David's POV
Bakit kasama niya si Sabrina? Nang tingnan ko ang posisyon nilang dalawa naka-hawak si Mike sa bewang ni Sabrina at inaalalayan tumayo. Si Sabrina naman ay halatang lasing na lasing.
Bakit siya uminom? Ang masama pa... Kasama niya ang lalaking to?
Biglang kumulo ang dugo ko. At nasuntok ko bigla si Mike.
"Anong ginawa mo kay Sabrina?!", galit kong tanong.
"Tss... One wrong move again David... Sabrina will be mine." sasagot pa sana ako kaya lang umalis na siya.
What did he mean one wrong move again? And what did he say? Mapapa-sakaniya si Sabrina. No way...
Napabalikwas ako dahil narinig kong sumuka si Sabrina kaya lumapit ako sa kaniya.
"Bakit ka ba kasi uminom?", tanong ko sa kaniya. Pero, tumawa lang siya.
"Because I was hurt." and a tear fell down in her eyes.
Binuhat ko siya papunta sa kuwarto inilagay ko muna siya sa gilid ng kama dahil ibinaba ko ang maleta niya.
Bakit siya aalis? Dahil ba sa nangyari kanina?
Pagkatapos niyon ay iniayos ko siya sa higaan niya.
"Thank you for saving me..." I smiled when she said those words but when he said the last word. My smile suddenly disappear. "Thank you for saving me... Mike."
Para akong sinuntok sa dibdib ng paulit-ulit. Nasasaktan ako? I know that Sabrina's just playing me. I know her... Kapag may ginawa ka sa kaniya. Gagawin niya din sa'yo yon.
Gano'n ko ba siya nasaktan kanina nong nakita niya akong hinalikan ako ni Aira para saktan niya ako ngayon?
Psh... That bitch Aira... Bigla ba namang sumulpot sa bahay... Habang nanonood ako ng TV bigla akong hinalikan. At hindi ko alam pero tumugon na din ako. Dumating sa point na pumaibabaw ako kay Aira. At naghahalikan pa din kami ni Aira. Hinubad ko ang damit ko at nagpatuloy ako sa kami sa pag-halik. Is it just a lust?
Then Sabrina came.
I know she hurts.
Ano bang nangyari sa akin? Bakit ako tumugon sa mga halik ni Aira?
Sinundan ko naman agad si Sabrina... Pero, wala akong mabasa sa mukha niya. A blank expression. I saw this face when I'm courting her. Emotionless. Oo, mahirap siyang suyuin pero mahal na mahal ko pa rin si Sabrina.
Then, malalaman ko, babalik siya ng Maynila... May nangyari ba?
Tiningnan ko ang kabuuan ni Sabrina, tulog na tulog siya. Kaya hinalikan ko siya sa labi... For the last time... Dahil alam kong ayaw niya nang makita ang pagmumukha ko. After what I've done, mapapatawad niya pa kaya ako?
Maybe, this is the reason, why she would go back to Manila.
Bumaba ako at nakita ko si James at Maclen na umiinom.
Badtrip na Badtrip pa din ako sa Mike na yon. Ano kayang ginawa niya kay Sabrina.
Malaman ko lang kung anong ginawa niya sa Baby ko... Mapapatay ko siya.
"Maybe... You should also need a drink." at binigay sa'kin ni James ang basong may lamang alak.
"Tulog na kami... Doon ka na lang matulog sa kuwarto ni Sabrina. But don't take advantage with her. Lagot ka kay Tita. Lalong-lalo na kay Sabrina." sabi ni Maclen.
"Good night dude." at tinapik nila ako sa likod kaya tumango na lang ako. Sila naman ay dumiretso na sa mga kuwarto nila.
Of course I won't take advantage with Sabrina. She's my precious little girl and I love her so much.
After kong uminom ay pumunta ako sa kuwarto at humiga sa tabi ni Sabrina. First time ko to... Kikiligin na sana ako kaso alam kong galit sa akin si Sabrina.
At saka ano daw... Kikiligin?! Bakla amputa...
Niyakap ko si Sabrina... Nang sobrang higpit... Tipong ayaw ko na siyang pakawalan pa.
At pumikit ako.
Sabrina's POV
Nagising ako ng madaling araw. Tiningnan ko ang alarm clock at 5:30 na pala... Kailangan ko ng umuwi samin kaya bumangon na ako pero na susuko ako. Kaya dumiretso ako sa CR. At doon ako nag-suka.
Tsh... Bakit ba kasi ako uminom kagabi.
Bumalik ako sa kuwarto at tiningnan ko ang katabi kong matulog. Akala ko si Mike pero laking gulat ko nang makita ko si David.
What is he doing here?
Pumunta akong CR at dali-dali akong naligo. Ayokong maabutan nila akong lahat.
Pagkatapos naman ay pumunta ako sa baba para gisingin si kuya Roger, driver namin. Pero, pagdating ko doon ay nagka-kape na siya.
"Kuya... Hatid mo na ako sa Manila." bungad ko sa kanila.
"Hah? Bakit ho Ma'am? Alam ba ito ng Mommy niyo?", sunod sunod niyang tanong.
"Kuya... I'll explain it to you later." sabi ko. At tinapos naman agad iyon ni kuya Roger at sinamahan ako sa taas para kunin ang gamit ko.
Hindi naman iyon masyadong malaki at mabigat kaya kaya nang buhatin ni Kuya Roger iyon nang mag-isa. Kaya bumaba na siya.
Tiningnan ko si David ang himbing ng tulog niya... Puyatin talaga siya...
I kissed him on the lips and I smiled.
I love you David... But for now, good bye...
Nang isasarado ko na ang pinto ay napatingin ako kay David. Huminga ako ng malalim. At pumunta na ako kay Kuya Roger.
Maya-maya lang ay nag-drive na si kuya Roger palabas ng Pangasinan, palabas ng San Carlos, palabas sa mga taong mahal ko.
Kahit sandali lang akong nag-stay dito ay ang dami ko na agad naging kaibigan. Pero ganon nga talaga ang buhay. Kailangan mong umalis.
Tumingin ako sa sign board na 'Thank You And Come Again'.
Good bye San Carlos.
Bago pa tumulo ang luha ko ay tumawag na ako kay Mommy.
(Hello Sabrina? Ang aga mo naman yatang nagising? Uuwi na kami diyan mamaya.)
"Mommy, pauwi na akong Manila."
"What? Dapat hinintay mo kami."
"May problema kasi sa school Mommy." pagsisinungaling ko.
"Oh sige... Mag-iingat ka. After makuha ni David ng card niya, uuwi kaagad kami diyan sa Manila."
"Sige Mommy."
At ibinaba ko ang tawag.
Mabilis naman akong nakarating sa Manila. 8:00 AM pa lang kasi kaya walang traffic. Bumaba ako ng kotse at hinatid ang mga gamit ko sa loob ng bahay namin ni kuya Roger.
"Kuya Thank you."
"Wala po yon Ma'am... Kasama po iyon sa trabaho ko... Sige po... Balik na ako sa Pangasinan."
"Mag-iingat po kayo."
Yumuko na lang siya at umalis na.
"Ma'am ikaw po ba yan?", tanong ng isang maids namin.
"Aba oo naman... Paakyat ng mga gamit ko sa taas yaya... Matutulog na ako. Inaantok pa ako eh." sabi ko at umakyat sa kuwarto ko.
"Hindi pa po ba kayo kakain?", napatigil ako sa pag-akyat. Wala akong kinain bago ako pumunta dito.
"Hindi na. Wala akong gana."
"Ikaw po bahala."
"Sila kuya nga pala?"
"Maaga pong pumunta sa opisina eh." tumango na lang ako. Mga workaholic talaga sila kuya. Samantalang ako, pa-chill chill lang.
Nang makapasok ako sa kuwarto ay humiga agad ako sa kama ko. I miss this place so much.
Ano kayang problema ang tinutukoy ni Andrea?
Natulog na lang ulit ako. Dahil inaantok pa ako.