Harren POV
Medyo ifafast forward ko na guys. Hanggang Tsapter 50 lang talaga ang qouta ko eh..Hahaha..tinatype ko kasi ang kwentong tong base sa mood, at imahinasyon ko so please pagtyagaan nyo na lang. Hahaha..
Harren POV
Maayos ang lahat after our wedding. Its our
fourth month as husband and wife. Naks!
Hahaha.. so far so good. Siguro nagtataka
kayo kung bakit ko binalikan si MK that day..
Flashback:
"Dumating ka."- naka ngiting sabi ni Cindy
"Naka pag isip ba ako and I've decided to be
with her, my bestfriend." - sabi ko sa kanya
Nagsimula na syang umiyak, gusto kong
bawiin ang sinabi ko pero hindi eh. Ayokong
mapahiya si Sweet, lagi syang andyan para
sakin at this time babawi ako. Alam kong
pang habang buhay na to pero hindi ako
magsisisi. Mahal ko si MK bilang kaibigan
pero matutunan ko din syang mahalin more
than that. Im in this for good.
"No, Harren please..No" - iyak nya
"Im sorry Cindy. MK was there, ups and down
ng buhay ko di nya ako iniwan at di ko
kakayaning masaktan sya at mapahiya
ngayong araw . Im sorry. I love you but I love
my bestfriend more" - paliwanag ko sa kanya
"Are you sure? Mahal kita, bat di tayo
magsimula ulit?" - sabi nya habang
nagpupunas ng luha.
"Magiging masaya ka din kaya lang not with
me. Magsisimula ako na kasama sya, our
future together and you do the same.
Goodbye" - tuluyan na akong tumalikod bago
pa magbago ang isip ko at isa malalate na
ako sa kasal namin.
END
Maalaga si MK, magaling syang magluto,
gumigising sya ng maaga para asikasuhin
ako, pati paghahanda ng damit ko, lahat.
Saka sinisigurado nya na malinis ang bahay
bago sya pumunta sa shop. Sa mga
nakaraang buwan, narealize ko na ma swerte
ako. And she even bring me food sa office
during lunch time. Bago man ako umuwi sa
gabi, everything is prepared food, hot water
for my bath. Alam nya kasing pampa relax ko
yun. She treated me like a royalty. Buti na
lang di nagbago ang pakikitungo namin sa
isat isa.. Wala pa ulit nangyayari samin,
nahihiya ako eh. Hahahaha..ang masasabi ko
lang Im contented.
"Sweet, dessert. Binake ko kanina" - nakangiti nyang sabi
"Salamat. Alam mo talaga mga paborito ko" - sagot ko naman
"Naman! Kaya nga asawa mo ako eh.
Aahhhmm musta ang araw mo!?" - tanong
nya habang namumula ang mukha..Hehehe..
"Okey lang. Sweet, thank you hah" - sabi ko
"Sshhhh, you dont need to. Im happy na
pagsilbihan ka, alam kong alam mo yan" -
nakangiti nyang tugon..
Mahabang katahimikan ang namagitan nang magsalita syang muli..
''Can I ask you something?" -tanong nya na tila nahihiya pa
"Hhmm.sure.." - sagot habang patuloy na ini enjoy ang dessert ko
" Ayaw kong i open to pero gusto ko lang
malinawan Sweet. Bat ka dumating sa kasal
natin!? Baka kasi napipilitan ka lang, just tell
me Im gonna let you go..di ba sina" - i cut her off
"Pumunta ako kasi gusto ko. Matagal na
tayong magkaibigan Sweet at wala akong
pinagsisisihan sa desisyon ko. Di ba sabi ko
Im in this for good. Unti unti nating buuuin
tong pamilya natin. I marry you kasi this is
what I think is right to be with a person like
you, will always there, di ako iiwan at kahit
kelan alam kong di ako lolokohin" - nakangiti
sya habang sinasabi ko yun pero nawala nung bandang huli.
"Are you okay?" -agaw ko sa atensyon nya. Tulala eh..hahaha
"Yep, n-naoverwhelm lang ako. Thank you" - sagot nya, namumula pa ang pisngi..,
Mas nakilala ko MK mula nung magsama
kami dito sa bahay namin, yep! You read it
right..we have our own house bukod sa
penthouse. Nung first month kasi kina
Mommy kami nakatira pero mas gusto ko na
we have our own house where in we can start
new. I discovered so many things about her..
Masyado syang organize hindi yung makalat
na nakikita ko tuwing aalis sya na nakashort lang basta yun..
She like kids, naalala ko dati may kumatok sa
bahay na mga bata na mukhang gusgusin
and hindi sya nagdalawang na pagbuksan ito
ng gate at binigyan ng pagkain. She generous I must say.
Malambot ang puso nya sa mga bata kaya di
na ako magtataka na sinusuportahan pa rin
nya yung orphanage kahit kasal na kami.
Kumakanta pa rin sya pero lagi ko syang
binibilin kay Ash na before 12 mn dapat
nakauwi na sya. Di ako komportable na nasa
ganung lugar sya ng wala ako. Ayaw nya kasi
akong pasamahin, kelangan ko daw mag
pahinga kasi may trabaho ako the next day
saka di daw sya makakakanta ng maayos.
Hehehe..
In short span of time, I can say na tama ang desisyon ko to be with her:))
AN:
Malapit na sa conflict:)) Pasensya na bihira ang updates. Busy lang:)