•20•
Andrea's POV
“You're not going here?”
“H-huh? Ah...” papasok ba ako sa office niya at kakain kasama siya? Eh galit nga siya eh! Ayoko naman na may kasamang galit habang nakain! Ang sama sa lasa, pwe!
Walang salita na hinila niya na lang ang kamay ko at pinapasok sa office niya. Sinara niya ang pinto at pina upo ako sa sofa.
“Andrea I'm sorry.” napatingin ako sa kanya ng mag sorry ito. Hawak niya pa rin ang kamay ko at nilalaro ito.
“It's not my intention to get jealous. It's just that, if I'll get jealous I don't have the rights. You're not my girlfriend and I'm just your Boss.”
Eh? Boss lang ba tologoooo?
Ayts! Ano ba yan Andrea!
“E-eh anong gagawin ko? Anong gagawin ko para... hindi ka na magselos?” tanong ko. Ah, kay Ian pala siya nag selos. Siguro nakita niya kami kaninang umaga sa coffee shop.
“Nothing. Basta huwag kang lumapit sa Ian Lionel na 'yun.”
“E-eh?!” tanong ko at natawa naman ito. Finally! Tumawa na rin siya!
“Hahaha it's a joke. Wala, wala kang gagawin. Basta ang alam ko...” lumapit siya sa akin at niyakap ako. Nagsimula na naman magwala ang puso ko.
“... akin ka.” naistatwa ako sa sinabi niya kaya nung umalis siya sa yakap ay hindi ko naramdaman.
“Hey?” tanong niya at dun naman ako natauhan. “O-oh?” tanong ko.
He smiled, “Let's eat. Gutom na ako.” sabi niya at sumang ayon naman ako. Gutom na rin ako eh hehe.
“Ah so friend mo si Haley?” tanong ko habang sumusubo ng kanin. Nakain na kami ni Breydon at the same time ay nag kukwentuhan na rin. Nag order siya from a luxurious restaurant at ang sasarap naman grabee!
“Yeah from Highschool until now.” sagot niya habang nakain din. Aba aba aba, hindi ko kasi sinabi yung tungkol sa kaninang umaga. Hindi naman ake selosa—slight lang hehe.
“Uh ok.” sabi ko na lang at kumain ng kumain na hindi ko naman alam ang pangalan haha.
“You? Where do you met that Ian Lionel?” tanong niya at si Ian siguro ang tinutukoy niya.
“Sa taxi.” maikling sagot ko. Natatawa naman ako sa itsura niya dahil tinatago niya na naiinis siya hahahaha!
“How?” kalmadong kunwaring sabi niya.
“Uhm ganto kasi yun, umaga nun at naulan edi mahirap makasakay sa taxi. Tapos may taxing dumaan at sumakay agad ako, hindi ko alam na private taxi pala yun. So there, naka sakay siya sa taxi at nakilala ko siya.”
“Bakit hindi mo ako tinawagan?” tanong niya. Huh? Alin?
“Huh?” tanong ko sa kanya. Uminom ako ng buko juice—muahahaha pinahanap ko pa talaga ito hahahaha! Ang bait talaga ni Breydon ayieeeeee enebe!
“That day that it was raining. Bakit di mo ko tinawagan sana sinundo kita.” napa iwas naman ako ng tingin sa sinabi niya.
“Boss kita at empleyado ako. Ang sama naman kung susunduin mo ko.” bakit feeling ko masakit yung sinabi ko? Kasi naman eh empleyado lang talaga ako. Ayts!
“Andrea.” nagulat ako ng hawakan niya ang mukha ko at pilit na pinahaharap sa kanya.
“Wala akong pake kung empleyado ka lang. Remember? You're special to me.”
Oo special talaga. Special.
“Oo nga sayo wala. Pero sa iba?” hays Andrea bakit ba kasi sinasabi mo yan!
Natahimik naman siya at hindi naka-pagsalita. See? Hindi niya alam ang sagot sa tanong ko. Kapag ginagawa niya ako ng mga special things niya ay kami din ang nahihirapan. Ays! Bakit ko ba iniisip yan?
“A-ah sige. Alis na ako Breydon ah, mag a-ala una na rin kasi.” tumayo na ako sa sofa at nag ayos ng sarili ko. Nakatingin lang naman siya sa akin ng walang expression.
“B-bye.” pa-alis na sana ako ng doon ng hilahin niya ang braso ko at niyakap ako patalikod.
Oh god. This feeling!
“Wala akong pake sa sasabihin nila. Ang mahalaga sa akin ay ang nararamdaman ko, at ikaw. I will fight for you.” hindi ko alam pero parang hinaplos nun ang puso ko.
Hinarap niya ako sa kanya at hinawakan ang pisngi ko. Dahan dahan niyang hinalikan ang noo ko. “Bye.” naka ngiti niyang sabi kaya ngumiti din ako.
Sana...
Sana kaya din kitang ipaglaban, Breydon.
———
“Employees may napili na ang CEO sa magiging image ng P'thy Company.”
“Waaaah omg!”
“Whoaaaaa!”
“Omygad sana amin 'yun!”
“For sure it's us.” confident na sabi ni Aira habang naka ngiti sa amin. Oo nga! Sana yung atin ang napili!
“Employees listen! Ang mananalong group ay ipi-present sa iba't ibang CEO or represantative ng ibang kompanya upang idagdag ang naisip nila sa gagawing partnership form.”
“Waaaaahhh! Kyaaaa!”
“Oh my god! Kyaaaa!”
Oh gosh... nakakakaba naman! Paano kung kami ang panalo? Waaah! Madaming CEO yun!
“We can do this guys.” sabi ni Aira.
“Fighting!” sabi rin ni Charlie.
“Hwaiting!” sigaw ko rin para palakasin ang loob namin hehe, kami na ba mananalo?
“The winner will be announce... tomorrow.”
Hays bakit di pa ngayon? Charr! Kinakabahan din naman ako kung sino mananalo no, hayyss.
“So you can go now employees, take care!” sabi ni ma'am Era at bumalik na sa cubicle niya.
“It's still 5:00 o'clock, masyado pang maaga.” sabi ni Mia. Oo nga noh! Si Breydon kaya? Ahihihi. Kinuha ko ang phone ko sa bag ko at sakto naman na may dumating na text.
Boss:
Hey I'm free now. Ikaw? Hm, sa tingin ko pareho tayo.
Paano niya kaya nalaman? Hehe.
Me:
Hehe oo, bakit nga ba maaga?
Boss:
I think they have something to deal with.
Me:
Eh? Bakit hindi ka kasama?
Boss:
Actually kasama ako, but umalis na ako. I'm done with my part.
Me:
Eh baka naman gusto mo lang talaga umalis!
Boss:
Hahaha yeah. I want to be with you, masama ba?
Aisssshhh!! Enebeeee!
Me:
Tsk dinamay mo pa ako! Lagot ka!
Boss:
Hahaha bayaan mo na. By the way, pese ba tayong mag date?
Namula naman po ang pisngi ko, aaaaaahhh! Date?! Oh gosssh!
Me:
Bahala ka.
Sabi ko na lang at pinatay na yung cellphone! Kyaaaaaaa! Kinikilig kasi ako!!!
Waaaahhh! First time ko 'to!
Kyaaaaaaaaaaaaa!!