Kafada bitiyor ama kafa da bitiyor.
~~~~~~
Arkadaşlar vote ve yorumlar çok az. Sizden istediğim vote atmanız ve yorum yapmanız size güveniyorum.
~~~~~~
Kıvanç
Doktorlar duraklayınca bittim ben. Gidiyordu belki de gitmişti. Ama bir dakika nefes alıyor. Cama vurdum hepsi bana dönerken Azra'yı gösterdim. Hepsi bu sefer ona dönünce işe koyuldular. Sevinç eşliğinde hızla arkama döndüm.
Ama Doğa'yı yerde yatarken bulmayı beklemiyordum.
Hızla yanına gittim.
-Doğam aç gözünü!
Uyanmayınca kucağıma aldım. Diğerleri olayı kavramış birşeyler diyordu ama duymuyordum.
-Hemşire!
Bize doğru gelen hemşireyi durumu anlayınca,
-Benimle gelin lütfen.
Ben giderken Halil de arkamdan geliyordu. Odaya girdiğimizde yatağa yatırdım. Yüzü kireç gibi olmuştu.
Doktor gelince biz kenara çekildik.
Halil omzumu tutup sıkınca ona döndüm.
-Sakin ol bak Azra da tehlikeyi atlattı. Doğa da eminim ki iyi olucaktır.
Doktor bize dönünce biz de doktora döndük.
-Merak etmeyin. Doğa hanım çok yorgun düşmüş bayılmasının sebebi bu. Serumla beraber sakinleştirici verdik. 3-4 saat uyur. Biraz dinlensin daha sonra kontrole gelirim.
Doktor çıkınca bizde ayakta durmak yerine kenardaki koltuğa geçtik. Derin bir nefes aldım.
-Kendini çok yordu. Yemedi içmedi. Şu s*ktiğim 1 ay boyunca doğru düzgün uyumadı bile.
-Normal değil mi Kıvanç. Kendini suçluyor.
-Ama onun suçu değil. Ertan'ın işi sadece onunla değil hepimizle.
-Kendini onun yerine bir koy. Yıllar sonra ailene kavuşuyorsun ve dakkasında başlıyor felaketler. Öncesinde çektikleri de cabası.
Duraksayınca ona baktım.
-Doğa'da ne gördüm biliyor musun?Kendine birşey olması umrunda değil. Onun umrunda olan şey biziz. Bize birşey olsa şimdi ki gibi durdurak bilmiyor. Ve Ertanın fişini çekene kadar böyle devam edeceğini düşünüyorum.
-Haklısın.
Başka ne denirdi ki.
-Ben bizimkilere haber vereyim.
-Bir şey olursa ha-
-Hemen haber vericem. Merak etme kardeşim orası bana emanet.
Kafa salladım Halil odadan çıkınca kafamı Doğa'ya çevirdim. Kaşları çatıktı. Uyurken bile rahat değildi. Arkama yaslandım ve gözlerimi kapattım. Üstümden yorgunluğumu az da olsa atmayı dileyerek kendimi uykuya teslim ettim.
~~~~~~
Azra
Göz kapaklarıma fil mi oturdu da açamıyorum acaba. Kendimi biraz daha zorlasam belki açablir- Hah açtım.
Oww şittt bu beyaz ışık da ne yaa. Kör oldumm.
Durun durun doktorun ışığıymış. O ışığı alıp bir taraflarına monte ederdimde neyse.
-Azra hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
-Işığı çekerseniz gözümden nasıl olduğunu anlayacağım.
Işığı söndürünce tekrar söze girdim
-Göğüs bölgemde ve başımda ağrı var.
-Serumunuzu ağrı kesici de var hafifletecektir ağrılarınızı. Ben ailenize haber vereyim.
Doktor odadan çıkınca en son ki olayları hatırlamaya çalıştım. Biz yemek yiyoduk, eve saldırı, benim vurulmam sonrası yok. Sahi sonrasında ne oldu kii.
-Kızımm!
Kapıdan giren anneme döndüm. Gözleri dolu doluydu.
-Ağlama sakın sultanım. İyiyim ben.
-Yok ayol kim ağlıyor.
Herkes odaya girince kısa bir "nasılsın?- çok iyiyim" soru faslı ve sarılma seansı bitince odaya göz gezdirdim. Birileri eksiti ama kim?
-Kankamm.
Mel ve Doğu gelmişti. Onlarlada sarıldık.
-Arızam iyisin değil mi?
-Arızalık yapabilecek kadar.
Bunu dememle herkes kahkahaya boğulmuştu.
-Sen iyisin ya bişeyin yok.
Mele kıkırdayarak göz devirdim.
-Ben ne dedim.
Herkes bir yere oturunca - kimisi koltuğa kimisi sandalyelere kimisi de yere - hala eksik olan şeyi arı- hiiiii ablamla abim yok ya laaa.
-Ablamla abim nerde?
Önce bir sessizlik. Bu terste bir işlik var. Babam da baktı kimseden ses seda yok.
-Kızım ablan yorgunluktan bayıldı başka bir odada serum verdiler uyuyor şuan. Abin de onun yanında
Yorgunluktan mı? Ya ama neden?!
Sonrasında annemgil kafeteryaya gittiler bişeyler yemem lazım mış. Oda da ben Mert abi Halil abi, Mel ve doğu vardık. Ela abla işi çıktığı için gitmişti.
Aklımı kurcalayan şey ise yorgunluk dediler nasıl bir yorgunluk? Bir insan yorgunluğa bildiğim kadarıyla en fazla 1 hafta falan dayanır. Benim yüzünden uyumadıysa ki uyumamıştır. Bayılması normal. Acaba ne zamandır uyuyorum.
-Ben kaç gündür uyuyorum?
Bu sefer Mert abi söze girdi.
- 1 ay.
-Yok daha unicorn! 1 aydır uyuyorum yani?
Mel oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi yatağın kenarına oturdu.
-Kankam işin aslı 1 aydır komadaydın.
-Koma mı?
Hepsi aynı anda kafa sallayınca kafamı eğdim. Ertan yüzünden hayatımdan 1 ay gitmişti. Kim bilir ne yaşadılar. Odadakilere göz gezdirince hepsinin düşünceli olduğunu gördüm. Aslında daha çok bitkin gibiydiler. Peki ablam nasıldı.
-Ablamın yanına gitmek istiyorum.
Halil abim hızla ayağa kalktı.
-Şu an için olmaz Azra. Yaran halen taze.
-Lütfen onu görmek istiyorum.
Oflayarak Mert abime baktı. Sonra tekrar bana döndü.
-Tekerlekli sandalye ile gideceksin.
-Offf
-O zaman unut.
-Tamam tamam.
-İyi o halde. Doğukan sen bir sandalye kap gel, hadi koçum.
-Tamamdır abi.
Doğu odadan çıktıktan 5 dakika sonra sandalye ile geri döndü. Mert abim dikkatlice beni kucağına alıp sandalyeye oturttu. Halil abim ise sürmeye başladı. Ablamın odasının önüne gelince kapıyı açıp içeri girdik. Abim kafasını arkaya yaslamış uyuyordu. Halil abiye bakım abimi gösterdim. Önce onun yanına götürdü beni.
Elimi abimin koltuktan sarkan eline koydum. Eş zamanlı olarak abim sıçrayarak uyandı.
-Ne oldu? Bir şeymi oldu?
-Abi sakin ol.
-Azram.
Bana yavaşça sarıldıktan sonra alnımdan öptü.
-İyi misin güzelim. Hem sen niye çıktın yataktan.
-İyiyim abim. Ablamı görmek için geldim.
Halil abiler oturunca abim ayağa kalktı ve sandalyemi yatağa doğru ilerletti. Ablamın elini tuttum sıcaktı.
-Şimdi nasıl?
-İyi daha iyi olucak.
-Onu buldunuz mu abi?
-Çok yakınız güzelim. Bu sefer çok yakınız.
Gülümsedim. Ablama döndüm ve o an gözlerini kırpıştırmaya başladı. Sorasında gözlerini tamamiyle açtı. Uzunca bir tavanla bakıştı. Tavanla ciddi düşünüyor diye düşünürken gözlerini etrafta gezdirmeye başladı. En son bana döndü ve kafasını çevirdi.
3
2
1
Hızla bana döndü.
-Azra!
-Efendim ablam.
-Sen i-
-Evet abla iyiyim.
-Ama en son-
Abim söze girdi.
-Onu düşünme bize geri döndü.
Ablam abime baktı uzunca sonra bana geri döndü. Kaşlarını çattı. Acaba ne oldu?
-Sen niye ayaktasın.
-Iıı ablacım aslında mantıken oturuyorum.
-Azra
-Ya tamam tamam. Seni merak ettim napim.
-Ablasının güzeli yaa.
O sıra olayları çoktan öğrenmiş olan Doğu ve Mele döndüm. Doğu direkmen söze girdi.
-Aşk olsun Arıza. Doğa ablanın senin kayıp olan ablan olduğunu niye söylemedin.
-Buna mecburduk Doğu bizim aile dışında kimse bilmiyor. Hala da bilinmemeli. Sizden de çıkmaz bunu biliyorum.
Mel de gurula kafasını kaldırarak.
-Ha şunu bileydin Arıza. Bizden çıkmaz. Ama aklım karıştı. Neden hala bilinmemesi gerekiyor ki.
Abim ise arkasına yaslanarak.
-Şöyle söyliyeyim abicim. Bizi ayıran Ertan ortadan kaldırılana kadar olmaz. Bu sefer onunla birlik olabilecek düşmanlarımız var. Ve daha sert bir şekilde üstümüze gelirler. Ben artık kimseye zarar gelmesini istemiyorum.
-Anladım.
Abimin de dediği gibi ben artık kimseye zarar gelsin istemiyorum.
-Azra hadi sende yatağına.
-Ama ablaa
-Abla yok Azra. Yaralı olan sen yatakta olan ben.
-Off
-Git bende serumu çıkarttırıp gelicem.
-Pekalaa
~~~~~~~
1 HAFTA SONRA
1 hafta önce doktorlar iyi olduğuma karar verip çıkışımı vermişlerdi. Yaram henüz iyileşmemişti ama iyi durumdaydı. Şu anda da evdeyim işte. Birazdan çok önemli bir iş yapmaya gideceğim.
Ne mi?
Annemi okula gitmem için ikna etmek. Napim evde sıkılıyorum. Babam, abim ve ablam hem holdingte çalışıyorlardı. Hem de Ertan hakkında araştırma yapıyorlardı. Ablam Ertanın ayağına geleceğine emimdi. Doğu ve Mel ise okula gidiyorlar okuldan sonra ise yanıma geliyorlardı.
-Annemm, canımmm, birtanemmm, yaşama sebebimmm.
-Ne istiyormuş benim yalaka kızım.
-Anne noolur okula gideyim. Canım çok sıkılıyor. Hem iyiyim ben kendimi zorlayacak birşeyde yapmam. Noooluur.
-Ama annecim hastaneden çıkalı 1 hafta oldu.
-Anne ya lütfen.
-Bilemiyorum Azra
-Anne ben okulu özleidm, ölezdim, özdelim. Yok olmuyor. Ben dışarı çıkmayı özledim.
-Ah Azra ah. İyi tamam git ölezdiğin okuluna.
-Ya anne yaa.
Annem kıkırdayarak yanıma gelip alnımı öptü.
-Ama dikkat et kendine tamam mı. Zorlama.
-Tamam anniş.
Odama çıkıp giyinmeye başladım.
Hazır olunca aşağıya indim. Ve anneme görüşürüz dedikten sonra evden çıktım.
-Azra hanım nere gitmek istersiniz.
Aile şoförümüze dönüp.
-Okula lütfen.
Tam olarak iyileşene kadar araba kullanamazdım.
Arabaya bindim. Kulaklığımı taktım. Ve en sevdiğim şarkı olan Dolu Kadehi Ters Tut - Biraz Delisin'e eşlik etmeye başladım.
Bütün o olanlara, attığın adımlara, söylenen yalanlara
Boş mu kalayım?
Ayrıldık işte, her şey değişti
Bence sen bu gidişle mahvolacaksın
Sen biraz delisin
Hatta bana deli divanesin
Bensiz bir hiç gibisin
Sen yalnızca benimle iyisin
Ellerini tutanlara, gözlerine bakanlara, yattığın o adamlara
Sor bir bakalım. Sensiz bir hiç mi?
Herkes bilinçli. Yürüyemez o ilişki, mahvolacaksın
Sen biraz delisin
Hatta bana deli divanesin
Bensiz bir hiç gibisin
Sen yalnızca benimle iyisin
Bensiz kaldığın günler kimlerleydin?
Ben sana "Sensiz hiçim" derken ciddi değildim
Şimdi dönsen bile seni ister miydim bana geri?
Ayrıldık bitti ve her şey değişti
Sen biraz delisin
Hatta bana deli divanesin
Bensiz bir hiç gibisin
Sen yalnızca benimle iyisin.
Okula varınca arabadan indim kimse yoktu dersteler tabi. Okula doğru adımlarken. Biri bana sesleniyordu.
-Azra?
Arkamı dönünce Yamaç olduğunu gördüm
-Selam.
Oda yanına varınca gülümsedi.
-Selam olanları duydum. Gelmek istedim ama kalabalık etmiş olurdum o yüzden gelemedim. Kusura bakma. Bu arada geçmiş olsun.
-Teşekkür ederim Yamaç düşünmen yeterli.
-Nasılsın peki dinlenmen gerekmiyor mu?
-İyiyim iyiyim. Evde oturmaktan sıkılınca okula gideyim de beni özleyenler özlem gidersin dedim.
Sırıtarak bana bakmaya devam etti. Şunu fark ettim.
ÇOK GÜZEL GÜLÜYOR LAN.
Sakin ol şampuan.
U dönüşü.
-Neyse okula girelim artık.
Beraber okula doğru yürüdük. Birşey sorcam. Kim 1 defa gördüğü biri için ziyarete gelmek ister. Tatlı çocuk
Ama doğruyu söylemek gerekirse gerçekten tatlıydı. Meteorus. Herneyse kendimi kaptırmasam iyi olur.
Abimin katil olmasını istemem. Biraz saçma bir cümle oldu kabul ama işte siz anladınız olayı.
Off off dertlerim ıslak mendil gibi 1 tane çekiyorum 10 tane geliyor hangisiyle uğraşayım anam.
~~~~~~
Bak delirdik işte....