ŞARKIYLA OKUYUN, İYİ OKUMALAR <3
Göre göre hata da yaptım, pişmanlığım çok,
Bile bile aldattım da, aldandığım çok
Durumlar böyle, yabancı,
Sendeki dertse, al benden de aynı. .......
VLAD İN AĞZINDAN
Hala hiç bir adamımdan ses seda yoktu.Git gide endişelenmeye başlamıştım açıkcası.Çünkü zaman şuan benim için acayip derece de kıymetli ve dahi önemliydi.Planlı bir şekilde isteklerimin gerçekleşmesi için kimsenin işini aksatmaması gerekiyordu.Her şey yolunda gittikten sonra ise benim biricik sevgilime kavuşma vaktim gelecekti.Ve vakit geldiğinde ona duyduğun tüm özlemi ve hasreti gözler önüne serecektim.
Salonumdaki tekli,krem koltuğa otururken bir yandan da karşımdaki Fiona nın yağlı boya tablosunu izliyordum.Tabloyu o bu eve gelmeden çok önce çizdirtmiştim.Üzerinde eski usül bir elbise ile benim zamanımdan fırlamış gibiydi adeta.Sanki o hep benim zamanımda gibiydi.Gene de gerçekler bir gün bizi ayıracaktı.Kim ailesinin katilinin yanında yaşamak ister ki?Belki hepsi "Aşk içindi" desem beni dinlermiydi ki?Sanırım güzel ve kahvenin en güzel tonundaki gözlerini bana dikip nefretini kusardı.Gene de bencil yanım hep"Asla öğrenemez.Bu sırrı bilen herkesi öldürdün" diyordu.Sebastian haricinde......Çünkü o senelerdir benim yanımda,bana eksiksiz hizmet ediyordu.Ona güvenim sonsuzdu.Gene de o da bu sırrı daha fazla tutamayacağını belli ederse onu da diğerleri gibi gözümü bile kırpmadan öldürebilirdim.Çünkü Fiona ellerimden gittiği an asıl ben ölecektim.Evet bencil ve deli gibi aşık bir adamım ben....
İçkimi bitirip,usulca yerimden kalkarken sanki hissetmişim gibi kapı çaldı.Normalde evimde hizmetliler ordusu olmasa da kendi kapımı daima kendim açmayı istemişimdir nedensiz bir biçimde.
Üzerimdeki takımımı düzeltip yavaş v e seri adımlarla ahşap ve altın varaklı kapının koluna elim gittiği anda üzerime 4 kızın atlaması bir oldu. şaşkınca kollarım iki yanımda açık arkadan benim gibi bana şaşkınca bakan Aoron ve Daniel e döndü başım.Ve tabi çığlık atan kahin kızlarım.Neden benim de uslu ve akıllı kahin kızlarım yok ki?Hepsi birer çocuk gibi.
"Kızlar,kızlar insan olsam nefes alamıyorum derdim ama gene de bu kadar sarılma yeter" dedim sesime az da olsa otoriter bir tavır koyarak
"Üzgünüz efendim uzun asırlar sonrasında ilk defa gördük sizi" dedi içlerinden normalde en görev kızı olan Alra.Elleri önünde birleştirdi ve bana narin bir gülücük bahşetti.
"Önemli değil Alra ve diğer güzel kahinlerim" dedim elimle diğerlerini göstererek.Hepsi bana güzelce sırıttılar.Şuan kendimi ana okulu müdürü gibi hissettim istemeden.Kim derdi ki bu kızların çok tehlikeli olduğunu?Ama kimsenin bilmediği şey onlar BENİM KAHİNLERİMDİ.DRACULA NIN ACIMASIZ KATİLLERİYDİ ONLAR.
"Efendi artık görev zamanı sanırım geldi" dedi Eliza esneyerek.Bu kızdaki uyku sorunu asırlar sonra bile aynıydı.
"Hep beraber içeri geçelim ve yavaş yavaş bana ilk kehanetinizi bahşedin" dedim elimi içeri doğru,nazikçe göstererek.Kızlar tek tek içeriye girdiğinde arkalarından Aoron da girdi.Daniell de gireceği sırada onu kolundan tuttum.Çünkü Adaline den hala ses seda yoktu.Merak etmiştim.Bu sebeple de
"Adaline i bul" diye emir verdim. tuttuğum kolundan bir seğirme geçti ve alnından soğuk bir ter damlası indi.Korkmuş ve gergin gözlerini bana dikip
"O-o iyi mi efendi?" dedi benim de kendime kuşkuyla sorduğum bir soru ile.Başımı önüme getirdim ve gözlerimi kapadım.Mina nın kurnazlığı ve gücü aklıma gelince bir an olsun içim titredi....Gene de bunu Daniel e olabildiğince az hissettirmeye çalışarak
"Git ve onu bul" dedim tekrar ederek kendimi ve Daniel in aynı hızda gözden kaybolmasını izledim.Büyük kapıyı ardımdan kapatıp salona doğru geçtiğimde kahinlerimin kare masanın 4 köşesine yerleştiği gördüm.Sanırım artık her şey başlıyordu......
"Tekrar edin! " dedim hiddetle.4 üde dört bir ağızdan tekrar etmeye başladılar.Şuan hepsinin gözleri kapkara ve etrafa kara bulutlar yayıyorlardı."Ne de hoş bir görüntü" diye geçirdim içimden.İnsanlığın ve Gray ailesinin son saatleri olması ne de hoştu......
"ÖLÜM ONU ALDIĞINDA
TEK KİŞİ KALACAK DÜNYADA
SEÇİM ŞANSI OLDUĞUNDA
EBEDİ AŞKI ALINDIĞINDA
ÖFKESİ KALACAK ZAMANINDA
YERİNE BİRİSİ ALINDIĞINDA
HUZURUN KOLLARINA KAVUŞACAK
AMA TEK BİR ŞANS KALDIĞINDA
AKLI MI YOKSA KALBİ Mİ YOLUNDA OLACAK?".......
FİONA DAN DEVAM -AKŞAM VAKTİ-
Kalbimi gömüyorum bu gece,bir daha gelmemek üzere....Nasıl olduğunu,nasıl yaşandığını anlamadan gideceğim son geceye.........
"Şair olabilirmişim aslında" diye geçirdim içimden.Zaten mutlu adamdan şair olmaz ki.Mutsuz olanın romanı satar.Bu bir klasiktir adeta....Tanrım öleceğim şu gecede düşündüğüm şey gerçekten delice.Aynadaki yansımama düşüncelerimden sıyrılıp son kez baktım.Mina nın güzelliği kadar olmasa da fena değildim aslında.İyiydim......Zaten iyiler ölmez miydi erkenden?Daha fazla duygusallıktan ölmek istemeyeceğim için yavaşça kapımı açtım.Merdivenlerden inerken salonda düşünceli bir biçimde Alex i gördüm.Ama o beni daha fark etmemişti bile düşündüğü şeyin derinliğinden ötürü.Bir eli erkeksi çenesinde diğeri ise dirsekten kırık bir biçimde oturduğu koltuğun yanındaydı.
"Alexander" dedim son geceye uygun olarak uzun ismine vurgu yaparak.Yerinden aniden sıçradı ve ayağa kalktı.
"Seni korkutmak istemedim" dedim ellerimi ona doğru göstererek.Hem biraz neşelensin hem de korkusunu üzerinden atsın istedim.
"Yo,önemli değil dalmışım öyle" dedi elini havada sallayıp.
"Hazırım artık gidelim" dedim bir an önce ölümüme hazırlanmak için.Bir an için gözlerime baktı.O zaman gerçekten içimdeki asıl Fiona yı ve onun hissettiğini gördü sandım.Beni gerçekten anlayan biri olduğunu sandım.Sadece bir an için bu lanet olasıca dünyada beni anlayan biri olduğunu düşündüm.....
"İyi misin?" dedi elimi nazikçe tutup.Hangi ara yanıma geldiğini bile anlamamıştım oysaki.Başımı olumlu anlamda salladım gözlerinden kaçıp.
"Hadi o zaman gitme vakti" dedi Alex daha fazla konuşmayacağımı anladığında.Hadi o zaman ölme vakti........
VLAD DEN DEVAM
Bir kere de yaptıkları kehaneti anlasam vampir dişimi kıracağım.Keşke zamanında şu şiir denen yada edebiyat adı altındaki şeyi iyi bilseydim.Şuan tek yaptığım arabanın içindeki kızlara aslında düşünceli ama gerçekte boş boş bakışımdı.Kehanetten sonra sanki çok bir şey anlamışım gibi biraz kehanet üzerine konuşmalar yapmış ve saat akşamı göstermeye başladığında gitme vaktinin geldiğini anlamıştık.Arabayı Aoron kullanıyor ve tedirgin olduğunu adeta belli ediyordu.Kızlar ise gayet sakin bir biçimde etraflarına bakıyorlardı.Onların görevi netice de öldürmekti.Bense sadece yaptıklarımdan,eski Vlad olmaktan dolayı pişmanlık duymak istemiyordum.Geçmişte acımdan ötürü çok canlar almıştım.Çoğu da masum canlardı.Ama hayatıma yön veren Fiona nın o güzel adını duyduktan sonra her şeyi bırakmış yeni vampir hayatıma temiz sayfalar açmıştım.
"Efendim geldik" diyen Aoron un sesiyle hepimiz irkildik.Bense hala haber alamadığım Dee-Jagger ve Adaline-Daniel ikililerini merak ediyordum.
"Dee ve Jagger ı ara" diye emir verdim Aoron a, herkes arabadan inmeye çalışırken.Şuan anladığım Gray lerin şatolarından bir kaç kilometre uzaktaydık.Adamlarının bizi görmelerini istemezdim ve erkenden kaçmalarını.Hepsinin acı çekmesini istiyordum.
Başını olumlu anlamda salladı ve hemen cebinden telefonu çıkardı.Bu sefer 3.çalıştan sonra telefon açıldı ve nefes nefese bir sesle telefonu Dee açtı
-Nerdesiniz?
-Aoron nerede olduğumuzu bilmiyorum ama kuzeye doğru geliyoruz.Gray lerin evine gelmeye çalışıyoruz.Piç bize tuzak kurmuş
-İyi misiniz?
-Ben iyiyim ama Jagger in çatışmada kolu çıktı.Onu sayma
-O piçi bulduğumda sikicem! dedi direksiyona vuran Aoron.Hızlıca telefonu elinden kaptım.Daha fazla kayıtsız kalamayarak
-Dee ben Vlad,Jagger i yanında getirme.Onu ormanda güvenli bir noktaya bırak.Sonra adamlarımı gönderir aldırırım.Sen de 15 dakikaya Gray lerin evinin orada ol.Gray in oğlu Fiona yı babasının evine getiriyor kahinlerim dedi.Çünkü....
-Sizin oraya gelemeyeceğinizi sanıyor diye Dee beni tamamladı.
-Orada görüşmek üzere efendi.Kendinize dikkat edin dedi ve benim kapatmamı beklemeden telefonu kapadı.Aoron a telefonunu verdikten sonra arkama yaslandım ve bana büyük bir cesaretle bakan kahinlerime baktım.
"Hazır mısınız kahinlerim?" dedim öne doğru biraz eğilerek
"Her zaman" dedi Alra
"Hayatımız sizin" dedi Rose
"Hayatınız hayatımız" dedi Eliza
"Ölene dek,öldürülene dek" dedi Kathrine ve hepimiz kendimizi arabadan attık ve hızlıca ormandaki yoldan öldürmeye doğru yola çıktık.
"Seni almaya geliyorum sevgilim....."
FİONA DAN DEVAM
Evde bize şaşkınlıkla bakan Lord Nick Gray e artık aldırış etmiyor gibiydik.Tam karşımızda oturup hayretler içinde bize bakması artık umrumda değildi."Son dakikalar" diye sabrettim içimden.
"Daha ne kadar bize böyle bakacaksın baba?"dedi sert bir tonla Alex.Babası ise bacak bacak üzerinde olan pozisyonunu hiç değiştirmeden
"Kürkçü dükkanına dönmek dedikleri böyle bir şey olsa gerek" dedi çenesindeki yer yer beyazlaşmış sakallarını okşayarak.Alex in ise çenesi seyirmiş gibiydi.Koltuğun üzerindeki yumruğunu sıktı
"Sevdiğim kadını korumak için geldim" dedi dişlerini sıkarak.Nick in gözleri tek kaşı havada bir biçimde beni buldu bir an.Sanki aklımdan geçenleri okuyormuş gibi hissettim.
"Belki de onun isteği korunmak değil,çoktan beri istediği şeyi yapmaktı" dedi son sözüne vurgu yaparak.Anlamış olabilir miydi gerçekten?Ama Vlad bana vampirlerin beyin okuduğundan hiç bahsetmemişti,ki bahsetse de inanmazdım.
"Ne demeye çalışıyorsan açıkça söyle Baba?" dedi Alex yerinde kendini öne doğru atarak.Az sonra önümde bir baba -oğul kanlı kavgası görmek istemediğim yerimden aniden kalktım.Herkes bu kalkışımla bakışlarını bana çevirdi.
"İzninizle dinlenebilir miyim?" dedim daha çok bu sorumu Lord Gray e sorarak.Havada olan tek kaşını bu lafımdan sonra daha da havaya kaldırarak
"Odanın yerini biliyorsun güzel Fiona" dedi.Başımla kısa ve kibar olduğunu düşündüğüm bir selam vererek
"Sen burada dur ben iyiyim" dedim Alex e,Çünkü benimle beraber o da kalkmıştı.Allahtan ısrar etmeme zaman vermeden
"Tamam" dedi ve usulca tekrar yerine oturdu.Bende ortadaki yuvarlak masaya çarpmamaya özen göstererek kendimi merdivenlerin olduğu tarafa doğru resmen attım.Bir elimi merdivenin korkuluğuna,ayağımı ise ilk basamağa atmıştım ki Nick Gray in sesiyle ve dediği ile resmen yerimde sarsıldığımı hissettim.
"Her son yeni bir başlangıç , her başlangıç ise bir sondur güzel Fiona.Kurtuluş kaçmakla değil savaşmakla olur." dedi.Başımı ona doğru ani bir hızla çevirdim.Ama o bana bakmıyordu bile önündeki çay sandığım şeyi içiyordu.
"Burada neler dönüyor?" dedi Alex şuan ki ortamı garipsediği belliydi.Babası çayından bir yudum aldı ve
"Sadece yaşlı bir adamın genç bir kıza ufak öğütleri oğlum" dedi.Nasıl anladığını gerçekten bilmiyordum.Belki de dediği gibi sadece bana bir öğüt vermişti.Olamaz mı yani?Başımı aşağı yukarı kendimi desteklercesine sallarken odanın önüne çoktan geldiğimin farkına anca varmıştım.Hemen yatağın kenarına oturup derin bir nefes verdim dışarı.Soğuk soğuk ter dökmeye başlamıştım bile.
"Sakin ol,Sadece atacaksın kendini" dedim ve sakin olmaya özen göstererek pencereye doğru yaklaştım.Yukarıdan aşağıya baktığımda gerçekten çok korkutucu bir sahne ile karşılaştım.4.kattan atlamak iyiydi aslında.Kafa üstü düştüm mü kesin öbür taraf.Pencere nin camını açtığımda çok önceden yazdığım ve arka cebimde olan mektubu çıkarıp yatağın bir kenarına koydum.Çünkü vampir olmasam bile Vlad in bu gece geleceğini hissediyordum.Az sonra duyacağım seslerden ise artık kesinlikle onun burada olduğundan emin olmuştum.Bir anda kargaşa içinde bahçenin ortasına tanıdık,kalabalık yüzler görünce ister istemez sırıttım.O kadar kısa zamanda hepsi ailemden biri gibi olmuştu ki ve tabi beni öldürmek için bunca kişinin gelmesi ister istemez beni önemsediklerini göstermişti.Önemsemeseler az kişi öldürmeye gelirdi öyle değil mi?Çok saçma dediğim farkındayım.Aslında her şey bir saçmalık.
Görüş alanıma kopan bacaklar,kafalar,sıçrayan kanlar ve çığlıklar gelmeye başlayınca benim de böyle bir sona kavuşacağımı düşünmeden edemedim bir an.Acı veriyor gibiydi.Ama benim asıl acıyan yanımın kalbim olduğunu bilen var mıydı ki?
Pencerenin pervazına oturup,bacaklarımı aşağıya doğru sarkıtırken içimde olmayan korkuya hayret ettim.Halbu ki buraya gelirken içimdeki korku çok fazlaydı.Ama şimdi sadece hüzün vardı.Görüş alanıma 4 tane kız girince ve bunları daha önce hiç görmediğimi anladığımda,Vlad in meşhur kahinleri olduğunu anlamam zaman almamıştı.Zaten bunu anlamak için de kahin olmaya luzüm yoktu.Ölürken bile şaka yapabilme kabiliyetine sahip tek insanım sanırsam.
Herkes sanki sadece o 4 kızdan ve Vlad den korkuyor gibiydi.Bende tabi......Ama korkunun ecele faydası yoktu.
Aşağıdan gelen Alex in sesi beni ürkütmemişti bile.Asıl ürküten Dee nin sesiydi.Ne yani Vlad beni öldürmeye , kendisi gelmeye tenezzül bile etmiyordu öyle mi?Dee nin bunu büyük bir istekle yapacağına adım gibi emindim.Oysa ben onun beni öldürmesi bahanesi ile son kez görebileceğimi düşünmüştüm.Sonrada işte atlayacağımı.....
"Nerede şu lanet olasıca kız !" diye kükremesi ile "Bir kızın nasıl olur da bu kadar kalın sesi olur?" diye düşünmem bir oldu.Pervazda kendimi daha da öne doğru iterken kapının oradaki gölge nefesimi tutmama sebep oldu.
"Dee rahat bırak Fionayı !Onu öldürmene izin vermem !" diye bağıran Alex in sesi,son yakarış ne de acı aslında.Ardından içten gelen korkutucu bir kahkaha
"Buna senin gibi bir zavallı mı engel olabileceğini sanıyor?" deyişi ve kapıyı kırarcasına açısı.İlk göz göze geliş,sonrası şok bakışlar
"Hemen o pencereden uzaklaş ! " diye bağırması.Arkamı döndüm yavaşça acı bir tebessüm kondurdum dudaklarıma
"İlla sen öldüreceksin değil mi?Emir büyük yerden tabi ki" dedim.Ama sanki kendi kendime konuşur gibiydim.Çünkü Dee suratıma anlamsızca bakıyordu.Alex in ise ne sesi ne kendisi ortada yoktu.
"Ne sikimden bahsediyorsun sen kızım?Alex piçi seni iyi hipnotize etmiş beynin finoto" dedi gözlerini devirerek.Şimdi aynı anlamsız bakışlarla ben suratına bakıyordum
"Ne saçmalıyorsun sen ya?" dedim sinirle.Öldürecekse de öldürsün artık.Ne yani önce beni sinirlendirip kanımın ph ını artırmak ve daha mı lezzetli yapmak istiyordu bu? !
"FİONAA !" diye bağıran tanıdık bir yakarış ile aşağıya çevirdim kafamı.Sanki yıllar sonra buluşmuş iki aşık gibi birbirimize bakıyorduk deli gibi.Güzel,yeşil gözlerinden gözlerimi ayırıp yırtık ve kan içinde kalan takımına göz gezdirdiğimde etrafta kalan kimseleri görememiştim bir an.
"Efendi çabuk !" dedi bağıran , diğerlerine göre aralarındaki tek esmer kız -Kathire bağıran-
"Gray ler kaçıyor !" diye eliyle bir yönü gösterdi aniden uzaklardaki Aoron.Vlad sinirle gösterilen yere baktı.
"ROSE,ELİZA O İKİ PİÇİ BANA ÖLÜ YADA DİRİ GETİRİN !" diye gür bir ses ile bağırmasıyla iki kızda gözden hızlıca kayboldu.Bu arada ben, beni sevdiğini söyleyen ve şimdi ise beni bırakıp giden Alex in ardından şaşkınca bakıyordum.
"Görmüyor musun seni salak kız hepsi oyundu !" diye bağırdı siyahların kızı.Başımı refleks olmuşcasına ona çevirdim.Anlamsızlaşmış gibiydi artık her şey.Oyundan ibaret bir hayat.....
Elini uzattı bana doğru Dee.Beklemezdim aslında ondan bu tür bir davranışı
"Hadi Fiona gel bana" dedi sesini olabildiğince yumuşatarak.Ama korkudan ve yüksekliğin verdiği şoktan yeni yeni sıyrıldığım için resmen kaskatı kesilmiştim.Sanki buraya yapıştırılmış gibiydim.Bunu dile getirerek
"Kıpırdayamıyorum" dedim.
"Bekle beni Fiona geliyorum" diye bağıran Vlad in sesi ve ardından aynı adamdan gelen bir acı çığlık.Hararetle herkesin kafasının yöneldiği taraf.
"Efendi uzaklaşın hemen korunma büyüsü var !"
Vlad kanayan kolunu tuttu sıkıca
"Siktiğimin kapısının korunma büyüsünün adamının evi !" diye bağırdı ağzına gelen her şey ile.Başka durumda ve koşulda olsak gülmekten altıma işeyebilirdim bile Vlad in yaptığı zincirleme küfür tamlamasına.
"Dee,Fiona yı bana getir !" diye bağırdı beni düşüncelerimden bölerek.
"Tamam efen....." lafını bitirememesinin sebebini anlamak için başımı ona doğru çevirdiğimde attığım çığlık boğazlarımı yaktı.Çünkü Mina nın üstü başı kan içinde ve sol elinde sarı bir baş tutuyordu.Bu güzel sarı saçlar,çıkık ve elma şekerini andıran tatlı yanaklar.....
"Adaline" dedim sesizce.Aslında içimde isyanlar kopuyordu.O daha küçük bir çocuktu benim gözümde.Tatlı bakışları,utangaç gülümsemesi.....
"Bu sürtüğü halletmek sandığımdan da kolay oldu" dedi Adaline in başını odanın bir köşesine atarak.Mina odanın içindeki gizli geçitten geçtiği sırada üzerindeki yaralar ve kanlardan Adaline ile epey savaş verdiğini anlamıştım.İçim cız etti bir an...Benim yüzümden ölen küçük bir kız vardı ortaya."Keşke" dedim keşke son kez sarılsaydım ona.........
"Gelelim ikinci ve son sürtüğümüze" dedi bana kaltak bir yan sırıtış atarak.Benimse gözlerimden yaşlar sicim sicim akıyordu.
"FİONAAA !" diye bağıran ve belki de duyacağım o son ses.Benim yüzümden daha kaç kişi ölecekdi ki !
"VLADDD" diye bağırdım.Ama bu bağırışım bir kurtarış değil az bir zaman önce ölen dostumuzun verdiği acı yakarışdı.Artık ağlamam yakarışa dönüşürken saçıma elleri yapıştı.Bende ellere tabi
"Şimdi son sürtüğü de cehennemin en kuytu köşelerine göndermenin tam vakti" dedi gülerek.
Geliyorum anne
Geliyorum Adaline
Hoşçakal sevgilim
Hoşçakal keşkeler,pişmanlıklar..........
"FİONA HAYIRRRRRR ! !"
"EFENDİYİ TUTUN !"
"Hoşçakal güzel Fiona,cehennemde görüşürüz" dedi Mina ve beni boşluğa fırlattı.....