a/n:Gusto ko pong idedicate to kay Erin Evangelista Bagtas.Salamat sa pagbabasa!:)
Saisumi's POV
"Heeeelllllllllooooooo~~~~~"
Nakangiting bati sakin ng isang lalaki.Sya na naman.Ilang linggo na nya akong kinukulit.Tss.
"Ano na namang kailangan mo?"
Malamig na tanong ko sa kanya.Nabubwisit na ako.
"Gusto ko,sabay tayong kumain ng lunch.Tara!Bilis!"
Hinila nya ako papunta sa garden.Ito pa ang isang ikinabubwisit ko.Simula nung magpakilala sya sakin at ipagpilitang 'best buddies' na kami,hindi na nya ako tinantanan at araw-araw nya rin akong inaabangan para sabay kaming mag-lunch.
Iniupo nya ako sa ilalim ng puno kung saan may nakalatag na tela at meron ding mga pagkain.
"Hindi mo na kailangang gawin to.Kaya kong bumili ng pagkain sa cafeteria."
"Hmmp.Parang ang labas sakin,ayaw mo sa mga luto ko.*pout*"
Napairap na lang ako.OO.Ang makulit na lalaking to ang nagluluto ng lahat ng pagkain na inihahain nya sakin tuwing lunch.
And I can say na masarap syang magluto.
"Oo na.Tumahimik ka na dyan.Kumain ka na lang."
Kinuha ko yung tinidor at tumusok ng pagkain mula sa isang putahe na niluto nya at kinain ito.
Hmm.....it's pretty good huh...
"Ano?Masarap ba?"
"Hm."
Sagot ko sa kanya kasabay ng isang tango.Hindi ko maipagkakaila na sya yung tipong pang-ideal man.Gwapo na,magaling pang magluto but I'm not interested.-________-
"Yes!Buti naman,nagustuhan mo,Sumi!"
Napalingon ako bigla sa kanya nung marinig ko kung anong tinawag nya sakin.
"Sinabi ko na sayong wag mo akong tatawagin ng ganyan,Khai."
Nakakunot ang noong sabi ko sa lalaking to na nagngangalang Skhai(pronounced as 'Skay') Andreda.
Ayaw nyang pumayag na tawagin ko syang 'Skhai'.Gusto nya,'Khai' lang.Pero kapag ibang babae na ang tumatawag ng 'Khai' sa kanya,dinaig pa ang demonyo kung magalit.Psh.
"Neh.....bakit ba ayaw mo?Gusto mo bang 'Sai' na lang din ang itawag ko sayo para magka-rhyme na tayo ng nickname?Sai,Khai.Khai,Sai.Yiiiiiieeeee....!Bagay!"
Napahampas na lang ako sa noo ko sa sinabi nya.
"Fine.Call me Sumi."
*KRIIIIIIIIIIIINNNNNNNGGGGGG!!!!!!*
Nahulog ako sa kama ko nung bigla na lang tumunog ang alarm clock ko sa side table.
Sh*t.
Napatayo ako at napahawak sa ulo ko.
Sya na naman.
Ilang gabi na nya akong ginagambala.For Pete's sake,Khai.Patahimikin mo naman ako kahit saglit.
"Kilala mo sya,sa bawat galaw at salita nya.Ang taong yun at ikaw ay magkaugnay sa alaala pero kahit kaylan,hindi mo pa sya nakikita.Sya ay hindi sya."
Mariin akong napahawak sa ulo ko.Bakit bigla kong naalala yung sinabi ni Matt?
Naweweirduhan na ako sa sarili ko.Bakit bigla-bigla ko na lang naaalala ang mga gantong bagay?
'Alam mo namang hindi kita kayang tiisin,Sumi.Ikaw kaya ang one and only ko.'
Argh.....Tama na.....ayoko ng maalala ang kahit anong tungkol sa kanya.....
'Mahal kita,Sumi.'
Hindi ko na napigil at napaupo na ako sa gilid ng kama ko.Unti-unting tumulo ang mga luha ko sa sahig.
'Layuan mo na ako,Khai.'
Napasabunot ako sa buhok ko gamit ang dalawang kamay ko.
"I'm sorry,Khai.....I'm really sorry....."
Liryu's POV
Hay.....Lunes na naman.Nakakatamad talaga.
Tamad kong ipinatong ang baba ko sa braso ko na nakapatong naman sa lamesa.
Napatingin ako sa pinto ng classroom namin nung pumasok sya.
Dire-diretso syang naupo sa upuan nya na nasa harap ko lang.
Pansin ko ang walang buhay nyang mga mata habang tinitignan ko sya kanina.
"Mukhang hindi maganda ang umaga mo,babaeng walang buhay.Anong nangyari?"
Tanong ko sa kanya habang hindi ko pa rin iniiba ang posisyon ko.
"Nightmares."
Tipid at malamig na sagot nya sakin habang nakatalikod pa rin sya.Ni hindi nya man lang nakuhang lumingon.Kung sa bagay,ganito naman talaga kami mag-usap tuwing nasa room kami.
"Hmm.....nightmares.....ayoko din sa kanila."
Hindi na sya sumagot at isinubsob na lang nya ang mukha nya sa lamesa.
Hindi na rin ako nagsalita.Baka masigawan pa ako nito lalo na't alam kong hindi maganda ang gising nya.
Lunes na lunes,badtrip sya.Tss.
Nicka's POV
Lunch na namin at dito na naman kami sa room kumakain.
Napatingin kaming lahat sa ipinagdikit-dikit naming lamesa nung may ilapag dun si Lyra.
"Ano yan,Lyra?"-Ken
"Carrot pie.*evil smile*"-Lyra
"C-c-carrot p-pie?"-Sai
"Yes,Ate!At ito.....ay para.....sayo!Yehey!"-Lyra
"P-para sakin?!"-Sai
"Yup!At ako ang gumawa nyan!^______^"-Lyra
Nakita ko namang napalunok ng sabay-sabay sila Ken,Louie,Mirco at Alexa.
"Anong meron?"
Bulong ko kay Alexa na katabi ko lang.
"*pabulong*Kasi Ate.....ang luto o bake ni Lyra ang pinakamalala sa lahat."-Alexa
"Really?"-Ako
"*tango-tango*At kami nila Kuya Mirco ang magpapatunay nun."-Alexa
"Oy!Anong pinag-uusapan nyo dyan?!"-Lyra
"Wala po....."-Alexa
"Oh sya,Ate!Tikman mo na,bilis!"-Lyra
"P-pero c-carrot pie yan L-Lyra..."-Sai
"Para nga matuto kang kumain ng gulay,Ate!Tsaka sayang naman to kung hindi makakain!Sige na!"-Lyra
"B-but---"-Sai
"Please,Ate!Please,please,please~~~!*puppy eyes*"-Lyra
Itinapat nya pa sa mukha ni Sai yung carrot pie.Napapapikit naman ng mariin si Sai.
Nakita ko sila Louie at Ken na pasimpleng sumesenyas kay Sai na wag na wag nyang titikman yung pie.
Eh?Ganun ba talaga kasama yung lasa ng luto ni Lyra?
"Ate.....ginawa ko talaga to para sayo!Kaya bilis!Tikman mo na!Masarap yan!"-Lyra
Sabay-sabay na namang napangiwi sila Ken.Oww....ayokong matikman yun.Swear.
"L-Ly-----"-Sai
"Ako na."
Napatingin kaming lahat kay Liryu na bigla na lang nagsalita.
"Ako na ang kakain nyan para sa kanya."-Liryu
Nanlaki yung mata nila Ken at Louie tsaka umiling-iling in hysterical way.
Parang sinasabi nila na oras na kainin ni Liryu yun,yun na ang katapusan nya.
"Kuya,kay Ate to kaya-----"-Lyra
"Ayaw nya.Hindi mo ba nahahalata?Kaya ako na ang kakain.Tigilan mo na sya."-Liryu
"*pout*Oh sige......yan na.Ubusin mo ha!^__________^"-Lyra
"Tss..."-Liryu
Napatayo sa upuan nila sila Ken,Louie,Alexa at Mirco nung kumuha ng isang slice ng pie si Liryu at akmang kakainin to.
"B-boss!"-Ken
"Gusto mo bang mamatay,Liryu?!"-Louie
Pero huli na.Nakakagat na si Liryu dun sa slice ng pie.
Napatitig kami ng tutok na tutok sa kanya.
Normal pa kaya sya?
Buhay pa ba?
"Ryu?"-Ken
Nilunok na ni Liryu yung kinain nya.
"Masyadong maalat."-Liryu
Maalat?Maalat yung pie?
"W-wag mong sabihing......asin ang nilagay mo imbis na asukal,Lyra...?"-Ako
Natahimik sila at natigilan ng ilang minuto pero maya-maya lang.....
"WAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!!!Ryu!!!!Iluwa mo yan!!!!Isuka mo kung kinakaylangan!!!!!"-Ken
"Liryu!Ayos pa ba yung katawan mo?!Hindi ba masama yung pakiramdam mo?!Dadalhin ka na ba namin sa ospital?!"-Louie
"Naku.....Mali nga yata yung nailagay ko....."-Lyra
"Ang aning mo,Lyra?!Bakit hindi mo sinisigurado kung anong nilalagay mo?!Mamaya,lason na pala yun!"-Alexa
"Sorry,okay?Sorry."-Lyra
"Pwe.Puro asin yata ang ingredients nito."-Liryu
"Hehehe...Kuya....sige okay lang kung wag mo ng kainin.Peace tayo.Hehehehe."-Lyra
Nahagip ng mata ko si Sai na bumuntong-hininga ng napakalalim na parang nagpapasalamat na hindi sya yung nakakain nun.
Kahit hindi ko pa alam kung ano talagang lasa ng luto ni Lyra.....
Sinusumpa ko......
Hinding-hindi ko yun titikman.
Saisumi's POV
Nakaupo ako sa sanga habang nakasandal sa malaking katawan ng puno.
Nakatulala lang ako sa langit.
Sky.....
Katunog ng pangalan nya.....
"*deep sigh*Tinotoo mo talagang hindi mo ako iiwan.Hanggang ngayon ba naman,Khai?Ang tagal na nating hindi nagkikita pero hindi pa rin kita nakakalimutan."
Napabuntong-hininga na lang ulit ako.
Si Skhai Adreda.Ang kauna-unahang lalaking naging kaibigan ko.
Nakilala ko sya nung second year pa lang ako at kakapasok ko lang sa isang bagong school.
Naging maayos naman ang samahan namin hanggang sa isang araw.....binigyan ako ng misyon nila Mom.
Ilang araw bago ako umalis sa school na pinapasukan ko,nagtapat sya sakin.
Argh.....
Ang araw na yun.....
Ang araw na kauna-unahang beses na umiyak ako sa harap ng isang lalaki bukod kay Shun.
Aminado ako.Minahal ko sya at mukhang hanggang ngayon.....hindi pa rin nawawala yun.
'Layuan mo na ako,Khai.'
Yan ang napili kong sabihin sa kabila ng pagtatapat nya sakin.
Masakit man sakin pero mas pinili kong maging malayo na lang sya kaysa malagay sa panganib ang buhay nya ng dahil sa buhay na meron ako.
Madami na akong nakalaban at madami na ring tumutugis sakin.Ayokong gamitin nila si Khai para lang mapatay ako.
Hay.....kamusta na kaya sya ngayon?Dalawang taon na rin pala.....
"Masaya ka na ba ngayon?"
Biglang umihip ang malakas na hangin.Napahawak ako sa buhok ko.At napatingin ulit sa langit.
"Siguro.....parehas tayong nakatingin ngayon sa langit.Miss ko na ang luto mo,Khai.Pag nagkita tayo ulit,gusto kong ipatikim mo ulit sakin ang luto mo."
Nagpakawala ako ng isang mapait na ngiti.
Ang alaala naming dalawa......
Ay isa na lang ngayong bangungot.