TRICIA
"I'll be going, Mom, Dad." I said as I raised from my seat. We just had our breakfast on the garden. Kaming tatlo lang nila Mommy at Daddy dahil wala ang mga kapatid ko. Tiana's still on Pangasinan while Theo chose to spend his weekend at Spain with Xyz, his favorite among all our cousins.
"Careful on driving, Justin." Bilin ni Dad at saka ako binalingan na nakataas ang kilay. "H'wag kang papabola sa asawa mo."
Napangiti na lang ako nang paluin ni Mommy si Daddy sa braso. "Cut it out, Terrence. Kung magsalita ka akala mo naman hindi mo gawain. I lost counts of all the dates you turned down for the sake of your company. Madalas pa last minute kung mag-cancel ka dahil sa biglaang appointments mo. Sana sinabi mo din sa akin noon na h'wag akong papabola sa asawa ko!" Mommy rolled her eyes then she walked out.
The shock on my father's face was priceless.
"Your mother has been cranky for a month now. Daig pa ang naglilihi." Dad said with a frown. "She won't even allow me to have my arms around her when we sleep. Mainit daw, samantalang nanginginig na nga ako sa lamig sa kuwarto namin." Tila problemadong-problemadong dagdag pa ni Daddy.
I smiled at my worried father. "Why don't you pay a visit to Tita Courtney? Mommy can still be pregnant at 44, right?"
Daddy's face brightened up. "You think so?"
I nodded. "That's a possibility, Dad. Or puwede rin naman po na dahil 'yon sa mag-me-menopause na si Mommy."
"I'd rather have the first condition, little princess," Dad chuckled then he stood up. He walked to me then kissed my forehead. "Don't settle for anything, Tricia. You're raised to be a queen. Let your husband have it your way. Don't compromise. Boss around."
I shook my head. "That's not how relationships work, Dad." I wrapped my arms around him. "Don't worry, nakita ko naman kung paano kayo ni Mommy. I'll be fine. My marriage will work out."
I asked Justin to drop me off at the grocery store on the first floor on Skipper's condo. I am planning to surprise him with a lunch date on his unit. I bought everything needed for my recipe. Bumili na din ako ng ilang snacks na madalas kong makitang kinakain ni Skipper kapag nanonood s'ya ng TV o kaya ay kapag naglalaro s'ya.
I was on my way to the cashier when I walked pass by shelves of chocolates. I was never fond of commercial chocolates, but for some reason I got the strong urge to buy every chocolates my eyes are seeing. Parang bigla akong natakam.
I called for assistance. "I want one for each brand," I said as I pointed to the shelves.
"Alin po d'yan, ma'am?" Magalang na tanong ng sales lady.
Tumaas ang kilay ko sa kanya. Ano ba ang hindi malinaw sa sinabi ko? "Lahat 'yan. Ikuha mo ako ng tig-iisa ng bawat tsokolate na nand'yan. Bring it to the counter when you're done. I'll wait for you there." Itinuro ko pa ang isang cashier counter na pinakamalapit sa akin.
Tinalikuran ko na ang sales lady at lumakad na ako papunta sa counter. Natapos ko nang bayaran ang mga sangkap para sa iluluto ko ay wala pa din 'yong babae na inutusan ko. I had to wait for five minutes.
"Ang tagal mo naman!" Nakasimangot na reklamo ko.
"Pasensya na po, ma'am." Sabi ng babae pero halata na naiinis s'ya sa akin.
Hinayaan ko 'yong sales lady na isalansan ang mga pinamilli ko sa counter. Habang inaayos 'yon ng cashier sa mga ecobag ay kinuha ko ang cheque book sa bag ko at sumulat ng three thousand pesos para ibigay sa sales lady na nautusan ko. I could give her five thousand, kaso ay ang bagal n'ya. After signing the cheque, I handed it to her.
The shock on her face was genuine. "Naku, bawal po 'yan dito," nag-aalalang sabi n'ya.
I arched a brow on her. "Kapag sinita ka ng amo mo, show the cheque to her. Sabihin mo tignan n'ya kung kanino nanggaling. Kung hindi s'ya mananahimik, go straight to the general manager of this tower and tell him I want the manager fired."
Mukhang nag-aallinlangan pa din ang sales lady pero nang iwagayway ko ang tseke ay kinuha na din naman n'ya.
Matapos mabayaran at naiayos sa mga bags ang mga pinamili ko ay umakyat na ako sa unit ng asawa ko. I had the girl carry everything I bought.
"Thank you po, ma'am," magalang na sabi ng sales lady matapos ibaba ang mga bags sa center table ng living room ng unit ni Skipper.
I nodded at her. "Close the door when you leave."
Pumasok ako sa silid ni Skipper at natagpuan ko s'ya doon na nakadapa sa kama. Maingat na lumakad ako palapit sa kanya. Malayo pa ay naamoy ko na ang alak. Tila masusuka naman ako kaya lumabas na lang ulit ako ng silid.
I started picking up the empty bottles on the floor. Ayos din itong si Skipper, sa bahay namin o sa sarili kong silid ay hindi ko nagawa ito. Ngayon kailangan ko pang maglinis dahil hindi ko matagalan ang amoy.
I got my phone from my bag then I called Laila. I need her to clean this unit. I also told her to bring lots of fowers para mapalitan naman ang amoy ng alak dito sa unit. Hindi talaga ako para sa ganito!
I went out of the veranda to breath some fresh air. Naiirita ako sa amoy ng unit ni Skipper.
I was in the middle of watching the city beneath me when I heard the door opened. I looked at its direction and I found my mother-in-law with a brown grocery bag on her arms.
"Tricia?" Nanay Cleo looked surprised upon seeing me.
Lumapit na ako sa biyenan ko at humalik sa pisngi n'ya. "Good morning, Nanay." Magalang na bumati ako at kinuha ang bitbit n'ya.
"Ipaghahanda ko sana si Kipoy ng brunch n'ya. Hindi ko alam na bumalik ka na pala. Nag-alala ako sa'yo, hija." Malumanay ang pagkakasabi ni Nanay at puno ng pag-aalala ang mga mata n'ya.
"May business conference lang po ako'ng dinaluhan, 'Nay. At medyo nagalit ako kay Skipper noong nakaraan kaya hindi ko po ipinaalam sa kanya kung saan ako pupunta. Pasensya na po."
"My son almost lose his mind. Napaluwas tuloy ako dito para tignan-tignan s'ya."
"I'm sorry."
Nagsimula si Nanay Cleo na iligpit ang mga kalat sa sala. Nahiya naman ako kaya tumulong na din ako. Itinuloy ko na ang pagdampot ng mga empty bottles. Nang makapaglinis si Nanay ay nagpaalam na s'ya na aalis na din at tutulong pa raw s'ya sa paghahanda para sa birthday party ni Guinevere, ang pamangkin ni Skipper.
Dahil malinis na ang bahay, sinimulan ko nang ihanda ang iluluto ko. Nang dumating si Laila ay inutos ko sa kanya na iayos ang mga pinamili ko sa mga cabinets sa kitchen dahil wala na s'yang lilinisin. Ipinaayos ko din sa kanya ang mga bulaklak na pinabili ko.
Nang matapos si Laila sa mga utos ko ay pinaalis ko na s'ya. Sinabi ko din na hindi na muna ako papasok sa opisina kaya s'ya na muna ang bahala.
I was in the middle of cooking when strong pair of arms wrapped around me. Sunod kong naramdaman ang paghinga ni Skipper malapit sa leeg ko.
"I missed you so damn much, signorina." Skipper murmured then he tightened his hold on me. "I'm sorry for hurting you. I promise it was all a misunderstanding. I was on the party to surprise you. I got the blessing from your father to finally announce our marriage. Balak ko na i-surprise ka doon, tatawagin kang 'Mrs. Tricia Mirielle Amante-Vergara' at mag-po-propose ulit ako sa'yo para sa church wedding natin. Nakita ko lang d'on si Dax. She sprained her foot and I was just helping her kaya nakakapit s'ya sa braso ko. I swear, baby, that's the truth." May pagmamakaawa sa boses ni Skipper.
I turned to face my husband. God! I missed this handsome face so much. Nasanay na ako na ito ang mukhang una kong nakikita araw-araw. Those fifteen days were lonely. Kung wala lang akong binabalak, hindi ko matatagalan 'yong panahon na lumayo ako kay Skipper.
I gently caress his face. Nang maalala ko kung paano kumapit si Darlene Aiyana sa braso n'ya, biglang bumangon muli ang inis ko. Sinampal ko s'ya at tinulak. Nabigla ako nang makita na nakatapis lang s'ya. Hindi ko iyon napansin kanina dahil sa mukha lang ako nakatingin.
Skipper's fresh from the bath and he look so hot.
Hinayaan ko na lang ang sarili ko magpadala sa tukso. Isasantabi ko na muna ang tampo ko kay Skipper at inatake s'ya ng isang mainit na halik.
The moment our lips met everything else fades away. I was like a parched land that was blessed with a raid. It started with a kiss on the kitchen and ended up on top of the bed.
"It's the first time I see you eating chocolates, signorina." My husband said as he played with my hair.
Dahil nasunog ang niluluto ko, wala kaming makain ngayon kundi ang mga snacks na binili ko kanina. Skipper contented himself with a bag of potato chips while I settled on chocolates. Mamaya-maya, kapag humupa na kahit paano ang pagod ko ay magluluto na ulit ako para sa matinong tanghalian namin.
I shrugged. "It's my first time eating this."
Skipper made a thinking sound. "I remembered I gave you Lala when we were kids. Hindi mo nagustuhan dahil hindi ka mahilig sa mga masyadong matamis."
Sumimangot ako sa asawa ko. "Puwede namang magbago." Inirapan ko si Skipper at bumangon na sa kama.
Mas nairita ako nang marinig ko ang halakhak ni Skipper. Tinignan ko s'ya nang masama. He raised his hands then he smiled sweetly at me.
"Welcome home, signorina Mirielle, my baby."
My eyes warmed up on his words. Those were simple words but it touched my heart. It was as if my heart swelled. I took a deep breath to calm my heart. I literally felt some pain on my chest. I can't get too emotional.
Masuyong ngumiti ako pabalik kay Skipper at saka ako bumalik sa tabi n'ya sa kama. Mahigpit na yumakap ako sa kanya at saka ko s'ya kinagat sa dibdib. Napahalakhak ako nang sumigawsi Skipper sa sakit.
"That's for letting someone else touch what's mine."
________________
24 February 2019
Hi! Sorry it took me long for this update. I broke my laptop :(
Tyaga-tyaga na muna ako sa cellphone ngayon.
Anyway, sino dito ang kilala na si Hope Vergara?