XANDER
"Hindi ko na alam kung anong gagawin ko!"
Ngumiti nalang ako ng nakakaloko. Kausap ko lang naman si Mike sa telepono at panay ang reklamo dahil, sobra daw talaga ang mood swings ni Aubrey. Puta. Ako pa talaga ang tinawagan niya para dito? Hindi nalang sa OB ni Aubrey? "Ganyan talaga siya Mike. Kahit noong ipinag-bubuntis niya si Aireen," Sagot ko.
Narinig ko pa siyang bumuntong-hininga ng mabigat sa kabilang linya. "Paano ba naman kasi, magpapabili ng kung ano-ano, tapos hindi naman pala kakainin!" Sige Mike, reklamo pa.
Natawa nalang ulit ako. "Kailangan ng mahabang pasensya kapag nag-bubuntis ang asawa mo, Mike."
"Puta! Siyam na buwan ko 'tong titiisin?!"
Nag-kibit balikat nalang ako. "Oo naman, brad."
"Tangina! Sana lang talaga malagpasan ko 'to!"
"Unang beses mo kasi, 'di ba?"
"Pero, alam ko namang magiging sulit 'yon kapag isinilang na ang anghel na susunod kay Aireen."
Ito talagang kumag na 'to. "Siyempre naman!"
"Hoy! Sino 'yang kausap mo—"
Siraulo talaga. Binabaan na ako. Ang aga-aga tapos mang-bubulabog! Buti nalang at naka-vibrate ang cell phone ko, kaya buti nalang at hindi na nagising si Zaira. Sayang ang magandang tulog ng asawa ko.
"Hub?"
Agad akong napa-lingon sa kanya at ngumiti. Tinabihan ko siya at hinaplos ang maganda niyang mukha. "You're awake, Wife."
"May kausap ka?"
Tumango-tango ako. "Si Mike. Nag-rereklamo tungkol sa pag-bubuntis ni Aubrey."
Bahagya siyang tumawa. "Humanda ka kapag ako naman ang nagka-roon ng anghel dito sa sinapupunan ko," Pag-babanta niya sa akin.
Tss. Ako pa, matatakot? Sanay na ako diyan! "'Wag mo aking tinatakot-takot diyan a. Mahaba na ang pasensiya ko."
"Talaga? Kung siya nga kaya niya—" Naka-ngisi niyang tanong sa akin.
Nakakuha sa akin 'yon ng atensyon. Napayuko nalang ako. Gustuhin ko mang mag-basag na ng gamit ay hindi ko magawa. Bakit ba kasi pumasok sa isipan niya 'yon? Nakaka-panghina naman. Hindi na tuloy maganda ang araw ko. Tangina.
"Oo na. Alam kong mas higit siya kaysa sa akin," Puna ko.
Hindi ko magawang tumingin sa kanyang mga mata. Maski siya ay nagulat din sa muntikan na niyang gustong ipahiwatig. Sinabi ko naman sa kanya kayang-kaya kong doblehin 'yon e. Bakit ba kailangan niya pang ipamukha sa akin na parang wala akong binatbat kaysa sa kanya? Tangina lang!
"Hub—"
"Handa na ang agahan. Bumaba ka nalang," Malamig na sinabi ko sa kanya at tumayo na.
Tinungo ko ang pinto at tuluyan nang lumabas at bumaba. Napa-upo ako sa sofa at napa-takip ng mukha. Naaalala pa rin ni Zaira si Kuya? Puta! Kaya ko namang daigan 'yon e! Tangina! Ngayon, ang lakas niyang ipamukha sa akin na sobra-sobra ang ginawa niya kaysa sa akin? Nang-gigigil ako! Ang sarap sumuntok ng pader!
Mapapamura ako sa sakit e!
TUMAYO nalang ako at umakyat muli. Hindi ko na tinignan si Zaira kahit na nasa tapat ko siya. Maliligo nalang ako. Baka sakaling lumamig pa ang ulo ko. Puta.
Tuluyan na akong pumasok sa banyo at ibinabad ang sarili ko sa tubig. S-hit. Ang sakit lang. Sana nalang hindi na niya ipag-kumpara sa kanya dahil alam kong walang-wala ata ako sa kanya. Kaya siguro mas gusto nila si Kuya kaysa sa akin dahil mas kaya niyang tugunan ang pangangailangan ng mag-ina ko.
Kaya ba, sa ngayon gusto na nila na si Kuya ang gusto na nilang pakasalan ni Zaira? Ang gago ko talaga! Sana naman maisip niya kung gaano ako matatamaan sa sasabihin niya. Mas lalo niya tuloy dinagdagan ang bigat at pasanin dito sa dibdib ko.
Napahawak ako sa bandang puso ko. Namimilipit ito sa sakit!
Siguro nga, grabe lang talaga ang nagawa ni Kuya. Na kahit kailan ay hindi ko mapapantayan. Siguro nga, marami talaga siyang nagawa sa loob ng halos anim na taon para sa kanilang dalawa. Hindi ko nga ba talaga kayang pantayan 'yon?
LUMABAS na ako ng banyo at nakita kong agad siyang napatayo nang makita akong lumabas ng banyo.
Humawak siya sa braso ko. "Hub..."
"Papasok na ako. Kumain ka na ba?"
Umiling-iling siya at tinignan ako. "Hindi pa. Gusto kong mag-usap muna tayo," Aniya.
"Mamaya na. Mag-papalit nalang muna ako."
Bumitaw siya sa pagkakahawak sa braso ko at lumabas ng pinto. Ngayon, ako naman ang nahihirapan sa pag-trato ko sa kanya. Nag-madali nalang ako na pumili ng susuotin at tinignan ang sarili ko sa salamin... Ang gwapo ko talaga.
Nag-tungo na ako sa pinto at binuksan 'yon. Nasa labas siya at nag-hihintay sa akin? Lumapit siya kaagad at hinawakan muli ang braso ko. "Hub, mag-usap tayo."
Hindi ko nalang siya tinignan at huminga ng malalim hudyat ng gusto ko nang mag-salita siya. "Hindi ko naman sinasa—"
"Hindi mo sinasadyang maalala siya? O sadyang gusto mo lang ipamukha sa akin na hindi ko kayang higitan ang mga ginawa niya sa inyo?" Putol ko sa kanya.
Napa-kagat siya sa isang parte ng labi niya at yumuko. Puta, yung labi niya, gusto ko nang halikan. "H-hindi naman sa ganon, Hub—"
"Hindi e. Pati ba naman ikaw? Ikinukumpera pa ako sa kanya? Sino nalang ba ang kakampi ko dito, Zaira?"
"Ako — Kami!"
Natawa nalang ako sa sinabi niya. "Kayo? Talaga lang, Zaira?" Sarkastikong sambit ko sa kanya.
Napa-yuko nalang siya. Alam kong hindi na maganda ang nilalabas ng bibig ko. Pero hindi ba pwedeng ilabas ko ang naramdaman ko tungkol doon? Ang sakit e. Ayoko lang ikimkim ito sa loob ko.
Kumalas na ako sa pagkaka-hawak sa braso niya at saka tuloy-tuloy na bumaba. Sumakay na ako ng kotse ko at pinaandar na. Hindi maganda ang araw ko, puta. Bakit ganon? Pakiramdam ko, pinagkaka-isahan nila ako? Ganon na ba sila ka-desperado na mawala sa kamay ko ang pamilya ko?
Ginagawa ko naman ang lahat a! Ano pa ba ang gusto nila? Magpakamatay ako? Makita nila akong pinag-sususuntok ng sandamamak na beses? Napatapak ako ng mas madiin sa gas paddle. Na ang dahilan nito upang mapa-bilis ang pag-takbo ng sasakyan ko.
Nakatingin lang ako sa daanan at inuunahan ang mga kotse na nasa harapan ko kanina. NO! Itinigil ko ang kotse sa isang gilid at napa-hawak ng madiin sa manibela.
"F-UCK!" I cursed as I kept on stopping my tears from falling.
Napailing-iling ako. Hindi, hindi ito ang tamang panahon para mag-drama. Hindi ko na alam ang gagawin ko para gumanda ang araw ko. Huminga nalang ako ng malalim at ipinag-patuloy nalang ang pagda-drive papunta sa DVG...
ZAIRA GARCIA— DEL VALLE
XANDER naman, e! Bakit ba ang bilis niyang mag-tampo?! Oo, alam kong mali ang pag-banggit at pag-alala ko sa kanya pero, hindi ko naman tinuloy 'yon e!
Tapos, ang lamig ulit ng pakikitungo niya sa akin! 'Yong paraang kung paano siya tumingin sa akin ay parang ang laki talaga ng kasalanan ko! Hindi ko na alam ang gagawin ko para maging okay kami.
Hindi puwedeng makita ni Larzen na nag-aaway kani ni Xander.
Ngayon, pumasok na siya sa DVG na wala 'man lang halik mula sa akin! Okay lang ba sa kanya na wala siyang Daily Vitamins? Baka mang-hina 'yon! Ako ang lakas niya e! Hahayaan ko ba na papalipasin ang tampo niya sa akin? Malamang, hindi.
Siyempre, ako ang may kasalanan, ako ang unang gagawa ng paraan para magka-ayos kami. Ayokong umabot ito ng hanggang bukas o 'di kaya'y hanggang mamayang gabi. Dapat okay na kami, mamaya-maya lang... A! May naisip na ako!
Huminga na ako ng malalim at nag-tungo na sa kusina. Napa-hawak ako sa gilid ng lababo at iniisip ng mabuti kung ano ang puwedeng lutuin para sa aking asawa. Roasted Chicken Salad with Fennel and Black Olives kaya ang lutuin ko, para sa kanya?
Kinuha ko na ang mga sangkap na gagamitin at kasabay na rin 'yon ay ang pag-sindi ko ng kalan at nag-pakulo na ng tubig. Sana lang talaga maging okay na kami mamaya ni Hub. Hindi ko matiis na may tampuhan kami.
NATAPOS ko na rin ang niluluto ko at inilagay na 'yon sa isang babasagin na lalagyan.
"Mommy!"
Lumingon ako kung saan nanggagaling ang boses. "Yes, baby?"
Lumapit siya sa tapat ng pag-kain at inamoy-amoy ito. "Is this for Dad, Mommy?"
"Yup, so, can I ask you a favor, Baby?" Tumingin siya sa akin. "Just stay here, okay? Mommy will just give this food to Dad, ok?"
"Yes, Mommy!" Hinalikan ko nalang siya sa noo niya at nag-tungo na sa banyo upang maligo...
PAG-KATAPOS kong maligo ay nag-bihis na kaagad ako at nag-apply ng light na make-up — or do I have to make it, seductive? 'Wag na lang kaya! Baka pagalitan ako ni Hub.
Sana lang talaga, maging okay na kami ni Hub pag-dating ko doon.
===
"Good-morning po, Ms. Zaira!" Bati sa akin ng babae na nasa front desk — nakalimutan ko na kasi ang pangalan niya e.
I smiled at her. "May on-going meeting ba sila ngayon?"
"Lunch time naman po kasi ngayon, kaya wala naman pong on-going meeting. Mga three o'clock pa naman po ang meeting nila." Naka-ngiting sambit ng babae.
"Sige, salamat."
Kasabay na rin 'yon ay ang pag-alis ko sa harapan niya at sumakay na rin ako ng elevator at agad na pinindot ang 40th floor. Halos isang minuto na rin ang nakalipas at saktong pag-labas ko ang elevator ay ang pinto na ng office ni Hub.
Hindi nalang ako kumatok, bagkus, pumasok na lang ako kaagad...
"Hub—" Napa-taas nalang ako ng kilay. "Ganito na ba ang lunch break ngayon?"
Lumalabas tuloy ang pagkamaldita ko. Napa-meywang ako sa harapan nila. "Looks like you two are having fun, huh?" Isa pang sarkastikong tugon sa kanila.
Aba! Mukhang nahiya naman ang babae kaya nakayuko siyang lumabas ng opisina ni Xander. Ako naman ay nanatili sa pwesto ko.
"Wife, that was—"
"Another mistress, am I right?" Putol ko sa kanya.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. "I was just— "
"Flirting with your new-found-mistress?" I added, sarcastically again.
Huminga siya ng malalim at kinalas ang pagkakahawak sa mga kamay namin at hinatak ako kaya tuluyan na akong naka-pasok sa opisina niya, kasabay naman ay ang pag-sarado niya ng pinto. "What brings you here?" Matalim na wika niya sa akin.
Doon na rin lumambot ang ekspresyon ko at pinakalma ang sarili ko. Nandito pala ako para makipag-ayos kay Hub! Ako ang unang nakagawa ng kasalanan e. Kaya ako muna. "Hub, yung tungkol sa kanina—"
"What brings you here?" Tanong niya muli sa akin.
Maiiyak na ako! "Mag-usap naman tayo—"
"What. Brings. You. Here?!"
Napa-yuko ako. "Y-yung pag-kain mo," Sabi ko at kinuha mula sa bag ang putahe na niluto ko para sa kanya.
Inabot ko ito sa kanya at kinuha naman at nilagay sa kaniyang lamesa. "Leave," Maikli niyang sambit at tinignan ako ng matalim.
Hinawakan ko ang kamay niya. "Hub, mag-usap muna tayo... Please?"
"I said, leave."
Umiling-iling ako. "Ayusin natin 'to, Hub... Sige na," Pagmama-kaawa ko.
"Simple lang ang utos ko, 'di ba? Umalis ka na.," Sabi niya at nag-pupumiglas na bitawan ang kamay ko mula sa kanya.
"Hindi ako aalis dito hangga't 'di tayo nag-uusap, Hub," I said to him, almost crying.
Tumingin siya sa akin mula sa baba hanggang taas. "Wala nang dapat pag-usapan."
"Sige naman Hub o! Please?" Pag-pupumilit ko.
Huminga siya ng sobrang lalim. "One minute."
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya ng sobrang higpit. "Sorry na, Hub." Sabi ko, at tumulo ang isang luha ko. "Hindi ko naman talaga sinasadya 'yon e. Kaya nga hindi ko na tinuloy 'di ba? Hindi na mauulit 'yon, Hub. Sorry na po talaga," Tuloy-tuloy kong sinabi sa kanya.
Tahimik na tuloy ang buong paligid namin at tanging orasan lang ang naririnig namin. "Hub?" Tawag ko sa kanya pero, hindi pa rin ako kumakalas sa yakapin namin. "Hub, sorry na talaga! Mahal na mahal kita!"
Ano ba 'yan! Hindi pa rin siya nag-sasalita! Napapikit ako ng mariin at mas lalo pa siyang niyakap ng mas mahigpit. "Xander, sorry na talaga. Nag-punta ako dito kasi, gusto kong magka-ayos na tayo. Ayaw kong makita ni Larzene na nag-aaway tayo. Kaya, sorry na talaga, Hub!" Halos maiyak na ako!
Naramdaman ko na rin na niyakap niya ako pabalik, at habang tumatagal ay mas lalong humihigpit ang yakap niya. "Okay, forgiven."
Tinignan ko siya. "May tampo ka pa e!"
Ngumiti siya ng kaunti. "It's okay, Wife."
Yie! Tinawag na niya ako sa endearment namin! "Sure ka, Hub?"
Hinalikan niya ako sa pisngi. "Yeah."
I just kissed him on his lips. "'Wag ka nang mag-tampo, Hub. Mahal na mahal kita," I sweetly added.
"Okay, okay."
"Bati na tayo, Hub a?" Sabi ko na parang bata.
"'Wag ka ngang maging parang bata diyan, Zaira."
I chuckled. "Ikaw talaga, Hub."
Hinaplos niya ang kaliwang pisngi ko. "Thank you for the food, Wife."
Ay oo nga pala! "Sino 'yong babae na nandito kanina?!"
"She was just my new secretary, Wife."
Hinampas ko siya. "New secretary... Maniwala naman ako sa 'yo!"
"The fuck?! Believe me! Kinikilala ko ang bago kong sekretarya!"
"I don't believe you, Hub," Sabi ko at naningkit ang mata ko sa kanya.
"I just hired her today, Wife."
"Mukhang hindi kaya! Parang kilala niyo na nga ang isa't-isa kanina e!" Pag-didiin ko sa kanya.
Natahimik siya sandali at tinignan ako. "Bago lang siya. Ikaw pa ba ang dapat na pumili ng sekretarya ko?"
Puwede rin. "Okay din kung ganoon, Hub."
"WHAT?!"
"Pili nalang kaya ako ng bago mong secretary, Hub?" Suggest ko sa kaniya.
"She's a fresh graduate, she needs a job."
Natauhan naman ako doon. "F-fresh graduate?"
Tumango-tango siya. "Her father has a heart cancer. Now, do you still want me to find another secretary?" Makonsensiyang tanong niya sa akin.
Tumawa nalang ako ng alanganin. "Selos ako e."
"Tss."
MAY NAISIP AKONG IDEYA. "Hub." Tawag ko sa kanya.
"Hindi pa ba ako kakain ng tanghalian?" Tanong niya sa akin.
"'Wag muna."
Ipinag-dikit niya ang noo niya sa akin. "And why is that, Wife?"
I held him near to me and ran my fingers through his hair. "Take me..." I seductively said as I looked at his brown-metal-color eyes. "I want you to take me to heaven."
"F-uck this! Damn! "
He's aroused. I see. Kung ito lang ang paraan para hindi na pumunta muli ang sekretarya niya ay gagawin ko. I'll interrupt him, para walang sagabal. Proprotektahan ko si Xander mula doon sa babaeng 'yon. "Make me moan your name, Hub," I huskily said as I reached down, for me to kiss his neck.
"Damn it, Wife," He groaned. I felt him already.
Ramdam kong pinisil-pisil na niya ang aking bewang sa magkabilang gilid nito. Halata na rin ang pang-gigigil niya sa akin. Oh, husband, I really love the way your hands touches my skin. "Make the best out of my body, Hub," I said as my hands roamed around his neck.
Doon na niya ako hinarap sa kanya at tinadtad ng mga madamdaming halik sa aking labi. Minadali na rin niya ang pag-hahanap ng zipper ng aking suot na dress. At nang nahanap niya 'yon ay minadali na rin niya ang pag-baba 'non! Bumaba naman ang mga halik niya sa aking leeg na halos sakupin niya ang pangkalahatan nito.
His kisses went down to my collar bone as his hands went through the clasp of my bra and immediately unclasped it. I wonder why he is so fast at this kind of activity. I like it anyway.
Make love in his office? It's soundproof though, no one will hear us.
Natawa ako sa loob-loob ko, hindi ko akalain na magiging ganito ako ka-paranoid nang dahil lang sa bagong hired na secretary ni Xander. Siguro, sadiyang ayoko nang mangyari na maagaw siya sa akin. OA? Maybe, yes. Mahal ko, e. Kailangan kong gawin ito, para hindi na mag-hanap pa ng iba si Xander and I won't let that happen to us, anymore.
"Xander!" I screamed his name.
Making me burst out into hotness when both of his hands started to roam my body - making me feel like I'm the only woman who could make him feel this way. Kaya, simula ngayon, si Xander lang ang puwedeng maka-hawak ng katawan ko — at ako lang puwedeng mang-angkin sa kanya.
He made me feel this way, and it's really good.
Ngayon ko lang na-realize na pareho na pala kaming nakahubad. Mabilis rin pala ang mga kamay ko kung gumalaw? "Ever beautiful, Wife," He praised me.
I smiled sweetly until I felt him carried me and make me sat on his table. I held his nape for me to kiss him deeply and his blazing hot hands went down to my crowns. I closed my eyes hardly when he started to pinched and massage it. I held him closer to my body as my hands scratched his muscular back when he sucked my two crowns.
"X-Xander..." Hindi ko maiwasan na lakasan ang pag-ungol sa pangalan niya.
He's giving me a sensual feeling like this, and I can't help but to moan and shout his name in pleasure! "Shout my name, Wife."
Simpleng utos niya at kailangan kong gawin 'yon, basta galingan niya lang. At dahil matangkad si Xander ay halos kapantay lang ng 'alaga' niya ang napaka-taas niyang office table.
Mabagal niyang ipinasok ang sa kaniya sa akin. "Ah! Shit, Xander!"
Tuluyan na niya siyang naka-pasok sa loob ko nang buhatin niya ako muli at nag-lakad papunta sa sofa at inihiga niya ako doon. He smoothly kissed me again and his hands played my two crowns again - Until I felt him slowly moving inside of me. "Hmm..."
Kumalas siya at mabilis na kumilos sa loob ko. Ipinatong niya ang katawan niya sa akin at malayang lumabas-pasok sa akin. "A-ah... I love you, Hub," I uttered those words.
"Ugh! I love you too, Wife!"
He moved faster inside of me and make sure that he will not leave any part of my body, untouched. He is non-stop when giving love bites to me every time we are making love. He never fails to put those in different parts of my body. I couldn't be more proud when I saw them.
Itinaas niya ang dalawang hita ko na mas nag-bigay sa kanya ng mas mabilis pa na pag-galaw. "Ah! Ah! Y-yes, d-deeper!" I screamed.
Our bodies both moved in a sweet but fast way — and all you can hear in this room of my husband was moans, squeaking sound of the sofa which signals us how fast we are moving.
Ayoko lang talaga na nakikita siyang masaya kasama ang ibang babae. Dapat kami lang ni Larzene ang makakapag-pasaya sa kanya. Maliban na rin kila Ate Lauren at kung sino pa ang mga kamag-anak na babae niya. A, basta! Ako lang ang babaeng pwedeng mag-bigay sa kanya ng kakaibang saya.
"'Wag kang mag-isip ng kung ano-ano diyan, Zaira!"
Nagulat ako ng biglang sumigaw si Xander. "S-sorry, Hub," Natawa nalang ako sa isipan ko, seloso talaga itong asawa ko.
***
NOTE: NO 30 VOTES, NO UPDATE.