Part-11

36.4K 1.2K 16
                                    

-''Seni sonra arayacağım!''

Fakülteden koşar adımlarla hızlıca çıktım.Hava çok soğuktu.Aylardan şubattı.Hemen bir taksi çevirip buluşacağımız cafenin adresini verdim.Trafik epey sıkışıktı.Hemen elime telefonumu alıp bir mesaj yazdım:

-''traffic jammed :(''(Trafik sıkıştı)

-''impatient girl :p''(Sabırsız kız)

-'':/'

-''Call me when you get home(eve ne zaman gidersen beni ara)

-''Okay''(Tamam)

Artık 18 yaşındaydım ve üniversiteydim.Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi.Medhat'la olan duygusal ayrılığımızın üzerinden tamı tamına 7 ay geçmişti.Ona söz verdiğim gibi iltibatı hiç kesmemiştim.İlk bir ay insanlar sürekli beni konuşuyorlardı.Hakkımda birçok dedikodu çıkmıştı.

-''Kaçmış ama oğlanla anlaşamamışlar sepetlemiş bunu.''

-''Oğlan hevesini alınca geri göndermiş''

-''Kötü yola düşmekten son anda dönmüş''

Güçlü olmaya çalıştım.Polisler insanlar beni çok yormuştu.Medhat'tan şikayetçi olmadım.Olanların hepsini(tokat,öpüşme,disko dışındakilarini) anlattım.Korktuğumu düşündüler.Tecavüze uğradığımı düşündüler.Doktor kontrolünden geçtim.Hiçbir yerimde darp yoktuSadece patlayan kaşım biraz sorun yaratmıştı.Onuda; kaçmaya çalışırken vurdum zaten hemen müdahele ettiler dedim.Ve tecavüzde yoktu.Annem günlerce bana sarılıp ağladı.Babam her gece uyurken kontrol etti.Abim peşime adam taktı.Zorda olsa atlattım ve herşeyi anneme anlattım.Medhat'in nasıl biri olduğunu bana nasıl davrandığını aldığı hediyleei hepsini.

Aileme kavuştuğumdan bir hafta sonra üniversite sonuçları açıklanmıştı.Sonuç aileme ve bana yaşadıklarımızı bir nebze de olsa unutturmuştu.Kayıtlar hazırlıklar derken okula başladım.Hazırlıktan başlamak istedim çünkü kafamdaki düşünce farklıydı.Erasmus sınavına girecektim.Ankara'da herşey çok güzeldi.Çocukluktan beri beraber büyüdüğüm arkadaşımla aynı okuldaydık ve ev arkadaşıydık.Medhat'le sürekli konuşuyorduk.Ona Erasmus'tan bahsetmemiştim.Bahsedersem beni yanına almaya çalışırdı.Buna hazırmıydım bilmiyorum.Ben bu düşünceler içindeyken taksici geldiğimizi uyaran bir şekilde aynadan bana bakıyordu.Parayı uzatıp indim.Cafeye girdiğimde Merve,Hakan,Ece,Simge ve Burak kalkmak üzerelerdi yanlarına gidip:

-''Heey ben daha yeni geldim.''Hakan söze atıldı:

-''Burdan evlere dağılmıyoruz ki kızım bugün cuma kafaları çekicez'' Ece:

-''Burağın arkadaşlarının çaldığı mekana gidcez.''Burak:

-''Belki sevgilim unutmuştur ama bugün 3. ayımız o yüzden özellikle bu akşam.''Simge Burağa sarılıp:

-''Düşünceli sevgilim benim'' Ben:

-''Hadi o zaman ne bekliyoruz''

Geldiğimiz barda hep bizim yaşıtlar vardı.Burağın arkadaşları gerçekten iyi çalıyorlardı.Bir iki saatte herkes yavaştım zum olmaya başlamıştı bilhassa ben.Simge'yi omzunda yattığı sevgilisinden çekip mekanın teras bölümüne sürükledim.Simge:

-''Ne oluyo be sürükledin beni ne güzel şarkıydı.''

-''Sus bi sana bir şey söylemem lazım.''

-''Ne oldu?''

-''Seviyorum ben''

-''Neyi yani kimi?''

-''Medhat.'' kaşlarını birden çattı.

-''kızım kafayı mı yedin sen!O psikopattan başka adam mı kalmadı?''

-''Psikopat değil o.o...'' sözümü kesti.

-''Neyse ne.Adam seni kaçırdı be kaçırdı.Nasıl sevebilirsin onu''

-''Bende bilmiyorum''

-''Bak canım biz kızlar saçma sapan işler yaparız.Merak ederiz.Heves ederiz ama sonra geçer.Bak bu da geçer görürsün''

-''Simge bu geçecek bir şey değil sanki''

-''Yoksa sen stockholm sendromuna mı yakalandın?!''

-''O ne be''

-''Kendisini kaçıran kişiye aşık olma sendromu''

-''Ama sanırım ben o beni kaçırmadan öncede seviyordum onu'' gözlerini birden açtı.

-''Ne yani Zehra sen şimdi bunu bana biradan beynin bulanmış şekilde saçma bir barın terasında mı söylüyorsun?!''

-''Emin değildim.'' kolumdan tutup içeri sokarken:

-''Tabiki değildin ama geçer gel biraz vişne votkayla hepsi geçer.''

İçeri bizim masaya geçtik.Ne içtim ne kadar içtim hatırlamıyorum ama kendimi evin tuvaltinde kusarken ''Ben Mehhat'i seviyorum ''diye bağırıyorken buldum.Kendimi biraz toparlayıp odama gittim.Çantamın içinden telefonumu bulup ekrana baktığımda Medhat 54 kez aramız 81 kez meaj bırakmıştı.Hemen onu aradım ilk çalışta açtı:

-''Zehra nerdesin sen bu saate kadar o lanet telefonun nerdeydi!''bağırmıştı.Ağlayarak:

-''Medhat lütfen kızma bana ben...''

-''Sen iyi misin?''

-''Ben çok düşündüm ama bir türlü emin olamamıştım ama şimdi eminim''

-''Neyden emin değilsin hiçbir şey anlamıyorum''

-''Seni seviyorum!''

-''Ne!''

-''Ben seni seviyorum hemde çok seviyorum.''

-''Sen şuan beni ne kadar mutlu ettiğinin farkında mısın?''

-''Değilim'' deyip öğürmeye başladım.Tuvalete koşup kustum.

-''İçtin değil mi Zehra!''

-''Ben sanırım uyuycam''

-''Banyoda uyuma sakın'' çok geçti telefonu kapatmıştım.Hafiflemiş bir şekilde klozet ve duşakabinin arasında kendimi uykuya bıraktım.''

Buldum SeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin