Gece çok geç yatmıştım.Sabah sürünerek kalktım ve Ha Neul'u uyandıracaktım ki Ha Neul çoktan kalkmıştı.
Evde onu aradım ama yoktu.Telefonunuda evde bırakmıştı.Nerdeydi bu cadı?
Hafta sonu olduğu için evden spor kıyafetlerimle çıktım ve sokakta kısa bir yürüyüşe başladım.
Tam birazcık durup soluklanacamtım ki sokağın sonuna doğru olan banktaki Ha Neul'u görmemle hızlıca o yöne ilerledim.
Ha Neul oturmuş kahvesini içiyordu.Sorun şu ki yalnız değildi.
Yanındaki kişiyide tanıyordum.
Benim okuldandı.
İsmi pek sık duyulmayan,lise son,okulun "gizemli" çocuğu ,dersleri gayet iyi olan,
Min Yoongi.
Beraber sohbet edip gülüşüyorlardı.Ne ara tanışmışlardı da sohbet ediyorlardı?Hayretler içinde onlara bakıyordum.
Ha Neul'a güvenim sonsuz olduğu için yanlarına gitmedim.
Adımlarımı eve doğru ilerlettim.Ha Neul'un birazdan geleceğini biliyordum.Çünkü işim başlayacaktı.
Ben kahvaltı hazırlıyordum ki eve usulca giren Ha Neul'u duydum.
Mutfaktan çıktım ve
-Hoşgeldin.
Dedim.Şoka uğrarcasına bana baktı.
-Hoşbuldum abi.
Dedi.Sonra hazırladığım kahvaltı sofrasına oturdu.Yemeğini yerken
-Min Yoongi ile güzel vakit geçirdin mi?
Dedim alaycı bir ses tonuyla.Dediğim bu şeyle tuaf tuaf bana baktı.Tepkisizdi.Acaba konuştuğu çocuğun isminin Yoongi olduğunu bilmiyor muydu?
-Bankta gülüştüğün çocuk.
Dediğimde içtiği çayı püskürtmesi bir oldu.
-Sen nerden biliyorsun abi?Ben sadece onunla sohbet-
Derken lafını kestim.
-Tamam sorun yok,zaten o çocuğu tanıyorum,ayrıca 2 gün sonra gideceksin.
Dediğimde yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi.Gözlerinin dolduğunu gizlemek için saçlarının hepsini önüne attı.
Neden ağlıyordu bu kız?
Ardından yemeğini bırakıp odasına gitti.Yaklaşık 5 dakika sonra yanıma geldi ve
-Abi biraz dışarıya çıkıyorum.
Dedi ve tam kapıya yönelirken kolundan tuttum.
-Nereye Küçük Cadı?
Dediğimde güldü.
-Abi~Gökyüzün kız arkadaşıyla buluşacak.Hadiii~
Dedi.Şirinlikler yaparak söylediği bu cümle yüzümde bir tebessüme yol açtı.
-Çok geç kalmaa~
Dedim.Şirin bir şekilde söylediğim bu cümleye karşın Gökyüzüm yüzümü minik ellerinin arasına aldı ve
-Abi sen en iyisisin.
Dedi ve evden çıktı.O evden çıktıktan sonra bende kafeye gitme kararı aldım.
Dolabımdan daha önce nerdeyse hiç benim tarzım olmayan kıyafetler aldım.
Fena olmamışlardı.Artık evden çıkabilirdim.
▪▪▪
Kafeye geldiğimde rastgele bir masaya oturdum.Şöyle bi etrafa bakıyim derken tam yan masada oturan Yu Jin ve Ha Neul'u görmemle şoka uğradım.Bunlar ne ara kanka olmuşlardı?
Kendi aralarında birşeyler konuşuyorlardı.Konuşmarı rahatlıkla duyuluyordu.
-Min Yoongi nasıl biri?
Diye sormuştu Ha Neul.Bu soruyla dehşete düştüm.Sonra Yu Jin konuştu
-Hmm...çok fazla tanımasamda soğuk bir kişiliği olduğunu duydum.Pek fazla bi arkadaşı yokmuş.Çok ciddi ve sert bir kişliğe sahipmiş.Neden sordun?
Dediğinde Ha Neul cevap verdi
-Geçen gün biraz konuştuk.Hiçte soğuk bir kişiliği yoktu.Hatta samimi biri.
Dedi.Yu Jin güldü.
-Yoongi iyi çocuktur.
Dediği an Ha Neul şoka girmişçesine Yu Jin'e baktı.
-Öyle bir niyetim yok,sadece iyi biri.
Dedi ve gülümsedi.Ben ise olduğum yerde öylece duruyordum.
Ardından Yu Jin konuştu
-Yoongi,birkaç sene önce annesini kaybetmiş.Ölmeden önce annesinin isteği,Yoongi'nin ağlamamasıymış.O günden beri Yoongi'nin ağladığı kimse görmemiş.Ağlaması gereken olaylarda gözlerini kapatıp 5'e kadar sayarmış.
Dediğinde baya şaşırdım.Yoongi'nin ağladığını bende görmemiştim açıkçası.
Üzülmüştüm...
Sonra Ha Neul konuştu
-Üzüldüm.
Dedi ve pastasından bir çatal daha aldı.
Ardından Yu Jin konuşmaya devam etti.
-İlk görüşte aşka inanır mısın?
Dedi.Ha Neul cevap verdi.
-Sanırım.
Dedi ve telefonunu eline aldı.Tam o sırada aklıma ona mesaj atmak geldi.Mesaj atmalıydım çünkü onların tuaf konuşmalarına daha fazla misafir olursam kafayı yiyecektim.
Mesaj attım.
×Hemen yan masana bak.
Hafifçe başını bana doğru çevirdi.Sonra gözlerini kocaman pörtletti.Dikdik bakıyordu.Bir mesaj daha gönderdim.
×Kafeden çıkıyorum.Hemen arkamdan gel.
Ardından cevap geldi.
+Tamam abi,
İçtiğim kahvenin parasını ödedim ve kafeden çıktım.Tam arkamdanda Ha Neul çıktı.
-Nasılsın abi?
Dedi çekingen bir sesle.
-Harikayım(!),az daha orda dursaydım sizin Yoongi muhabbetinizle kafayı sıyıracaktım.
Dedim alaycı bir sesle.
-Biz sadece öylesine konuştuk.
Dedi.
-Hadi Küçük Cadı,eve.
Dedim.Ve beraber evin yolunu tuttuk.
▪▪▪
Sabah olduğunda öylesine pencereden aşağı bakarken
Yu Jin'i gördüm.Evinin önündeki minik sandalyeye oturmuş kurabiye yiyordu.
Biryandanda sütünü içiyordu.Çok tatlıydı.Elim yavaş yavaş telefonuma ilerledi.Galiba 2. Kez yine aynı hatayı yapacaktım.2. Kez onun fotoğrafını çekecektim.
Fotoğrafını çektim ve telefonu bir kenara bıraktım.
▪▪▪
Bugün Ha Neul ile birlikte okula gittik.Tabi kimsenin bizim kardeş olduğumuzu anlamasına izin vermedim.
Sabahın ilk saati Yu Jin'lere girmek beni çok şanslı kılıyordu.
Sınıfa girdim.Ha Neul çoktan sınıfa girmişti bile.Bütün okul formalı öğrencilerin içinde serbest bir şekilde cidden gözebatıyordu.
Ve 18 yaşındakilerin arasında 17 yaşında olmasını saymıyorum bile.Derste gölgelendirmeyi anlatıyordum.
Ardından gözucuyla Ha Neul'a bakiyim dedim.Kafasını sıraya yan bir şekilde koymuş bir yere odaklanmıştı.Odaklandığı yere baktığımda Yoongi'yi gördüm.Derste Yoongi'yi mi izliyordu!?
Yanına yaklaştım ve
-Nereye bakıyorsun?
Dediğimde korkudan titredi.
-Yok bişey,Ab- Bay Jeon.
Dedi korkak bir sesle.
-Dersimi dinlemediğine göre tenefüste odama gelebilirsin.
Dedim.Ardından gölgelendirme anlatmaya devam ettim.
▪▪▪
Tenefüste Ha Neul'u bekledim.Ama gelmemişti.
5 dakikanın ardından geldi.
-Abi?
Diye içeri girdi.
-Ha Neul?Derste Yoongi'yimi izliyordun?
Diye sordum.
-Etrafa,öğrencilere bakamazmıyım?Bu damı yasak?
Hafif sitem edercesine söylediği bu şeye karşın nasıl cevap versem diye düşündüm.
-Unutma Ha Neul,aşık olmaman gereken kişilere aşık olma.
Dedim hafif kısık bir ses tonuyla.
Ha Neul gülerek tepki verdi.
-Bunu söyleyen sen misin?Öğrencisine aşık olan bir resim öğretmeni mi doğru olmayan aşktan bahsediyor?
Dedi.Bu çok ağırdı.Olduğum yerde çivilenmişçesine kaldım.
-Ben onu çok seviyorum.
Dedim.Kendimi zorlayarak ağzımdan birkaç kelime daha çıktı.
-Evet,ben çıkmaz yoldayım,karadelik gibi bişey...
Ha Neul bana tuaf tuaf baktı.
Ben ise ellerimi saçıma daldırmıştım.Kendime sinirlenmiştim.Ha Neul'un dedikleri ne kadar doğru olsada abisinin yüzüne vurmamalıydı.Birazcık olsun bana da acımalıydı.
-Bu çok yanlış.
Dedim ve hızlıca masama ilerledim.Elime geçen kırılabilecek şeylerin hepsini elime topladım.Ha Neul yanıma hızlıca geldi.
-Abi,napıyorsun!?
Dediğinde elime masamdaki kupayı aldım.
-Sen haklısın Ha Neul.
Dedim ve kupayı yere attım.
-Abi!
Diye seslendiğinde elime çerçeveyi aldım.
-Çok yanlış bir aşk.
Dedim ve onuda yere attım.
-Abi!Özürdilerim.
Dediğinde bu sefer elime masadaki saati aldım.
-Çıkmazdayım Ha Neul!
Dedim ve saati de yere sertçe attım.Saatin metal kısımlarından bir parça kısa çorabımdan açıkta kalan bileğime geldi.Ardından Ha Neul arkamdan sarıldı.
-Abi,özür dilerim,dediklerimi unut.
Dedi.
-Sen haklısın.
Dedim.
-Abi,o lafları sinirle söyledim.
Dedi ve bana dahada çok sarıldı.Minik ellerini kollarımın üstünden bana doluyordu.
-Ama gerçekleri söyledin.
Dediğimde kollarını daha sıkı sardı.
-Abi,lütfen söylediklerimi unut.
Dediğinde sesinden ağladığını anlamıştım.
-Unuttum bile.
Bu bölüm bayaaaa uzun oldu.💕🌙💕Yorumlarınız,votelarınıza sonsuz teşekkür ediyorum💕💕
Kitabıma olan ilgi baya arttı.💕💕💕
Kitabı öylesine yazmaya başlamıştım bu kadar okuncağı aklımın ucundan geçmemişti.
----Yb geç geldiği için çok özür dilerim.----
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕