A/N: Bago kayo mag react sa mga mababasa niyo I just want to say na I hate drama. Sa isang relasyon hindi ako 'yong tipo na pinapatagal ang away. Well iba-iba lang naman tayo ng trip :)
THIRD PERSON'S POV:
"WHAT IS IT VERNON?" Mainit ang ulo ni Fabian nang makatanggap ng tawag mula sa kanyang private investigator. Sa nakalipas na mga buwan ay ito na ang naging mga mata n'ya para malaman ang kalagayan ni Guia. Ibinalita naman nito sa kanya ang nasaksihan nang makitang may kasamang doctor ang dalaga.
Muling uminit ang ulo ni Fabian. Gano'n na lang ba talaga kadali para sa dalagang kalimutan s'ya?
"Get all the information you can about that Doctor." Matapos no'n ay ibinaba n'ya ang tawag at napahilot sa kanyang sentido. Mabilis n'yang kinuha ang coat at papalabas na sana ito nang may kumatok naman mula sa labas ng kanyang opisina.
"What?" Iritableng pagkakasabi ni Fabian sa kanya secretary.
"Sir you have a meeting to Mr. Chun-" hindi na nito natapos ang sasabihin nang magsalita si Fabian.
"Cancel it and book me a flight to Sulu." Kaagarang ani nito. Hindi naman na nakapagsalita ang kanyang secretary at sinunod na lang ang sinabi nito.
GUIA:
"Mr. Olivores, what brings you here?" Ano bang ginagawa ng lalaking 'to dito? Kay aga-aga ah.
"Good morning Ms. Guia." Malaki ang pagkakabungad ng ngiti n'ya sa 'kin. Napataas naman ang kilay ko.
"Anong ginagawa mo dito?" Inis na sabi ko.
"Actually malapit lang ang camp namin dito sa tinutuluyan mo. Mamayang tanghali na ang flight ng team going back to Manila. Pwede ba akong sumama sa 'yo ngayong araw?" Alam n'yang nagtuturo ako sa mga Igorot araw araw.
"At bakit?" Wala ako sa mood ngayon dahil masama ang pakiramdam ko dala siguro ng pagbubuntis.
Napakunot noo naman ito.
"Are you pregnant?" Kaagad na sabi n'ya. Napaawang ang mga labi ko. Sa liit ng katawan ko ay napansin pa n'yang buntis ako. Marahil sa kaunting umbok ng tiyan ko.
"Yes." Diretso ko.
"Oh I see. You looked pale." Hinawakan n'ya ang noo ko at kaagad ko namang inalis ito.
"I'm a doctor."
"Alam ko." Tumaas ang kilay ko sa sinabi n'ya.
"I can help you. Kailan ang huling check up mo?" Kaagad akong napaisip. Noong nakaraan ko lang nalamang buntis ako at hindi pa nakakapag patingin.
"May appointment ako sa OB ko ngayon." Naisip kong hindi na muna magturo ngayong araw. Nabahala na rin kasi ako kung anong lagay ng magiging anak ko. Kaagad na tumatak sa isip ko si Fabian. Ano kayang magiging reaksyon n'ya kapag nalaman n'yang magkakaanak na kami?
"Congratulations Ms. Bishop. The baby is healthy. Ilang buwan na lamang at malalaman na natin ang gender niya." Masayang sabi sa 'kin ng OB.
"First child n'yo ng mister mo?" Sabay tingin nito sa kasama ko si Mr. Olivores."
"No. Sinamahan lang po n'ya ako. Hindi s'ya ang ama ng bata."
"Oh I'm sorry." Nakangiting sabi nito.
"It's okay. Wala naman 'yung tatay n'ya." Bulong ko sa sarili.
Matapos ang check up ay umalis na kami. Nagpaalam naman ako kay Mr. Olivores na mauuna na ngunit nagpumilit pa s'yang kumain sa labas.
"I'm sorry? I don't even know you. Bakit ako sasamang kumain sa 'yo sa labas?"
"Because you let me to go with you here. And by the way I'm Damiel Olivores." He said confidently.
"She's not going with you." Isang pamilyar na boses ang nagpatigil samin. Napahigpit ang hawak ko sa sling bag nang marinig iyon mula sa 'king likuran. No it can't be him. Gusto ko mang umasa pero imposible.
"Excuse me sir. Who are you?" Kunot noong tanong ni Damiel.
Nagulat ako nang may humila ng braso ko mula sa likuran. Nilingon ko na rin ito sawakas at napaawang ang bibig ko.
"Sabihin mo sa lalaking 'yan kung sino ako." Sabi nito sa 'kin habang matalim ang mga titig nito kay Damiel.
"F-Fabian." Nanghina ang mga tuhod ko nang kumpirmadong s'ya nga ang nagmamay-ari ng boses na 'yon.
"We need to talk." Tinignan n'ya ako sa 'king mga mata. Ni hindi namin naalintana ang mga taong dumadaan pati na rin si Damiel.
Tinanggal n'ya ang shades at kitang-kita sa mga mata n'ya ang lalim ng itim sa ibaba. Hindi ba s'ya nakakatulog?
Nang mahimasmasan ako ay kaagad kong tinanggal ang pagkakahawak n'ya sa 'kin.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Mag-usap tayo." Kalma ang boses nito.
"Ano pa bang dapat pag-usapan Fabian? Tapos na 'di ba? Wala na."
"But I'm still the father of that child." Duro niya sa tiyan ko.
Napahawak naman ako sa aking tiyan. Paano? Paano n'yang nalaman na buntis ako?
"Hindi mo maikakaila na sa akin 'yan Guia."
"Ano ba let me go." Pilit kong tinatanggal ang mga kamay niya sa 'kin.
"Let her go." Umapila na si Damiel saming dalawa.
"Wag kang makialam." Nag tiim bagang si Fabian at masama na ang timpla nito. Alam kong hindi siya magdadalawang-isip na suntukin si Damiel kaya't pinigilan ko na ito.
"It's okay. Ako ng bahala sa kanya." Sabi ko rito at sumama kay Fabian.
Nang sumakay kami ng tricycle ay wala nang imikan. Hindi ko alam kung ano pa bang dapat pag-usapan? At kung papaano niya nalaman ang tungkol sa bata.
"Tuloy ka." Pinatuloy ko s'ya sa tinutuluyan ko. Tahimik naman siyang sumunod at pinagmasdan ang buong bahay.
"Pasensya ka na maliit lang ang pwesto rito."
"No. It's okay." Manghang-mangha ang mga mata niya dahil nasa tabi kami ng dagat.
"Are you spying on me?" Kunot-noo kong tanong nang ilapag ko ang juice sa harapan niya. Kasalukuyan siyang nakaupo sa sofa at may maliit na mesa sa tapat nito.
"Yes." Walang pag-aalinlangan niyang sagot. Napataas ang kilay ko at pinagkrus ang magkabilang braso.
"What? May kinalaman ba dito si Clarise?" Si Clarise lang ang bukod tanging nakakaalam kung nasaan ako.
"No. I hired a private investigator." Nanlaki ang mga mata ko. Kailan pa n'ya ako sinusubaybayan?
"Kailan pa?" Napalunok ako at huminga ng malalim. Pinilit kong hindi magpakita ng tuwa dahil nabu-bwiset na ako sa sarili ko. Bakit ako nakakaramdam ng tuwa?
"Since you left. Everything I know. Every details you have pati na rin sa lintek na Olivores na 'yan." Nakaramdam ako ng pag-init ng magkabilang pisngi. Gulong-gulo ako. Naghalo-halo ang emosyon ko sa lahat-lahat ng mga nangyayare.
"I talked to your OB kanina." Bungad n'ya na nagpawala ng tuwa sa 'kin.
"What?! You mean kanina mo pa ako sinusundan?"
"Yes." At uminom ito ng juice.
Napairap ako. May kapal pa ng mukha ang lalaking 'to pagkatapos n'ya akong pahirapan.
"Pagkatapos mo diyan umalis kana. Alam mo na rin pala ang tungkol sa bata. Wag kang mag-alala hindi ko naman ipagkakait sa 'yo 'to. Hindi rin ako manghihimasok pa sa relasiyon niyo ng babae mo. At may balak akong ipakilala ka sa kanya. Sustento lang sapat na Fabian."
"Walang aalis Guia. Mag-uusap tayo. Please." Muli akong napa-kunot noo at umirap dito. Napatalikod ako at napakagat sa ibabang labi.
"Guia let me explain." Kaagad siyang tumayo. Napaharap naman ako sa kanya nang maalala ang lahat.
"Explain? Bakit ikaw? Nakinig ka ba sa 'kin nang mga panahong gusto kitang maka-usap? How could you explain everything when It's finally over?" Pinilit kong pakalmahin ang sarili lalo na sa lagay ko ngayon.
"Because I want you back. Gagawin ko ang lahat mapa- sa 'kin ka lang ulit." Ayoko s'yang tignan sa mga mata dahil alam kong mahina ako.
"Naririnig mo ba ang sarili mo Fabian?"
Hindi kaagad ito nakapagsalita.
"Magkakaanak lang tayo. Pero hindi ibig sabihin no'n ay babalik tayo sa dati. At bakit pa? Hindi ba may Ashanti ka na nga? O baka iniwan ka n'ya kaya nandito ka? Ano ba sa tingin mo? Gano'n na ako ka-tanga para bumalik sa 'yo? Matapos mo akong pasakitan ng sobra? Matapos mong ipamukha sa 'kin na wala akong halaga?! Ha ano? Sumagot ka!" Hindi ko na napigilan ang sarili. Galit ang namayani sa puso ko.
"Walang kami ni Ashanti. Bakit ba kasi hindi ka makinig muna."
"Makinig? Ikaw kailan ka nakinig sa 'kin? Anong wala? Wala ba 'yong halos mag-sex na kayong dalawa sa harapan ko?! At sa Amerika. Hindi ba may nangyare na nga sainyo. Kaya ang kinagagalit ko sa 'yo anong karapatan mo Fabian? Anong karapatan mong pasakitan ako hanggang sa maubos na ako!"
"Guia." Nagtangka s'yang lumapit sa 'kin.
"Ubos na ubos na ako e. Ubos na ubos na." Dinuro duro ko ang dibdib ko. Hindi na napigilan pa ang pag-agos ng mga luha ko. Nanghina ang aking mga tuhod hanggang sa mapaupo ako sa sahig. Nagmadali naman s'yang lumapit at niyakap ako. Niyakap nang mahigpit.
"Ubos na ubos na ako Fabian." Hagulgol ko.
"Shh. Please Guia makinig ka muna please. Kahit ngayon na lang. Para sa magiging anak natin please. Please."
"Ano pa bang pag-uusapan? Wala na nga Fabian. Itinapon mo na ang pagmamahal na ibinigay ko sa 'yo dahil lang sa isang pagkakamali ko. Isang pagkakamali Fabian. Isang lang." Hindi na ako makahinga dahil sa dami ng mga luhang inilabas ko.
"Baby please listen to me. Isa akong gago. Wala akong kwentang lalaki. Ang gago ko para saktan kita ng ganito. Pero sana naman makinig ka sa sasabihin ko. Walang nangyare samin ng babaeng 'yon sa Amerika dahil halos ikamatay ko ang pagkawala mo. Every night I dream about you and that guy. Gabi-gabi akong dinadalaw ng bangungot na 'yon. Ang makita kang may kahalikang iba. Gabi-gabi Guia. Can you imagine how wasted I was?"
At mas umiyak pa ako nang marinig siyang mag confess.
"Fabian sa isang pagkakamali ko nasira tayo. You can call me a whore if you want. Kasi mali ako e. Nagkamali ako nang gabing iyon. Pero 'di ba sinabi ko na sa 'yo na hindi basehan ang isang pagkakamali ko para paulit-ulit mo akong saktan."
"Baby I'm so sorry. I know how stupid I am. Please forgive me. You're not a whore please don't say that. Patawarin mo ako."
Mas lalong lumalas ang pag-iyak ko habang siya naman ay pinapakalma ako at sinusuyo.
"Ang landi ko kasi e. Ang landi landi ko."
"Shhh no baby hindi ka malandi. I realized something in life. Lahat tayo nakakagawa ng mga pagkakamali sa buhay na 'tin. We have done many mistakes pero doon tayo natututo. It's my fault because I left you. Iniwan kita sa panahong kailangan mo ako."
Napapikit ako nang mariin. Mas humigpit ang pagkaka-yakap n'ya sa 'kin.
"Please let's start over." Iyon ang lumabas sa mga labi n'ya na siyang nagpa-kabog ng puso ko.
We maid mistakes in life. Pero paano nga ba kung muli naming subukan? Pero nando'n ang takot. Takot akong masaktan. Takot akong baka sa huli ay mas pagsisihan lamang namin ito.
"Guia please let's start over." Ulit n'ya nang hindi ko ito sagutin.
Paano nga ba kung muli kong buksan ang puso para sa kanya?