Γεωργία pov
Σου έχει τύχει ποτέ να θες κάτι τόσο πολύ , να το αποκτάς, να δένεσαι κόμπος μαζί του και έπειτα απότομα να κόβεται το σκοινί;
Ή κλασσικά ένα ποτήρι γυάλινο να πέσει στο πάτωμα και όλο το υγρό που είχε μέσα να χυθεί κάτω δημιουργώντας γλυστερό και επικύνδινο έδαφος.
Νιώθω λες και πατάω πάνω σε αυτά τα γυαλιά. Μέσα όμως δεν έχουν νερό ή κρασί. Έχουν όλες τις στιγμές μας. Που δεν τις πατάω και γλιστράω αλλά παραπατάω και ζαλίζομαι.
Εντελώς συναισθηματικά νεκρή. Πάντα στεναχωριόμουν όταν ήμουν μαζί με τον Παύλο. Όλο προβλήματα είχε η σχέση μας. Περάσαμε όμορφες στιγμές αλλά τώρα δε θέλω να ξαναμπώ στην διαδικασία να περάσω τα ίδια.
Δε μπορεί να μου φέρεται έτσι και μετά να γίνεται χαδιάρης γατούλης, να κουλουριάζεται στα πόδια μου και να μου ζητάει πίσω ό,τι είχαμε. Ό,τι και αν είχαμε.
Εσύ θα το ανεχόσουν;
Γυρίσαμε από την εκδρομή μας στην θάλασσα και πήγαμε στον επόμενο προορισμό.
Η εβδομάδα θα ολοκληρωνόταν στις μαγευτικές παραλίες της Αίγινας.
Ήταν επιλογή της Αλκμήνης. Ήθελε να επισκεφτούμε ένα νησί. Από ότι είχα πληροφορηθεί είχε ένα πολύ κοντινό κλαμπάκι από το ξενοδοχείο μας.
Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μας έμενα με τα κορίτσια. Τα αγόρια ήταν στο διπλανό. Έτσι είχαμε συμφωνήσει λόγω του μπαμπά μου.
Τα κορίτσια κοιμούνται στο διπλό κρεβάτι και εγώ στο ράντζο , να χαζεύω το παράθυρο του. Το φεγγάρι , τα αστέρια.
"Μικρό;"
Ακούστηκε σαν ψίθυρος. Ακουμπάω το αυτί μου στην πόρτα.
"Τι κάνεις καλά είσαι;"
Είχε τηλεφωνήσει στην αδερφή του. Την αγαπάει πολύ την αδερφή του.
"Μικρό μου μην κάνεις μαλακίες κανόνισε... Ιδίως τώρα που πήγε εκεί ο Σταύρος;"
Πήγε εκεί ο Σταύρος; Μωρέ μπράβο...
"Μαρία μου να προσέχεις ,να μην ανυσηχείς την γιαγιά μας."
Έστειλε φιλάκια και το έκλεισε.
Αχ αυτή η φωνή του...
Δεν έχω εικόνα αλλά η ψιθυριστή του φωνή από την πόρτα με υγραίνει.
Γεωργία τελειώσατε. Πρέπει να συνέλθεις.
Επέστρεψα ξαναμμένη στο κρεβάτι μου. Δίχως την ζεστή αγκαλιά και το ιδρωμένο σώμα , που βγάζει αυτό το άρωμα...
Αλλά νιώθω πιο ήρεμη.
Ίσως απλά να βολεύτηκα σε αυτή την κατάσταση και τώρα να βαριέμαι.
Ίσως πρέπει να κουνήσω και εγώ την ουρά μου.
+++++++++++++++++++++++++++++++
Φώτα κλειστά. Κλειδιά στο χέρι. Τσάντακι κλειστό. Κραγιόν πήρα; Αα ναι δεν παρέλειψα.
"Πάμε Γωγώ έχουμε στήσει τα αγόρια!"βόγγηξε η Δαναούλα.
"Γιατί πρέπει να έρθει και αυτός;"έτριξα.
"Γωγώ ήρεμα!"η Δανάη φώναξε.
Έβαλα στόχο μου να τον τρελάνω σήμερα. Να μετανιώσει πικρά το πως μου φέρθηκε.
Το πώς με άλλαξε μέσα σε μία μέρα.
Σύντομα η γνώριμη δυνατή μουσική δονεί το σώμα μου και διαπερνά τα αυτιά μου. Όλοι κουνιούνται πάνω κάτω στον ρυθμό της μουσικής. Όλες οι κοπέλες τρίβουν τα οπίσθια τους στον κοντινότερο.
"Μωρό μου με καψε ο ήλιος και ζεσταίνομαι...." φωνάζει η Δανάη πιάνοντας τον Δημήτρη.
Την κολλάει στον κορμό του.
Χορεύουν ενώ την χουφτώνει απαλά.
Η Αλκμήνη μουρμουρίζει τα λόγια στο αυτί του δικού της ενώ τα χέρια της παγιδεύουν τον αέρα με μια ανάλαφρη , χορευτική κίνηση.
Καθόμουν στο μπαρ. Βάζω επιφυλακτικά το τσαντάκι μου στα γόνατα μου και τα χέρια μου βολεύονται στον πάγκο τους.
"Μια βότκα λεμόνι!" λέω.
Ο μπάρμαν γνέφει θετικά.
"Τι κάνεις μόνη;" ρωτάει και δεν δίνω σημασία "Ποιος μαλάκας σε πείραξε;"
"Την δουλίτσα σου..." μουρμουρίζω πικρόχολα."Πήγαινε αλλού να χωθείς"
Για ένα λεπτό χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο, μέχρι που ακούμπησε το ποτό μου κοντά μου.
"Πώς σε λένε κούκλα;" ξαναεπιχειρεί να με φλερτάρει."Εγώ είμαι ο Ηρακλής"
"Αφροξυλάνθη χάρηκα!"ειρωνεύτηκα.
"Μα τι ωραίο όνομα. Είναι χριστιανικό;"
Ας βαρέσει κάποιος τον ανισόρροπο.
Γυρίσα τότε το βλέμμα προς αυτόν.
Γαλάζια μάτια. Καστανά μαλλιά και γραμμωμένο στήθος , που διαγράφεται από το κολλητό του μπλουζάκι.
Δυστυχώς η μπάρα κρύβει την μέση και κάτω.
"Τι έγινε μωρό; Αποσυντονίστηκες;" ρωτάει στηρίζοντας το χέρι του στον πάγκο.
Πρωτού απαντήσω ,, πηγαίνει να πάρει παραγγελία από μια κοπέλα.
Καταπίνω οινόπνευμα και δακρύζει ελαφρώς το μάτι μου. Δεν είμαι συνιθισμένη στο αλκοόλ. Λες και είναι γαλατάκι κατεβάζω μονορούφι το υπόλοιπο. Ο οργανισμός μου δεν αργεί να αντιδράσει.
Ζαλίζομαι επικύνδινα.
"Κοπέλια αυτό από μένα" ένας μελαχρινός νεαρός χαμογελάει.
Κατεβάζω το σφηνάκι και το αφήνω ατσούμπαλα στον πάγκο.
Τον τραβάω κοντά μου. Δεν έχω ενσυναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μου. Νιώθω την έλλειψη ενός αντρικού σώματος να με κατακλύζει.
Με χορεύει και δεν αργεί να πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής.
Τα καστανά μάτια μου γυαλίζουν και το κεφάλι μου γυρίζει.
Το χέρι του χουφτώνει τα οπίσθια μου και δεν ξαφνιάζομαι.
Θα σταματούσα μα... Μόλις εντόπισα μέσα στον όχλο ένα ζευγάρι μάτια προσκολλημένα πάνω μας... Ωω ήθελα τόσο να συνεχίσω...
"Είσαι επικύνδινα σέξυ..." μου ψυθιρίζει αισθισιακά στο αυτί ο άγνωστος.
Ο πρώην μου προσπαθούσε να περάσει μέσα στο πλήθος... Ήταν μάταιο.
Κολλάω το σώμα μου πάνω στον άγνωστο και τα χείλη μου ακουμπούν τα δικά του. Πικρή γεύση... Μα τώρα που ο Παύλος βλέπει... Γέρνω το κεφάλι...
Με τραβάει κάπου. Εγώ γελάω αθώα. Τα μάτια μου να γυαλίζουν από το μεθύσι και το χέρι που είχα ελεύθερο... Χαιρετάει τον Παύλο.
Με πετάει με φόρα στον διάδρομο και μου σκίζει το φόρεμα.
Γονατίζει κάτω και κατεβάζει επιδέξεια το εσώρουχο μου.
Ζαλίζομαι. Πέφτω κάτω,, σέρνοντας την πλάτη μου έναντι του τοίχου.
Κάποιος τον γροθοκόπησε μέχρι να πέσει αναίσθητος έναντι του τοίχου.
Τόσο νευριασμένο δεν τον έχω δει ποτέ μου.
"ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ;"ουρλιάζει.
Σφίγκει το πρόσωπο μου ενώ το άλλο του χέρι με ντύνει.
Με παίρνει πάνω του πιέζοντας το μισοσκισμένο μου φουστάνι.
Το κεφάλι μου πέφτει πίσω και αναγουλιάζω.
"Ήπιες τα άντερα σου πάλι!" φωνάζει.
"Μα... δεν με πρόσεχες εσύ... για αυτό" λέω γλυκά κλείνοντας τα μάτια από νύστα.
+++++++++++++++
"Ναι Γωγώ. Φυσικά Γωγώ. ΑΣ ΜΗ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΦΑΣΩΘΗΚΕΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟ!" φωνάζει, κάνοντας βόλτες στο δωμάτιο.
"Γιατί πάντα εγώ φταίω; Εσύ ήσουν που είπες πως με βαρέθηκες... Δεν σου προσφέρω τίποτα..." μου κλείνει το στόμα σφιχτά με ένα χαστούκι."...είπα να προσφέρω κάτι σε κάποιον άλλον!"
"ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΣΑ ΤΙΠΟΤΑ! ΤΑ ΕΙΠΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ!"
"Εγώ όμως θα θυμάμαι τι είπες..." κλαψουρίζω.
"Γιατί δε θυμάσαι τι έκανα; Και μόνο αυτά που είπα;" λέει και μου πιάνει το χέρι."Μωρό μου ήσουν το πιο όμορφο παραμύθι.."
"Δεν μπορώ να σε ακούω άλλο..."
Βγάζει την μπλούζα του και βάζει το χέρι μου στους κοιλιακούς του.
Το γδέρνει πάνω στο στέρνο του και το κατεβάζει αργά προς τα κάτω.
Ανασταινάζει στο άγγιγμα μου.
Παίρνω μακριά το δικό του χέρι. Χαιδεύω απαλά το στήθος , φτάνω στο κορδόνι από το παντελόνι.
Ξεροκαταπίνω.
Με φιλάει.
Μου δαγκώνει το κάτω χείλος. Αναστενάζω μέσα στο φιλί μας.
"Τ-τι κάνουμε;" ψιθυρίζω λαχανιασμένη.
"Αφήνουμε τα λόγια και πάμε στις πράξεις" λέει με την βραχνή φωνή του.
Κατεβάζω το παντελόνι του ενώ πετάει το μπλουζάκι και το σορτσάκι μου κάτω.
Τεντώνω και αφήνω το λάστιχο από το Calvin Klein μπόξερ του.
"Το χεράκι σου μέσα..." ψιθυρίζει και κλειδώνουν τα βλέμματα μας.
Πιέζω την στύση του στο χέρι μου.
"Πιο..αχ.. δυνατάα" προστάζει και μου ξεκουμπώνει το σουτιέν.
Σε κλάσματα δευτερολέπτων βρίσκομαι ολόγυμνη μπροστά του.
Με ρίχνει στο κρεβάτι και παίζει με τις ρώγες μου.
Ρουφάει, δαγκώνει, γλύφει. Φιλάει την κοιλιά μου και μου βάζει ένα δάχτυλο μέσα μου.
Γίνομαι τόξο.
"Με προκαλείς"
Αναστενάζω.
"Μόνοι μας σε διπλό κρεβάτι ξενοδοχείου..." ξερογλείφεται.
Η γλώσσα του παίζει με την κλειτορίδα μου.
Μου τοποθετεί υγρά φιλιά στην περιοχή μου. Ανεβαίνει πιο πάνω και χαϊδεύει το μέτωπο μου.
Βάζει το προφυλακτικό και μπαίνει απαλά και γλυκά μέσα μου. Πηγαίνει βασανιστικά αργά, ενώ όλες μου οι φαντασιώσεις γίνονται πραγματικότητα.
Πηγαίνει γρήγορα και ακούγεται ο γνωστός ήχος των δερμάτων να πάλλονται.
"Τ-τελειώνω..."
"Θα περιμένειις γλυκιά μου..." λέει και με φιλάει ενώ μπαινοβγαίνει με ορμή μέσα μου.
Χάνω επαφή με τα χείλη του για να βγάλω κραυγτς ηδονής.
"Γεωργία ησυχία..." ψιθυρίζει, φιλώντας με.
Μου βουλώνει το στόμα με τα χείλη του. Αισθάνομαι να τρέμω ανάμεσα του.
Μου πιπιλάει το αυτί και ξεκουράζει το σώμα του πάνω μου.
"Κουράστηκα..." ψιθυρίζει.
"Σε κούρασα..." ψιθυρίζω.
"Σαγαπάω..."
"Και γω..." είπα και ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν.
Βάζει ένα σεντόνι πάνω μας και με κλείνει γυμνός στην αγκαλιά του.
Ε Ε ΗΡΘΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΕΡΏΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΈΡΑΣ:
ΦΙΛΙ ΜΕ ΓΛΩΣΣΊΤΣΑ Ή ΧΩΡΊΣ;