In this chapter we still see some funny scenes even not as funny as the before chapters. But, this chapter is showing Chu Zhu Yu trying to find more about "the man in black cloth" that every night visiting her, hugging her and "humiliate" in sweet way .
Zhu Yu is growing affection to Xiao Zhi even she still complaining every act of Xiao Zhi.
No matter how Xiao Zhi annoyed her, she still obediently follow his "order"
Chapter 6~~~
ပထမဆံုးအႀကိမ္ သူမအခန္းတြင္ သူအိပ္ျခင္းသည္ အိပ္ရန္သာျဖစ္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္တြင္လည္း အိပ္ရန္ျဖစ္ၿပီး တတိယအႀကိမ္၊ စတုတၳအႀကိမ္မ်ားတြင္လည္း အိပ္ရံုသာအိပ္ေနခဲ့သည္။
သူအိပ္သည္မွာ Chu Zhu Yuခႏၶာကိုယ္ထံုက်င္လာရသည္အထိပင္။ ထိုသူသည္ သူမအားဖက္၍အိပ္ရံုအျပင္ မည္သည့္ထူးဆန္းသည့္ကိစၥကိုမွ်မျပဳလုပ္သူျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူမသူ႔ကို ကရုဏာသက္မိျခင္းျဖစ္သည္။
တစ္ခ်ိန္က သူအိပ္ေပ်ာ္ခ်င္လြန္း၍ သူ႔လက္ကိုပင္ခ်ိဳးခဲ့သည္ကို သူမသိရေသာအခါ သူ႔အားစာနာမိသည္။ သမန္လူမ်ားအလြယ္တကူျပဳလုပ္နိုင္ေသာ ကိစၥမွာ သူ႔အတြက္ခက္ခဲလြန္းေနသည့္အျပင္ ထိုအရာကို ျပီးေျမာက္ေစရန္ အလြန္ရႈပ္ေထြးေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို သံုးေနရသည္။ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာလက္တစ္ဖက္ကို ခ်ိဳးပစ္ရသည္မွာ အလြန္ပင္နာက််င္ေပမည္။
သူမကိုဖက္ထားျခင္းလို ရိုးရွင္းေသာအရာက သူ႔အားအိပ္ေပ်ာ္ေစနိုင္လွ်င္ သူမအဘယ့္ေၾကာင့္ေခါင္းမာေနရမည္နည္း။
သို႔ေသာ္လည္း သူမအားအေၾကာမပိတ္ရန္ေတာ့ သူ႔ထံမွ အာမခံံခ်က္ယူရေပသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေၾကာပိတ္ျခင္းက သူမအား မသက္မသာခံစားခ်က္ႀကီးကို က်န္္ခဲ့ေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သူမ၏ ကံၾကမၼာကိုလက္ခံၿပီးေနာက္ သူမမည္သည့္ျငင္းဆံမႈကိုမွ မျပဳလုပ္ေတာ့ေပ။
သူမတစ္ခါေမးဖူးသည္။ " Jue Qingရွင့္ အေဖနဲ႔ အေမက ဘယ္မွာလဲ.။?"
"မသိဘူး။"
"ေမာင္နွမေရာ။"
"မသိဘူး။ ငါ့မွာမရွိဘုူး။ ငါ့မွာ ဆရာတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ သူက ငါ့မိသားစုပဲ။"
Hah?သူက မိဘမဲ့လား။? "ရွင္မိန္္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမဲ့ သမက္တစ္ေယာက္လုပ္ဖို႕ စဥ္းစားဖူးလား။?"
သူ႔လက္မ်ားက ပုတီးတစ္ခုကို ကိုင္ထားရင္း "ငါ လက္ထပ္ဖို႔ကို တစ္ခါမွမစဥ္းစားဖူးဘူး။"
"....."Chu Zhu Yuဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။ သူမႏွင့္အနီးကပ္ဆံုးေယာက်ာ္းတြင္ပင္ သူမအတြက္ အခြင့္အေရးမရွိေပ။ အကယ္၍သာ သူမကေလးတစ္ေယာက္ရနိုင္မည္ဆိုလွ်င္ မည္မွ်ေကာင္းလိုက္မည္နည္း။ ထိုသူသည္ၾကည့္ေကာင္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေမြးလာေသာကေလးမွာလည္း ေခ်ာေမာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေပမည္။ သူမသတိမထားမိေသးခင္မွာပင္ သူမကေလး၏ရုပ္ရည္ကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ၿပီးေနၿပီီ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္္ သူနွင့္ ကေလးရနိုင္မည့္ နညး္လမ္းကို သူမ ေတြးေနမိသည္။
ရက္စက္စြာ လူမဆန္စြာ အရိုးမ်ားကို ခ်ိဳးပစ္တတ္ေသာ စစ္သူႀကီးနွင့္စာလွ်င္ ဤသူက သူမအတြက္ အလံုၿခံဳဆံုးနွင့္ အေကာင္းဆံုးလက္တြဲေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္လိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ပင္ သူက သူမအခန္းထဲ ေန႔တိုင္လာေသာ္လည္း ညတိိုင္း အဝတ္အစားအျပည့္အစံုျဖင့္သူမကို ဖက္အိပ္ရံုသာအိပ္သြားသည္။
သူ႔ဦးေခါင္းက သူမရင္ဘတ္ေပၚေရာက္လာလွ်င္ေတာင္၊ သူမႏွင့္ အလြန္နီးကပ္စြာအိပ္လွ်င္ေတာင္ သူမ၏ လက္ဖက္ေျခာက္နွင့္တူေသာရနံ႔ကို ရႈရႈိိက္ရံုမွလြဲ၍ ထိုထက္ပိုေသာ မည္သည့္ အျပဳအမူကိုမွ်မျပဳလုပ္ေပ။
အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ Chu Zhu Yu သည္ အစမွအဆံုးအထိ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္သာျဖစ္ေနေသးသည္။
ထို႔အျပင္ သူမသူ႔ကို ျမဴစြယ္ေသာ အၾကည့္မ်ားေပးျခင္း၊ မ်က္စိမွိတ္ျပျခင္းတို႔ျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ေသာ္လည္း သူတံု႔ျပန္လာေသာ မ်က္ႏွာထားက သူမကို ရူးေၾကာင္ေၾကာင္သာျဖစ္ေစသည္။ "Zhu Yu မင္း မ်က္လံုး ခိုက္မိထားတာလား။"
"...." ေက်းဇူးျပဳ၍ ကၽြန္မက ရွင့္ကို ျမဴစြယ္ေနတာေလ။ ရွင္ သေဘာေပါက္ဘုူးလား။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ Chu Zhu Yu လက္ေလွ်ာ႕လိုက္ၿပီး Jue Qing၏ အိပ္မေပ်ာ္ေသာေရာဂါကို ကုသရန္နည္းလမ္းကိုသာ စဥ္းစားေတာ့သည္။ သို႔မွသာ သူမျမန္ျမန္လြတ္လပ္နိုင္မည္ မဟုတ္ပါလား။
သူမပ်င္းရိေလးတြဲစြာျဖင့္ မ်က္လံုးမ်ားကိုဖြင့္လိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေနေရာင္က သူမျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ ေတာက္ပစြာဝင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
အေစခံတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ သူမေနမထြက္ခင္ကတည္းက ေစာစီးစြာထသင့္သည္ေလ။
သူမထရန္ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း သန္မာေသာလက္တစ္ဖက္က သူမခါးကိုဖိထားၿပီး သူမနည္းနည္းပင္ၾကြ၍ မရေပ။ Chu Zhu Yu သက္ျပင္းတစ္ခ််က္ခ်လိုက္ၿပီး သူမလက္တစ္ဖက္ကို ေစာင္ထဲမွဆြဲထုတ္ကာ ထိုလက္ကို ဖယ္ရွားရန္ ၾကိဳးပမ္းလိုက္သည္။
သူမတြန္းဖယ္ၾကည့္သည္။
ထိုလက္ကားမေ႐ြ႕!
သူမထပ္တြန္းလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ ထို႔လက္က သူမခါးကိုဖိထားဆဲပင္။
Chu Zhu Yuသူမခြန္အား အားလံုးကိုသံုး၍ သူမမ်က္နွာပင္နီရဲလာသည္အထိ တြန္းလိုက္သည္။ သူမလက္နွစ္ဖက္လံုးက သူ႔လက္ကိုတြန္းထားေသာ္လည္း ထိုလက္က.....
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ " သူက သူမနားနားကပ္၍ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာေလသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
သူမလက္ကို လႊတ္လိုက္ၿပီး ဦးေခါင္းကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္နွင့္ သူမေရွ႕တြင္ ေခ်ာေမာေသာ မ်က္ႏွာတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္
Xiao Zhi Zhi မွာ အိပ္ရာတစ္ျခမ္းတြင္ လွဲေလ်ာင္းေနဆဲျဖစ္ၿပီး သူအိပ္ေနခ်ိန္တြင္ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ဆံပင္မ်ားမွာ ရႈပ္ပြေနသည္.။ သူ႔အက်ႌမွာ အနည္းငယ္ဟေနၿပီး စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ရင္အုပ္ၾကြက္သားမ်ားကို ျမင္ေနရသည္။ သူ၏ အိပ္ခ်င္မူးတူးမ်က္ႏွာ၊ ပန္းေရာင္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ႏႈတ္ခမ္းနွင့္ သူ၏အိပ္ရာခါစ ပံုစံက Chu Zhu Yuကိုယ္တြင္းမွေသြးမ်ားကိုပင္ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းေစနိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမတစ္ဖက္သို႔ျမန္ျမန္လွည့္လိုက္သည္။
~ဒီလိုေယာက်္ားမ်ိဳးက မိန္းမေတြကို ဖ်က္ဆီးနိုင္တယ္။~
သူမ၏နားရြက္မ်ားနီရဲလာၿပီး သူမေခါင္းဦးတစ္လံုးယူ၍ သူ႔မ်က္နွာကို ဖိထားလိုက္သည္။ "မနက္မိုးလင္းေနၿပီ။ ထေတာ့။!"
"ငါ ခဏေလာက္အိပ္လို႔ မရဘူးလား။" သူ႔ေခါင္းကိုမရင္း သူမကို ေမးလိုက္သည္။
Xiao Zhi Zhiေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမခါးအားဖက္ထားသည္မွ လႊတ္လိုက္သည္။
"Zhu Yuမင္းက တျခားမိန္ကေလးေတြနဲ႔ တကယ္ကို မတူဘူးပဲ။"
"ျပီးေတာ့ ရွင္ေျပာမဲ့ေနာက္တစ္ခြန္းက ကၽြန္မကိုဖက္ရတာ တကယ္ကို နူးညံ့တယ္လို႔လား။" သူမမ်က္လံုးမ်ားကို အေဝးသို႔ပို႔လိုက္သည္။ "ရွင္ဒီစကားကို ထပ္ခါတလဲလဲေျပာၿပီး ကၽြန္မကို ဝတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကို သတိမေပးစမ္းပါနဲ႔။"
"မင္းက မဝပါဘူး။" သူတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေျပာလိုက္သည္။
"အဲ့ဒါဆို ရွင္ကဘာလို႔ ကၽြန္မကိုယ္က နူးညံ့တယ္လို႔ ခဏခဏေျပာတာလဲ။"
"ငါက ပိန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကို သေဘာမက်ဘူး။" သူတခဏမွ်စဥ္းစားလိုက္ၿပီး "ငါက မင္းလိုမ်ိဳးကို သေဘာက်တာ။ အသားမ်ားတာက ဖက္လို႔ေကာင္းတယ္။"
"......." ဒါက သူမကို ဝတယ္လို႔ေျပာေနတာပဲေလ။ ဒါက ဘာကြာလို႔လဲ။
Chu Zhu Yu ထိုအေၾကာင္းကို စဥ္းစားရင္း ၿငီးေငြ႕လာေသာေၾကာင့္ အိပ္ရာမွထလိုက္ၿပီး သူမအိပ္ယာကို သိမ္းေနလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ Xiao Zhi Zhiမွာ သူမအခန္းတြင္းရွိ တစ္ခုတည္းေသာမွန္ေရွ႕သို႔ သြားလိုက္ၿပီး ေခါင္းဘီးကိုယူူကာ သူ႔ဆံပင္မ်ားကို ၿဖီးသင္ေနေလသည္။
Chu Zhu Yu အိပ္ယာသိမ္းၿပီး၍ မ်က္ႏွာသစ္ကာ အခန္းတြင္းသို႔ျပန္ဝင္လာသည့္တုိင္ေအာင္ သူက သူ႔ဆံပင္ႏွင့္ ရန္ျဖစ္ေကာင္းေနတုန္းရွိေသးသည္။
"wkwkwkw!"သူမ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲရယ္လိုက္မိသည္။ "ရွင့္လိုမ်ိဳး ဆံပင္ၿဖီးတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။" သူ႔ၾကည့္ရသည္မွ ဆံပင္ျဖီးရင္း ေျဗာင္းဆန္ေနေလသည္။
Xiao Zhiက Chu Zhu Yuအား ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေခါင္းဘီးအား သူမကုိ ထိုးေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။
သူမမ်က္ေမွာင္ကုပ္လိုက္သည္။ "ရွင္က နန္းတြင္းသက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား။ ဘာလို႔ ကိုယ့္ဆံပင္ကိုယ္ေတာင္ မျဖီးတတ္ရတာလဲ။"
"ဘယ္သူက နန္းတြင္းသက္ေတာ္ေစာင့္လဲ။?" သူက သူမကို ျပန္ေမးလိုက္သည္။
"ရွင္ေန႔တိုင္ အမည္းေရာင္ဝတ္စံုပဲ ဝတ္ေနတာ နန္းတြင္းသက္ေတာ္ေစာင့္မဟုတ္လို႔ ရွင္က ဘုန္းႀကီးလား။?"
Xiao Zhiဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ Chu Zu Yuထက္နိမ့္ေသာ ခံုတြင္ထုိင္လိုက္ၿပီး သူ႔ဆံပင္အားေခါင္းျဖီးေပးမည္ကိုသာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
သူမလက္တစ္ဖက္က ဘီးကိုကိုင္ထားျပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူ႔ဆံပင္ကို ရွင္းေပးေနသည္။
သူမလက္ဖဝါးမွတဆင့္ သူ႔ဆံပင္မ်ား၏နူးညံ့မႈကို ခံစားမိေနသည္။ သူ႔ဆံပင္မ်ားက သူမထင္ထားသည္ထက္ပင္ပို၍ နူးညံ့ေနေသးသည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္က ထိုမွ်နူးညံ့ ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ပိုးသားကဲ့သို႔ဆံပင္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားမည္ဟု သူမတစ္ခါပင္ထင္မထားခဲ့ဖူးေပ။
သူမ ရႈပ္ေထြးေနေသာ သူ႔ဆံပင္ကို ဂရုတစိုက္ရွင္းေပးၿပီးေနာက္ သူ၏မည္းနက္ေသာ ဆံပင္မ်ားမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖီးသင္ၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။
"Oh ya..ရွင္မေန႕ကလာတုန္းက ရွင့္ဆံပင္ကို ဆံညွပ္တစ္ခုနဲ႔႔စုခ်ည္ထားတယ္မလား။" Chu Zhu Yu ေမးလိုက္သည္။
"ငါမသိေတာ့ဘူး။ အိပ္ယာနားမွာပဲရွိမယ္ထင္တယ္။" Xiao Zhi Zhi တက္တက္ၾကြၾကြေျပာလိုက္သည္။
Chu Zhu Yuတစ္ခဏမွ်ရွာလိုက္ရၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ သူမအိပ္ယာေဘးက်ေနေသာ ေက်ာက္စိမ္းဆံညွပ္ကိုေတြ႕သြားသည္။
ထုိေက်ာက္စိမ္းဆံညွပ္မွာ ရိုးစင္းေသာပံုစံသာျဖစ္ေသာ္လည္း သူမလႊတ္ခနဲေျပာလိုက္မိသည္။ နန္းတြင္းသက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္က ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ေက်ာက္စိမ္းမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္တဲ့ဆံညွပ္မ်ိဳးသံုးနိုင္တယ္လား...။ သူမကိုယ့္ဘာသာေျပာလိုက္သည္။Chu Zhu Yu ေက်ာက္စိမ္းဆံညွပ္ျဖင့္ Xiao Zhiဆံပင္ကို ခ်ည္ေပးလိုက္သည္။
ေက်ာက္စိမ္းဆံညွပ္နွင့္ သူ႔ဆံပင္တို႔မွာ အလြန္ပင္လိုက္ဖက္သည္။ သူအိပ္ယာထကာစက ပ်င္းရိပ်င္းတြဲပံုေပါက္ေနေသာ္လည္း သူ႔ဆံပင္ကို ျဖီးလိုက္သည္ႏွင့္ ေခ်ာေမာေသာေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အသြင္ေျပာင္းသြားသည္။
ဘုရားသခင္! သူမထိုနန္းတြင္သက္ေတာ္ေစာင့္အား အလြန္ကို ေခ်ာေမာလွေသာေယာက်္ား ဟူေသာ စကားလံုးတို႔ျဖင့္သာ ေဖာ္ျပရန္တတ္နိုင္ေတာ့သည္။ သူမဆံပင္ျဖီးေပးအၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူက တစ္ခုခုေျပာရန္ေစာင့္ေနေသာ မ်က္နွာထားျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ရွင္တစ္ခုခုလုပ္စရာ ရွိေသးလို႔လား။" တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ သူက အဘယ့္ေၾကာင့္မျပန္ေသးသနည္း။
"မ်က္ႏွာသစ္ရဦးမယ္။!" သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက မည္သည့္ေနရာတြင္ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ေရရွိမည္ကို လွည့္ပတ္ရွာေဖြေနသည္။
Chu Zhu Yu မိုးေကာင္းကင္ထံသာ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။
သူမက စစ္သူႀကီးအိမ္ေတာ္ကို နန္းတြင္းသက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္အား အလုပ္အေၾကြးျပဳရန္ လာမိသည္လား။.........
Unicode
In this chapter we still see some funny scenes even not as funny as the before chapters. But, this chapter is showing Chu Zhu Yu trying to find more about "the man in black cloth" that every night visiting her, hugging her and "humiliate" in sweet way .
Zhu Yu is growing affection to Xiao Zhi even she still complaining every act of Xiao Zhi.
No matter how Xiao Zhi annoyed her, she still obediently follow his "order"
Chapter 6~~~
ပထမဆုံးအကြိမ် သူမအခန်းတွင် သူအိပ်ခြင်းသည် အိပ်ရန်သာဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြိမ်တွင်လည်း အိပ်ရန်ဖြစ်ပြီး တတိယအကြိမ်၊ စတုတ္ထအကြိမ်များတွင်လည်း အိပ်ရုံသာအိပ်နေခဲ့သည်။
သူအိပ်သည်မှာ Chu Zhu Yuခန္ဓာကိုယ်ထုံကျင်လာရသည်အထိပင်။ ထိုသူသည် သူမအားဖက်၍အိပ်ရုံအပြင် မည်သည့်ထူးဆန်းသည့်ကိစ္စကိုမျှမပြုလုပ်သူဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့်ပင် သူမသူ့ကို ကရုဏာသက်မိခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်ချိန်က သူအိပ်ပျော်ချင်လွန်း၍ သူ့လက်ကိုပင်ချိုးခဲ့သည်ကို သူမသိရသောအခါ သူ့အားစာနာမိသည်။ သမန်လူများအလွယ်တကူပြုလုပ်နိုင်သော ကိစ္စမှာ သူ့အတွက်ခက်ခဲလွန်းနေသည့်အပြင် ထိုအရာကို ပြီးမြောက်စေရန် အလွန်ရှုပ်ထွေးသော နည်းလမ်းများကို သုံးနေရသည်။ အလွန်ကောင်းမွန်သောလက်တစ်ဖက်ကို ချိုးပစ်ရသည်မှာ အလွန်ပင်နာကျျင်ပေမည်။
သူမကိုဖက်ထားခြင်းလို ရိုးရှင်းသောအရာက သူ့အားအိပ်ပျော်စေနိုင်လျှင် သူမအဘယ့်ကြောင့်ခေါင်းမာနေရမည်နည်း။
သို့သော်လည်း သူမအားအကြောမပိတ်ရန်တော့ သူ့ထံမှ အာမခံံချက်ယူရပေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အကြောပိတ်ခြင်းက သူမအား မသက်မသာခံစားချက်ကြီးကို ကျန်ခဲ့စေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
သူမ၏ ကံကြမ္မာကိုလက်ခံပြီးနောက် သူမမည်သည့်ငြင်းဆံမှုကိုမှ မပြုလုပ်တော့ပေ။
သူမတစ်ခါမေးဖူးသည်။ " Jue Qingရှင့် အဖေနဲ့ အမေက ဘယ်မှာလဲ.။?"
"မသိဘူး။"
"မောင်နှမရော။"
"မသိဘူး။ ငါ့မှာမရှိဘုူး။ ငါ့မှာ ဆရာတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ သူက ငါ့မိသားစုပဲ။"
Hah?သူက မိဘမဲ့လား။? "ရှင်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မိသားစုဝင်တစ်ယောက်ဖြစ်လာမဲ့ သမက်တစ်ယောက်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားဖူးလား။?"
သူ့လက်များက ပုတီးတစ်ခုကို ကိုင်ထားရင်း "ငါ လက်ထပ်ဖို့ကို တစ်ခါမှမစဉ်းစားဖူးဘူး။"
"....."Chu Zhu Yuဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။ သူမနှင့်အနီးကပ်ဆုံးယောကျာ်းတွင်ပင် သူမအတွက် အခွင့်အရေးမရှိပေ။ အကယ်၍သာ သူမကလေးတစ်ယောက်ရနိုင်မည်ဆိုလျှင် မည်မျှကောင်းလိုက်မည်နည်း။ ထိုသူသည်ကြည့်ကောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သောကြောင့် မွေးလာသောကလေးမှာလည်း ချောမောသူတစ်ယောက်ဖြစ်လာပေမည်။ သူမသတိမထားမိသေးခင်မှာပင် သူမကလေး၏ရုပ်ရည်ကို ပုံဖော်ကြည့်ပြီးနေပြီ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူနှင့် ကလေးရနိုင်မည့် နည်းလမ်းကို သူမ တွေးနေမိသည်။
ရက်စက်စွာ လူမဆန်စွာ အရိုးများကို ချိုးပစ်တတ်သော စစ်သူကြီးနှင့်စာလျှင် ဤသူက သူမအတွက် အလုံခြုံဆုံးနှင့် အကောင်းဆုံးလက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်လိမ့်မည်။
သို့သော်ကံမကောင်းစွာဖြင့်ပင် သူက သူမအခန်းထဲ နေ့တိုင်လာသော်လည်း ညတိုင်း အဝတ်အစားအပြည့်အစုံဖြင့်သူမကို ဖက်အိပ်ရုံသာအိပ်သွားသည်။
သူ့ဦးခေါင်းက သူမရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်လာလျှင်တောင်၊ သူမနှင့် အလွန်နီးကပ်စွာအိပ်လျှင်တောင် သူမ၏ လက်ဖက်ခြောက်နှင့်တူသောရနံ့ကို ရှုရှိုက်ရုံမှလွဲ၍ ထိုထက်ပိုသော မည်သည့် အပြုအမူကိုမျှမပြုလုပ်ပေ။
အတိုချုပ်ပြောရလျှင် Chu Zhu Yu သည် အစမှအဆုံးအထိ အပျိုစင်တစ်ယောက်သာဖြစ်နေသေးသည်။
ထို့အပြင် သူမသူ့ကို မြူစွယ်သော အကြည့်များပေးခြင်း၊ မျက်စိမှိတ်ပြခြင်းတို့ဖြင့် ဆွဲဆောင်သော်လည်း သူတုံ့ပြန်လာသော မျက်နှာထားက သူမကို ရူးကြောင်ကြောင်သာဖြစ်စေသည်။ "Zhu Yu မင်း မျက်လုံး ခိုက်မိထားတာလား။"
"...." ကျေးဇူးပြု၍ ကျွန်မက ရှင့်ကို မြူစွယ်နေတာလေ။ ရှင် သဘောပေါက်ဘုူးလား။
ထိုအချိန်မှစ၍ Chu Zhu Yu လက်လျှော့လိုက်ပြီး Jue Qing၏ အိပ်မပျော်သောရောဂါကို ကုသရန်နည်းလမ်းကိုသာ စဉ်းစားတော့သည်။ သို့မှသာ သူမမြန်မြန်လွတ်လပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပါလား။
သူမပျင်းရိလေးတွဲစွာဖြင့် မျက်လုံးများကိုဖွင့်လိုက်သောအချိန်တွင် နေရောင်က သူမပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့် တောက်ပစွာဝင်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။
အစေခံတစ်ယောက်အနေဖြင့် သူမနေမထွက်ခင်ကတည်းက စောစီးစွာထသင့်သည်လေ။
သူမထရန်ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း သန်မာသောလက်တစ်ဖက်က သူမခါးကိုဖိထားပြီး သူမနည်းနည်းပင်ကြွ၍ မရပေ။ Chu Zhu Yu သက်ပြင်းတစ်ချျက်ချလိုက်ပြီး သူမလက်တစ်ဖက်ကို စောင်ထဲမှဆွဲထုတ်ကာ ထိုလက်ကို ဖယ်ရှားရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။
သူမတွန်းဖယ်ကြည့်သည်။
ထိုလက်ကားမရွေ့!
သူမထပ်တွန်းလိုက်သည်။
သို့သော် ထို့လက်က သူမခါးကိုဖိထားဆဲပင်။
Chu Zhu Yuသူမခွန်အား အားလုံးကိုသုံး၍ သူမမျက်နှာပင်နီရဲလာသည်အထိ တွန်းလိုက်သည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်လုံးက သူ့လက်ကိုတွန်းထားသော်လည်း ထိုလက်က.....
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ " သူက သူမနားနားကပ်၍ နူးညံ့ပျော့ပြောင်းသောလေသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
သူမလက်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး ဦးခေါင်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် သူမရှေ့တွင် ချောမောသော မျက်နှာတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်
Xiao Zhi Zhi မှာ အိပ်ရာတစ်ခြမ်းတွင် လှဲလျောင်းနေဆဲဖြစ်ပြီး သူအိပ်နေချိန်တွင် ငြိမ်ငြိမ်မနေသောကြောင့် သူ့ဆံပင်များမှာ ရှုပ်ပွနေသည်.။ သူ့အင်္ကျီမှာ အနည်းငယ်ဟနေပြီး စွဲမက်ဖွယ်ရာကောင်းသော ရင်အုပ်ကြွက်သားများကို မြင်နေရသည်။ သူ၏ အိပ်ချင်မူးတူးမျက်နှာ၊ ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့နှုတ်ခမ်းနှင့် သူ၏အိပ်ရာခါစ ပုံစံက Chu Zhu Yuကိုယ်တွင်းမှသွေးများကိုပင် ပြောင်းပြန်စီးဆင်းစေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမတစ်ဖက်သို့မြန်မြန်လှည့်လိုက်သည်။
~ဒီလိုယောကျ်ားမျိုးက မိန်းမတွေကို ဖျက်ဆီးနိုင်တယ်။~
သူမ၏နားရွက်များနီရဲလာပြီး သူမခေါင်းဦးတစ်လုံးယူ၍ သူ့မျက်နှာကို ဖိထားလိုက်သည်။ "မနက်မိုးလင်းနေပြီ။ ထတော့။!"
"ငါ ခဏလောက်အိပ်လို့ မရဘူးလား။" သူ့ခေါင်းကိုမရင်း သူမကို မေးလိုက်သည်။
Xiao Zhi Zhiနောက်ဆုံးတော့ သူမခါးအားဖက်ထားသည်မှ လွှတ်လိုက်သည်။
"Zhu Yuမင်းက တခြားမိန်ကလေးတွေနဲ့ တကယ်ကို မတူဘူးပဲ။"
"ပြီးတော့ ရှင်ပြောမဲ့နောက်တစ်ခွန်းက ကျွန်မကိုဖက်ရတာ တကယ်ကို နူးညံ့တယ်လို့လား။" သူမမျက်လုံးများကို အဝေးသို့ပို့လိုက်သည်။ "ရှင်ဒီစကားကို ထပ်ခါတလဲလဲပြောပြီး ကျွန်မကို ဝတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို သတိမပေးစမ်းပါနဲ့။"
"မင်းက မဝပါဘူး။" သူတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြောလိုက်သည်။
"အဲ့ဒါဆို ရှင်ကဘာလို့ ကျွန်မကိုယ်က နူးညံ့တယ်လို့ ခဏခဏပြောတာလဲ။"
"ငါက ပိန်တဲ့ မိန်းကလေးတွေကို သဘောမကျဘူး။" သူတခဏမျှစဉ်းစားလိုက်ပြီး "ငါက မင်းလိုမျိုးကို သဘောကျတာ။ အသားများတာက ဖက်လို့ကောင်းတယ်။"
"......." ဒါက သူမကို ဝတယ်လို့ပြောနေတာပဲလေ။ ဒါက ဘာကွာလို့လဲ။
Chu Zhu Yu ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားရင်း ငြီးငွေ့လာသောကြောင့် အိပ်ရာမှထလိုက်ပြီး သူမအိပ်ယာကို သိမ်းနေလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် Xiao Zhi Zhiမှာ သူမအခန်းတွင်းရှိ တစ်ခုတည်းသောမှန်ရှေ့သို့ သွားလိုက်ပြီး ခေါင်းဘီးကိုယူူကာ သူ့ဆံပင်များကို ဖြီးသင်နေလေသည်။
Chu Zhu Yu အိပ်ယာသိမ်းပြီး၍ မျက်နှာသစ်ကာ အခန်းတွင်းသို့ပြန်ဝင်လာသည့်တိုင်အောင် သူက သူ့ဆံပင်နှင့် ရန်ဖြစ်ကောင်းနေတုန်းရှိသေးသည်။
"wkwkwkw!"သူမ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲရယ်လိုက်မိသည်။ "ရှင့်လိုမျိုး ဆံပင်ဖြီးတဲ့သူ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး။" သူ့ကြည့်ရသည်မှ ဆံပင်ဖြီးရင်း ဗြောင်းဆန်နေလေသည်။
Xiao Zhiက Chu Zhu Yuအား ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းဘီးအား သူမကို ထိုးပေးလိုက်လေတော့သည်။
သူမမျက်မှောင်ကုပ်လိုက်သည်။ "ရှင်က နန်းတွင်းသက်တော်စောင့်တစ်ယောက်ရောဟုတ်ရဲ့လား။ ဘာလို့ ကိုယ့်ဆံပင်ကိုယ်တောင် မဖြီးတတ်ရတာလဲ။"
"ဘယ်သူက နန်းတွင်းသက်တော်စောင့်လဲ။?" သူက သူမကို ပြန်မေးလိုက်သည်။
"ရှင်နေ့တိုင် အမည်းရောင်ဝတ်စုံပဲ ဝတ်နေတာ နန်းတွင်းသက်တော်စောင့်မဟုတ်လို့ ရှင်က ဘုန်းကြီးလား။?"
Xiao Zhiဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ Chu Zu Yuထက်နိမ့်သော ခုံတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ဆံပင်အားခေါင်းဖြီးပေးမည်ကိုသာ စောင့်နေလိုက်သည်။
သူမလက်တစ်ဖက်က ဘီးကိုကိုင်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူ့ဆံပင်ကို ရှင်းပေးနေသည်။
သူမလက်ဖဝါးမှတဆင့် သူ့ဆံပင်များ၏နူးညံ့မှုကို ခံစားမိနေသည်။ သူ့ဆံပင်များက သူမထင်ထားသည်ထက်ပင်ပို၍ နူးညံ့နေသေးသည်။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က ထိုမျှနူးညံ့ ချောမွတ်နေသော ပိုးသားကဲ့သို့ဆံပင်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားမည်ဟု သူမတစ်ခါပင်ထင်မထားခဲ့ဖူးပေ။
သူမ ရှုပ်ထွေးနေသော သူ့ဆံပင်ကို ဂရုတစိုက်ရှင်းပေးပြီးနောက် သူ၏မည်းနက်သော ဆံပင်များမှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြီးသင်ပြီးသားဖြစ်သွားသည်။
"Oh ya..ရှင်မနေ့ကလာတုန်းက ရှင့်ဆံပင်ကို ဆံညှပ်တစ်ခုနဲ့စုချည်ထားတယ်မလား။" Chu Zhu Yu မေးလိုက်သည်။
"ငါမသိတော့ဘူး။ အိပ်ယာနားမှာပဲရှိမယ်ထင်တယ်။" Xiao Zhi Zhi တက်တက်ကြွကြွပြောလိုက်သည်။
Chu Zhu Yuတစ်ခဏမျှရှာလိုက်ရပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူမအိပ်ယာဘေးကျနေသော ကျောက်စိမ်းဆံညှပ်ကိုတွေ့သွားသည်။
ထိုကျောက်စိမ်းဆံညှပ်မှာ ရိုးစင်းသောပုံစံသာဖြစ်သော်လည်း သူမလွှတ်ခနဲပြောလိုက်မိသည်။ နန်းတွင်းသက်တော်စောင့်တစ်ယောက်က ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ကျောက်စိမ်းမျိုးနဲ့ လုပ်တဲ့ဆံညှပ်မျိုးသုံးနိုင်တယ်လား...။ သူမကိုယ့်ဘာသာပြောလိုက်သည်။Chu Zhu Yu ကျောက်စိမ်းဆံညှပ်ဖြင့် Xiao Zhiဆံပင်ကို ချည်ပေးလိုက်သည်။
ကျောက်စိမ်းဆံညှပ်နှင့် သူ့ဆံပင်တို့မှာ အလွန်ပင်လိုက်ဖက်သည်။ သူအိပ်ယာထကာစက ပျင်းရိပျင်းတွဲပုံပေါက်နေသော်လည်း သူ့ဆံပင်ကို ဖြီးလိုက်သည်နှင့် ချောမောသောယောကျ်ားတစ်ယောက် အသွင်ပြောင်းသွားသည်။
ဘုရားသခင်! သူမထိုနန်းတွင်သက်တော်စောင့်အား အလွန်ကို ချောမောလှသောယောကျ်ား ဟူသော စကားလုံးတို့ဖြင့်သာ ဖော်ပြရန်တတ်နိုင်တော့သည်။ သူမဆံပင်ဖြီးပေးအပြီး သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သောအခါ သူက တစ်ခုခုပြောရန်စောင့်နေသော မျက်နှာထားဖြင့် ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ရှင်တစ်ခုခုလုပ်စရာ ရှိသေးလို့လား။" တစ်နည်းအားဖြင့် ဆိုရလျှင် သူက အဘယ့်ကြောင့်မပြန်သေးသနည်း။
"မျက်နှာသစ်ရဦးမယ်။!" သူ့မျက်လုံးများက မည်သည့်နေရာတွင် မျက်နှာသစ်ရန်ရေရှိမည်ကို လှည့်ပတ်ရှာဖွေနေသည်။
Chu Zhu Yu မိုးကောင်းကင်ထံသာ အော်ဟစ်လိုက်ချင်တော့သည်။
သူမက စစ်သူကြီးအိမ်တော်ကို နန်းတွင်းသက်တော်စောင့်တစ်ယောက်အား အလုပ်အကြွေးပြုရန် လာမိသည်လား။.........