Beğenileri çok düştü arkadaşlar üzülüyorum. Lütfen beğenileri artıralım yıldıza basıyorsunuz başka hiçbir şey yapmanıza gerek yok. Bunu yapmanızın nedeni başka arkadaşlarında hikayeye ulaşıp okumasını sağlamak ve bu ay ki bölümler iki hafta arayla hızlı bir şekilde gelecek.
Diğer bölüm 16 şubat saat 20.00'de paylaşılacak...
İyi okumalar!
"Ben iyiyim de sen kimsin?"
31 - Kokuya hasret
"Gözlerim biraz şişti diye dalga mı geçeceksin benimle" Dedim gülümseyerek.
"Yok ben seni tanımıyorum Hatta ilk defa görüyorum" Dedi yüzüme aynı ifadeyle bakarak.
"Can tamam güldüm eğlendim şimdi şakayı bir kenara bırakalım" elini tekrar elime aldım.
"Gerçekten seni hatırlayamıyorum" dedi elimi hafifçe iterek yarasını tuttu.
O anda kapı açılınca ikimizde oraya baktık içeriye giren Arda Sevinçle Can'ın yanına geldi.
"Arda bu kız kim?" Diyerek ona yöneltti bu soruyu.
"Nasıl kim karın" Dedi arda da şakaya alarak.
"Karım mı ben seninle evlendim mi?" Şaşırarak bana döndü tekrar.
"Can bak beni sinirlendiriyorsun şimdi yiyeceksin tokatı" dedim elimi önünde sallamaya başladım.
"İyi de ben ekinle nişanlıydım ona noldu?" Dedi tekrar Arda'ya dönerek.
"Oho ekin evli ve çocuğu var" Dedi arda da ona cevap olarak.
"Güzel kızdı niye ayrıldık ki onunla?"
"Kafanı kırdırtma bana!" Dedim sinirlendiğini belli ederek. İkisinin arasında dönen bu sıkıcı muhabbete son vermek isteyerek.
Arda yavaşça bana döndü ve "bunun kafa 4 sene önceye gitmiş düzelir herhalde sakin ol" Dedi nasıl sakin olabileceğimi bilmiyordum.
"Bununla niye evlendim ben suratına bak şiş şiş" Dedi sessizce , benim duyduğumu fark etmeden Arda'ya.
"Çok aşık oldun Can yapma etme dedim dinlemedin" Dedi Arda'da bana göz kırparak.
"Hadi ya hiçte tipim değil" Dedi yüzünü buruşturarak. Oklava olsa da ağzına vursam diye geçirdim içimden.
"Çok koştun peşimden" dedim buruşuk yüzüne.
"Tekerlekli sandalyeyle galiba , bu gerçek olamaz ya yıl kaç" Dedi Arda'ya tekrar bakarak.
"2018 kanka"
"Daha yeni 2014'e girmiştik ya , bizim evde gizli gizli buluşmuştunuz Hatta Seda'yla" Dedi. Gerçekten hafızası gitmişti bunun.
"Seda'yla biz evlendik ve çocuğumuz var" Dedi arda. Yüzünün şekli o kadar komikti ki. Arda da oldukça zevk alıyordu.
"Arda" dedim "Bir doktora sorar mısın neden olmuş" arda odadan çıkınca baş başa kalmıştık yeni Can'la.
Başka tarafa bakarken o da bana bakıyordu. Yine ne soracak diye düşünmeden edemiyordum.
"Ne oldu?" Dedi hâlâ bana bakarken.
"Hiçbir şey" dedim odayı incelemeye devam ederek.
"Kaç yaşındasın sen" Dedi oturduğu yatağından az aşağıya doğru kayarak.
"Yirmi birime gireceğim önümüzdeki ay" dedim
"Yirmi bir mi? Ben Yirmi yaşındayım benden büyük müsün? Hiç böyle şeyler yapmam normalde ya nasıl büyük biriyle evlenmişim" Dedi hararetli hararetli.
"Sen Yirmi dört yaşındasın beni sinir etme Can! 4 sene önce Yirmi yaşındaydın sen!" Yüzüme manasızca bakmaya devam ediyordu. 4 senenin gitmesine anlam veremiyordum. Eski bütün anıları duruyordu ve yeniler yoktu sadece.
"Kafana vursam düzelir misin acaba?" Dedim sinirim hâlâ devam ederken.
"Sakın böyle bir şey yapma kötü olur" Dedi.
"Çıldırıcağım" diyip kafamı kollarımın altına aldım. "Allahım sen sabır ver"
Kapı açılınca ikimizde kapıya yöneldik Arda gelmişti. Heyecanla Ne diyeceğini merak ediyordum , ayağa kalktım merakla.
Önce can'a baktı sonra bana döndü "Darbe almış mıydı kafasına?" Dedi.
"Hayır almadı" dedim "bu kız vurmuştur belki de bana" Dedi beni Arda'ya şikayet ederek. Şaşkınlıkla Can'a döndüm. "Ben sana vurmam sende bana vurmazsın hatta bana kıyamazdın ama eskiden" dedim yüzüne bakarak.
"Seni hatırlamıyorum Ne yapabilirim ki?" Dedi haklı bir isyanda bulunarak.
"Ben hatırlıyorum yetmez mi?"
"Hey tamam bana dönün" Dedi arda araya girerek.
"Doktor filmine bakıp darbe olmadığını söyledi Böyle bir şey mümkün olamazmış hasta yalan söylüyor olabilir dedi"
"Niye yalan söyliyeyim ki? Hatırlamıyorum" Dedi doğru söylediğini biliyordum çünkü onu tanıyordum. Yalan söylediğinde avucunu mutlaka kaşırdı.
"Biliyorum" Dedi Arda'da.
"Travma kaynaklı da olabilirmiş yakında gelir Dedi"
"Ben o zaman aklımı kaçırmazsam iyidir" diyerek kalktığım sandalyeye geri oturdum.
"Biz nasıl tanıştık anlatsana" Dedi tekrardan. Tamam belki dediği gibi ona göre biri olmaya bilirdim ancak iki de bir bunu demesi beni üzüyordu.
"Can" dedim elini alarak. "Beni hatırlamıyor olabilirsin ama beni kırma üzülüyorum"
"Hatırlarım belki diye dedim" Dedi.
"23 Eylül 2015'te okulun ilk günü , ders panolarının önünde tanıştık. Senin üzerinde lacivert bir gömlek vardı bende lacivert bir elbise giymiştim" ilgiyle dinliyordu.
"Orada tanıştık İşte" dedim bitirerek.
"Geldi mi bir şeyler?"
"Hayır" diyerek yüzünü astı.
"Aklımda kalabilecek olayları anlat"
"Benim kalbimi kırmıştın bir gün" diyerek ellerime odaklandım. "Ve bir sürü rengarenk balonlar alarak içine "beni affet" yazmıştın" Dedim.
"Ben mi?" Diyerek şaşırdı. "Peki sen ne yapmıştın?"
"Ne mi yaptım? Kafana attım tabi ki!" Şaşkınlığını her geçen dakika daha da artıyordu.
"Ben bunu yaptıysam seni gerçekten sevmişim demek ki" Dedi kendi yaptığına hayret ederek.
"Gerçekten mi?"heyecanlanınca birden ağzımdan kaçmıştı.
"Evette neden şaşırdın?"
"Beni sevdiğini hiç söylemedin ki" dedim isyankar modda. Belki de sevmediği için demiyordu.
"Öyle huylarım vardır kolay kolay söylemem" diyerek gülümsedi. Gülüşü bile değişmişti.
"Evlenme teklifi etmedin mesela. Evleneceksin benime dedin"Dedim onunla beraber gülerek.
"Hadi ya tam öküzmüşüm" Dedi.
Kapının açılmasıyla içeriye giren hemşire Can'ın uyuması gerektiğini söyledikten sonra çıktı. İkinizde uyuyakalmıştık bile.
Uyuduğum yerden doğrularak ona baktığımda bana bakıyordu. Kolunun üzerine uyumuş olduğunu fark edince "Canın acıdı mı?" Diyerek kızaran yerini ovuşturdum.
"Beraber sarılarak uyumuştuk" Dedi şaşkınlığım bir anda her yeri sarmış olabilirdi.
"Hatırlıyorsun" Dedim yavaşça. Belki de hatırlanması en zor şeyi hatırlamıştı.
"Sadece bunu hatırlıyorum" Dedi. Bu da bir şeydi benim için.
"O anı tekrar yaşadım sanki" Dedi gözlerini benden ayırmadan.
"Papatya gibi kokuyordun ve ben o kokuya hasret kalmış gibiydim sanki" Dedi. Dediklerini heyecanla dinliyordum ilk defa bu şekilde konuşuyordu ve bu mutlu olmama çoktan yetmişti bile. Biz birbirimize bakarken koridordan çıkan yüksek sese doğru döndürdük başımızı. Bir kadın cıyaklıyordu adeta. Yerimden kalkıp kapıya yöneldim açtığımda yine onunla karşılaşmak istediğim son şey bile olamazdı. Arda uzaktan olduğum yerde durmamı söyledi çünkü bu kadın oldukça tehlikeli biriydi.
"Can" Dedi beni görür görmez. Duymasın diye kapıyı kapatmam bir işe yaramayacaktı anlaşılan.
"Livacığım dur konuşalım" Dedi arda elini ona doğru uzatarak.
"Can'ı çağırın" diye tekrar bağırdı. Yatağından kalkan Can kapının kulbunu açınca dışında bulunduğum için tersi yöne iterek engellemeye çalışmıştım ancak oldukça fazla güç uygulayınca kapı açıldı ve yanıma doğru geldi.
"Geldin mi?" Diyerek soru yöneltti Can'a. Ancak bilmiyordu hafızasının gidip onu dahi hatırlayamadığım. Yavaşça yanımıza gelen arda can'ın koluna girerek ayakta durmasını kolaylaştırdı.
Cevap gelmeyince açık olan camın demirinin dışına çıktı liva.
Dur , yapma sesleri yankılıyordu koridoru.
"Alya'yı öldürdüm" Dedi ağlayarak.
"Bu kadın Alya'yı mı öldürmüş" diyerek Arda'ya döndü. Alya'yı hafızasını kaybetmeden önce tanıdığını öğrenmiştik bu sayede.
"Can" Dedi Liva. Tüm bu seslenmenin ve kargaşanın ona olduğunu anladığı zaman bize döndü.
"Kim bu kadın?"