"Hayır!" Geniş salonda yankılanan korkutucu ses, içerideki herkesin suskunluk ile yerine sinmesine neden oldu.
En çokta hiçbir şeyden haberi olmayan ve kocaman gözleriyle etrafı anlamsızca süzen Jeon Jungkook'u korkutmuştu bu.
"Onu!" Diye işaret etti sinirli sesin sahibi. "Buraya, aramıza almamıza sesimi çıkarmadım. Sustum ve kararlarınızı kabullendim. Soyumuzu tehlikeye atıp olası bir kavgada yem olacağımızı bilmeme karşın," duraksayarak küçük çocuğa korkutucu bir bakış attı. "Kararlarınıza saygı duydum efendim. Ancak benden daha fazlasını isteyemezsiniz! Bu istediğiniz ona yardım etmek değil, benim hayatımı bitirmek. Benden onunla bağlanmamı istiyorsunuz. Bir hybrid çocuk ile. Bizzat beni ilgilendiren bir meselede kararları siz alamazsanız. Benim adıma en doğrusuna karar verdiğinizi söylemezsiniz!"
"Jimin," dedi baş vampir Namjoon. "Jungkook'u senden başka kime emanet edebilirim?"
"Kimseye. O hybrid çocuk ben dahil kimseye emanet edilmemeli. En başında beni dinlemeli ve onu öldürmeliydiniz."
"İstediğin bu mu?" Diye sordu Namjoon. "Bak ona! Henüz küçük ve yardıma muhtaç savunmasız bir çocuk o. Üstelik tüm bunların dışında bu çocuk senin yüzyıllardır en yakın arkadaşın olan adamın oğlu. Seokjin'in. Onun emanetine gerçekten bir çöp gibi davranmaya devam mı edeceksin?"
"Bu çocuk bir hata! Olmaması gereken ve arkadaşımın ölümüne sebep olan bir hata!"
"Bu çocuk bir mucize!" Diye bağırdı Namjoon. "Yanlış ellere geçerse felakete, doğru ellerde kullanılırsa mucizeye dönüşecek bir çocuk o. Ve onu yanlış ellerden ve ölümlerden korumanın tek yolu bu. Bize bağlanması gerek. Fiziksel ve ruhsal açıdan değil. Doğrudan. Kanla bağlanması gerek."