ZAIRA
"I think this one is better." Pag-aalok ko sa kanya ng isang simpleng t-shirt na kulay black na may kwelyo.
"You're really the best, Wife... Thank you." Sabi naman niya at kinuha na ang t-shirt mula sa akin.
Paano ba naman kasi, magpi-picnic lang kami tapos, gusto na niya ng formal wear! Sige nga! Pupunta ka lang sa park tapos ganon na klaseng damit ang susuotin mo?! At saka ang isa pa, hindi talaga marunong mamili ng damit si Hub, kaya ayan, ako ang pinapapili niya palagi.
Sobrang napagod talaga ang mag-ama ko kahapon. Pagkatapos na nga nilang kumain ng hapunan ay umakyat na kaagad sila sa kwarto at natulog kaagad. 'Yan kasi, takbo ng takbo. Tapos ngayon, may picnic ulit kami kasama sila Besh at Mike. Na'ko panigurado, magtatakbuhan nanaman sila... Na'ko! Na'ko! Kapag nasugatan o 'di kaya'y nadapa ang anak ko, baka kung ano na talaga ang magagawa ko kay Xander!
Napaka-kulit kasi nilang dalawa!
"Wife, sabay tayong mag-palit." Aya niya sa akin.
What?! "Ano ba, Hub... Ikaw nalang mauna." Sabi ko naman.
"Please?" Pagmamakaawa niya, tapos ginamit pa ang paawa-effect-eyes niya! "Ako ang mag-susuot ng damit mo tapos ikaw naman ang sa akin." Dag-dag niya.
Jusko! "Hub?! Ano na naman ba ang pumasok sa kokote mo?!" Reklamo ko.
"Wife... My reason is simple; I want to see your body."
Manyak! "Hub naman e!"
Bahagya siyang nag-lakad palapit sa akin at bahagya din akong umatras. Narinig kong tumawa siya ng nakaka-loko. "C'mon, Wife... Don't walk away from me, I'll get you." Sabi niya pa.
Takot ako! "Xander, umayos ka!"
"Umayos ka rin." Maikling sagot niya.
Mas lalo pa tuloy siyang lumapit sa akin, bawat abante niya ay siya naman ang atras ko. Ano bang laro 'to?! Napa-singhap ako ng kunin niya ang isang kamay ko at hinawakan 'yon ng mahigpit.
Tumawa siya ng nakaka-loko. Hinapit niya ang bewang ko at pinag-dikit ang mga noo namin. "Don't you dare to walk away from me again, Wife." Sabi niya saka niya hinaplos ang mukha ko gamit ang likod ng kamay niya. "Understood?"
Ngumiti nalang ako at hinawakan ang pisngi niya. "Don't you dare to love other woman, except for me, Hub." Sabi ko naman. "Understood?"
We both chuckled. "I will, Wife."
"I will too, Hub."
He gave me a peck on the lips. "Promise?"
I also gave him a peck on his lips. "I promise."
"I love you so much, Wife."
"I love you so much more, Hub."
Niyakap ko siya ng mahigpit at siniil ang mukha ko sa matigas niyang katawan. Alam ko, kakayanin namin 'to... Kaya namin 'to. Basta nag-mamahalan kaming dalawa ni Xander, alam kong malalagpasan namin ang pag-subok na dadating sa marriage namin.
Giving him the second chance is best decision I've ever did.
Naramdaman kong hinahaplos niya ang aking buhok. Napa-ngiti ako sa ginagawa niya, ang sarap lang sa pakiramdam. Pero kung may pag-subok 'man, sana hindi naman ganun kalaki. 'Yung tipong maaayos namin kaagad.
Ayoko ng matinding problema.
Tama na ang sakit na naramdaman naming dalawa dati. Pero, bakit ganun? Parang kinakabahan ako? Hindi ba dapat may tiwala kayo sa isa't-isa? Para maging matagumpay ang marriage life niyo?
KUMALAS na siya sa pag-kakayakap at nagulantang ako ng biglang kunin niya ang dulo ng damit ko.
"Hub!" Pag-pigil ko sa kanya.
He looked at me innocently. "What? I'm going to change your clothes, Wife."
Kulit. "Xander—"
"Don't you want to see my abs?" He asks innocently.
"Hub! Kaya ko namang mag-palit ng ako lang!"
"But this time, you're going to let me change your clothes." He playfully winked at me.
"Kaya ko na!"
"Mas kaya ko."
Akmang itataas na sana niya ang damit ko. "Xander! Sabi ng—"
"Please? Wife, Please?"
Nahuli ko ang mga mata niya, gusto niya ba talaga 'to?! I inhaled deeply. "Okay."
"'Yan ang gusto ko sa'yo e, ang hindi pagiging pakipot." He smirked.
Hanggang sa unti-unti na niyang tinaas ang sleeveless-shirt ko ng dahan-dahan. Bakit ba dahan-dahan?! Hindi ba pwedeng bilisan nalang niya?!
Napa-atras ako ng hawakan niya ang tiyan ko. Napa-tingin ako sa kanya, pero ngumiti lang siya sa akin.
"Xander, p-paki bilisan." Sabi ko.
He just smirked. "Why in a hurry, hmm?"
"K-kasi, B-baka nag-hihintay na sila sa labas."
"Let them wait. We're having a quality time here." Kumindat sa akin si Xander.
BUTI nalang at may kumatok sa pintuan! Yes! Hahahaha!
"Ugh. Shit naman!" Dismayadong sinabi ni Xander.
Huh! Buti nga! 'Yan kasi, hindi pa binilisan e!
Tumungo na ako sa pinto at binuksan 'yon. "Mommy!" Masiglang bati ng Baby ko.
"Aww. You're so cute in your tutu dress, Baby!" Puri ko sa anak ko.
Umikot-ikot pa siya! Ugh! Ang cute talaga! Tapos, nag-ala ballerina pa! O, ha! Ang cute lang talaga ng anak ko! Hindi ako magdududa kung maraming pupuntang lalaki sa bahay namin baling araw! Ha!
"You like it, Mommy?!"
I kissed her check. "Super, Baby."
Kinarga ko na siya. Na'ko, totoo nga ang sinasabi ni Xander, bumibigat na nga ang Baby ko. Dinala ko siya papunta kay Xander. "Dad!"
"Good-morning, my precious one!" Bati naman ni Xander sa kanya tapos, hinalikan sa pisngi.
"Dad, I still want to stay here." Biglang sabi naman ni Larzene.
Last day na kasi namin ngayon, at halos maiyak na siya dahil ayaw niyang mawalay kay Aireen. E, ang kaso, hindi nga pwede, malayo ang bahay nila sa DVG.
"Hindi kasi pwede e." Sabi ni Hub saka niya ulit hinalikan si Larzene.
"Why?" Halos maiyak na sinabi ng Baby ko.
"Dad's work place is very far from DVG." Paliwanag naman ni Hub. "Your grandparents only gave me one and a half week to leave."
"B-but, I will really miss Aireen, Dad!"
Hinaplos ni Hub ang kanyang buhok. "You still have communication Baby, just by using your cell phone."
Ha?! "I have a cell phone, Dad?!"
Xander chuckled. "Yup, I bought one for you."
"Really, Dad?!"
"Yes..." Naka-ngiting sagot ni Hub.
Bakit hindi niya sinabi na bumili siya ng phone para kay Larzene?! Daya a.
"Thank you so much, Dad!" Niyakap ni Larzene ang kanyang ama.
Hindi ko mapigilang maiyak, habang tinitignan ang mag-ama ko. Magkasundo talaga silang mag-ama. Gusto ko lang sana sa pamilya ko ay magka-roon ng PEACE. Sana ganon nalang, ayokong masira ulit kaming pamilya. Ayoko, ayoko.
Hindi ko hahayaang mangyari pa 'yon.
I and Xander will be strong enough to face it. I know it. Alam na namin sa isa't-isa na meron kaming pamilya— Masayang pamilya.
"Mommy! Don't cry! Dad doesn't want you to see you crying!"
Naramdaman kong pinahid ni Hub ang luha na pumatak sa aking pisngi. "Why are you crying, Wife?"
"I'm just... I'm just happy, to see my family whole." Naiiyak kong sambit.
Lumapit ako sa mag-ama ko at niyakap silang dalawa na mahigpit. A smile was traced on my lips again... Oh how I really love my family!
BUMABA na kami pag-katapos naming maligo ni Xander ng sabay... Ulit. Mapilit kasi e.
"Besh! Ang tagal niyo ha!" Reklamo kaagad ni Aubrey.
"Haha! Sorry Besh a?! Ito kasing si Hub!"
"Wha—"
"Nakakailan na kayo dito sa bahay a!" Natatawang sambit ni Besh.
"Pasensya na ulit, Besh!" Kinurot ko si Xander sa tagiliran niya.
"Aw!" Sigaw niya. "W-why did you do that?!"
"To discipline you." Simpleng sagot ko sa kanya. "Ang kulit mo kasi."
"In that reason?! What the f—!"
I throw him a death glare. Alam kong mag-mumura nanaman siya. Nandito pa naman ang mga bata! Tumigil na rin siya at mas minabuti na itikom nalang ang bibig niya. Buti naman at natuto!
LAHAT kami ay naka-suot lang ng mga casual na style na mga damit. Parehas kami ng flip-flops ni Besh, tapos pareho din kami ng design na suot na t-shirt kaso magka-ibang kulay naman. Tapos, shorts!
"Are you really going to wear that?" Takang tanong ni Mike.
"Ano bang meron sa suot ko, Beh?"
"It's too liberated, maybe you should wear pants."
"Huh? Ang init kaya, Beh!"
"You don't get it? You're too hot to walk around the park looking like that!"
Natawa si Besh sa sinabi ni Mike. "Ok lang naman ito, Beh!"
"Change it." Mariin naman na sinabi sa kanya ni Mike.
"Naman, Beh!" Reklamo ni Besh.
Napa-tawa nalang kami ni Hub sa kulitan ng dalawa. Kahit na sabihin mong modelo si Mike ay conservative pa rin siyang lalake. Lalo pa na si Besh ang pinag-sasabihan niya... Sweet 'noh?
"Palitan mo 'yan... Kung ayaw mong only child si Aireen."
Haha! Ano daw?! "Mike Carlos!" Warning tone ni Besh kay Mike.
"What? Change it." Inosenteng tugon ni Mike.
Inikot nalang ni Besh ang kanyang mga mata at ibinaling ang mga tingin sa akin. Nakibit-balikat na lamang ako. Dahil kung ako ang nasa posisyon ni Besh, ay susunod pa rin ako sa asawa ko. Kasi alam kong possessive talagang mag-mahal si Mike.
Wala tuloy siyang magawa at umakyat nalang sa kwarto at napilitang palitan ang kanyang mini-short. Ngiting napabuntong-hininga nalang ako. Well, that's life being with your possessive husband. Naiintindihan ko talaga si Besh.
After all, possessive din kasi si Xander e. Kaya pilit kong gustong masanay— If that's how he show his love to us then, I'm going to let him.
ILANG sandali pa ay bumaba na rin si Besh suot ang kanyang half-pants. Narinig kong huminga ng maluwag si Mike, siguro dahil ay nagpa-salamat siya dahil sinunod siya ng kanyang asawa.
Excited naman na gamitin ng bata ang kani-kanilang bagong bikes na binili namin kahapon para sa kanila. Road Bicycles ang binili namin nila Hub pati na rin sila Besh at Mike. Samantalang sa mga bata naman ay yong may mga gulong sa likod.
"Don't forget to wear your protective gears, Babies!" Sigaw ko.
Binilhan din kasi namin sila ng mga protective gears at kumpletong sets pa. Aba! Sayang ang makinis na balat ng mga anak namin noh!
Siyempre, sinisuguro din namin ang kaligtasan ng mga anak namin.
WE rode our bikes and went to the park of this subdivision. Buti nalang at nakahanap din kami ng pag-lalagyan ng mga bikes namin. Kinuha na rin namin ang mga kakailanganin para sa picnic.
Nilapag na namin ang isang mahabang checkered na tela na kulay blue sa napili naming table, pati na rin ang mga pagkain na niluto namin kaninang umaga ni Besh ay pinag-tulungan naming ilapag.
SABAY-SABAY na rin kaming umupo at tinawag kaagad ang mga bata para saluhan kami sa pag-kain. Pero syempre, nag-dasal muna kami bago tuluyang lantakan ang mga pag-kain na nandito.
"Wife, subuan kita."
Nag-alok si Hub ng isang tinapay at akmang isusubo sa akin, pero tinikom ko lang ang bibig ko.
"Open your mouth." Utos niya sa akin.
Hindi ako bata 'no!"Ayo—"
E, 'di 'yon! Sinubo din sa akin ang tinapay! Umirap nalang ako sa kanya at saka nginuya ang tinapay. Samantalang siya naman ay ngumisi. Kulit. Ang bilis din ng mata at kamay niya 'no?
"Aww! My parents are so sweet!" Tili naman ni Larzene.
Ganun talaga. Mahal na mahal namin ni Hub ang isa't-isa e.
===
A/N: @ZX_0924 (Twitter and Instagram)