Suri;
"Anong ginagawa mo dito?"
Napatingin kami ng kuya ni Soobin sa may ari ng boses na yun. Then we saw Soobin na halatang kakarating lang sa kung saan. Nakapamulsa siya habang nakatingin sakin. He is wearing his round glasses tapos messy pa yung buhok niya.
"Oh Binnie, san ka galing? I think kanina ka pa hinahanap nitong maganda mong girlfriend."
Napantig yung tenga ko sa sinabi ng kuya ni Soobin. For the nth time, HINDI NGA PO NIYA AKO GIRLFRIEND. GIRLFRIEND PO AKO NI YEONJUN OKAY?! YES PO, OPO
"Hyung, she is not my girlfriend and don't call her beautiful. She looks like an ogre."
Sabi ni Soobin. Napatawa naman ako ng mapakla.
"Waw teh! Coming from you."
Lumapit ako sa kanya at sinipa yung paa niya. Napaupo naman siya sa sakit. Inilagay ko yung pile ng papeles sa tabi niya at humarap sa kuya niya.
"Aalis na po ako."
I said at nagbow. Narinig ko yung pagtawag ni Soobin sa pangalan ko pero di ko lang siya pinansin at itinuon yung atensyon ko sa paglalakad. Hayuf! Pagkatapos kong mag effort, gaganunin lang niya ako? Aba! Walang utang na loob.
"Ogre niya mukha niya. Iuntog ko siya sa pader eh."
Ani ko at sinipa yung maliit na bato sa daan. Nakakainis. Sabi na nga ba eh, bad idea talaga to. Sana tumanggi na lang ako sa favor ni Mrs. Ong kanina.
"Yah Suri."
Bigla na lang may humablot sa braso ko at ipinaharap ako sa kanya. Bumungad sakin yung mukha ni Soobin.
"Ano?"
Walang ka emosyon emosyon kong sabi. Binitawan niya yung braso ko and looked away.
"Mian..."
Ani niya. Napairap ako.
"Yun lang bang sasabihin mo? Sige aalis na ako."
Akmang aalis nung hinawakan niya yung wrist ko.
"Have dinner with us... Please"
Tumingin ulit ako sa kanya. He looked at me in the eye. Napabuntong hininga na lang ako.
"Oo na, oo na." pagsang-ayon ko.
"Good. Now come with me."
Hinila niya ako. Waw! Halatang napaka gentlemen ha. Wala na yung kotse sa harap ng bahay. Pumasok na siguro yung kuya niya. Napansin ko naman na nakahawak pa rin si Soobin sakin.
"Excuse me no, pero baka naman may balak kang bitawan ako."
"So far, wala pa naman akong balak."
Napairap na lang ako sa sagot niya. Akala ko bibitawan na niya ako pero hayuf! Wala nga talaga siyang balak. Nakapasok na kami sa bahay nila pero nakahawak pa rin siya sa wrist ko. Sinubukan kong kunin yung kamay niya sa pagkakahawak sakin pero hinigpitan niya yung pagkakapit.
"Anong trip mo?" tanong ko.
"Trip kita."
Ani niya. Inapakan ko yung paa niya. Napa aray naman siya sa sakit.
"Problema mo?" tanong niya.
"Problema kita."
Sagot ko at ngumiti.
"Whatever."
Sabi niya at hinila ulit ako. Umakyat kami sa hagdan. Teka san niya ako dadalhin?? Nakasalubong namin yung kuya ni Soobin na ngayon ay nakapagpalit na ng damit.
"Hyung, just call us if the dinner is ready."
Ngumiti yung kuya niya samin.
"Okay, no problem. By the way, don't be harsh on her okay? Be a gentleman Binnie."
Sabi nito at kinindatan ako. Teka, anong ibig niyang sabihin??
Pumasok kami ni Soobin sa isang kwarto. Ni lock niya yung pinto. Napalunok ako.
"Mabuti ng nakalock para walang makadisurbo satin."
"Bakit mo ko dinala dito??? Kung ano man niyang binabalak mo mas mabuti pang wag mo ng ituloy kung ayaw mong ma karate."
"Pinagsasabi mo? Irereview lang natin yung mga papeles para sa School Festival."
Loading...
Ay! Yun lang pala? Huh? Anong yung lang pala? Siyempre yun lang talaga Suri.
"Disappointed?"
Napataas yung kaliwang kilay ko sa sinabi niya.
"Bakit naman ako madidisappoint?"
Naglakad siya papunta sakin at inilapit yung mukha niya. Napaatras naman ako. He looked at me in the eye. Bumilis yung tibok ng puso ko.
"Anong ginagawa mo?"
"Your eyes is telling me that you like me."
Tumingin siya sa labi ko.
"And your lips is going to protest about what I've said."
Tumingin ulit siya sa mata ko.
"Am I right, Suri?"
Di ako makapagsalita. Di na naman nakikisama yung katawan ko sakin. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Aniyo... I should say no. I must.
"S-siyempre hindi."
I stammer as I say those words. Inilayo niya naman yung mukha niya sakin at tumawa. Teka? Anong nakaktawa dun???
"I'm just kidding."
Sabi niya. I rolled my eyes. Kahit kailan talaga napakagago ng lalaking to. Sarap niyang batukan.
"Uuwi na ako."
Paalam ko at akmang aalis nung hinawakan niya ulit ako.
"Aigooya~ look who's mad?"
I glared at him.
"So nakakatawa yun ha? Nakakatawa yun?"
He pinched my cheek.
"Cute."
Ani niya at ngumiti. Wae? Bakit bumibilis na naman yung tibok ng puso ko. Itinulak ko siya ng mahina at umiwas ng tingin.
"Akala ko ba magrereview ka pa?"
Pag-iiba ko ng usapan.
"Correction! Tayo. Tutulungan mo ko."
Magrereklamo na sana ako nung bigla siyang nagsalita.
"No buts. You are going to help wether you like it or not."
Soobin;
"Teka bakit mo binibigay sakin to?"
Suri asked as I passed to her the papers I've read.
"Yan yung mga proposals na hindi ko nagustuhan. Their activities are not that appealing. I think it needs an improvement or better change it for good."
I heard her sighed. Inayos niya yung mga papeles.
"Soobin, may tanong ako."
"What?"
"May grudge ka ba sa kuya mo knowing na sila ng babaeng mahal mo?"
I looked at her. Tumawa naman siya awkwardly sabay kamot sa batok niya.
"Sorry, wag mo na lang sagutin yung tanong ko."
Ani niya sabay iwas ng tingin. Our attention got caught when her phone rang. She took it from her pocket.
"Yobosaeyo? Oh Yeonjun."
"Suri, nakauwi ka na ba? I told you to text me but I didn't receive anything."
Sabi ni Yeonjun hyung sa kabilang linya. Nagkatinginan kami ni Suri.
"Sorry, nakalimutan ko. Ang totoo niyan, nasa bahay ako ni Soobin ngayon. May ipinapahatid kasi si Mrs. Ong na papeles."
Pagdadahilan niya.
"Oh? Okay... Uh let me talk to Soobin for a minute."
Ibinigay ni Suri sakin yung phone.
"Hyung..."
"Do me a favor, please don't let Suri go home alone."
"No problem hyung, ihahatid ko na lang siya pauwi."
I assured to Yeonjun hyung. He thanked me and after that I gave back the phone to Suri. Nag usap muna sila bago pinatay ni Suri yung tawag. Abot tenga ang ngiti niya.
"Oh? Anong nginingiti ngiti mo jan?" tanong ko.
"Wala, wala."
Sagot niya. Di na lang ako nagtanong pa at binasa ulit yung mga papeles.