David's POV
Seryoso niya akong tiningnan.
"Anong ginagawa niyo dito?", tanong niya.
Anong isasagot ko?
"Why do you have a gun?", I asked.
"Why did you asked? Tss.. I don't even know who you are." just when I heard those words. My heart begins to break.
Sino nga ba ako sa kaniya?
She stared at me with a serious face.
"You forgot? I'm your-", hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko ay nagsalita siya.
"Let's go home. I'm tired. I want to sleep." cold niyang sabi at pumasok sa passenger seat ng kotse ko. Hindi man lang na ni-lock iyon ni Nicole?
"Lagot ka. Galit siya." bulong sa akin ni Rommel. Napailing na lang ako at pumasok na sa kotse at nag-drive pauwi ng bahay.
In a few minutes nakarating kami sa harap ng bahay namin.
Akmang lalabas na si Sabrina at pinigilan ko siya.
"We need to talk." sabi ko kaya umayos siya ng ulo at wala pa rin siyang emosyon.
Tiningnan ko naman sila Nicole. At buti na lang nakuha nila ang tingin ko kaya lumabas sila ng kotse.
"We need to talk about us." panimula ko kaya napatingin siya sa'kin.
"What about us? Hindi pa ba klaro sayo na break na tayo?", kunot-noo niyang tanong.
"Hindi."
"Tss... That's bullshit."
"Sabrina. Please... Ayusin naman natin 'to."
"No... Hindi natin aayusin dahil wala nang aayusin."
"Ganoon na lang ba yon?"
Tumingin siya sa' kim... With a teary eyed.
"Sayo... Ganoon na kang ba yon? David... Okay lang naman eh. Okay lang sa'kin na may Aura ka. Pero bakit kailangan gawin yon?"
"Sabrina... I'm sorry. Hindi ko sina-sadya."
"Then, dumating ako dito galing Pangasinan. Gusto kitang kausapin, pero umiiwas ka. Naka-online ka pero hindi mo ko china-chat. I asked you in chat kung tayo pa ba. Sabi mo oo. Pero I'm person hindi eh... Hindi mo ko pina-pansin. Now tell me, anong gagawin natin sa relasyon natin?"
"Kina-kausap naman kita but you're always avoiding me."
"Kasi akala ko, hindi ka titigil hangga't di mo ko nakakausap. But I guess I'm wrong."
"Hindi mamma ako tumigil eh. Nag-pahinga lang ako pero hindi ako tumigil."
Tumingin siya sa'kin.
"You promised me..." then tears started to fall. Ayoko sa lahat ay nakikita kong umiiyak ang babaeng mahal ko. "You promised me in the first place you won't do anything to make me cry. You promised me you won't hurt me. You promised me na kapag malamig na tayo sa isa't-isa gagawa tayo ng paraan para bumalik tayo sa dati. You promised me, na tayo hanggang dulo. You promised me, na hindi mo ko iiwan." At dito na siya humagulgol. "You promised me everything David."
All I have to do is to watch her cry... I don't know what to say...
"David... Hinihintay kita... Akala ko babalik pa tayo sa dati. Umasa ako sa mga promise me... Umasa ako kasi nangako ka. Pero ni isa doon wala kang natupad."
Nagi-guilty ako sa mga sinabi niya. I promised her. Pero, binigo ko siya. Just like Sabrina. I was hurt too. I want to hug her. I want to tell her how much I love her. But I guess... Hindi ko na magagawa yon.
"Sana pala hindi na lang ako nakinig sa mga kaibigan ko. Sana hindi ko na lang pinakinggan si Mommy na sagutin ka. I guess I'm wrong. Sana pala hindi ko na sinunod ang puso ko."
"Sabrina... I'm sorry. I love you." sincere kong sabi.
"Promises are always meant to be broken. So don't promise me if you'll gonna break it in the right time."
Tumingin siya sakin. Hindi na siya umiiyak. Seryosong tingin na ulit.
"This will be the last time I used my heart. And this will be the last time you saw me cry."
At lumabas siya ng kotse ko. At pumasok naman siya sa bahay nila.
Ako naman nasa kotse lang... Hindi ko alam kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Sakit... Lungkot... Galit...
Ang alam ko lang may mainit na likido ang pumatak sa pisngi ko... Umiiyak ba ako?
Inikot ko ang radio ng kotse ko. At sa tama nga naman si Tadhana.
Bakit yan pa ang music?
Broken din ba ang DJ?
🎵 Kahit ikaw ay magalit
Sa'yo lang lalapit
Sa'yo lang aawit
Kahit na ikaw ay nagbago na
Iibigin pa rin kita
Kahit ayaw mo na
Si Sabrina pa din ang iibigin ko. Siya lang talaga. Wala nang iba. Kahit ayaw niya na.
🎵 Tatakbo, tatalon
Sisigaw ang pangalan mo
Iisipin na lang panaginip lahat ng ito
🎵 O, bakit ba kailangan pang umalis?
Pakiusap lang na wag ka nang lumihis
Tayo'y mag usap, teka lang, ika'y huminto
Wag mo kong iwan, aayusin natin 'to
Ang daling sabihin na ayaw mo na
Pero pinag-isipan mo ba?
Lapit nang lapit, ako'y lalapit
Layo nang layo ba't ka lumalayo?
Labo nang labo, ika'y malabo
Malabo, tayo'y malabo
Naging malabo kami... Kaya nakipag-break sa akin si Sabrina. Sino ba ang may kasalanan?
🎵 Bumalik, at muli ka ring aalis
Tatakbo ka nang mabilis
Yayakapin nang mahigpit
Ang hirap 'pag 'di mo alam ang iyong pupuntahan
Kung ako ba ay pagbibigyan
O nalilito lang kung saan
🎵 Tatakbo, tatalon
Isisigaw ang pangalan mo
Iisipin na lang panaginip lahat ng ito
O, bakit ba kailangan pang umalis?
Pakiusap lang na wag ka nang lumihis
Tayo'y mag usap, teka lang, ika'y huminto
Wag mo kong iwan, aayusin natin 'to
Ang daling sabihin na ayaw mo na
Pero pinag-isipan mo ba?
Lapit nang lapit ako'y lalapit
Layo nang layo ba't ka lumalayo?
Labo nang labo ika'y malabo
Malabo, tayo'y malabo
Lapit nang lapit ako'y lalapit
Layo nang layo ba't ka lumalayo?
Labo nang labo ika'y malabo
Malabo
Pinahid ko ang mga luha ko. At pinatay ang radio.
Haays... Bahala na ako sa buhay ko.