annemle birlikte sarılma hasretimiz bittikten sonra birlikte sofra kurduk.zaten kurt gibi acıkmıştım.kapı zili çalınca koşarak kapıyı açtım ve elinde bir poşet adam duruyordu.
bana''baran beyden''dedi ve kutuyu benim elime verdi.tabi ya ben baranı unutmuştum.adam hiç soru sormama izin vermeden merdivenlerden inmeye başlamıştı bile.elimde kutuyla kapıyı kapattım ve annem mutfaktan kafasını çıkartıp''kim?''diye sordu.
bende cevap vermeden direk odama geçtim.gerçekten baranın nasıl bir elbise aldığını merek ediyordum.ilk önce poşeti yırttım ve poşetin içindeki kutu kırmıZı kalpli birşeydi.kesinlikle kaldıracaktım bu kutuyu.
kutunun kapağını hafif açtım ve içindeki rengi görmemle tekrardan kapattım ve Biraz bekledikten sonra tamamını açtım.yaaa bu çok güzel.
hemen kutudan çıkartıp boydan aynanın önüne geçtim ve üzerime tuttum.o sırada annem kapıda belirdi ve''güzelmiş,kimden?''diye sordu merakla.
şimdi ben nasıl anneme açıklayacaktım bunu.'anne benim deli gibi sevdiğim çocuk bana bu hediyeyi yolladı,hatta biliyor musun ben şimdi onun yanına gidip akşam yemeği yiyeceğim 'mi?hayır hayır tabiki bunu asla söylemeyecektim.
ben daha açıklama yapmadan annem anlamıştı bile.''erkek arkadaşın dan mı?''diye sordu.kafamı onaylar şekilde salladım ve elimdeki Elbiseyi yatağa koyup annemin elinden tuttum ,birlekte yatağa oturduk ve başladım yalvarmaya''anne,lütfen bu akşam yemek için sözleşmiştik,izin veri..''diyordum ki annem''tamam tamam gidebilirsin ama sadece 2 saat kalabilirsin sonra direk eve''dediğinde annemi iyice öpüp kokladım ve saate baktım.yağğğ olamaz sadece 1 saatim vardı. oyalanmadan banyo edip saçımı makyajımı yaptım ve en sonda elbisemi giyip hazır oldum.
annemle vedalaşıp aşağıya indim ve baranın gelip beni almasını bekledim kapının önünde.5-10 dk bekledikten sonra apartmana doğru yakışıklı ve bir o kadarda uzun boylu çocuk yaklaştı.
apartmanın önüne gelene kadar göz temasımızı koruduk ve hiç beklemediğim şekilde önümde durdu.hesap sorar gibi''akşam akşam ne işin var burada''dedi kaşlarını çatarak.
galiba benim yaşlarımdaydı.ama mavi gözleri bana buz gibi bakıyordu.bu terbiyesizliği karşısında susamazdım.''nerede ve ne zaman duracağımı sana mı soracağım?''dedim.birden oda neden böyle birşey söylediği için pişman olmuş gibi bir hali vardı ama tekrardan kendini düzeltti ve''yanlış anladın,buralar bu saatlerde pek güvenli değil''dedi sertliğini koruyarak.
bende''teşekkür ederim ama birini bekliyorum geldi mi gideceğim''dediğim sırada yanımızda bir tane limuzin durdu.
yalnız limuzinde limuzindi.içeriden takım elbiseli bir adam çıktı ve''ada hanım baran bey sizi bekliyor''dedi.baran mı?benim için limuzin mi gönderdi şimdi?hayal görüyorum herhalde.kafamı tekrardan karşımdaki buz gibi mavi gözlere sahip olan kişiye çevirdim.oda gözünü ayırmadan bana bakıyordu.bakışlarından rahatsız olmuştum,beni korkutuyorlardı.
elimi uzatıp''ada''dedim.bir ana afalladı ve uzattığım eli sıkıp''arat''dedi.artık bu kocaman limuzine binebilirdim herhalde.oda beni beklemeden apartmana girmişti bile bende geçip arabaya bindim
arabayla ilerledik ve sonunda vardık.önümde kocaman bir yer vardı ama neresi olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.şöfere''geldik mi?,burası neresi?,baran nerede?''diye bir sürü soru sordum ama hiçbirine cevap vermedi.
en son beni kovar gibi arabadan indirdi ve bende ilerledim.hava karanlıktı ve soğuktu.biraz daha ilerledikten sonra kocaman bir merdiven ve iki yanlarıda küçük mumlarla süslenmişti.merdivenin üzerinde kırmızı halı vardı ama baran hala gözükmüyordu.
merdivenlerden çıktık ve 4 basamak sonra kenarda bir gül gürdüm.eğildim aldım ve gülün arasındaki küçük mektup zarfını gördüm.hemen açtım ve içindeki yazıyı okudun.içinde''özür dilerim''yazıyordu.
beş basamak daha çıktım ve gine yerde bir gül gördüm ama mektup bir iple gülün gövdesine bağlanmıştı.onuda yerden aldım ve açtım.bununda içinden''çok pişmanım''yazıyordu.şimdiden yüzümde sırıtış belirmişti bile.
o merdivenden sonra küçük bir düz yürüme yeri vardı ve sonra tekrardan merdiven vardı.yavaş adımlarla çıktım ve kenardaki gülü açtım.içini okuduğumda yüzümdeki sırıtış daha çok büyüdü.''beni affet prenses''yazıyordu.
rüzgar saçımı uçururken sonunda kapıdan içeriye girdim.tavana asılı bir sürü renkli ampuller vardı.sesimi yükselterek''baran''diye bağırdım.yerler küçük mumlarla doluydu.ben içeriye girer girmez renkli ampuller aydınlandı.karşımda baran elinde bir gül ile durmuştu.üzerinde çok şık bir takım elbise vardı.
ona doğru ilerledim ve tam önünde durdum.takım elbisenin cebinde bir tane daha not vardı ve notu işaret ederek ''bu notda benim için mi?''diye sordum yere bakarak.baran onaylarcasına kafasını salladı.gözlerim dolmaya başlamıştı.neden hemen duygulanıyordum ki ben.yakasındaki notu alarak okudum.okumamla şaşkınlıktan gözlerim pörtledi.üzerinde''SENİ ÇOK SEVİYORUM''yazıyordu.gülümsedim ve bakışlarımı ona çevirdim.
arkadan bir mizik sesi yükselince kafamı o tarafa çevirdim veburcunun arkada olduğunu gördüm.ona uzaktan küçük bir öpücük attım.oda ban aynı şekilde karşılık verdi ve tekrardan önüme döndüm.(burcu arkadaki kapıdan çıkar)
baran elindeki gülüde bana uzattı.mutluluktan,şaşkınlıktan gözlerimden bir damla yaş aktı.onuda alıp diğerleriyle birleştirdim.baran elimdeki gülleri ve notu aldı köşedeki kocaman ve her yerinden pahalı olduğunu gösteren masaya koydu.tekrardan yanıma geldi buseferde omuzumdaki çantayı alıp diğerlerinin yanına bıraktı.arkadan ''ben bal arısı gibiyim''şarkısı geliyordu.baran önümde durdu ve''bu bizim ilk dans gecemiz,özel olsun istedim''dedi.ben şaşkınlıktan ve içimden fıçkıracakmış gibi olan huzur ve mutluluktan konuşamadım.sadece alt dudağımı dişledim.
baran önümde eğilerek elini uzattı ve''benimle dans eder misin?''diye sordu.ağzımdan bir kıkırtı çıktı.uzattığı eline elimi koydum ,baranda elimi öptü ve benim elim onun omuzunda onunda eli benim belimde dans etmeye başladık.
burnumuz birbirine deyecek derecede birbirimize yakındık.artık gözüm felan dolmuyordu sadece dansa ve baranın kusursuz yüzüne odaklanmıştım.kocaman gülümsüyordum.
şarkı bittikten sonra birlikte yemek olan masaya ilerledik...
DEVAMI GELECEK :)
ADA<3BARAN