"Post!" Roept Miguell en gooit een pakketje met brieven en reclamefolders op de keukentafel. Zoals altijd is het gebundeld met een dik elastiek er omheen. Ik wil het oppakken van de tafel als ik hem enigszins nerveus hoor kuchen. Als ik opkijk, valt gelijk de prachtige elegante, zwart met goud omrande doos op, die in zijn handen prijkt. Verbaasd kijk ik hem aan. "De pakjes moeten naar John, Miguell, dat weet je toch?" "Ja, dat weet ik, maar uuuhhh..." Miguell weet duidelijk even niet wat hij met de situatie aan moet en krijgt een kleur. "Wat is er?" "Je weet dat ik niets mag openen, dus breng de doos maar even naar John, dan krijg ik h'm vast zo wel terug."
Ooit heb ik, in de tijd dat Jack nog leefde, een dood konijn doordrenkt met bloed in een doosje ontvangen, met daarbij een bijbehorend briefje waar de meest afschuwelijke verwensingen op stonden. We zijn er nooit achter gekomen wie de afzender was, maar sindsdien wilde Jack, dat elk doosje dat hier naar binnen werd gebracht door John gecontroleerd zou worden. Als het dan niet voor mijn ogen bestemd zou zijn, zou ik daar ook niet getraumatiseerd door raken.
Ik kijk nerveus naar de elegante zwarte doos die Miguell inmiddels op tafel heeft gezet. Al ben ik nog zo nieuwsgierig over wat er in zit, ik durf het niet aan te raken. "Het komt van meneer Oliver, Sheila" zegt hij zacht alsof niemand het mag horen en schuift de doos mijn kant op. "Oh" is het enige wat ik uit kan brengen en besef dat ik rood kleur van oor tot oor. Mijn hart maakt plots overuren en met trillende vingers neem ik het pakketje van hem aan. Verwachtingsvol kijk Miguell in mijn richting, maar als hij denkt dat ik het ga openen waar hij bij is, dan heeft hij het mis. Ik grinnik bij de gedachte over wat er in zou kunnen zitten en ik moet er niet aan denken dat Miguell dat ziet.
Ik gris snel de rest van de post van tafel, mompel een dank je wel en spurt zo snel als ik kan de trap op naar mijn slaapkamer. Alsof het breekbaar is, leg ik de doos heel voorzichtig op het satijnen dekbed. Een opgewonden zucht ontsnapt aan mijn lippen. "Oh Oliver wat doe je nou?" Fluister ik ietwat verward en het is dan pas dat ik de dikke envelop onder alle brieven zie zitten. Het rapport van de privé detective. Ik hoef de afzender niet te zien om te beseffen dat dit het desbetreffende verslag is waar ik zo tegenop zie.
Gemengde gevoelens en gedachtes schieten er door me heen. Ik wil eigenlijk niet meer weten wat er wel of vooral wat er niet goed is, aan de man waar ik mijn hart aan heb verloren. Voor even wens ik, dat ik niet zo welgesteld ben en het niet uitmaakt met wie ik mijn leven, als wel mijn bed deel.
Ik laat alles even liggen zoals het ligt en loop naar de opengeslagen balkondeuren. Wat is het hier mooi en wat voel ik mij gezegend met het leven dat ik hier mag leiden. Maar ik besef, door alles wat er de afgelopen weken is voorgevallen, dat dit alles niets betekent als ik het niet mag delen met de man waar ik van hou. Sinds Oliver in mijn leven is gekomen, heb ik weer het gevoel dat ik leef. Dat er iemand is, buiten mijn familie, die er voor zorgt dat ik elke dag opsta met een glimlach op mijn gezicht.
Resoluut draai ik me om, loop naar het bed waar ik de dikke envelop met de uitslag van het onderzoek naar Oliver zijn leven tussen uit haal en gooi het ver onder het bed. Ik wil het niet weten. Ik wil het niet zien. En vooral wil ik niets veranderen aan het gevoel wat ik nu heb. Opgewonden en verlangend naar de man die mij deze mooie doos heeft gestuurd, trek ik het touwtje los dat het geheel bij elkaar houd. Mijn hart klopt bijna mijn borstkas uit als ik langzaam de deksel open.
Voor mij zie ik het dunne verpakkingspapier van een zeer exclusieve kledingzaak uit ons dorp. Ik frons bedenkelijk. Een jurk uit deze zaak bestaat er niet onder de anderhalfduizend euro. Heeft Oliver zo veel geld dat hij zich zo'n luxe cadeau kan permitteren? Voorzichtig sla ik het papier opzij en zie een keurig opgevouwen zwart kante jurkje liggen. Bovenop het jurkje ligt een handgeschreven briefje. Ik herken zijn krachtige handschrift meteen.
Lieve Sheila,
Graag zie ik je vanmiddag om 16.30 uur, gekleed in de inhoud van deze box, op de stoep voor je huis staan. Liefst met een lege maag en vraag Miguell of hij morgenvroeg de paarden wil verzorgen....
Oliver
Typisch Oliver realiseer ik me lachend als ik zijn boodschap lees. Straight to the point en niet te moeilijk graag. Daarom hou ik ook zo van hem denk ik. Buiten het mysterie rondom zijn huwelijk, weet ik inmiddels redelijk goed wat ik aan hem heb. Ik zak op mijn knieën en haal met tegenzin de envelop onder mijn bed vandaan. Sowieso ga ik h'm nu niet lezen, maar als de tijd er klaar voor is, als ik er klaar voor ben, dan open ik h'm wel.
*****
Ik check voor de laatste keer of mijn jarretels goed vast zitten aan de dure fijn geweven kousen en stap in de bijgeleverde zwarte lak schoenen. Ik wiebel wat op de 12cm hoge hakken en trek mijn kante jurkje recht. Een diepe zucht ontsnapt aan mijn lippen. Mijn hart gaat als een dolle te keer. Ik lijk wel een verliefde puber en begin mezelf vermanend toe te spreken.
"Het is toch belachelijk Sheila, doe nou toch eens normaal!" "Het is maar een etentje." Ik kijk fronsend naar mijn spiegelbeeld en duw mijn tieten ietsje omhoog in de prachtige push-up BH die Oliver er ook nog eens bij heeft laten leveren. Ik moet het hem wel nageven, de man heeft een onberispelijke smaak en ook mijn maten heeft hij perfect ingeschat. Grinnikend wrijf ik over mijn billen en mijn fantasie dwaalt waarschijnlijk net zo af als het bij Oliver heeft gedaan toen hij de exclusieve string voor mij uitzocht. Ik gun mezelf een laatste blik in de spiegel en knik tevreden. "Nou schat, ik ben er klaar voor" zeg ik zacht alsof Oliver erbij is en draai me om, om naar beneden te gaan.
Beneden aangekomen, zie ik een dure Ranch Rover Velar voor de deur staan. Dat kan Oliver nooit zijn, bedenk ik. Hij rijdt altijd in een vrij eenvoudige Volvo. Verbaasd kijk ik door het raam, maar door de redelijk donkere ramen van de exclusieve wagen, kan ik niet zien wie er in zit. Ik pak mijn cocktail tasje van het dressoir, check of ik mijn mobiel en sleutels er in heb gedaan en open dan toch maar de voordeur. Ik wens Maria een fijne avond en stap naar buiten.
Zodra de zon in mijn gezicht schijnt, wordt de deur van de Ranch Rover geopend. Oliver stapt uit, gekleed in een prachtige onberispelijke smoking. Mijn hart houd onmiddellijk op met slaan. Oh mijn God wat ziet hij er ongelooflijk sexy uit! Hij loopt op me af en ik zie de spanning in zijn strakke kaken. Hij is net zo nerveus als ik, realiseer ik me en ik vraag me verbaast af waarom we ons beide zo voelen. "Oh Sheila" kreunt hij zacht als hij mijn hand pakt en mij voorzichtig naar zich toe trekt. "Het staat je nog veel beter als dat ik in mijn fantasie voor me zag" fluistert hij in mijn oor en een rilling gaat door mijn lijf. Ik voel zijn lippen teder mijn wang kussen. "Jij ziet er ook heerlijk uit schat" weet ik zacht uit te brengen, maar zodra hij zijn sterke gespierde armen om mijn middel slaat en mij strak tegen zich aan trekt ben ik alles vergeten wat ik nog meer wilde zeggen.
Stiekem kan dat hele diner me gestolen worden, al moet ik eerlijk toegeven dat de nieuwsgierigheid het toch wint van mijn verlangen om die smoking van zijn lijf te rukken. De hele uitnodiging was al zo mysterieus en het idee dat hij zo veel moeite heeft gedaan om mijn hele outfit bij elkaar te zoeken maakt het, dat ik graag in zijn auto stap om te zien waar hij me mee naar toe neemt.
Zijn betoverende glimlach laat me bijna struikelen en geschrokken grijpt hij me vast. "Wil je me nu al boven op je hebben liggen schat?" Vraagt hij zacht en zet me rustig terug op mijn hakken. "You've blown me off my feet"" zeg ik glimlachend en stap in de prachtige wagen, zodra hij het portier voor me heeft geopend. Oliver antwoord niet maar kijkt me even mysterieus sexy aan van onder zijn wimpers. Hij sluit de deur en loopt naar zijn kant van de wagen.
Onderweg naar ons diner adres zegt Oliver niet veel. Hij legt wel zijn hand op mijn knie, die hij geruststellend met zijn duim streelt, maar verder heerst er een prettige stilte. In gedachten verzonken leg ik mijn hand boven op de zijne en volg het mooie landschap waar we doorheen rijden. Ik heb geen idee waar hij me heen voert, maar dat maakt me eerlijk gezegd ook niets uit. Zolang we samen zijn vind ik alles goed.
Na een tijdje begin ik de exclusieve wagen in me op te nemen. De Ranch Rover heeft een zeer sterke motor, hetgeen handig is om de paardentrailer achter te hangen en daarom ben ik toevallig laatst met John naar de dealer geweest om er een paar te bezichtigen. Ik weet daarom ook, wat een exemplaar als deze ongeveer moet kosten. Prijzen voor auto's als deze beginnen pas bij 77.000 euro en als ik naar de uitvoering kijk waar wij nu in zitten, met de exclusieve lederen bekleding en de vele extra's praat je toch al gauw over een ton, zij het niet nog meer.
Even kijk ik opzij naar Oliver zijn krachtige gezicht. Hij is duidelijk in zijn element in zijn dure op maat gesneden smoking, rijdend in een auto van meer dan een ton en ik vraag me af waar deze luxe ineens vandaan komt. Hij draagt op de stoeterij altijd gewone jeans en doorsnee shirts en ook als we uitgaan is hij er de man niet naar om met dure maatpakken aan te komen. Waarom nu dan wel?
Ik strijk over mijn kante jurkje en besef eigenlijk nu pas, dat de combinatie die ik draag, waarmee hij mij verrast heeft, zeker zo'n drieduizend euro gekost moet hebben. Zou hij indruk op me willen maken, dat hij niet met me omgaat voor mijn geld of is er iets anders aan de hand? Plots denk ik aan de dikke envelop van de privé detective. Ik weet dat het misschien niet het juiste moment is om er aan te denken, maar ik wordt toch steeds nieuwsgieriger over wat daar in zal staan. Misschien morgen maar eens een kijkje nemen. Als hij niets te verbergen heeft kan dat toch ook geen kwaad? denk ik naïef en kijk nogmaals naar zijn mooie gezicht.
"Bevalt het uitzicht je?" Vraagt hij zonder opzij te kijken en ik zie zijn sterke kaak bewegen. "Ja, zeer." Antwoord ik naar waarheid en glimlach als hij sensueel zijn handen iets omhoog laat glijden over mijn in kousen gehulde been. Zijn blik blijft onverbiddelijk op de weg gericht maar de glimlach op zijn lippen spreekt boekdelen. Hij kreunt verleidelijk en knijpt zachtjes in mijn been zodra hij boven is aangekomen. Ik trek zelf mijn jurkje omhoog en doe mijn benen iets uit elkaar. Ik weet ook niet waarom ik dat doe, want erg ladylike is het niet, gevingerd te willen worden voordat je sjiek uit gaat eten. Maar Oliver's grote sterke hand en de manier waarop hij me streelt wind me zo op, dat ik even vergeet waar we zijn en wie ik ben.
Opgewonden bijt hij op zijn onderlip en kijkt nu wel even opzij. Hij schud zijn hoofd. "Jeetje meisje, wat kan jij me geil maken zonder ook maar iets te doen." Om de bevestiging te krijgen dat ik me net zo voel als hij, laat hij zijn lange vingers onder mijn string door glijden. Als door de bliksem getroffen gaat er een schok door mijn lijf, zodra deze mijn vochtige kutje in glijden. "Oh fuck wat lekker" kreunt hij en stuurt zijn auto inmiddels de afrit op. Licht hijgend laat ik het me welgevallen hoe hij mij vingert terwijl hij rijdt en ik kan er niet over uit hoe geil me dit maakt. Ik laat mijn hand over zijn kruis gaan en wordt helemaal gek als ik voel hoe dik zijn pik inmiddels geworden is.
Ik geef een gilletje als hij zijn middelvinger hard en diep in me duwt, deze er vervolgens uit haalt en aflikt. "Hmm helemaal klaar en nat, lekker hoor." Zegt hij zacht en ik frons omdat ik niet helemaal begrijp wat hij bedoelt. Pas dan krijg ik in de gaten, dat we Schiphol op rijden. Niet zo maar een parkeerplaats echter, maar het privé gedeelte. Een prachtige privéjet staat reeds klaar met zoemende motoren en het trapje uitgeklapt. De stewardess ernaast om ons vriendelijk lachend te verwelkomen zodra we uitstappen. Totaal flabergasted kijk ik Oliver aan. "Wat moet dit voorstellen?" "Verrassing" antwoord hij slechts kort en brengt de auto tot stilstand.
Waar de man zo snel vandaag komt weet ik niet, maar zodra Oliver uitstapt en mijn deur opent, glipt er een man in een keurig pak achter het stuur om de auto weg te voeren van de landingsbaan, om deze waarschijnlijk weer terug te brengen zodra we terug zijn en geland. "Mevrouw" zegt Oliver resoluut, steekt zijn hand galant naar mij uit en schenkt mij zijn meest betoverende glimlach. Met een bonzend hart en een veelbelovende glimlach terug, leg ik mijn hand in de zijne en kijk hem doordringend aan.
"Goedenavond meneer Stanfield, leuk u weer te zien" zegt de stewardess lieflijk en ongewild kan ik mij niet geheel onttrekken aan een jaloersmakend gevoel, bij het idee dat ze hem waarschijnlijk langer kent dan ik. Waar ik al helemaal niet aan moet denken is dat deze elegante vrouw hem op een andere wijze in de lucht heeft bedient dan met drankjes. Alsof hij mijn gedachtes kan lezen, lacht hij ietwat zelfingenomen maar besluit onmiddellijk korte metten te maken met dit misverstand. Hij trekt mij daarom voor de ogen van de stewardess in zijn armen, kust mij teder op mijn lippen en fluistert in mijn oor "relax schatje, ik wil alleen maar jou"
Alsof er niets gebeurd is begroet de stewardess mij ook en wenst ons een prettige vlucht. "Dat zal wel lukken" antwoord Oliver alsof hij dagelijks in het privéjet stapt en begeleid mij het vliegtuig in. "We redden ons verder wel Suzanne, dank je wel" zegt Oliver als ze vraagt of we nog iets nodig hebben en sluit daarna de deur naar het privé vertrek. Ik ben best wel iets gewend sinds ik samen ben met Jack, maar dit overtreft zelfs mijn stoutste verwachtingen. Alle mogelijke luxe die je je kunt bedenken zitten er in.
Prachtige crème kleurige lederen stoelen vormen een mooie zitgelegenheid, een luxe bar - waarschijnlijk gevuld met de meest exclusieve drankjes - voorzien je van een natje en een droogje en achterin het vliegtuig is zelfs een oogverblindend luxe bed gestationeerd. Ik weet dat hij naar hetzelfde kijkt als ik en langzaam glijd zijn hand over mijn billen. "Lust je iets te drinken schat?" Vraagt hij zwoel en voor de formaliteit laat ik me verwennen met een glaasje champagne. Alsof hij nooit iets anders gedaan heeft, opent hij met gemak de fles met het bruisende goedje en schenkt vakkundig onze glazen in.
"Op een mooie avond" toost hij en kijkt me diep in mijn ogen. Zijn arm glijd langs mijn middel en ik geniet zoals hij mij bezitterig tegen zich aan drukt. Hij blijft me aanstaren tot hij plots dichterbij komt en me gepassioneerd in mijn nek kust. Een siddering gaat door mijn lijf. "Ja" zucht ik vol verlangen "op een prachtige avond"