Guia's Corner~
Yey! After two months ay nakapag-update din ako!! Party na ba? Anyways, maghintay pa rin kayo sa mga malapagong na UD.
Be a fan, if you want! And hello pala sa mga silent readers diyan. Uso magparamdam, guys.
----------------------------------------------------------------------------
[Gia's POV]
"Eh ano na ngayon ang gagawin mo?" Tanong ni Ria.
"Actually, hindi ko talaga alam." Malungkot kong pagsagot.
Nasa cafeteria kami ngayon at kakatapos ko lang magkwento sa kanila ng mga nangyari noong Saturday pero hanggang doon lang sa pagbaba ko ng sasakyan ni Jeremy. Hindi ko na sinama yung mga nangyari sa condo. Mahirap na, baka mapagkamalan na kami ni Aero. Mapatay pa ako ng mga fans niya.
Katulad ko, hindi rin sila makapaniwala na nagkaroon ako ng instant fiance at siya yung lalaki na nakilala namin doon sa icecream parlor. Pero hindi ko nga alam kung bakit bigla silang napaisip noong sinabi ko ang buong pangalan ni Jeremy. Sabi nila parang familiar daw eh.
Ngayon, tatlo kaming malalim ang iniisip.
Hay, wala kaming maisip na plano para sa imaginary boyfriend ko. Paano na lang yung paglalaban kay Jeremy? Anong i-eexcuse ko kay Daddy? Patay ako doon, pag nagkataon na malaman niya na wala naman talaga akong boyfriend.
Bakit ko pa kasi nasabi na may boyfriend na ako kahit wala naman talaga?
Si Ria ang unang bumasag ng katahimikan.
"Alam ko na! Magpaskil ka na lang ng mga posters dito sa school. Isulat mo "Job opening-Wanted: Boyfriend. Apply now!"
"Gaegow! It's not allowed in our school. Besides, my parents would be mad if we break the rules." Pagsagot naman ni Chelsea.
Hay, itong mga kaibigan ko talaga, ang hilig makipaglokohan. Kung ano-anong iniisip na paraan.
"Pwedeng ibang way na lang, kasi madadamay yung pangalan ng school natin 'pag ginawa natin 'yun. Isip na lang tayo ng iba." Sabi ko na lang at nagsimula na naman ang nakabibinging katahimikan.
"Alam ko na!" Natahimik kami nang biglang magsalita si Ria na parang may light bulb sa itaas niya.
"Lapitan mo na lang si Patrick para maging fake boyfriend mo. Okay lang naman siguro iyon, kasi magpapanggap lang naman kayo at isa pa, best friend mo din naman siya so, It's no big deal, right?"
Ow-kay. Ano daw ulit? Ah, gawing fake boyfriend si Patrick… SI PATRICK?!?!
"No way!" Bigla kaming napatingin kay Chelsea na inunahan ako sa dapat kong sasabihin.
"Ahihi, joke lang. Nevermind" sabay wagayway niya ng kamay sa ere at marahas na umiling.
Tumango na lang kami bilang pagsagot.
Minsan kasi talaga hindi ko rin ma-gets si Chelsea eh. Minsan weird siya, I mean palagi pala. Hindi ko pa pala naikekwento sa inyo na siya ang Ms. Friendly at Ms. Popular ng Arrowell High. Astig niya no!
Pero I smell something fishy sa pag-no way niya ha.
**********
"Okay, class dismissed."
It's now or never.
Papunta ako ngayon sa rooftop. Doon kasi ako makikipagkita kay Aero eh para pag-usapan yung pagiging mag-boyfriend namin.
Oo, si Aero nga ang lalapitan ko para maging FAKE BOYFRIEND ko. Wala akong choice eh kasi kanina sabi nila Chelsea sa akin, para hindi daw ako mahirapan ay mamili na lang daw ako sa Three Stars dahil close naman daw kami.
Hindi ako makapag-decide noong una kasi parang gusto ko na lang sabihin ang totoo sa parents ko pero kapag ginawa ko iyon, habangbuhay na matatali ang buhay ko at sundin ang utos nila na ipakasal ako sa di ko naman gusto.
Wala akong choice eh. :''(
Nagbotohan kami sa tatlo.
Ang unang sinuggest ni Ria ay si Patrick dahil bestfriend ko nga siya at wala namang malisya doon pero tumanggi pa rin ako pati na rin si Chelsea dahil ayokong gamitin ang pangalan ng bestfriend ko para lang dito.
Isinuggest naman ni Chelsea si Michael. Dahil crush ko yan, go lang pero ayokong gamitin ang pagkatao niya at saka, nakakailang rin naman. Baka layuan niya ako kapag siya ang pinili kong Fake boyfriend. Tumanggi pa rin ako at pati rin si Ria.
Pinakaayaw ko naman yung last na sinabi nila na si Aero na lang daw dahil single rin naman siya.
Tss, ayoko naman doon sa masungit na monster na yun no'. Mas gugustuhin ko pa maging boyfriend yung hindi ko kakilala kaysa sa mokong na yun na walang magawa kundi pagtripan, barahin, sungitan at asarin ako no'.
Pero sa KASAMAANG PALAD, wala akong magawa dahil dalawa ang bumoto sa kanya at ako lang ang nagiisang tumanggi.
Sarili kong buhay, di ko makayang kontrolin.
Binuksan ko na ang pintuan na patungo sa rooftop. Nangnginig at namamawis ang mga kamay ko dahil sa takot at kaba na baka hindi siya pumayag.
Don't get me wrong ha, gusto kong pumayag siya hindi dahil gusto ko siya or anything. Gusto kong pumayag siya para di na ako mahirapan sa paghahanap ng FAKE BOYFRIEND at para di na ako mapakasal kay Jeremy Lopez.
Naabutan ko siya na nakatayo at nakapamulsa sa kanyang pantalon. He' glaring at me.
"You're 10 minutes late, boo." Wow ha! Ang ganda ng bati niya no'.
"Sus, parang 10 minutes lang eh. Big deal agad?" Pabulong kong sabi pero mukhang narinig din niya dahil napataas ang kilay niya. Tss.
"Oo, big deal yun kasi you're wasting my time kaya just tell me what you want." Kay arte naman nito, medyo conyo pa magsalita.
"Hey, just tell me what you want. Don't just stare there!" Pasigaw niyang sabi.
Bumalik na naman yung kaba na naramdaman ko kanina. Paano ko ba kasi sasabihin? Paano ko sisimulan? Papayag kaya siya? Paano kung di siya pumayag? Ano na lang—
"Okay, that's it. You wasted enough time." Nagsimula na siyang maglakad palabas at binuksan na ang pinto pero bago pa siya makalabas ay sumigaw na ako.
"Can you be my boyfriend?!?!" Natigilan naman siya at lumingon sa gawi ko.
Nakita kong nag-form ang lips niya into a smirk pero biglang kumunot ang noo niya. Tumingin siya sandali sa labas na parang tinitignan kung may tao. He just shrugged before facing me again with a smile.
Isinara niya muli ang pinto at bumalik ulit sa harap ko.
"Sabi ko na nga ba eh, matagal ka ng may lihim na pagtingin sa akin. Tsk." Wow ha! Wow lang! Parang nagreunion dito sa rooftop sina Yolanda, Ondoy at Habagat sa sobrang lakas ng hangin at may kasama ng bagyo dahil lang sa pagbubuhat niya ng kanyang sofa. Great. Just great.
"Wow dude, akala mo naman gusto kita. FYI, GUSTO LANG KITANG MAGING FAKE BOYFRIEND." Hindi ko na mapigilang mapasigaw dahil sa sobrang inis ko dito sa monster na 'to.
"Hindi mo ako gusto? Kung gayon, bakit mo ako gustong maging fake boyfriend?" Nakangisi niyang sabi. Ugh! Nang-aasar na naman siya.
"FYI, Gusto kitang maging fake boyfriend para hindi na ako ipa-arrange marriage. At FYI ulit, napilitan lang ako na piliin ka no'. Asa ka namang magkakagusto ako sa isang tulad mo!" Napahalakhak siya sa sinabi ko. Ang baliw niya ha.
"Pfft. HAHAHAHA. Grabe ka naman! Akala ko naman patay na patay ka sa akin kasi ikaw na ang nagyaya na maging boyfriend mo ko. Yun lang pala. Eh, dahil madali akong kausap..." Tumigil siya sandali. Sus! Pa-suspense pa eh pero madali rin pala siyang kausap. Papayag naman—
"...It's a No. Unang- una, problema mo yan kaya wag kang mandamay. Pangalawa, ayokong maging girlfriend ang isang tulad mo. At pangatlo, I'm not interested in that f*ckin thing and I'm not interested in you." Seryoso at mariin niyang sabi. At saka lumayas na sa harap ko.
Sarap sigawan ng KDOT eh. Pero...
Pero paano na ako? Paano na ang buhay ko? Matutuloy na ba ang kasal ko kay Jeremy? Hell, I can't marry him for business!
Naramdaman ko na lang na basa na pala ang pisngi ko. Ang sakit naman kasi eh, ayokong ipakasal sa hindi ko naman gusto.
Napaupo ako sa floor at niyakap ang mga binti ko. Isinubsob ko ang mukha ko sa tuhod ko.
Naramdaman ko ang pagbuhos ng ulan.Talagang sinabayan pa ang pagiyak ko.
Bakit kasi hindi ko kayang kontrolin ang buhay ko? Bakit ba lagi na lang sila ang nasusunod? Ang hirap kayang matali na lang at sundin ang gusto nila. Ang sakit sakit sa feeling. Ang bigat ng pakiramdam ko na dahil sa sobrang bigat ay parang di ko na kaya.
Patuloy lang ang pagiyak ko nang tumigil na ang ulan. Iniangat ko ang tingin ko. Umuulan pa pala, pero bakit hindi na ako nababasa?
"Get up" Napalingon ako sa likod ko at nakita ko si Patrick na pinapayungan ako. Agad kong pinunasan ang mga luha ko at saka tumayo na.
Ngumiti ako ng pilit pero tinignan lang niya ako ng seryoso.
"Don't smile when you feel sad. It makes you look stupid." Seryoso niyang sabi.
Niyakap niya ako gamit ang isa niyang kamay. Nagulat naman ako at hindi ako nakagalaw agad.
Mas lalo niya akong niyakap at hinaplos-haplos ang buhok ko. Ramdam ko ang paghinga niya sa may tainga ko. "Just cry, Thena. Express your feelings right now. Just remember that I'll be always here by your side."
Hindi na ako nagdalawang-isip pa, bagkus ay niyakap ko na rin siya at itinuloy ang aking pagluha.
***
Nagising ako sa tunog ng phone ko. Ay, nagtext si Chelsea.
From: Chelsea McCall
Good morning, Gia! Wakey wakey. I just want to inform you that we'll have meeting after class for our club. See you @ the cafe.
Agad-agad ko itong ni-reply.
To: Chelsea McCall
Good morning din, Chels. Sige, see you.
Hindi naman sa tinatamad akong mag-type, pero wala lang talaga ako sa mood. Umupo ako sa gilid ng kama ko at hinawakan ang panyo sa tabi ko.
Naalala ko na naman ang mga nangyari kahapon.
Hala! Ilang balde na kaya ng luha ang naiyak ko? LOL ang OA ko naman yata.
Hinatid na kasi ako ni Patrick after kong umiyak sa balikat niya. Sabi niya magpahinga na daw ako at nagpresinta naman siya na ihatid ako pauwi.
Humiga na agad ako sa kama ko at itinuloy ang pagluha ko. Grabe nga eh, kasi ang tagal maubos ng luha ko. Kaya feeling ko, wala na akong tubig sa buo kong katawan.
Pagkatapos kong umiyak ng maraming oras kagabi ay naisip ko na wala na talaga akong pagasa upang kontrolin ko ang sarili kong buhay kaya naisip ko na sasabihin ko na lang ang totoo kina mommy at daddy na wala naman talaga akong boyfriend.
No choice eh.
Bahala na si Batman, kung ano na ang mangyayari sa akin kung maipakasal man ako sa taong di ko naman gusto.
Hinawakan ko ang mga namumugto kong mga mata. Grabe pala no', nakakapagod din pala ang pagiyak. Yung tipong nauubusan ka na ng boses tapos todo kung makasinghot ka kasi ang dami ng sipon mo. Yikes!
Tumayo na ako ng kama at dali-daling pumunta ng CR. I did my thing there. Nagbihis na ako pagkatapos maligo.
Then suddenly, my phone beeps myriads of times. Holo! Ang dami naman yatang nagtetext sa akin. Birthday ko ba?
Dali-dali ko itong nilapitan nang biglang tumawag si Ria.
"Hello?" I greeted her.
"My Gosh, Gia. Please listen carefully." Nataranta naman agad ako sa tono ng boses niya. Mukha siyang hingal na hingal.
"Huh?" I felt my hands shake as I heard a foul word from the other line and it's not Ria.
"Please be strong, Gia. Huwag kang—" Hindi ko na siya pinatapos.
"Ano? What are you talking about?!" Hindi ko na napigilang mapasigaw. Kinakabahan na talaga ako sa tono ng boses niya. Parang may mali eh.
"Uh,Gia kasi. Ugh, how would I tell you this? Damn it. Please pumunta ka na dito sa school."
"W-what are you saying?!"
"Marami ang galit sa'yo! S-si Aero kasi—" Then the call ended.
Kinakabahan na talaga ako. Dali-dali kong tinignan ang inbox ko na sasabog na ngayon dahil sa 145 messages.
----------------------------------------------------------------------------
From: 0975*******
F*ck you, B*tch. Ang kapal din ng mukha mo ha!
----------------------------------------------------------------------------
From: 0908*******
Grabe ka! Hindi ka na nahiya. Angel sa labas, Demon sa loob!
----------------------------------------------------------------------------
From: 09*********
I may not know you, but I will find you and I will kill you. Stay away! Hindi ka bagay sa kanya!
----------------------------------------------------------------------------
Iilan lang yan sa mga texts na natanggap ko. Hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko.
Iisa lang ang tanong na pumasok sa isip ko.
Ano ba ang nagawa ko na ikinagalit nila?