၊ ဒီအိမ်က ကလေးရဲ့နေရာပဲ ။ ဒါကြောင့် မောင် ဒီနေရာလေးကို အပိုင်ဝယ်ခဲ့တာ ။ ဒီနေရာကနေပဲ ကလေးကို စောင့်နေခဲ့တာ "
အခန်းက ခေတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး နှစ်ဦးကြား ပြောစရာစကားများ ပျောက်ဆုံးသွားသည် ။
ရာပြည့် သူ့လည်ဂုတ်ကို သူပြန်ပွတ်သပ်ရင်း မျက်လုံးကို အောက်စိုက်ထားလိုက်သည် ။
မောင် ဒီတိုက်ခန်းကို ဘယ်တုန်းကဝယ်လိုက်တာလဲ ။ မောင်က တကယ်ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အမှတ်တရလေးတွေရှိတဲ့ ဒီတိုက်ခန်းကို ဝယ်ခဲ့တာလား ။ မောင်တကယ်ပဲ ဒီတိုက်ခန်းလေးမှာလာနေပြီး သူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာလား ။ သူ မောင့်ကို အထင်အမြင်လွဲမှားမိပြီထင်တယ် ။
ဟင့်အင်း....... မဟုတ်ဘူး ။ မောင်ဖုန်းပြောတာကို သူ့နားနဲ့ ဆက်ဆက်ကြားခဲ့တာ ။ မောင် သူ့ကို တစ်ခုခုဖုံးကွယ်ထားတာ ရှိကိုရှိနေတယ် ။
" ဒါနဲ့ တိုက်အောက်မှာ ကားရပ်ထားတာ မတွေ့ဘူး ။ ကားကို ဘယ်မှာ ပါကင်ထိုးတာလဲ "
" ဒါက ......... ဟို ...... မောင် ကားကို ရောင်းလိုက်ပြီ "
ခုမပြောလည်း နောင်သိမှာပဲ ။ အရာရာတိုင်းကို သူ လျှို့ဝှက်မထားချင်တော့ ။ သူ့အတွက်က Taxi စီးရတာက ပြသနာ မဟုတ် ။ ကလေးနဲ့ သူနဲ့ကြား အဆင်ပြေချောမွေ့မည်ဆိုလျှင် အရာရာအားလုံးကို သူစွန့်လွှတ်နိုင်သည် ။ ဒါပေမယ့် ကလေးကို ကြည့်ရတာ သူ ကားရောင်းလိုက်တာကို အရမ်းစိတ်ဆိုးနေပုံပဲ ။
" ဘာလို့လဲ ..........ငွေလိုလို့လား ။ ဘယ်လောက်ထိတောင် လိုတာလဲ ။ ငါပေးနိုင်တယ် ...... မောင် ဘယ်လောက်လိုလဲပြောပါ "
" မဟုတ်ဘူး ..... မောင်က ကလေး ရှာထားသမျှကို မောင်က ဘာကြောင့် လွယ်လွယ်တောင်းရက်မှာလဲ ။ မပူနဲ့နော် .........မောင် အဆင်ပြေတယ် ..... ကားရောင်းလိုက်တယ်ဆိုပေမယ့် သိပ်မကြာခင် နောက်တစ်စီးပြန်ဝယ်မှာမလို့ ဒီကြားထဲ မောင် Taxi နဲ့ပဲသွားလိုက်မယ် "
ရာပြည့် သူ့ရဲ့ဆံနွယ်စတွေကို လက်နဲ့ထိုးဖွရင်း ခပ်ဖွဖွ ရယ်လာသည် ။ ဒါဆို ဟိုရက်က သန့်စင်ခန်းထဲမှာ မောင်နဲ့ဖုန်းပြောခဲ့တဲ့ မိန်းမကြောင့် မောင်က သူ့ကားကို ရောင်းခဲ့တာလား ။အဲ့ဒီမိန်းမက ဘယ်သူမလို့လဲ ..... ဘာကြောင့် ကားကိုရောင်းပစ်ရတဲ့အထိ ငွေလိုနေရတာလဲ ။ မောင် အဲ့ဒီမိန်းမအပေါ် အမှားလုပ်ထားတာလား ။
" အဆင်ပြေတယ်ဆိုလည်း ပြီးတာပါပဲ "
" မောင် ကလေးကို မပြောဘဲ ကားရောင်းလိုက်မိလို့ စိတ်ဆိုးသွားတာလား ။ မောင် တောင်းပန်ပါတယ် ... မောင့်မှာ မိသားစု ပြသနာတစ်ချို့ရှိနေလို့ ကလေးကို ပြောပြလို့မရတဲ့ အခြေအနေကြောင့်ပါ "
မောင် လိမ်ပြန်ပြီ။ မောင် သူ့ကိုနောက်ထပ် ညာပြန်ပြီ ။ မောင့်မိသားစုကြောင့် မဟုတ်ဘူးမို့လား ။ အဲ့ဒီမိန်းမက ဘယ်သူမို့ မောင် ဒီလောက်ထိ ဖုံးကွယ်ထားရတာလဲ ။ ဘာကြောင့် ဒီလောက်ထိ ပြန်ပေးဆပ်နေတာလဲ ။
" ရပါတယ် ........... မောင့်မိသားစု ပြသနာဆိုတော့လည်း ငါ ဝင်ပါဖို့မှ မသင့်တာ ။ ပင်ပန်းနေပြီ ...... ငါ အိပ်နှင့်မယ် ရလား "
"အင်း .............. မောင် အိပ်ယာပြင်ပေးမယ် ........ခဏစောင့် "
မောင်ကတော့ ဟန်ဆောင်ကောင်းစွာပင် ရယ်မောနေလေရဲ့ ။ အခန်းထဲ မောင်ပြန်ဝင်သွားတော့ ရာပြည့် ထိုင်နေရာမှထပြီး ပစ္စည်းတွေ စုပုံထားသည့် နေရာမှ ခြေစုံရပ်လိုက်သည် ။
မောင် ဝယ်စုထားတဲ့ တန်ဖိုးကြီး နာရီတွေ ၊ ရေမွှေးပုလင်းတွေ ၊ ဖိနပ်တံဆိပ်တွေကြား သူ့ရဲ့ဝက်ရုပ်စုဗူး အဟောင်းကိုတွေ့တော့ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ထို စုဗူးကို ကောက်ယူလိုက်သည် ။ မောင် ဒီစုဗူးကို အမြဲ သိမ်းထားခဲ့တာလား ။ ငွေများများစားစား မထည့်ထားပေမယ့် သူ ဒီစုဗူးလေးကို သဘောကျလို့ အလေးခံပြီး အိမ်ထိသယ်လာတုန်းက မောင် ရယ်နေခဲ့တာကို သူမှတ်မိသေးသည် ။ မောင် သူ့ရဲ့ ပစ္စည်းတော်တော်များများကို သိမ်းထားတုန်းပဲလား ။ တကယ်ပဲ မောင်က သူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာလား။
" ရပြီ ....... ကလေး အိပ်ချင် ဝင်အိပ်တော့ ။ အော် ......... စုဗူးလေးက ပိုင်ရှင်ပြန်လာပြီဆိုတော့ ပျော်နေမှာပဲ ။ ကလေး ကြိုက်ရင် ပြန်ယူသွားလေ ။ ကလေး သဘောကျမှန်းသိလို့ မောင် သိမ်းပေးခဲ့တာ "
" မောင် ....... အကယ်၍ ရွေးချယ်စရာတွေ ရှိလာမယ်ဆိုရင် မောင် ငါ့ကိုပဲ ထပ်ပြီးရွေးချယ်မှာလား "
လက်ထဲက ဝက်ရုပ်စုဗူးကို ဖက်လျှက် သူ ခိုင်မြဲကို မျှော်လင့်တကြီး ပြန်ငေးကြည့်နေမိသည် ။ ခိုင်မြဲ မအူမလည်ဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းကုတ်နေမိပေမယ့် ကလေးရဲ့အမေးကို သူနားလည်သလို ဘာသာပြန်ရင်း အဖြေပြန်ပေးလိုက်သည် ။
" သေချာပေါက် ကလေးကိုပဲရွေးမှာပေါ့ ။ မောင် ကလေးကိုအရမ်းချစ်တယ် ။ ကလေးက မောင့်အတွက် သူများနဲ့ယှဉ်ပြီးရွေးချယ်ရမယ့် သူမျိုးမဟုတ်ဘူး ။ မောင်က ကလေးမရှိရင် သေသွားနိုင်တဲ့ကောင်မျိုးပါ ။ ဒါလေးကိုတော့ ယုံပေးပါ "
"အင်း ..... ယုံပေးမယ် ။ ဘာတွေပဲ ဖြစ်လာဖြစ်လာ မောင့်ပါးစပ်က ပြောတဲ့စကားတွေကိုပဲ ယုံပေးမယ် "
ရာပြည့် နူတ်ခမ်းဖျား လှုပ်ခတ်သွားပြီးနောက် သူ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်မိသွားသည် ။ သူ လုယူရလိမ့်မယ် ။ ဒီအတိုင်းကြီးတော့ လက်မလွှတ်ပေးနိုင်ဘူး ။
ဘာဖြစ်ဖြစ် မသိချင်တော့ဘူး ။
ထပ်ပြီးလည်း မစဉ်းစားချင်တော့ဘူး ။
စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း မိုက်မိုက်ကန်းကန်း လုပ်ချပစ်ချင်တယ် ။
********************
မိခင်ဖြစ်သူကို လဖက်ရည်ကြမ်းငှဲ့ထည့်ပေးရင်း ရာပြည့် သူမကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ငွေစိုးအိမ်သည် အိမ်ကို အလည်လာတဲ့ သားဖြစ်သူကြောင့်ပျော်ရွှင်နေပုံရပြီး သူမမျက်နှာသည် အတိုင်းထက်အလွန်ရွှင်မြူးနေသည် ။
ခင်ပွန်းဖြစ်သူက သားကိုတွေ့ချင်တာနဲ့ပဲ မဆီမဆိုင် ခိုင်မြဲဆိုတဲ့ကောင်လေးနာမည်ကိုတပ်ပြီး ခေါ်တာ သူမသိတာပေါ့ ။ ဟိုကောင်လေးခဗျာလည်း ချက်ချင်းရောက်လာရှာပါသည် ။ လာကတည်းက သူမခင်ပွန်း ပညာပြသမျှကို ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နဲ့ လိုက်လုပ်ပေးရှာသည့် ကောင်လေးကိုကြည့်ရင်း ခံစားချက်တွေက အဆင်ပြေလိုက် မပြေလိုက်နဲ့ ။
" သူနဲ့ အဆင်ပြေလား ........ သားလေး "
" သားဖက်က ချစ်နေသေးသရွေ့ အကုန်အဆင်ပြေပါတယ် "
ရာပြည့် ခပ်တိုးတိုးပင်ပြန်ဖြေရင်း ခြံထဲ လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မောင်တစ်ယောက် သူ့ဖေဖေနဲ့အတူ ပန်းအိုးတွေကို နေရာရွေ့နေတာကိုတွေ့တော့ သူ ပါးပါးလေးပြုံးမိသွားသည် ။ ဖေဖေကတော့ မောင့်ကို တော်တော်ကြည့်မရဘူးထင်တယ် ။ ဟိုတစ်ခေါက် မောင်လာတုန်းက ရွေ့ခိုင်းခဲ့တဲ့ ပန်းအိုးတွေကို ခုတစ်ခေါက် နဂိုမူလနေရာကို တစ်ခါပြန်ရွေ့ခိုင်းတယ် ။ မောင်က သူ့အိမ်မှာသာ ပန်းကန်ဆေးဖို့ပျင်းတာ ၊ ခုကျ ဖေဖေနဲ့ အလိုက်ထိုက်နေပြီး ဖေဖေပညာပြသမျှကို မငြီးမငြူဘဲ နာခံရှာသည် ။ သည်လိုကျတော့လည်း မောင်က သနားစရာလေး ။
သူ့လိုပဲ ခြံထဲကို ကြည့်နေတဲ့ မေမေ့ကို ရာပြည့် ကြည့်ရင်း မေးခွန်းတစ်ခုကို သိချင်စိတ်ပြင်းပြစွာနဲ့ မေးလိုက်သည် ။
" မေမေ ............. မေမေ့တုန်းက ဖေဖေ့ကို ဘယ်အကြောင်းပြချက်ကြောင့် သည်းခံခဲ့တာလဲ "
မထင်မှတ်ထားတဲ့ သားဖြစ်သူ မေးခွန်းကြောင့် ဒေါ်ငွေစိုးအိမ် နည်းနည်းအံအားသင့်သွားသည် ။ ဒီမေးခွန်းကို သားက တစ်ခါမှ မမေးခဲ့ဘူးလေ ။ ဒါပေမယ့် သူမမှာတော့ အဖြေအဆင်သင့်ရှိပါတယ် ။
" ချစ်လို့လေ .................. ချစ်လို့ သည်းခံနိုင်စွမ်း ကုန်တဲ့အထိ မေမေ နေပေးခဲ့ပေမယ့် နောက်ဆုံး လုံးဝလက်မခံနိုင်တဲ့ အချိန်ရောက်တော့မှ မေမေ ထွက်ပြေးခဲ့မိတာ ။ သားကို ချန်ထားခဲ့မိလို့ မေမေက မိခင်စိတ်မရှိဘူးဆိုပြီး သားတွေးချင်တွေးမိဖူးလိမ့်မယ် ။ မေမေလေ သားကို မချစ်လို့ ၊ တာဝန်မယူချင်လို့ ချန်ထားခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး ။ သားဖေဖေကြောင့် ချန်ခဲ့တာ ။ မေမေ မရှိရင်တောင် သားရှိနေတဲ့အတွက် အနည်းဆုံး သူ အမှားတွေကို ဆင်ခြင်ပြီး ပြုပြင်နိုင်မယ် ထင်ခဲ့လို့ ။ အဲ့ဒီအတွက် သားကို တစ်ခါမှ မတောင်းပန်ခဲ့ဖူးလို့ မေမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော် "
" မေမေ့ကို သား ဘယ်တုန်းကမှ အပြစ်မတင်ခဲ့ပါဘူး ။ မေမေက သားအတွက် အမြဲတမ်း မိခင်ကောင်းတစ်ယောက်ပါ ။ သားလည်း မေမေ့လိုပဲ ထင်တယ် ။ စွန့်ပစ်ချင်တာတောင် သူ့ဖက်တွေးပြီး မစွန့်ပစ်ရက်ဘူး "
ရာပြည့် လေးလေးဆဆပြောရင်း ခြံထဲကိုပင် အဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာ ငေးကြည့်နေမိတော့ ဒေါ်ငွေစိုးအိမ်သည် သားဖြစ်သူကို ကြည့်ရင်း သူ့စိတ်ကိုပါ နားလည်သွားဟန်နဲ့ တစ်ချက်ပြုံးမိသွားသည် ။
" ထွက်ပြေးသွားတဲ့သူနဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့လူမှာ ထွက်ပြေးသွားတဲ့လူကို နိုင်တယ်လို့ တစ်ချို့က ထင်ကြပေမယ့် တကယ်တမ်းတော့ ထွက်ပြေးသွားတဲ့သူက ပိုပြီး ရူံးတယ် ။ မေမေလေ သားအဖေကို ပြတ်နိုင်ပြီထင်ပြီး သူ့အဝေးကို ထွက်ပြေးသွားခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း သားတို့ရဲ့အဝေးမှာ နေရတာက လုံး၀ အဆင်မပြေဘူးဆိုတာ သိလာတယ် ။ ပြန်လာချင်ခဲ့ပေမယ့် ကိုယ့်မာနနဲ့ကိုယ် ပြန်မလာရဲခဲ့ဘူး ။နောက်ဆုံး သူကိုယ်တိုင် လာခေါ်တော့မှ မေမေ မာန်မာနတွေကို တစ်ထစ်လျော့ပြီး လိုက်လာခဲ့တာ ။ သားအဖေက အရင်လို မဆိုးတော့ပေမယ့် မေမေ့စိတ်ကို နားမလည်သေးတာကတော့ အရင်တိုင်းပဲ ။ သူသာ မေမေ့စိတ်ကို နားလည်ပေးပြီး ဂရုစိုက်ပေးခဲ့မယ်ဆိုရင် မေမေတို့ကြားမှာ ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ လုပ်ယူစရာတောင် မလိုလောက်အောင် ပြည့်စုံနေမှာ "
" မေမေက ဖေဖေ့ကို ခုထိ ချစ်နေတုန်းပေါ့ ............"
" အင်း .......... သူ့အပေါ် မေမေ့ရဲ့ ခံစားချက်တွေက တစ်ခါမှ မပြောင်းလဲ ခဲ့ဖူးပါဘူး "
ဒီတစ်ခါတော့ သူ မေမေနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်မိသွားသည် ။ သူ့ကိုသူ သနားစရာကောင်းတယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း သူ့ရဲ့နာကျင်မှုက မေမေ့ကို မှီမယ်မထင်ဘူး ။ မေမေက သူ့ခံစားချက်တွေကို အပေါ်ယံ မျက်နှာတင်းမာမှုနဲ့ ဖုံးဖိထားနိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူကတော့ မောင်နဲ့ပက်သက်ရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် မညာနိုင်သည့် သူမျိုး ။
ရာပြည့် လဖက်ရည်ကြမ်းကို မေမေ့အတွက် နောက်တစ်ခွက် ထက်ငှဲ့ပေးရင်း နောက်ဆုံးမေးခွန်းတစ်ခုကို မေးလိုက်သည် ။
" အကယ်လို့ ခုနေ ဖေဖေက မေမေလက်မခံနိုင်တဲ့ အရင်လို လုပ်ရက်မျိုး နောက်တစ်ခါ ထပ်လုပ်တယ်လို့ သံသယစိတ်ဝင်လာရင် မေမေ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ ။ အရင်လိုပဲ ဖေဖေ့ကို ထားခဲ့ပြီး ထွက်ပြေးဦးမှာလား "
မေမေ ခေတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ခြံထဲမှာ အလုပ်ရူပ်နေတဲ့ ဖေဖေ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။ မလှမ်းမကမ်းက သူမခင်ပွန်းဖြစ်သူရဲ့ အသံကို ခပ်သဲ့သဲ့ကြားနေရကာ လှုပ်ရှားမှု မှန်သမျှကို မြင်နေရတာမလို့ ဒေါ်ငွေစိုးအိမ်သည် သားဖြစ်သူ၏ မေးခွန်းအတွက် အဖြေဆက်တိုက်ရှာနေမိသည် ။အရင်ကလည်း ဒီမေးခွန်းအတွက် အဖြေထုတ်ထားပြီးသား ဖြစ်ပေမယ့် သူမရဲ့ အဖြေက သားဖြစ်သူရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့လည်း သက်ဆိုင်နိုင်တာမလို့ လက်လွှတ်စပယ် မဖြေချင် ။
သူမသည် လက်ထဲက ခွက်ကို စားပွဲခုံပေါ်သို့ ပြန်တင်ထားပြီး သားဖြစ်သူကို အပွင့်လင်းဆုံး ပြုံးပြလိုက်သည် ။
" သားပြောသလိုပဲ မေမေ့အတွက်လည်း သူ့ကို ချစ်နေသေးသရွေ့အဆင်ပြေပါတယ် ။ ပြီးတော့ သားကို နောက်တစ်ကြိမ်ထားခဲ့ပြီး မေမေ ဘယ်ကိုမှ ထွက်သွားမှာ မဟုတ်ဘူး ။ အကယ်၍ သားရဲ့ဖေဖေက ပြောင်းလဲနေတယ်လို့ မေမေသံသယစိတ်တွေ ဝင်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် အရင်ဆုံး သူ့ကို ပြန်ဆွဲထားဖို့ ကြိုးစားမိမှာပဲ ။ ဒါမှမဟုတ် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဒီအတိုင်းလေး ဆက်နေသွားမယ် ။ မတူတာ တစ်ခုက သားမှာရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ရှိသေးတယ် ၊ မေမေ့မှာက သားဖေဖေကလွဲလို့နောက်ထပ်ရွေးချယ်စရာ မရှိတော့ဘူး "
" အဲ့လောက်ထိ လွယ်တာလား ......... မေမေ "
" အပြောကတော့ လွယ်တာပေါ့ ။ လက်တွေ့ကတော့ ဘယ်လွယ်ပါ့မလား ။ မတော်တဆ သားတို့ကြားမှာ သံသယစိတ်တွေရှိလာရင်တောင် ကိုယ့်စိတ်ခံစားချက်အတိုင်းပဲ ရွေးချယ်ပါ ။ အပြီးအပိုင် စွန့်လွှတ်မှာလား ........ ဒါမှမဟုတ် နှစ်ဦးသားဆက်ဆံရေးမှာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့ တိုင်တိုင်ပင်ပင်ရှေ့ဆက်မှာလား ရွေးချယ်လို့ရသေးတယ် ။ မေမေကတော့ မေမေ့သားကို နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီး မနာကျင်စေချင်တော့ဘူး ။ မေမေ့သားကို ပျော်နေတာပဲ မြင်ချင်တယ် "
မေမေက သူ့လက်ကို ညင်သွာစွာ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားပေးနှစ်သိမ့်သလို ကြည့်လာသည် ။ သူကလည်း မေမေ့ကို ပြန်ရယ်ပြရင်း ခြံထဲမှာ ရှိနေဆဲဖြစ်သည့် ဖေဖေနဲ့ မောင့်ဆီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။
" မေမေ ............ သား ဖေဖေတို့နား သွားလိုက်ဦးမယ် ........"
ပေါ့ပါးသော ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ရာပြည့်ခြံထဲကိုပြေးဆင်သွားတော့ ဒေါ်ငွေစိုးအိမ်သည် ပြုံး၍ကြည့်ရင်းသာ ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်ရသည် ။ သားဖြစ်သူရဲ့ပျော်ရွှင်မှုက ခိုင်မြဲကိုဆိုတဲ့ကောင်လေးဖြစ်နေတော့လည်း သူမ မတားစီးရက်ပါ ။
" ဖေဖေ ..... ပင်ပန်းနေလောက်ရောပေါ့ ။ ပြန်နားလိုက်ပါ .... သားတို့ ဆက်လုပ်လိုက်မယ် "
ရာပြည့် ဖခင်ဖြစ်သူအနားသွားရင်း အနားယူရန်ဖျောင်းဖြပြောဆိုတော့ ဦးဇွဲပြည့်က အင်တင်တင်နဲ့ ခိုင်မြဲကိုကြည့်လိုက်သည် ။ ခိုင်မြဲက မသိသလိုနေရင်း ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ခေါင်းကုတ်နေလိုက်သည် ။
ဦးဇွဲပြည့်သည် လက်ထဲက ကတ်ကြေးကို နေရာတကျပြန်ထားကာ လက်အိတ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည် ။ မကြည်ဖြူသေးသော်လည်း ဒီအတိုင်းနှင်လွှတ်ဖို့က မကောင်းတတ်လို့ သားဖြစ်သူကိုပြောလိုက်၏ ။
" ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ကြ ......"
" ဟုတ် ............ ဖေဖေ ။ ခဏလေး ....... သား ပြောစရာလေးရှိလို့ "
" ပြောစရာရှိတာ မြန်မြန်ပြော .........."
အမြဲတမ်း စိတ်မာသည့်လူလို အိုက်တင်ဖမ်းတတ်သည့် ဖေဖေသည် မေမေနဲ့သိပ်မကွာတတ်လို့ ဒါတွေကြောင့် သူတို့ကြား ဆက်ဆံရေးက နီးလျှက်နဲ့ဝေးနေသလားပဲ ။
" မေမေ့ကို ဂရုစိုက်ပေးပါ ။ ဖေဖေမမြင်တာလား .... ဒါမှမဟုတ် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်တာလား မသိပေမေယ့် မေမေက ဖေဖေ့ကို သိပ်ချစ်တာပါ ။ အပေါ်ယံအမြင်မှာ မေမေက စိတ်မာချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်ပေမယ့် တကယ်တမ်းတော့ ဖေဖေ့ ဂရုစိုက်မှုတွေကို အမြဲမျှော်လင့်နေတတ်လို့ ဖေဖေကသာ တစ်ထစ်လျော့ပြီး မေမေ့ကို ကြင်နာပြမယ်ဆိုရင် ဒီကမ္ဘာမှာ မေမေ့လောက်ပျော်မယ့်သူ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူးထင်တယ် "
ဦးဇွဲပြည့် ခေတ္တမျှ တိတ်ဆိတ်သွားသည် ။ ဇနီးဖြစ်သူသည် စောနက ထိုင်နေတဲ့နေရာမှာ မရှိတော့ဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားလို့ သူ့စိတ်တွေက အနည်းငယ် ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့နဲ့ ။
" မင်းမသိပါဘူး .... မင်းအမေ ငါ့ကို ဘယ်လောက်ထိ မုန်းတီးနေလဲဆိုတာ ။ သူက ငါ့ကို ဘယ်တုန်းကမှ အထင်မကြီးခဲ့ဖူးဘူး ။ အခုတောင် မင်းကြောင့် ဒီအိမ်ကို သူပြန်ရောက်လာတာ ။ မဟုတ်ရင် သူ ငါ့ကို လုံး၀ အတွေ့ခံမှာ မဟုတ်ဘူး "
" ဖေဖေမှားနေပြီ ............. မေမေက ဖေဖေ့ကို သိချစ်လွန်းလို့ အနားက ထွက်သွားခဲ့တာ ။ ပြီးတော့ ချစ်နေသေးလို့ပဲ အနားကို ပြန်လာတာ ။ ဖေဖေ တစ်ခါလောက်လေးပဲ မေမေ့ကို နားလည်ပေးပြီး မေမေ့စိတ်ကို မြင်နိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် မေမေ ဘယ်လောက်ထိ ချစ်တတ်လဲ ဖေဖေသိလာလိမ့်မယ် ။ ပြီးတော့ ဖေဖေ့ကို ချစ်ကြောင်း စောနကပဲ မေမေက သားကို ဖွင့်ဟ ဝန်ခံထားတာ ။ ဒါကြောင့် တလွဲမာနတွေနဲ့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အနိုင်မယူချင်ပါနဲ့တော့ ။ ဖေဖေသိလား .......... မေမေက စိန်အရမ်းကြိုက်တယ် ။ မကြာခင်မှာ ဖေဖေတို့ရဲ့ မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည် ရောက်လာတော့မှာ မဟုတ်လား ။ ဘယ်လို ချော့သင့်လဲဆိုတာ ကိုယ့်ဟာကို စဉ်းစားတော့ "
မိခင်နဲ့ဖခင်ဖြစ်သူကို ပြန်အောင်သွယ်ပေးနေရသူ ရာပြည့်အဖို့ ကာယကံရှင်ထက်ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည် ။ သူ့ဘဝမှာ အလိုချင်ဆုံးက ပျော်ရွှင်တဲ့ သူတို့မိသားစုဘဝရယ် မောင်ရယ်ပါ ။ ဒီအရာကလွဲလို့ သူ ဘာကိုမှ လောဘမကြီးချင်တော့ ။
ဦးဇွဲပြည့်သည် လွန်ဆွဲနေတဲ့စိတ်နဲ့ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်သွားပေမယ့်တံခါးဝနားရောက်တော့ သူ့ခြေလှမ်းတွေက ပေါ့ပါးလာပြီး မျက်နှာက ပို၍ရွှင်လန်းလာသည် ။ ထို့နောက် ဇနီးဖြစ်သူ ရှိနေနိုင်တဲ့ အပေါ်ထပ်ဆီကို ခပ်သွက်သွက် တက်ခဲ့သည် ။
ရာပြည့်ကလည်း သူ့ကို သူ့ကိုတမင်တကာကြီးငေးကြည့်နေတဲ့ ခိုင်မြဲဖက်လှည့်ကြည့်ရင်း စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာနဲ့ ရယ်လိုက်မိ၏ ။
သူ မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာက ငြင်းဆန်လို့မရတဲ့ အမှန်တရားလေ ။ ဒါကြောင့် မောင့်ကို အနိုင်လည်း မလိုချင်တော့ပါဘူး ။ ပြီးတော့ ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ။ တစ်သက်လုံးအတွက် မောင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ။
*****************
Ting ......... !
စားပွဲပေါ်မှာ ယှဉ်တွဲကာ အတူတင်ထားသည့် သူ့ဖုန်းနဲ့ခိုင်မြဲဖုန်းတွင် ခိုင်မြဲ ဖုန်းက Screen လင်းလာပြီး Message တစ်စောင်ဝင်လာသည် ။ Message ဆိုပေမယ့်လည်း အရေးကြီးတာမျိုးရှိတတ်လို့ ရာပြည့် ခိုင်မြဲဖုန်းကိုကောက်ယူလိုက်သည် ။ Contact Name မမှတ်ထားပေမယ့် " ကိုကို " ဆိုတဲ့ Message ကြောင့် ရာပြည့် အသက်ရှူဖို့မေ့လျော့သွားတဲ့အထိ တုန်လှုပ်သွားသည် ။ ကိုကို ဆိုတဲ့ ခေါ်သံကို သူသိပ်မုန်းတာ ။ ပြီးတော့ ကိုကိုလို့ မောင့်ကို ခေါ်တတ်တဲ့ မိန်းမကိုကော ။ သူက ယောကျာ်းတစ်ယောက်ဖြစ်ရက်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ပြိုင်ပြီး မနာလိုဝန်တိုမဖြစ်သင့်ဘူးလို့ ပြောချင်ပြောကြပါ ။ သူမောင့်ကို ချစ်တာမလို့ မောင့်ကို သူ့ဆီကနေ နောက်ထပ်ဆွဲထုတ်သွားမယ့်သူက မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်စေ ၊ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ဖြစ်စေ သူ လက်မခံနိုင်ပါ ။
📩 ကိုကို ....... ကတိပေးထားတာ မမေ့ဘူးမလား ။📩
📩 မဟုတ်ရင် ကုမ္ပဏီထိ လာတွေ့မှာနော် ။📩
📩 ကိုကို့ကောင်လေးကော နေကောင်းရဲ့လား ။📩
နောက်ထပ် ဝင်လာတဲ့ Message တွေက Screen ထက်မှာ notification အဖြစ် ဆက်တိုက်ဝင်လာသည် ။ သူ မောင့်ဖုန်းကို ဖွင့်ကြည့်ဖို့ ခန့်မှန်းမိတဲ့ Passcode တစ်ချို့ကို ရိုက်ထည့်ပေမယ့် မှားယွင်းကြောင်းသာ ပြနေလို့ သူ့စိတ်တွေက ထူပူလာပြီး ငိုချင်စိတ်ပေါက်လာသည် ။
မောင် သူ့အပေါ် သစ္စာဖောက်ပြန်ပြီလား ။ မဖြစ်နိုင်ဘူး ...... ဒီ Message လေး နှစ်ခု သုံးခုလောက်လေးနဲ့ မောင့်ကို သံသယတွေ မဝင်ချင်ဘူး ။ မောင် သူ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ သူယုံတယ် ။
အဲ့မိန်းမက ဘာကြောင့် ပြန်ပေါ်လာတာလဲ ။ မောင့်ရဲ့ဖုန်းနံပါတ်က ပြောင်းထားတယ်မလား ...ဒီမိန်းမက ဘာကြောင့် သိနေရတာလဲ ။ မောင်ကကော ဒီမိန်းမနဲ့ဘာကြောင့် အဆက်အသွယ် လုပ်ရတာလဲ ။
မြန်မြန်ပြန်လာပါ ...မောင် ။ မောင့်ကိုရှင်းလင်းအောင် မေးမယ် ။ ငါ မောင့်ကို ယုံတယ် ။
ရာပြည့် လက်တွေက မောင့်ဖုန်း passcode ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ရိုက်ထည့်လိုက်သော်လည်း မှားယွင်းနေဆဲ ။ ထိုအချိန် သူ့အိမ်တံခါးပွင့်လာပြီး လက်ထဲမှာအထုပ်အပိုးတွေဆွဲလျှက် မောင်ပြန်ဝင်လာသည် ။
ခိုင်မြဲကိုမြင်တော့ ရာပြည့် ခုံမှာ အိနြေ္ဒမပျက် ထိုင်နေရင်း သက်တောင့်သက်သာ အနေအထားနဲ့ မျက်နှာကို ပုံမှန်အတိုင်း ထားလိုက်သည် ။
" မောင် ...... မောင့်ဖုန်း passwords ကဘာလဲ .........."
" ၂၉၂၉၂၉ .......... ဘာလို့လဲ ..... ကလေး "
" လုပ်စရာလေး ရှိလို့ "
အိမ်ထဲတောင် မရောက်သေးဘူး သူ့ဖုန်း passcode လှမ်းမေးတဲ့ ရာပြည့်ကြောင့် ခိုင်မြဲ နည်းနည်းအူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားသည် ။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းပြောပြလိုက်ပါသည် ။ သူနဲ့ကလေးကြားမှာ လျှို့ဝှက်ချက်ဆိုတာမျိုးက မရှိလေ ပိုကောင်းလေပဲ ။ ကလေး သူ့ရဲ့ facebok account ကို ဝင်စစ်မလို့ ထင်တယ် ။
ခဏနေ ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ခိုင်မြဲမတွေးမိဘဲ မီးဖို ခန်းထဲ အရင်ဝင်သွားလိုက်သည် ။ ရာပြည့် ခိုင်မြဲရဲ့ passcode ကို သိပြီးတာနဲ့ အရင်ဆုံး စောနက ပို့လာတဲ့ message box ထဲ ဝင်ကြည့်လိုက်သည် ။
Message တွေက အများကြီးမပို့ထားပေမယ့် မထင်ထားမိတဲ့အကြောင်းအရာတစ်ချို့ကြောင့် ရာပြည့် အံသြပြီးရင်း အံသြနေမိသည် ။ ဘဏ်အကောင့်နံပါတ်တစ်ခုရယ် မောင်နဲ့ညှိနှိုင်းထားတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ချို့ရယ်ကြောင့် ဖြစ်စဉ်တစ်ခုကို အကြမ်းဖျင်းခြုံငုံနားလည်မိသွားသည် ။ ဒါဆို တစ်လျှောက်လုံး သူ မောင့်ကို အထင်လွဲပြီး သံသယစိတ်တွေ ဝင်မိခဲ့တာပေါ့ ။ တကယ့်အဖြစ်မှန်က သူနဲ့ဝေးရမှာကြောင့်လို့ မောင်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်တည်းကြိတ်ပြီး ဒီပြသနာတွေကို ဖြေရှင်းနေတာပေါ့ ။
" ကလေး ........... "
သူ့နံဘေးမှာ မောင်ဘယ်ချိန်ကတည်းက ရောက်နေမှန်း သူ သတိမထားလိုက်မိ ။ ခေါ်သံကြားမှ မော့ကြည့်လိုက်တော့ မောင့်မျက်ဝန်းထဲမှာ အကြောက်တရားတစ်ချို့ကို မြင်နေရသည် ။
စောနက မစဉ်းစားဘဲ ကလေးကို passcode ပေးလိုက်မိတာ ၊ မီးဖိုထဲရောက်မှ ဟေသာနဲ့ပြောထားတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ချို့ကို မဖျက်ရသေးမှန်း သတိရလို့ ပူပန်စွာနဲ့ ပြန်ထွက်အလာ သူဖုန်းကိုကိုင်ထားပြီး ငူငူငေါင်ငေါင်ဖြစ်နေသည့် ကလေးကိုမြင်မိလို့ ကလေး တစ်ခုခုကိုမြင်သွားပြီဆိုတာ သူအတပ်သိလိုက်ပြီ ။ ဖြစ်နိုင်တာက ဟေသာရဲ့ message တွေကို မြင်သွားတာပဲ ဖြစ်မယ် ။
" မောင် ရှင်းပြမယ် ။ မောင် . .. မောင် သူနဲ့ပြန်ဆက်သွယ်နေတာ မဟုတ်ဘူး ။ သူနဲ့လည်း မပက်သက်တော့ဘူး ။ သူ .......သူက ...."
" ချစ်တယ် ..............."
ရာပြည့် ရုတ်တရက်ကြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ သူ့ကို သိုင်းဖက်လာသည် ။ သူကလည်း အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့ ပြန်လည်ပွေ့ဖက်မိသွားသည် ။
" ကလေး .............. မောင့်ကို မုန်းသွားပြီလား "
" လူတစ်ယောက်လုံး ရင်ခွင်ထဲရောက်နေတာတောင် မခန့်မှန်းတတ်သေးဘူးလား ။ မောင်ကလေ လည်မလိုလိုနဲ့ တကယ်ဒူတယ် ။ ကျေးဇူးပါ ........... ခုတစ်ကြိမ် ငါ့ကို ရွေးချယ်ခဲ့လို့ "
" မောင့်ဆီက ဖြေရှင်းချက်တွေကို မတောင်းတော့ဘူးလား ............."
မည်မျှပင် ကလေးက သူ့ကိုဖက်ထားကာ ချစ်တယ်လို့ ဆိုစေကာမူ သူ့ရဲ့ထိတ်လန့်မှုတွေက မပြေလျော့သွားသေး ။ ကလေး အထင်လွဲပြီး မုန်းသွားမှာကို သူ အရမ်းကြောက်နေမိသည် ။ တင်းနေအောင်ပွေ့ဖက်ထားသည့်ကြားက ရှဲန်ပူနံ့သင်းနေသည့် ဆံစလေးတွေကို ခိုးနမ်းရင်း မျက်ရည်တွေ ဝဲနေမိသည် ။
" ဟင့်အင်း ........... ဖြေရှင်းချက်အစား ငါ့ကို တိုင်ပင်တာ လိုချင်တယ် ။ ခုကစပြီး မောင်နဲ့ပက်သက်ရင် ဘယ်ကိစ္စမဆို သေးသေးကြီးကြီး အကုန်သိချင်တယ် ။ ငါ .... မောင့်ကို အရာအားလုံးထက် ပိုချစ်တယ် "
" ကလေးရယ် .............."
ခိုင်မြဲ ရာပြည့်ကို တင်းကျပ်စွာ ပြန်လည်ဖက်ထားရင်း နူတ်ဖျားကနေ ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြောနေမိသည် ။
ကလေး သူ့ကို နားလည်ပေးတယ် ။ ကလေး သူ့ကို ခွင့်လွှတ်ပေးတယ် ။
ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ ကံတရားရယ် ........
အဆိုးဆုံးတွေဖြစ်လာမယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် သူနဲ့ကလေး ပိုပြီးနီးစပ်သွားတယ် ။ တော်ပြီလေ ......... ဒီထက်ဆိုးတာတွေ နောက်ထပ်မရှိနိုင်တော့ပါဘူး ။ ဒါကြောင့် ခုလိုလေးပဲ မောင့်ကို ဆက်ပြီး ယုံကြည်ပေးပါ ။
------------------
20.8.2019