Eve geldiğimde sessizce salona geçtim.Ha Neul uyuyordu.
Hiç uykum yoktu.Kahve ile bütün geceyi resim çizmek ile planladım.Evet öyle yapacaktım.
***
Sabah olduğunda Ha Neul uyandı.Bana günaydın dedi.
-Sen ne zaman uyandın abi?
Minik bir yalan söyleyecektim.
-Az önce.
Dedim.Eğer gerçeği söyleseydim eminimki bana kızardı.Bana kahvaltı hazırladı.
Hiçbirşey yemek istemiyordum.Yemedimde.Sadee süt içtim.
Okula giderken acayip uykuluydum.Her an uyuyabilirdim.
Dersim olan sınıfa girdim.Çocuklara resim öğretirken biranda telefonum çaldı.
-Alo?Efendim Gökyüzüm?
Dediğimde bütün sınıfın gözleri bana dikildi.
-Anladım,seni 10 dk sonra arayacağım.
Dedim.Sonra telefonu kapadım.Bütün sınıf bakışlarını hemen kaçırdı.Muhtemelen sevgilim falan olduğunu sandılar.
Sınıftan çıktığımda matematik öğretmenine bana kahve getirmesini rica ettim.
Odama gittim.Dosyalarımı toparlarken başımın altına montumu koydum.Birazcık kestirsem birşeycik olmazdı.
Tam gözlerimi kapamıştım ki odaya biri girdi.Gözlerimi açmadım.
Adımlar iyice bana yaklaştığında ilk önce uzun bir süre bekledi ardından tanıdığım ses kulaklarıma doldu.
-Bay Jeon?Kahvenizz...
Yu Jin?Tam yüzümün dibindeydi.Hissediyordum.
Biranda gözlerimi açtım ki hemen kendini geri çekti.Çok korkmuş görünüyordu.
Elindeki bütün kahveyi üstüme döktü.Kahve sıcak olduğundan canım yandı.Ama acımı ona yansıtmamaya çalıştım.
Hemen eli ayağı birbirine dolaştı.
Cebimden peçete çıkarıp bana uzattı.
-Çok özür dilerim.
Dedi.Gözleri dolmuştu.
-Sorun yok.
Dedim.Ama o hala başı önde öylece duruyordu.Ağlayacak mıydı?
Ayağa kalktım.Çenesinden tutup başını kaldırdım.
Şok olmuş bir şekilde bakıyordu.Sonradan aklıma geldi ne yaptığım.
Hangi öğretmen öğrencisinin çenesinden tutup kendise bakmasını sağlar....
Ama şuan o çenesini hiç bırakmak istemiyordum.Çünkü koyu kahverengi gözleri çok güzeldi.Bakışlarımız birbirine karışırken,
Gözünden bir yaş düştüğünde tuttuğum çenesini bıraktım.Neden ağlıyordu?Onu ben mi ağlatmıştım?
Hemen bakışlarını yine yere çevirdi.
-Bay Jeon özürdilerim.
Dedi ve odadan hızlı adımlarla çıktı.Yanımda getirdiğim yedek kazağı hemen üzerime geçirdim.
Odadan çıkarken mutluydum.Çünkü Yu Jinlere dersim vardı.
Sınıfa girdiğim gibi Yu Jin'i aradı gözüm.Yine bakışları yerdeydi.Neden bi kahve olayını bu kadar büyütüyordu?Hatta ağlamıştı.
Dersin ortasında sessize almadığım telefonum çaldı.
-Gökyüzüm şuan-
Dediğimde Yu Jin bakışlarını resminden kaldırdı ve yüzüme tuaf tuaf bakmaya başladı.
-Gökyüzüm şuan dersteyim.Görüşürüz.
Dedim ve telefonu kapadım.Yu Jin de bakışlarını çekti.
Yine mi resim malzemelerini getirmemiş bu kız?
Yanına yaklaştım.Başını bir deftere gömmüş birşeyler karalıyordu.
-Yu Jin resim malzemelerin nerde,resim çizmiyor musun?
Dediğimde hemen karalama defterini birkenara attı.Adeta defteri saklıyordu.
-Bay Jeon ben resim çizmek istemiyorum.
Dediğinde çok sinirlendim.Çünkü bu 2. Olaydı.Daha geçenlerdede aynısını yapmıştı.Diğer öğrenciler yapıyorsa o da yapmalıydı.
-Tenefüste odama gel.
Dedim ve öğretmen masasına geri oturdum.
Tenefüs olduğunda odama gittim.Üzerinden 5 dakika geçmeden Yu Jin geldi.Ve elindr yine o karalama defteri.O defter neyin nesi?
-Bay Jeon resim çizmek zorunda mıyım?
Dediğinde sinirlerim oynadı.
-Herkes gibi sende çizmelisin.
Dediğimde
-Ben herkes değilim Bay Jeon...lütfen derste sadece siz-
Ne saçmalıyordu bu?Sonlara doğru ağzında gevelediği şeyi anlamamıştım.Biranda konuşmasını durdurdu.
Gözleri yine dolmuştu.
Ağlayacaktı.Aslında ona daha fazla soru sorup üzerine gitmek istemiyordum ama dersimde resim çizmeliydi.
-Yu Jin?Defterinde ne var?
Dediğimde defterini kendine daha çok çekti.Ardından odadan hızlıca çıktı.Bu defter gizemini iyice arttırıyordu.
Defterinin içinden bir kağıt parçası düştü.
Elimle aldım ve okumaya başladım.
Beyaz teninin üstüne düşen uzun kirpikleri,koyu pembe dudakları,kahvenin en koyu tonundaki saçları,
Ona aşık olmamak elde değil...
J.
Okuyunca bi tuaf oldum.Jimin'i bu kadar mı çok seviyordu?Onu izleyecek kadar?Agh şu "J" harfi sinirimi bozdu.
Ardından kağıdın arkasını çevirdim.Burdada bişeyler yazıyordu.
Birinin gülüşünü izlemek,uyurken ki tatlı yüz ifadesini aklına kazımak,parfümünün aynısını bulmaya çalışmak,
Ne kadar akla saçma gelsede gerçek.
Galiba aşk böyle birşey.
Bunu okuyunca ister istemez yüzümde bir gülümseme oldu.Onunda aşkı güzelmiş.Ama kağıdın sağ alt köşesine yazdığı şey çok anlamsızdı.
:/I hate coffee:/
Ardından kağıdı cebime attım.
Dersim olan sınıfa gittim.
Tenefüste biraz hava almak için dışarı çıktım.
Jimin ve Yu Jin'i sohbet ederken gördüm.Telefonumla uğraşırsam onları görmem dedim.Ama her seferinde onlara bakıp bakıp yumruğumu sıkıyordum.
Sonunda zil çaldı.Kurtarıcı zil.
Dersim olan sınıfa girdim.
***
Akşam üstü olmuştu.Bu gün okulda ekstra dersim olduğu için eve dönüyordum.
Yu Jin'in evine bakarken bahçede Yu Jin'i gördüm.Yanındada Jimin vardı.
Yu Jin ,Jimin'in omzunda uyuya kalmıştı.Jimin Yu Jin uyurken onu izliyordu.Ellerim yumruk haline geldiğinde gitmem gerektiğini anladım.
Daha fazla izlersem öldürecektim onu.Bu yüzden hemen eve girdim.Ha Neul sinemaya gitmişti.
Bu yüzden evde yalnızdım.
Üstümü değiştirmeden kendime yemek hazırlamaya karar verdim.
Biryandan da düşünüyordum.Jimin ve Yu Jin'i.
Düşündükçe sinirlerim bozuldu ve ıspanakları doğrarken elimi kestim.
Baya kanıyordu.Evde yarabandı ararken en sonunda buldum.Elime yapıştırdım.Acımıştı.
Ardından evin kapısı açıldı.Ha Neul sonunda gelmişti.
-Abiii~ Ben geldimmm~
Dedi.Sonra bana kocaman sarıldı.
Ardından gözü parmağıma takıldı.Elini hafifçe yaranbandı olan yere koydu.
-Ne oldu?
Dediğinde
-Yemek yaparken oldu.
Dedim.Sonra pansuman yapmak istediğini söyledi.İstemiyorum desemde tutturdu.En sonunda kabul ettim.Yarabandını narince çıkardı.Ilaçlı pamuğu yavaşça uyguladı.Sonra yarabandıni yapıştırdı.
-Sadece parmağının pansumana ihtiyacı vardı dimi?
Dediğinde sol elini tuttum ve kalbimin olduğu yere bastırdım.
-Buradaki yarayada pansuman yapar mısın?
5 k çooooook teşekkürler.💕Geçen sever 1 günde 2 yb attığımdan bu yb biraz geç geldi.;)
Sizleri seviyorum.
Minnoşlar.💝💝Desteklerinize çooook teşekkürler.
*bu arada sizin yaptığınız yorumları okumak bana çok iyi geliyor.Gördüğüm yorumlara yanıt vermeye çalışıyorum.*