[54] ENDEARMENT
GAIL'S POV
Matapos kong makita ang secretary ng Vice President ng Marketing sa mall, sumabog agad ang balita sa iba't-ibang department or let's say sa buong building na dine-date ni Kurt ang secretary niya.
Hindi ko na nga matandaan kung ilang araw o weeks na ang nakalipas nung araw na nakita ko si Crystal sa mall. Since then, lagi nalang siyang visible sa iba't-ibang sulok ng building. Others said that she's friendly. Halos kinakaibigan niya ang lahat. Kung minsan nga ay nagdadala pa siya ng lutong-bahay sa department namin. But I didn't taste any of the food she brought here. Kahit na nagkakagulo pa ang mga teammates ko sa luto niya ay niyayaya ko si Fifth na kumain nalang sa labas.
Inaamin ko. Hindi ko siya gusto. Siguro kasi simula nung dumating siya sa kumpanya na ito ay naging 'darling of the crowd' na siya and I really hate it. Nagtrabaho ba siya dito para magpacute? Tss.
"Hintayin nalang kita dito, Crystal."
Napangiwi nalang ako nung marinig ko ang tawag sa akin ni Fifth. Mas lalo akong naiinis tuwing tinatawag ako sa pangalan kong Crystal. Ugh.
"Fifth, favor?"
Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok na humaharang sa mukha ko. "What's it?"
"Can you please stop calling me Crystal?"
Ngumuso siya at nagtaas ng isang kilay. "Why? I told you I like calling you that way."
"But I don't like it, okay?"
He frowned and pinched my left cheek. "Basta Crystal pa rin." Ang kulit! "Pumasok ka na sa loob. Hihintayin kita dito."
Padabog akong pumasok sa loob ng restroom. Ayoko talaga sa tuwing tinatawag akong Crystal. I felt like I am not the one who is being called. Parang ibang tao. Hindi ako. Nakakainis! Napakairitable ko ngayon. Argh!
KURT'S POV
"Kurt, pwede na bang umalis?"
I nodded my head while closing my laptop. I don't have anything to work on so I guess I'll just go home.
"Uuwi ka na rin ba? Sabay na tayo pababa?" She asked. I just nodded and fixed my things while she waited for me.
I found out that her real name is Crystal and that she wasn't lying about herself. She was a fresh-graduate of Computer secreterial. As weeks went by, I discovered that she was really like the old Crystal--- my ex-fiancee. She would make me a cup of coffee everyday, talk a lot about random things, funny at times, and a sweet girl.
Rumors have spreaded all over the building about me dating my secretary which is Crystal and we just both laughed it off, because first of all, it wasn't really true. We just have this close working relationship and people got us wrong about it.
Maybe once, yeah, I asked her on a date but that was not a romantic one after all. I treat her as my younger sister and I bet he's treating me like his big brother.
Besides, we both have a deal to do and only the two of us know what it is all about.
"Ano na, Kurt? Pakibilis na."
"Just wait," I murmured and got all of my stuff. I headed for the door with her on my side. I didn't even remember when she became like this to me. I mean, in terms of talking to me. Oh well, maybe she's just that too comfortable with me around. I even told her to stop calling me 'Sir' since I am not comfortable to be called that way. 'Kuya' or 'Kurt' will do, but he insisted to call me the latter.
As we're making our way to the lift, Crystal stopped and faced me. "Teka muna, pwede bang mag-restroom lang ako?"
"Tss. Fine."
"Sorry, Sir ha? 'Di ko na keri eh."
I chuckled and signaled her to go inside. That's one of the things why I'm fond of her. The way she speaks, she reminds me of Crystal Gail years ago. I shook my head and got inside the men's room. I stopped for a second when I saw this guy named Travis.
This sh*t.
"Hey," he greeted while washing his hands.
I just gave him a timid smile and turned to the sink beside him. I'm no comfortable with him. Why would I be? I've always seen her with Crystal Gail all the time and the thought of them living together in a same roof made me want to wring this man's neck off him.
But why should I do that? I am not hers anymore in the first place. I've been dumped like a hot potato several times.
"Kamusta, dude?" he asked.
"Good. You?"
I saw him smirked at me at the mirror. That restrained me from moving. What the hell is that smirk for?
"I'm better..." he proudly said and dried his hand through the hand dryer.
Tss. I turned my back on him without saying anything and did my thing. I don't give a d*mn, arsehole. Enjoy your life now, and die soon.
GAIL'S POV
Nakakainis! Kaya naman pala ako iritable dahil ugh! Okay, may monthly visit pala ako. Natagalan tuloy ako sa loob ng cubicle bago lumabas, para maghugas ng kamay. Kaya pala mainit ang ulo ko. May PMS pala ako. Tsk!
Bumukas ang pinto pero hindi ko na yun nilingon pa. Wala naman talaga akong balak lumingon pero dahil sa isang pa-sweet na nakakainis na boses ay napasimangot ako sa salamin.
"Hi, Crystal!"
I looked at her and faked a smile. "Oh, hi."
Binuksan niya ang faucet at nakihugas na rin ng kamay. "Ang ganda naman ng bracelet mo."
"Ah, thanks."
"Saan mo nabili? Bibili rin ako."
I mentally rolled my eyes at her. Gaya-gaya. Pati ba naman bracelet ko, kinaiinggitan niya?
"Sa Germany pa."
Her eyes bawled in surprise. "Ay, akala ko sa DV lang. Hehehe..."
"DV?" Kumunot ang noo ko. Anong signature brand yun? Bagong labas na naman ba?
She giggled while shaking her head. "Divisoria! Hindi mo alam yun?"
This time, mata ko naman ang nanlaki. What the? Mukha bang sa Divisoria nabili itong bracelet ko? Oh... She's really getting into my nerves.
"Ay!" Impit na sigaw niya nung bumagsak sa sahig ang shoulder bag niya. Kumalat tuloy yung mga gamit niya sa sahig. Tsk, clumsy! "Patulong naman, Crystal."
Wala na akong ibang nagawa kundi ang tulungan siya sa pagpulot nung mga gamit niya sa sahig. Sa huling maliit na bagay na nadampot ko, hindi ko naiwasang makaramdam ng pagkainis.
Si Tristy...
"K...kanino 'to?" Sabihin mong sayo 'to at hindi kay Kurt. Please...
Kinuha niya mula sa kamay ko yung keychain at itinaas yun sa ere ng bahagya. "Ito ba? In-arbor ko kay Kurt. Ang cute kasi eh."
Kusang nagngitngit ang mga ngipin ko sa sagot niya. Sheez! Ilayo Niyo po sa akin ang batang ito dahil hindi ko na kayang pigilan ang sarili ko.
"Akin na yan." Inagaw ko sa kanya ang keychain.
"Ha? Akin yan eh."
I glared at her while putting the keychain inside my bag. "It's not yours. It's mine. Alright?" Saka ko siya iniwang nakat*nga doon.
Pagkalabas ko, nabungaran ko si Fifth na naghihintay sa akin. Mukha siyang bored na bored na.
"What took you so long?"
Hindi ko na siya pinansin pa at akmang maglalakad na paalis nang mahagip ng paningin ko si Kurt. Nakasandal siya sa dingding habang nagtetext sa phone niya. For a second, he looked to my direction and gave me a blank expression and then he turned back on his phone again.
Nag-init tuloy lalo ang ulo ko. Gusto ko sana siyang sugurin pero naisip ko si Fifth. D*mn Kurt! Alam kong maliit na bagay lang ito pero bakit niya naman ibinigay si Tristy sa babaeng yun? Intensyon niya ba talaga yun? He should have thrown it away instead of giving it to that girl!
"Tara na, Crystal. Malamok dito," sabi ni Fifth.
Pipihit na sana ako patalikod nang bumukas ang pinto sa kaliwa ko. Lumabas si Crystal na nakanguso. Ang lungkot niya habang nakatingin sa akin, saka siya nilapitan ni Kurt. Tss. This is... UGH!
***
Akala ko, nung araw lang na yun masasagad ang pagkainis ko kay Crystal, the great secretary of Kurt. Pero hindi... Sa araw-araw na nagdaan, lagi akong nabubuwisit sa kanya. You can't blame me! Paano ba naman kasi, kung ano ang suot ko kahapon, siyang suot naman niya ngayong araw. Gaya-gaya ng style. Ilang beses ko na bang napapansin na ginagaya niya ang bawat damit na sinusuot ko?
Katulad nalang kahapon. I was wearing yellow fitted dress with a white stilletos on. Nakalugay pa ang buhok ko at medyo naka-curl pa. And guess what? Ganun na ganun ang ayos ni Crystal sa araw na ito.
ARGGGHH! Nananadya ba siya? Parehas na nga kami ng pangalan, pati ba naman ng style?
Padabog akong nagtype sa laptop ko, at napansin ko yung mga tingin sa akin ng mga teammates ko. Tapos na ang red days ko pero mainit pa rin ang ulo ko. Ugh!
"Crystal, what's wrong?" boses ni Fifth.
Huminahon muna ako at napa-tsk nalang. "Nothing. Please, 'wag ng Crystal."
"Love..."
Napatigil ako sa pagtype at kunot-noong tinignan siya. Did I really hear the word 'love'?
Ngumiti siya. "Love nalang ang itatawag ko sa'yo."
W....what? Love? Pardon?
"Ha?"
Nagsimula na kaming tuksuhin ng mga teammates ko. Na kesyo 'love' pala ang tawagan namin at kami na raw... na bagay daw kami. Blah blah... Kung nasa mood lang ako, siguro kikiligin ako pero hindi eh. BAD MOOD AKO!
"Basta love ha?"
"Yiieee!"
"Si Miss Gail oh~"
Napasapo nalang ako sa noo ko at napailing nalang. Naku naman! Wrong timing naman ang panunukso niyo. Pakitigil please, at baka magbuga ako ng apoy dito.
"Love... Tapos, baby itawag mo sa akin para sweet."
Natigilan ako. Baby? Love? What the... Baby love? Mabilis akong umiling. "Fifth, no. Stop it."
Sumimangot siya sa akin. "Why not? What's up with baby and love?" He paused briefly and then smiled widely. "Aaahhh... I think baby love will do. Right?" Isang nakakabinging tuksuhan ang natanggap ko mula sa buong department. ASDFGHJKL! BABY LOVE? Of all the terms of endearment... Shiz!
"Baby love..."
Tinakpan ko ang dal'wang tenga ko sa paulit-ulit na pagsambit ni Fifth ng salitang yun sa akin. Nakakainis! Ayoko na.
"Fifth, tama na. Okay? 'Wag yun. Iba nalang."
Kasalukuyan kaming kumakain ng early dinner sa cafeteria. Ngumisi lang siya sa akin at napailing nalang.
"I like it."
"But I don't for heaven's sake."
"Basta yun, baby love."
Napa-ugh nalang ako kasabay ng pagring ng phone niya. Tumayo siya at iniwanan ako saglit sa mesa. Pagkalipas ng ilang minuto ay bumalik siya na may malungkot na expression.
"Baby love."
"Tsk."
He chuckled. "Aalis muna ako. Si Louis, niyayaya akong mag-hang out. Hindi ako makatanggi eh. Gusto mong sumama?"
I shook my head and continued my food. "Okay lang ako. Sige, enjoy nalang."
He kissed the tip of my nose and my forehead. "I love you. Uuwi akong maaga."
Ngumiti lang ako sa kanya at tinanguan siya bago umalis. Pagkatapos kong kumain ay lumabas na din ako ng cafeteria. Magtataxi ako pauwi kaya dun ako dumaan sa lobby.
At kung minamalas ka nga naman...
"Kurt, thanks sa white roses!"
Naabutan ko ang eksenang inaabutan ni Kurt si Crystal ng isang bouquet ng white roses. Hindi ko alam pero automatikong bumalik sa isip ko yung tungkol sa keychain. Nagmartsa ako palapit sa kanila pero nilagpasan ko sila ng lakad. Napansin ako ni Kurt, dahil nakita kong sinundan niya ako ng tingin.
Paglingon ko sa direksyon nila, nakita ko ang magkahawak nilang kamay. Huminga ako ng malalim at nagpatuloy sa paglabas. Sa parking lot ako dinala ng mga paa ko at dun ako umupo sa bakanteng gutter.
"Nakakainis!" bulalas ko.
Nagpapadyak pa ako ng mga paa hanggang sa mayamaya ay may humintong Black Fortuner sa harapan ko. I gasped as my heart literally skipped a million beat upon seeing the door on the passenger's side opened.
Bumungad sa akin si Kurt na nakaupo dun sa driver's seat.
"What are you doing there?" he coldly asked. "Umaambon na. Hindi ka pa ba uuwi?"
What is it to you?! Tss.
"Just leave me."
Nagkibit-balikat siya at inabot na yung pinto ng kotse para isara yun. Pagkatapos ay pinaandar niya na ito paalis. Nagngitngit ulit ako sa inis. AT UMALIS NGA?!?!
"I HATE YOU!" Pahabol kong sigaw, at mayamaya lang ay lumalakas na ang patak ng ulan. Napapunas ako sa mukha ko. I really hate this day!!
Tumayo na ako nung lumalakas na ang hangin pati na rin ang ulan. Tumakbo ako sa pinakamalapit na masisilungan-- sa isang abandonadong building.
Dun ako tumayo habang pinapanuod ang ulan. Nakaramdam ako ng ginaw kaya niyakap ko ang sarili ko. Just then, I sensed that somebody is coming on my way. Hindi ako pwedeng magkamali. Tatlong lalaki iyon na puro may hawak na bote ng beer. Oh great! Not here. 'Wag kayo dito sumilong!
"Uy, may babae..."
"Tara, lapitan natin."
Napakagat ako sa labi at pasimpleng naglakad palayo. Nagulat ako nang hatakin ako nung isang lalaki at bumungad sa akin ang nakangisi niyang pagmumukha. Oh God. I'm starting to panic!
"Let me go."
"Makikipagkaibigan lang naman ka---"
Naputol ang sinasabi niya nang bigla nalang may sumuntok sa mukha niya. Napasalampak siya sa sahig habang hawak-hawak ang parteng nasuntok. Nilingon ko ang gumawa nun at nanlaki ang mga mata ko nang makita siya.
"K...Kurt."
"Tss, hindi pa kasi umuwi."
"Hindi ko naman--- Kurt!! Aaahh!"
Napatili ako nang may umamba sa kanya sa likod dahilan para matumba si Kurt. Oh good Lord! Ano ba 'tong napasok ko?!
---
a/n: Comments pls? Next week ulit ;) Ang bagong baby love nga pala ni Gail --- >>