Zmieniliśmy swoje adresy i nazwiska.
Łączy nas droga przebyta już dawno.
Wypowiedziane przez ciebie słowa
Okazały się być kolejnym kłamstwem.
Na języku spłonęły składane przysięgi.
To nie była gra, nie dla mnie bankruta.
Masz na to dowody, to czego chciałeś.
Teraz wynoś się z mojego serca!
Choćbyś musiał wyrwać je spod żeber.
Lecz nie zabieraj go, mojej własności.
Weź wspomnienia, rzeczy, miedź zostaw.
Odeszłam, do tego mnie zmusiłaś.
Bolał sposób w jaki na nią patrzyłaś.
Raniłaś tym co nieustannie mówiłaś.
Chcę trochę pożyć, zanim mnie zabijesz.
Nie będę tańczyła jak tylko zapragniesz.
Przestanę słuchać jak ze mnie się śmiejesz.
Teraz wynoś się z moich myśli!
Choćbyś musiała rozerwać mi czaszkę.
Lecz nie zabieraj ich, mojej własności.
Weź uczucia, wspomnienia, stal zostaw.
Ten metal jeszcze im posłuży.
Oplecie jego żebra i jej czaszkę.
Już nigdy więcej ich nie zranicie.
Nie przez wasze nic nie warte słowa.