Öncelikle yazım hataları için çok çok özür diliyorum fakat yazarken kendimi kaptırıyorum ve dikkat etmiyorum.Okuyan herkese çok teşekkür ederim günden güne çoğalıyoruz umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur eğer beğeniyorsanız bu beğeninizi votede gösterebilirsiniz:) keyifli okumalar :))
Yataktan birden fırlayıp ona doğru koştum.Sımsıkı sarıldım.Bu gerçekten annemdi onun kokusu sadece ona has olan bana huzur veren koku.Annemin kokusunu içime çektim.Duygulanmıştım.
-''Annem...''
-''Yavrum çok özledim seni.''
-''Bende annecim.''
Ayrıldı ve bana baktı.Gözleri doldu.Elinden tutup yatağa oturttum.Başımı göğsüne yasladım.
-''Hastalanmışsın.Bir şeyin var mı?''
-''Hayır anne ben çok iyiyim.''
-''Sana bakamadım yanında olamamdım.''
-''Ama şimdi yanımdasın bak anne benimlesin.''
-''Sen bu oda da mı kalıyorsun yani?''
-''Evet.Burası benim odam ve tek kalıyorum.''
Annem şöyle bir etrafa göz gezdirdi.Sonra tekrar bana döndü.Bir kez daha sarıldı.Ayrıldım.
-''Nasıl geldin buraya?''
-''Medhat arayıp hasta olduğunu söyledi.Sonra beni buraya getirtti.''
-''Babamla abim?''
-''Onlara acil bir seminer olduğunu söyledim.Sana hala kızgınlar.Gerçi bende hala öyleyim.''
-''Anne ama ben..''
-''Tamam artık geçti gitti yapacak bir şey yok.Sen sağlıklı ol gerisi hiç önemli değil.''
-''Bak ben burada mutluyum ve iyiyim.Okuluma gidiyorum ders çalışıyorum bazen geziyorum bazen evden çıkmıyorum.''
-''Mutlu olduğunu görüyorum.Ama bana doğruyu söyle bu mutluluk gerçek mi?''
-''Evet anne yemin ederim gerçek.Ben onu seviyorum.''
-''Zehra adam abinden 2 yaş büyük.Çok zengin, şöhreti var bunların sana zarar vermesini istemiyorum.''
-''Parası, mülkü, şöhreti umrumda değil.Beni sevdiğini biliyorum ve bende onu seviyorum.Yaş farkı abartılacak kadar büyük bir şey değil.Beni koruyor bana sahip çıkıyor her açıdan destek oluyor maddi manevi.''
-''Anlıyorum ama...''
-''Anne ben üç gün boyunca hiçbir şeyden habersiz uyuduğumda yanımda o vardı.Üç gün boyunca başımdan tek bir an bile ayrılmadı.Beni kendi elleriyle besledi.Şefkatle sevgilye sabırla baktı bana.Beni mutlu etmek için herşeyi yaptı.Şımarıklıklarıma, çocukluklarıma hepsine katlandı.Sen bana gelme buralara dediğinde o açtı bana kollarını anne.Benden kendi öz annem utanırken o utanmadı, göğsünü gere gere kimseyi takmadan elimden tutup ailesinin karşısına çıkardı beni.Sevdiğim kız bu dedi.Bak yine sırf ben iyi olayım mutlu olayım diye seni getirtti buralara kadar.''
-''Zehra daha çok gençsin.Seni üzebilir.''
-''O beni üzmez bana kıyamaz.''
-''Tamam daha fazla tartışmıycam.İlacını içtin mi?''
-''Doktor sadece kriz anında dedi.''
-''Rengin attı iç ilacı.''
-''Yok bir şeyim.''
-''İç dedim.''
Oflayarak çekmeceden aldım ve içtim.Annem bana dik dik baktı:
-''Siz şimdi sevgili misiniz?''
-''Evet anne.'' Gözlerini çevirdi.
-''Sana gerçekten iyi mi davranıyor?''
-''Anne anlamak istemiyorsun sanırım.Evet bana çok iyi davranıyor.Bana evlenme teklifi bile etti.''
Annemin gözleri birden hiddetle büyüdü.
-''Ne?! Sen ne dedin peki?''
-''Daha çok erken olduğunu şimdilik böyle bir şeyin söz konusu olmadığını kariyer yapmak istediğimi ve okulum bitmeden asla evlenmeyeceğimi.''
-''Peki okuldan sonra evlenmeyi ister misin?''
-''Elbette.''
-''Ben seninle ne yapacağım.Nasıl olacak o elin arabıyla onlar bizim dili bilmez biz onlarınkini.''
-''Anne ingilizceniz var Allaha şükür.''
-''Zehra saçmalama.''
-''Anne sana seviyorum dedim dimi seviyorum onun için herşeye katlanırım ben.''
-''Adamın sana bir şey yapmadığından eminsin dimi?''
-''Anne!''
-''Zehra!Kızımı herifin biri daha 18 yaşına girmeden başka bir ülkeye kaçırıyo sonra geri gönderiyo güya kızımın mutluluğu için sonra kızım 18 yaşına giriyor üniversiteye gidiyor sonra hayatının fırsatı eline geçiyor yurt dışında okumaya başlıyor sonra onu kaçıran adama aşık oluyor ve evinde beraber yaşıyorlar.''
-''Aynen öyle.''
-''Deli etme beni.Bak kızım ben burdayım Türkiye'ye dönebiliriz.''
-''Anne saçmalama okulum var ve ben bu adamı bırakmıycam.''
-''Aman adamı varmış sanki başıma.''
-''Of anne of.''
-''Sen beni dinleme daha çok oflayıp puflayacaksın.''
Cevap vermedim.Çünkü bunun sonu yoktu.O gece annemle beraber uyudum.Ona sarılarak kokusunu içime çekerek.Annemin sesiyle uyandım:
-''Zehra kalk milletin evinde bu saate kadar uyulur mu kızım ayıp ayıp?''
-''Anne ne diyosun ya?'' Başıma yastığı geçirdim.Annem yastığı başımdan çekip konuşmaya devam etti:
-''Bak kime diyorum ne kadar ayıp kalk saat 12 buçuk oldu.''
-''Yaaa.''
-''Kalk diyorum kalk rezil etme beni elaleme.''
Sinirle yataktan kalktım.Saat daha 10'du.Annemin benim uyanmam için hep saatleri birkaç saat ileri söyleme gibi bir huyu vardı ve ben bundan nefret ediyordum.''
-''Yalan söyledin yine.''
-''Kalk hadi.''
Kalktım elimi yüzümü yıkadım.Annem o sırada aşağı çoktan inmmişti.Üzerime buz rengi bir kot ve düz beyaz bir tişört geçirdim.Nikelarımı giyip aşağı indim.Annem Bayan Wilson'la koyu bir sohpete girmişti.Bayan Wilson beni görünce:
-''Goodmorning lady.''(Günaydın hanımefendi)
-''Goodmorning Mrs.Wilson.''(Günaydın bayan Wilson)
Kahvaltı masası hazırdı.Oturdum ve bir şeyler yemeye başladım.Bayan Wilson ve annemi dinlerken telefonum çaldı.Medhat'ti.
-''Sevgilim işe mi gittin?''
-''Bugün yoğunum Zehra.''
-''Kaç da gelirsin ?'' Güldü.
-''Sence hayatım.''
-''Pekala pekala.''
-''Bugün annenle bir yerleri gezmek istersin diye düşündüm.Annenle sen yalnız kalmış olursunuz hem.''
-''İyi fikir.''
-''Derek yanınızda olacak.Sizi istediğiniz yere götürecek.''
-''Teşekkür ederim.''
-''Rica ederim.Seni seviyorum.Hoşçakal.''
-''Bende sevgilim.''
Masaya döndüm anneme bugün ne yapmak istediğini sordum.Fark etmez dedi.Derek'e haber verip evden çıktık.Derek bizi sana müzesine getirdi.Annem böyle şeyleri çok severdi.Orada oyalandıktan sonra alışveriş yaptık.Daha sonra yemek yiyip Kerry Park'a gittik.Biraz yürüdük sohpet ettik.
-''Yarın gidiyorum tatlım.''
-''Bu kadar erken mi?''
-''Sırf senin için 18 saat uçarak dünyanın bir ucuna uçtum.Hemde işlerimin en yoğun olduğu zamanda.Baban ve abini bıraktım.''
-''Anlıyorum.''
-''Zehra gördüğüm ve anladığım kadarıyla mutlusun.Bunu ne kadar anlamak istemesemde anladım.Sen artık kendi ayaklarını üzerinde durabilirsin ve duruyorsunda.Sen güçlü bir kızsın benim kızımsın.Bu adam anladığım kadarıyla seni seviyor.Sende onu seviyorsun.Sana iyi bakıyor.Buraya geldiğimde anladım.Onun gözlerinde sen varsın bunu gördüm.''
-''Teşekkür ederim anne.''
İkimizde ağlamak üzereydik.
-''Ağlamak yok yarın gidiyorum bak ben şimdi eğlecemize devam edelim.''
Birkaç yeri daha gezdikten sonra eve geldik.Medhat çoktan gelmişti bile.Hep beraber yemeğe oturduk.Allahım Medhat ne kadar kibar ne kadar saygılı ne kadar asildi.Annem yanımızdayken bana karşı olan mesafeli tavrı.Anneme karşı olan saygısı.Bu gece benden de annemden de tam puan almıştı sanırım.Biraz daha oturduktan sonra herkes odasına çekilmişti.Yatağa yatmış Medhat'i düşünüyordum.Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim.
-''Beni düşündüğünü biliyorum prenses''
Medhat
-''Kalbimden sonra düşüncelerime de hükmetmeye başladın galiba?''
Zehra
-''Yanımda uyumana ihtiyacım var.''
Medhat
-''Yanında uyumama ihtiyacım var.''
Zehra
-''I miss u''(Seni özledim)
Medhat
-''miss u too''(Bende seni özledim)
Zehra
-''Uyu hadi.''
Medhat
-''İyi geceler kibar, nazik,asil adam''
Zehra
-''İyi geceler şımarık,şirin,küçük kız.''
Medhat
Telefonu konsolun üzerine koyup uyudum.Uyandığım da hemen ılık bir duş alıp aşağı indim.Herkes kahvaltı masasına oturmuş beni bekliyordu.
-''Üzgünüm.'' Annem Medhat'e dönüp:
-''Bu kızın bu saate kadar uyumasına bir şey demiyor musun?''
-''Hayır efendim.''
-''Demeyeceksin tabi benim kızım istediğini yapar sen karışamazsın buna.''
Gözlerimi pörtletip anneme baktım.O ise omuz silkip kahvaltısını yapmaya devam etti.Biraz sohpet ettikten sonra annemin gitme zamanı gelmişti.Uçağa kadar eşlik etmek istedim fakat annem ısrarla izin vermedi.Asansörün önüne geldik.Önce Medhat'e dönüp:
-''Kızımı mutlu ettiğini görüyorum.Umarım bu böyle devam eder yoksa böyle göründüğüm kadar nazik bir bayan değilimdir koca oğlan.'' Medhat:
-''Hiç şüpheniz olmasın efendim.Kızınız bana emanet.''
Daha sonra annemle sıkıca sarıldık.Duygusal bir andı.Gözlerimizden yaşlar bir anda aktı.Annem bana bakıp:
-''Geç değil Zehra hiçbir zaman geç değil şuan bile.Gel gidelim.''
-''Hayır anne.''
-''Seni üzmesine izin verme.Kendine iyi bak.Derslerine çalış.''
-''Evet yapacağım.''
-''Seni seviyorum canım yavrum.''
-''Bende anneciğim.''
Daha sonra annem ikimize bakıp asansöre bindi.Göz yaşlarımı sildim.Derin bir iç çekip merdivene doğru ilerlerken kulağımdan taa içime işleyen fısıltıyla irkildim:
-''Eee nerede kalmıştık?''