Suri;
"Have dinner with me."
I blinked once. I blinked twice. Si Soobin... Ang gwapo niya pa rin.
"Suri?"
Napabalik ako sa katinuan. Nasampal ko yung sarili ko mentally. Gaga! Wag kang marupok!
"Ano nga ulit yun?"
Ngumiti siya ulit. Kitang kita yung dimples niya.
"Have dinner with me."
Pag-uulit niya.
"Pasensya ka na pero may gagawin pa kasi ako eh. Sige, mauna na ako."
Pagsisinungaling ko. Akmang aalis nung hinawakan niya ako sa pulsuhan.
"Sandali..."
Napalingon ako sa kanya.
"Can we have some coffee? Kahit saglit lang please."
He beg. I smiled awkwardly.
"Sorry talaga pero importante kasi tong gagawin ko."
Pagsisinungaling ko.
"Ano bang gagawin mo? Tutulungan kita."
"Wag na, kaya ko ng gawin yun mag-isa."
Ani ko. Kinalas ko yung kamay niya mula sa pagkakahawak sa wrist ko. I gave him a fake smile.
"Sige."
Paalam ko pero hinawakan niya ulit ako sa may pulsuhan.
"Suri..."
Tawag niya sakin. Napapikit ako ng mariin. Gets niya naman siguro na iniiwasan ko siya diba? I looked at him.
"Ano na naman?"
Nagulat ako nung bigla niya akong hinila palapit sa kanya at niyakap. Bumilis ang tibok ng puso ko. Ayan na naman... Nagwawala na naman ang puso ko.
"I miss you."
Bulong ni Soobin sakin. I can say that it is full of sincerity. Pero may parte sakin na nagdadalawang isip na maniwala. Namiss niya ba talaga ako? Namiss niya rin ba ako katulad ng pagkamiss ko sa kanya?
I broke the hug.
"Aalis na ako, sige."
Paalam ko at nag-bow ng slight. Tinalikuran ko siya at naglakad palayo. Oras na para lumayo kasi kahit pagbalik-baliktarin man natin ang mundo, si Lia pa rin ang pipiliin ni Soobin hanggang sa huli. At ako? Siyempre, mananatiling second option lang.
----------------------------
Bubuksan ko na sana yung gate nung may tumawag sakin.
"Suri!"
Lumingon ako sa kung sinong tumawag. Nagsisi tuloy ako kung ba't ako lumingon. Bakit siya nandito? Kailan pa siya nakauwi galing sa States??
Agad akong nag-iwas ng tingin at dali-daling binuksan yung gate. Lord naman! Ano bang nagawa kong kasalanan at ginaganito niyo ako?
Lumapit siya sa'kin.
"Oh kalma! Ako lang to. Kaya ka napaghahalataan eh. Wag mong sabihin na hindi ka pa rin naka-move on sakin?"
Napantig yung tenga ko sa sinabi niya. I glared at him.
"Tigil tigilan mo ko jan sa mga kabalbalan mo Jisung ha kung ayaw mong sipain ko yang putotoy mo."
Tama yung narinig niyo. Siya si Han Jisung, isa mga ex kong gago na nanloko sa'kin. Pinagpalit niya lang naman ako sa muse namin dati. Mas maganda naman talaga siya sakin pero kahit na no! Dapat marunong pa rin siyang makuntento.
"Wala ka pa ring pinagbago. Bakit ba ang laki ng galit mo sakin? Hanggang ngayon ba hindi mo pa rin ako napapatawad?"
Tanong niya. Waw naman talaga! Kung makapagtanong parang hindi big deal yung nangyari sa'min. Hayuf!
"Malamang! Kapal ng mukha mong magpakita sakin na parang walang nangyari. Basagin ko yang bungo mo eh."
"Kalma! Kalma lang okay? Sorry na. Gusto ko lang naman makipagkaibigan sayo uli. Tsaka kararating ko lang sa States may pasalubong ako sayo."
Cheerful niyang sabi at ibinigay sakin ang isang paper bag. Tinignan ko lang yun.
"Sige na, tanggapin mo na."
Ani niya at kinuha ang kamay ko at pinahawak sakin yung paper bag. Di na lang ako tumanggi pa. Siyempre, imported yung nandito. Sayang naman kung di ko tatanggapin.
"Siya nga pala magkapitbahay na tayo ulit."
Nginitian niya ako.
"Correction!"
Ani ko. I looked at him coldly.
"Wala ng tayo at mas lalong wala ng mauulit sa tayo."
He chuckled. Pinagtawanan ba naman ako? Hayuf!
"Feeling mo naman babalikan kita. Sorry pero never."
Napairap ako. Choosy kala mo naman kung sino. Eh hamak na mas maputi, mas matangkad, at mas gwapo naman si Soobin kesa sa kanya. Teka? Ba't nasali si Soobin sa usapan?
"Utot mo. As if naman gusto pa kita. Sorry not Suri but I moved on."
Mataray kong sabi. Napa English tuloy ako hayuf. Tumawa ang tukmol.
"Bahala ka jan."
Ani ko. Binuksan ko yung maliit naming gate at pumasok.
"Bukas 7 am, libre kita ng breakfast. Maghihintay ako dito!"
Sigaw ni Jisung. Hindi ko siya nilingon at pumasok na sa bahay. Sasama ba ako sa kanya bukas? Weekend naman eh tsaka wala namang mawawala kung sasama ako sa kanya. Bahala na.
Soobin;
It's almost 7 am. Dali dali akong lumabas ng kwarto. Pupuntahan ko si Suri. I want to have breakfast with her.
"Binnie, san ka pupunta?"
I looked to the side and saw Eunbin Noona. I smiled at her.
"I'm going to my girl. Magbebreakfast kami together."
I answered her. Lumapit siya sa'kin. She pinched my cheek.
"Yung bunso namin ganap na binata na talaga. I'll come with you, I want to meet my sister-in-law."
Noona said. I smiled at her.
"Next time, I will let you come with me. Pero sa ngayon, I want to cherish the moment with her alone."
Noona made a sad face. I chuckled.
"Okay fine. Ipakilala mo ko sa kanya sa susunod ha. Wag kang paasa."
I nodded at her.
"Don't worry, you'll meet her soon. Bye Noona."
I kissed her cheek. Bumaba na ako sa hagdan at dumiretso sa garage. I rode on my car. Hindi ko maiwasang ngumiti. Makikita ko na naman si Suri.
I miss her so much. I want to cuddle with her all day and stare at her face. This time I will court her, and it is for real.
--------------------------
Dumaan muna ako sa flower shop para bumili ng bulaklak bago tuluyang pumunta sa kanila. I parked my car at naglakad papunta sa bahay nila.
Pero sa di kalayuan, I saw a man standing in front of their gate. It seems like he is looking for someone. Naglakad ulit ako at lumapit sa lalaki.
He saw me. We both look at each other. Bahagyang nakakunot ang noo namin.
"Who are you?"
Tanong ko.
"I should ask you that, who are you?"
Tanong niya pabalik.
"I'm Suri's boyfriend. Anong ginagawa mo sa tapat ng bahay ng girlfriend ko?"
I said with a firm tone. Napatawa naman siya. Kumunot ang noo ko.
"Boyfriend ka ni Suri? Tadhana nga naman oh, masyadong mapaglaro."
Ani niya.
"Anong ibig mong sabihin?
Tanong ko. His face suddenly became serious.
"Boyfriend niya rin ako."
I was shocked. May boyfriend na si Suri? I gritted my teeth. So what! Ano naman ngayon kung may boyfriend na siya? I will steal her from him. She is mine.
Nagsukatan kami ng tingin.
"Soobin?"
Napalingon kaming dalawa sa direksiyon ng boses na yun. Then I saw Suri. She is still as beautiful as ever.