•08•
Andrea's POV
Nang makuntento na ako sa CR ay lumabas agad ako. Hindi pa ako nakakarating sa table namin ng may nabangga na naman ako.
“Sorry!” agad na sabi ko at pinunasan yung damit niya. Omo! Nabasa ko ang damit niya!
“Look where you're going nga?! Nabasa mo ako!” inis na sabi niya at kinabahan naman ako. Tsk! Maarte pa nga ang nadale ko!
“P-papunta lang naman ako sa table nam—”
“I don't care! Mag ingat ka kasi!” maarteng sabi niya. At ayun winner si ate, naagaw niya na ang atensyon ng lahat dito sa loob ng shop.
“Hey, what's happening here?” bigla na lang sumulpot yung boss namin.
“B-boss.” sagot nung babae. Napa face palm lang ako, ang plastic mo ate.
“That girl! Hindi nag iingat nabasa niya tuloy yung dress ko! My effin god!” maarteng sabi nito na nakatingin pa ng masama sa akin at ng bumalik sa boss ang tingin niya ay parang maamong higad, tss.
“Nabasa lang naman...” bulong ko pero mukhang narinig nito.
“What did you say?! Hindi mo ba alam na mas mahal pa tong damit na to sa buhay mo?!” inis na sabi niya at napaamang naman ako.
“Weh di nga? Alam mo ba yung presyo ng buhay ko...” bulong ko pa ulit at narinig na naman niya.
“Oh shut up—”
“Stop it.” natigil siya sa pagsasalita ng magsalita ang boss.
“Say sorry.” baling niya sa akin. Napa buntong hininga na lang ako at nag salita ng labas sa ilong.
“Sorry.” agad na sabi ko at aalis na sana ng hilahin nung babae yung braso ko, ano na naman?
“Lumuhod ka! Mag sorry ka habang naka luhod!” maarteng sabi nito. Napataas ng todo ang kilay ko! Ano daw? Luhod?!
“What are you? A queen?” inis na tanong ko sa kanya. I'm starting to get annoyed.
“No! But you need to do that! Hindi na nga kita pinagbayad ng damit ko kasi alam kong mahirap ka lang naman!” nag init ang tenga ko sa narinig ko.
“You're a low class girl—”
“Oo alam ko. Mahirap lang kami pero parang mas mahirap ka sa ugali mo. Yeah you have that expensive dress and so gorgeous self but your attitude? I pity you. Mayaman ka nga ang sama naman ng ugali mo.” sabay talikod ko sa kanya, kaso humarap ulit ako.
“One more thing, I do the mistake once and I said sorry twice. It's not fair right? Pero dahil mabait ako...” lumapit ako sa kanya at binigyan siya ng sweet smile. “I'll forgive you.” sabay alis at labas ng shop na yun.
Hmmp! Wag nila akong subukan, tss.
———
“Ms Zheon come here.” napatigil ako sa paglalakad papunta sa cubicle ko ng tawagin ako ni Ma'am Era.
Nako! Ayan na Andrea! May pasagot sagot pa kasi dun sa babae eh!
“I heard that you fight—”
“Oo na po! Oo na po! Nakakainis naman kasi siya! Siya po ang nagsimula Ma'am! Sumagot lang naman ako kasi nang bu-bully na siya eh!” sagot ko agad kay Ma'am dahilan para matigil siya sa pag sasalita.
“I know you just fight for your feeling. But remember? She is from Master Department. Unfortunately mas mataas siya sayo kaya dapat nag ingat ka sa mga sinabi mo.” agad na napatungo ako sa sinabi ni Ma'am Era. No! Baka matanggal na ako sa trabaho! Huhuhu!
“H-hindi ko naman po alam Ma'am.” napapatungong sabi ko.
“I know, kaka hired niya lang.” sagot ni Ma'am. “Ok go back to your work now, remember? Careful please.” ngiti ang sinagot ko kay ma'am at dumeretso na sa cubicle ko.
“Are you ok?” pagdating ko ay bumulong si Mia. Binigyan ko siya ng pilit na ngiti at binuksan na ang PC ko.
Tss. Di ko naman kasi alam na sa Master Department yun! Kasura naman si gurl eh!
*imakkum imakkum!*
Nagulat ako ng tumunog ang phone ko. Agad na kinuha ko ito dahil ang ingay!
‘1 message receive’
Oh? Sino naman 'to? Agad na tinignan ko ito.
From: 09876543210
Are you ok?
Ow, si Boss. Nag reply naman ako.
Me:
Oo naman.
I
baba ko na sana ang phone ng mag reply agad ito.
Siya:
Be careful, the girl is from Master Department.
Oh geez! Paulit ulit?
Me:
Oo nga.
S
iya:
Ang ikli mo mag reply.
Me:
Baka kasi nasa trabaho ako 'no? Boss?
S
iya:
Ow, I'm sorry. Later na lang.
Ang bano noon 'no? Andito na sa company niya kailangan text text pa? Binaba ko na lang ang phone ko kaso nag text na naman.
Siya:
Let's eat lunch? Wala akong kasabay.
Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko! Oh geez! Totoo ba to ang boss? Niyaya ako kumain ng lunch? Kyaaa! Baka dat— wag umasa Andrea, masakit!
Binaba ko na ng tuluyan ang phone at nagtrabaho na lang. Paano yun? Kasabay ko sila Mia eh. Edi kasama din siya! Hayys, akala ko— hayys.
“Tara na mag lunch.” sabi ni Mia.
“Sige susunod na lang ako. Tinatapos ko pa to eh.” sabi ko habang nag da-draw pa rin. Oh gosh! Ngayon na kasi ipapasa to pagtapos ng lunch at mamaya may bago na namang gagawin.
“Sigurado ka Andrea? Susunod ka ha.” panigurado ni Charlie kaya tumango ako.
“Susunod ako. Where?” tanong ko para maniwala sila. Abay gutom din ako!
“Same pa rin.” sagot ni Mia. Tumango ulit ako dahil alam ko kung saan yun, sa Kuya J pa rin.
“Oh sige. Una na kami Andrea ah.” sabi ni Mia. Tinignan ko naman sila at tinanguan ng pagkarami rami. “Sunod ka!” sigaw pa ni Charlie nung nasa elevator na sila.
So ako? Bumalik na ako sa trabaho ko at sinipat ang oras sa relo ko. 12:05 marami rami pa!
Halos patapos na ako sa ginagawa ko ng may humawak sa kamay ko na nasa mouse, ay no— sa mouse siya naka hawak! Nandun lang ang kamay ko kaya nahawakan niya ang hand ko. Kasalukuyan kasi ako nag e-edit ng ginawa ko.
“A little bit darker here.” napapitlag ako ng magsalita ito.
At sa boses niya pa lang ay kilala ko na.
Ang boss!
“B-boss? Anong ginagawa niyo dito?” tanong ko habang naka tingin pa rin sa monitor. Awuko! Baka pag tumingin ako sa kanya maha— kyaaaaa! Nakalagay kasi ang mukha niya sa may bandang kaliwang balikat ko!
“And done.” binitawan niya na yung mouse kaya napatingin ako sa monitor. Aba! Tapos na!
“Let's eat. I'm super duper hungry!” sabi niya kaya tumingin ako sa kanya. Oh geez, ang gwapo pa rin!
“Huh? Bakit hindi ka kumain nung wala ako boss?” tanong ko. I check the time at 30 minutes na ang nakakalipas.
“I'm waiting for you.” maikling sagot niya at napa ngiwi naman ako. Sasabay talaga siya sa akin?
“Para namang ako ang kutsara mo niyan Breydon. Sisihin mo pa ako dahil gutom ka.” sagot ko at pinatay ang PC. Napatigil naman ako ng makitang naka titig siya sa akin.
“W-why?” ang awkward!
“You call me Breydon.” naka ngiti niyang sabi at nangunot ang noo ko. Tss para yun lang? Hehe.
“Let's go now. I'm really hungry.” sabi niya at tumango na lang ako. Sisipatin ko sana ang itsura ko sa salamin ng hilahin niya na ang kamay ko paalis.
“Maganda ka na.”
Eyyyy! Enebeeeee!