Anonymou's Pov
Ο μαύρος καπνός και η ζεστή φωτιά έχουν τυλίξει το σπίτι.
Οι κραυγές, τα κλάματα, ο βήχας, η απαισιοδοξία τους προκαλούν το πιο λαμπερό χαμόγελο της ζωής μου.
Παλιότερα θα έτρεχα να τους σώσω, θα θυσίαζα την ίδια μου την ζωή για να μην μάθουν κάτι. Όπως και η ομάδα μου.
Όλοι μας γνωρίσαμε την απόρριψη, την αποδοκιμασία στο βλέμμα τους. Μάθαμε να δούμε με ένα συναίσθημα βάρους και κατωτερότητας και τώρα παίρνουν αυτό που τους αξίζει.
Περίμενα δυο χρόνια για να τους δω να περνούν άσχημα, να με παρακαλάνε να τους σώσω, να κάνουν ότι τους λέω εγώ.
Εφόσον δεν με πρόσεχε τότε, τώρα δεν έχει άλλη επιλογή.
Αναγκάστηκα να δημιουργήσω όλο αυτό. Αναγκάστηκα να βρω ανθρώπους να με βοηθήσουν.
Τους έπεισα για όλα αυτά, τους θύμισα πως αυτά τα παιδιά αξίζουν να είναι στην φυλακή. Πουθενά αλλού.
Είμαι γεμάτοι κακία και υπεροψία. Δεν λέω ίσως να έχουν περάσει δύσκολα μα ποιός, σε αυτόν τον κόσμο, δεν έχει περασει;
Όλοι μας, έστω και κάποια στιγμή έχουμε ζήσει άσχημες καταστάσεις μα δεν ξεσπάσαμε τόσο άσχημα στους άλλους.
Δεν τους έχουμε κάνει σκουπίδια, ούτε τους κοροϊδέψαμε μπροστά στα μάτια τους.
Ξέραμε πως οι γύρω μας περνάνε εξίσου δύσκολα. Όλοι λοιπόν ζούσαμε όπως αυτοί ήθελαν.
Τώρα όμως που οι ρόλοι αντιστράφηκαν νοιώθουν τον ίδιο πόνο με εμάς.
Οι φλόγες αγγίζουν τον δεύτερο όροφο. Πολλές κραυγές. Πολλά κλάματα.
Κανείς τους δεν μπορεί να βοηθήσει τον άλλο.
Χρειάζονται την βοήθεια μας για να ζήσουν. Αρκεί να το ζητήσουν ευγενικά και εγώ θα τρέξω να τους σώσω.
《 -Α! Τι στο καλό; Έπαιξες μαζί μας τόσο καιρό μονο και μονο για να μας σκοτώσεις τώρα; 》 Ω οχι !
Έπαιξα μαζί σας για να δείτε πόσο δύσκολο είναι να κάνετε πράγματα που δεν θέλετε.
Να προσπαθείτε να ξεφύγετε και ο εχθρός σας να βρίσκεται πάντα μπροστά.
《 -Α σε ικετεύω μην μας σκοτώσεις. 》
Η φωνή του θρυλικού Τζακ Ροντεν που τώρα ειναι παρελθόν με κάνει να γελάσω.
Παρ' όλα αυτά ικετεψε για την ζωή του όπως κάνουν οι ηττημένοι. Δίνω το σύνθημα μου και αμέσως οι βοηθοί μου σβήνουν τις φλόγες με πυροσβεστήρες και νερό. Η ατμόσφαιρα είναι μαύρη, σκοτεινή, βρώμικη. Η φωτιά σιγά σιγά υποχωρεί, ο καπνός εξασθενεί, οι κραυγές κόβονται.
Οι βοηθοί μου αφήνουν τους πυροσβεστήρες και μαζί μπαίνουμε στο εσωτερικό της καμμένη μας δουλειάς.
Τόσοι κόποι, τόσα χρήματα, τόσες ώρες κατέληξαν σε στάχτες. Στάχτες που είναι ποτισμενες από το φόβο έξι ενόχων πλασμάτων. Στάχτες που σύντομα θα χρησιμοποιηθούν για πολλούς σκοπούς.
Στάχτες που θα αναγεννηθουν.
Ανεβαίνουμε με προσοχή στον δεύτερο όροφο και ξεβιδώνουμε την μεταλλική μας πόρτα.
Πριν μπούμε βγάζουμε τα όπλα μας και τα γεμίζουμε με σφαίρες.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και μπαίνω στο εσωτερικό του δωματίου.
Δώδεκα ζευγάρια μάτια καρφώνονται πάνω μας. Μας κοιτάζουν λυπημένα, ξαφνιασμενα, πονεμένα.
Απλώς κοιτάζουν. Τα όπλα μας δεν τους επιτρέπουν να κάνουν κάτι άλλο.
《 Μας έσωσες. 》 Με κοιτάζει με κομμένη την ανάσα η Λάουρα.
Αυτή ξέρει παρα πολλά. Μα την απειλώ με την ζωή της Λουνα. Δεν μπορεί έτσι εύκολα να αποκαλύπτει τα ονόματα των βοηθών μου.
Απλά δεν το επιτρέπω.
《 Λοιπόν τι θα λέγατε να συστηθούμε σαν ανθρωποι; Κουραστικά με αυτό το -Α συνέχεια. Έχω όνομα και το ξέρετε καλά. Όμως πρέπει να απαντήσω σε κάποιες από τις ανησυχίες σας. 》 Με κοιτάζουν με το στομα ανοιχτό. Περπατώ και σταματώ μπροστά από το Ian.
《 Η αδελφή σου είναι καλά. Για την ακρίβεια πολύ καλά. Πηγαίνει σχολείο, έχει φίλους, αγόρι, δουλειά. Ειναι πανέμορφη, ευγενική, καλόκαρδη. Απλά χρησιμοποίησα το όνομα της και κάποιες από τις φωτογραφίες της. Της λείπεις όμως. Όταν τελειώσουμε από εδώ να την βρεις και να τα πείτε. Θα δεις και εσύ πως είναι φανταστική. 》 Με κοιτάζει άφωνος.
Του χαμογελώ περιπεχτικά και έπειτα πηγαίνω μπροστά στην Στεφανι και την αδελφή της.
《 Και οι γονείς σας σας λατρεύουν. Έκανα απλώς εκτροπές. Σας πήραν εκατομμύρια τηλεφώνα, έχουν στείλει χιλιάδες μηνύματα. Απλά σας λατρεύουν. Όπως πάντα. 》 Κλείνουν ανακουφισμένες τα μάτια τους.
Προχωρώ προς την Ροουζ. Τα μάτια της είναι γεμάτα μίσος.
《 Ω..μην κάνεις σαν μωρό. Πρόκειται να μας μισήσεις στην πορεία. Θα σου πούμε όλη την αλήθεια Ροουζ. Για εσένα και την οικογενεια σου. Ξέρουμε πόσο αγαπούσες τον μπαμπά σου για αυτο θα σοκαριστείς. Μόλις μάθαμε πως αυτός δεν ήταν ο πραγματικός σου μπαμπάς. Βλέπεις.. ο πατέρας σου είναι ο διευθυντής σου ο Κάρλος Γκρευ. Αυτός και η μητέρα σου είχαν κρυφή σχέση. Ο άνθρωπος που αποκαλούσες πατέρας ήταν στείρος. Φαντάσου ούτε ο ίδιος δεν το ήξερε..αφού η μαμά σου του το κρατούσε κρυφό. Επίσης έχεις έναν αδελφό τον Κάμερον. Εφτά χρόνια μικρότερος σου. Όμως τον σκότωσες. 》
Φουσκώνει τα μάτια της με τρόμο. Βάζει τα χέρια της στα μαλλιά της διαλυμένη. Δάκρυα οργής, πόνου και θλίψεις βρέχουν τα μάγουλα της.
《 Πες μου ότι δεν είναι αλήθεια. 》 Λέει πνιχτα.
《 Δυστυχώς είναι Ροουζ. Είχες το δικαίωμα της επιλογής. Και σκότωσες εκείνον. 》 Ουρλιάζει από ενοχές. Προχωρώ μπροστά στον Τζακ και τον παρατηρώ. Δεν έχει αλλάξει καθόλου.
《 Τζακ..έκανες τα πάντα για να μην πας φυλακή, για να αποκτήσεις ένα βιντεο το οποίο δείχνει να σκοτώνεις την Λιλη. Ή μάλλον που νόμιζες ότι την σκότωσες. 》 Με κοιτάζει παράξενα.
《 Η Λιλη πέθανε! 》 Μου φωνάζει. Η φωνή του είναι αλλοιωμένη από τις ενοχές και τον πόνο που νιώθει
Κόβω ένα από τα καλώδια που αλλάζουν την φωνή μας και κατεβάζω την κουκούλα.
《 Πίστεψε με. Δεν ειμαι νεκρή. Αλλιώς θα ήμουν στον τάφο μου. 》 Με κοιτάζουν σαστισμένοι.
《 Τζακ νομίζω πως πήρες το μάθημα σου. 》 Τον κοιτάζω με ένταση.
《 Λιλη. 》 Λέει ανακουφισμένος《 Ζεις! 》 Χαμογελάω. Κοιτάζω τα πανέμορφα μάτια του και θυμάμαι τις παλιές καλές μέρες. Μέρες που πίστευα πως ο Τζακ με αγαπούσε.
《 Μόλις αποκαλυφθούμε θα φύγουμε. 》 Απαντώ και παω πιο πίσω. Κόβω το επόμενο καλώδιο και χωρίς δισταγμό ο επόμενος μου βοηθός αποκαλύπτεται.
《 Γκαρετ; 》 Ο Ian το κοιτάζει σαν εξωγήινος.
《 Βαρέθηκα να ακούω τον Φρανκ Ροντεν! Βαρέθηκα να συλλαμβάνω τον Ian! Βαρέθηκα να είναι ένας μικρός και ανούσιος αστυνομικός! 》 Η φωνή του είναι δυνατή.
《 Συμβαίνουν τόσα πολλά στην πόλη μας και εμείς απλά καθόμαστε στο γραφείο για να μην ταράξουμε την επιφανειακή ειρήνη στην πόλη. Ο Φρανκ Ροντεν πρέπει να παραιτηθεί. Αν όντως ο Τζακ είχε σκοτώσει την Λίλη ακόμη ένας δολοφόνος θα ήταν έξω και θα ζούσε την ζωή του ενώ ένας αθώος θα είχε χάσει τα πάντα 》 Κανείς δεν μιλάει. Ο Γκαρετ έρχεται δίπλα μου και αποσυνδεω το επόμενο καλώδιο.
Η Τζέσικα αποκαλύπτει τον εαυτό της. Ήξεραν για αυτήν όποτε η Τζέσικα έρχεται κατευθείαν δίπλα μου. Κοιτάζει την Στεφανι και λεει:
《 Εγώ προσπάθησα. Ήθελα να ήμασταν φίλες. Αλλά Στέφανι η φιλία βασίζεται στην εμπιστοσύνη, δεν νομίζεις; 》 Βγάζω και το τελευταίο καλώδιο.
Διστάζει, δεν είναι σίγουρος. Παίρνει ανάσες και τελικά αποκαλύπτεται. Βλέμματα γεμάτα έκπληξη τον καρφώνουν.
《 Σεμπ! Όχι θες μου! Όχι και εσύ. 》 Η Ροουζ ξεσπά σε κλάματα. Ειναι πληγωμένη, θυμωμένη.
《 Δεν ήμουν από την αρχή. Μπήκα όταν κόλλησες με τον Ian! Όταν με σιχάθηκες και με μίσησες. Βαρέθηκα να σας βλέπω μαζί και τότε με βρήκε η Λιλη. Μου πρότεινε να με βοηθήσει για να σας χωρίσει. Για να με δεις όπως παλιά. Να με αγαπήσεις πάλι. Να με..σ'αγαπάω Ροουζ. 》 Τον τραβάω κοντά μου και κοιτάζω την Ροουζ να σκέφτεται σοβαρά. Ίσως να πληγώθηκε πιο πολύ από όλους.
《 Θα σας αφήσουμε ήσυχους. Θα εξαφανιστούμε και Θα αρχίσουμε ξανά τις ζωές μας. Από το μηδέν. Και εσείς θα συνεχίσετε να ζείτε όπως πριν. Ήταν μια ωραια εμπειρία και ήρθε στο τέλος. Ελπίζουμε να περάσατε καλά και να μάθατε πολλά πράγματα. 》 Βγαίνουμε προς τα έξω
Έχουμε τα πάντα έτοιμα. Τα πράγματα, τα διαβατήρια,τις ταυτότητες, τα αμάξια. Μόλις αγγίζουμε το χερούλι της πόρτας, βλέπουμε τρία περιπολικά να σταματούν μπροστά μας.
Μας έχουν εγκλωβίσει. Κοιτάζω πανικοβλημένα τους συνεργάτες μου.
Ο Φρανκ Ροντεν κατεβαίνει και μας περνά χειροπέδες. Με κοιτάζει σαστισμένος, με μια περιέργεια. Δεν έχω το θάρρος να τον κοιτάξω. Χαμηλώνω το βλέμμα μου μα καταλαβαίνω πως τα παιδιά έχουν βγει έξω. Ένας αστυνομικός πλησιάζει την Ροουζ.
《 Συλλαμβανεσαι για την δολοφονία του Καμερον Γκιλμπερτ Γκρευ. Έχεις το δικαίωμα να μην μιλήσεις χωρίς την παρουσία του δικηγόρου σου. Ό,τι και αν πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.》 Όλοι παγώνουν. Λυπάμαι Ροουζ μα μαζί με εμάς θα πέσεις και εσυ.
Η μαμά της την κοιτάζει σοκαρισμένη. Δεν ειναι όλοι αθώοι τελικά.
* Τέλος κεφαλαίου ❤
Πω πω αυτό είναι το προ τελευταίο κεφάλαιο. Δυστυχώς στο επόμενο τελειώνουμε αλλά θα σας έχω και μια ακόμα έκπληξη -μπορεί και δυο😊
Περιμένατε αυτήν την εξέλιξη; 😈
See you soon 🔜 *