Via
Isang linggo na ang nakalipas nang umalis si Darren papuntang Canada. And kahit sa isip ko ay hindi ko na kaya maging normal, aba, dapat kayanin ko. Bestfriend pa nga lang yun eh. Paano na pag mas-importante yung nawala?
“Psh. Sabi ko sayo ehh!" Sabi ni Violet na tawang tawa kay Kelvin. Naglalaro kasi sila ng Games of the Generals, ang kalaban ni Kelvin ay si Zoey na master ng GOTG. At oo, nag-kaayos na kami ni Zoey. Napaka-laking ginhawa din yun. At dahil dun tinaggal na niya ang parusa ko na grounded for one month. She also said na miss na niya rin daw si Darren.
Bakit ba kasi ang close pa niya sa amin?! Yan tuloy. Parang magnet na hindi matangal sa isipan namin..
“YES! PANALO AKOOO!" Zoey squealed. Ang init naman dito sa Club Room. Pinag-group group kasi kami para mag-practice ng board games, at GOTG ang gusto namin. Kaya dito kami naasign.
Inilabas ko yung panyo ko na green at pinaypay sa mukha ko habang pinapanood sila mag-laro. Si Violet at Zoey na ngayon ang naglalaro. Eh, wala ako sa mood mag-board games eh. At saka, wala naman si Ma'am.
“Grabe ang init!" I mumbled.
“Maghilamos ka kaya ng malamig na tubig sa C.R?" Suggested Zoey. Well, sige.
Tumayo ako at naglakad na papuntang C.R. nang madaanan ko yung locker ni Darren.
Hmmm....
Nakuha na niya kaya lahat ng laman dito? Baka naman meron pa ako memory na pwedeng icollect sa kanya.
Then I looked at my I.D.
May binigay si Darren na susi ng locker niya sa akin?!
Ah, oo nga pala. Para daw pag nakalimutan niya dalahin yung susi niya.
Ewan ko ba pero bigla ko nalang nilapitan yung locker niya at binuksan ito.
May isang papel na natira sa locker niya. Nakatupi ito ng maayos at kinuha ko ito. Babasahin ko nalang mamaya.
Dumiretso ako sa C.R. at nag-hilamos. Nakasalubong ko sina Mitzy na as usual, binubully parin ako.
“Ang tagal mo naman dumating Via dapat—"
*RIIIINNNGGG!*
“Yes! Bell na! LUNCH WOOHOO!" Zoey shouted. At buong room nag-echo.
“Halika na!"
Wala pang ten seconds ako nalang ang naiwan sa room.
Anubanaman yan!
Wait, feeling ko may nakakalimutan ako eh—AH!
Yung panyo ko pala...
Tinignan ko yung table, green hanky spotted!
Kinuha ko kaagad at umalis na.
Nakasalubong ko si Ma'am Roxas sa corridor. “Excuse me, Via can you do me a favor?"
“Yes Ma'am."
“Okay. Please photocopy this. That will be our handout. Thanks."
With that, she walked away.
Saan naman ako magpapa-photocopy dito?
Hmm... teka, sa labas pa ng school yun eh!
Sabagay, hindi naman ako gutom. Kaya naglakad na ako palabas ng school.
“Nasan na ba yun..."
I looked around me then nakita ko na. Yung computer shop na malapit sa school.
Tatawid na sana ako nang may dumaan na napaka-usok na truck.
Shxt. Ayoko ng usok! Hindi ako makakahinga!
Kinuha ko yung panyo ko then may napansin ako nung itakip ko siya sa ilong ko.
Parang hindi ko naman panyo to?
It took me a while to examine the familar smell.
Then it struck me.
Schist, kay Kelvin to!
I felt my body shivered and my cheeks heaten up. Ang bango niya talaga!! Wait, kinikilig ba ako?! What?!
∽•∽•∽•∽•∽
Pagka-uwi ko, agad agad ko binuksan yung laptop ko at tinignan kung may message si Darren.
“Grabe ka, girl. Magpalit ka muna ng damit!" Sabi ni Zoey.
“Wait. Titignan ko lang. Baka may—" I suddenly stopped speaking.
“Ano?"
“W-wala."
Nanginginig yung kamay ko nang isara yung laptop. Wala pa rin siyang chat or anuman. Isang linggo na.
Hindi kaya totoo yung sinabi ni Gwen?
“Via, ano nga? Bakit na parang namatayan jan?"
“Si Darren kasi, ayaw mag-reply."
“Sus, busy lang yun. Siguro may mga inaasikaso pa sila sa Canada kasi kakadating pa lang nila doon."
“Sandali lang naman mag-reply ah? At saka nag-promise siya eh." I pouted.
“Hay nako, Via, tara ikain mo nalang yan. May toasted bread dito."
Sumunod nalang ako sa kanya at kumain.
Malapit na mag-8:00 at nasa kalsada kami. Naisip kasi namin na mag-lakad muna sa village. Ang lamig ng simoy ng hangin na aakalain mo na December na. Mga bahay na nakabukas ang ilaw. Yung iba naghahapunan, iba naman nanonood ng T.V.
“Dapat pala nag-dala ako ng jacket." I mumbled.
“Ang nipis naman ng balat mo, Via. Ang init kaya!" Sabi ni Zoey. Malapit na kami sa Pavillion kung saan yun ang pinaka-clubhouse namin.
“Dun tayo sa swing!" Masayang sabi ni Violet. Parang bata sila na tumakbo pupunta doon. Ako naman, naglakad papuntang swimming pool. Umupo ako sa gilid nito at tinangal ko yung tsinelas ko. I put down my feet into the water as I watch Zoey and Violet playing.
Nabored ako kakapanood sa kanila kaya tumingin nalang ako sa taas.
Stars.
Naalala ko tuloy yung moment na kasama ko si Darren. We're just by the fountain, star-gazing peacefully. Walang akward silence but a peacefull one. Miss ko na makipagkulitan sa kanya. Pati na rin yung pag-promise niya. Yung pag-interlock niya ng pinky, yung tawa niya, I think I missed everything about him.
I miss his hug.
Just then napansin ko na may luha na sa pisngi ko. Sa tingin ko these days, parang nagiging O.A. na ako. Pero anong magagawa ko? Miss ko talaga yung tao eh. I wonder nga kung may kaparehas ako ng nararamdaman ngayon sa mundo. Siguro baka magkasundo kami.
“Domino," I started whispering. Wala na yata ako sa sarili ko. “Mr. Domino,"
The stars are blurry from my tears.
I buried my face on my hands and started sobbing. Bigla bigla nalang akong umiiyak. Minsan naman, ang bilis ko magalit, ano ba nangyayari sa akin?
“Via,"
I quickly wiped my tears as I recognize na boses yun ni Zoey.
“Umiiyak ka ba?" She asked.
“Miss ko na kasi si Darren eh."
“Via, may sasabihin ako sayo. Wag kang magagalit ha."
“Sige." I said. She sat beside me, dangling her feet on the water.
“Kasi Via," She started. “Matagal ko na talagang alam na aalis si Darren papuntang Canada eh."
I can't speak.
“Look, sabi niya kasi wag ko daw muna sabihin sayo. And siya na lang daw ang mag sasabi sayo. And I guess he did. You know, alam ko naman talaga kung bakit ka umalis eh. I didn't misunderstand it. It's just wala na akong magawa kaya sayo ko naibunton ang galit ko. Sorry talaga Cous."
I sucked some air before thinking of a response.
“Ano pa ba ang magagawa natin? " Sabi ko. “We need to value what is left before it is also gone. Apology accepeted."
“Really?! Yey!" Sabi niya tapos niyapos niya ako.
“Ay sus! Andito lang pala kayo! Kanina pa ako naghahanap sa inyo!" Singit ni Violet.
“San ka ba nanggaling?" Tanong ni Zoey.
“Ah... eh... nag-hanap kasi ako ng wifi spot. Hihihi." Tawa niya.
“Hay nako. Hindi na yata makapaghintay maipost yang mga selfies mo eh. Tara na." Sabi ko.
Pumasok na ako sa kwarto ko at humiga. I put my hands in my pockets then may naramdaman ako.
Yung hanky ni Kelvin.
I don't know what happened to me, pero I involuntarily took it out and smelled it.
It smells like a sweet perfume.
What is happening to meeee?? Bakit hindi ko na ma-control ang sarili ko?
“Oh Goods, Via you're crazy!" I mumbled.
A/N:
Alam nyo ba nakakainis talaga. Why? Simple. Nagka-free time ako which is rare these days. At nakatapos na ako ng isang chapter. Tapos pag-bukas ko ulit, nawala! So I waited for another free time bago makapag-simula ulit. Last day na ng exams bukas. Konti nalaaaang! PERO GUESS WHAT? Nawala yung badtrip ko kasi nakita ko na 2K+ reads naaaa! SALAMAT DARRENATICS!
Mahal ko kayo, kahit di kayo believe.. Lol what.
Darren Hugs&Kisses!