Yu Jin?
Elinde bir kedi vardı.Yaralı bir kedi.
Bu kedi onun penceresinde gördüğüm kedi.Onun kedisi.
Bileğine kadar kan olmuştu elleri.Okul eteği ve buluzu da kan içindeydi.
Çığlığından sonra doktorlar yanına geldi.
-Ne olur yardım edin!
Diye yalvarıyordu.Doktorlar burasının veteriner olmadığını söylediğinde dahada bağırmaya başladı.Boğazı yırtılırcasına.
-Veterinerlerin hiçbiri açık değil!Ne olur o ölüyor!!!
Doktorlar şaşırmışlardı.Benim gibi.Doktorlar burada hayvanlara yardım edemeyeceklerini söyleselerde Yu Jin hala bağırıyordu.
-O ölüyor!!!
Yerimden kalktım ve Yu Jin'in yanına gittim.Muhtemelen kırılmış olan elimi umursamadan:
-Veteriner bulalım.
Yu Jin'in gözleri parlamıştı.Elimin acısını hiçe sayarak arabanın kapısını açtım.
Yu Jin de arabaya bindi.Kucağındaki sessiz kediye birşeyler fısıldıyordu.
"Bırakma beni"
"Gitme"
"Dayan az kaldı."
"Hadi ama Mi-Cha"
---
Açık bir veteriner bulmuştuk.Veterinere geldiğimizde veteriner, yanımıza koştu ve yaralı kediyi aldı.Hemen küçük bir sedyeye aldılar.Beyaz tüylerinden eser yoktu.
Doktor eline jileti aldı ve kedinin kabarık tüylerini jilet etmeye başladı.
Sağ kolumda hissettiğim tırnaklarla irkildim.Yu Jin tırnaklarımı ince ceketimin üstümden koluma geçiriyordu.Kendini zorluyordu belliydi.
Sessizce hıçkırıyordu.Daha fazla kolumu sıkmaya başladı.Zaten incinmiş olan sağ kolum(daha doğrusu elim) onun her kolumu sıktığındada dahada acıyordu.
Gözlerini sıkıca yummuş öylece duruyordu.Kafasını boynuma gömdüğünde ani bir irkilme yaşadım.Ama şuan onun burnuma dolan güzel kokusunu çok fazla umursamamaya çalışacaktım.Çünkü o üzgündü.Yavaşça saçlarını okşadım.
Sıkıca bana sarıldığında boş kalmayıp kollarımı ona sardım.
Çok belliydi acı çektiği.Doktor kediye müdaheleler yaparken ben ise boynuma kafasıni gömmüş Yu Jin'e fısıldıyordum.
"Geçti."
"Tamam."
Belki saçma gelecek ama Yu Jin bana sarıldığında onu birazcık ciddiye aldım.Almamalıydım.
Doktor kediye son müdahaleleride yapmıştı.Ama nafile.Doktor kediye türlü müdahaler yapıyordu gözümün önünde.Kedi sessiz sedasız öylece duruyordu.Bir cansı kediye baktım birde boynumda yatan meleğe.Acaba bunu Yu Jin'e nasıl söyleyecektim?
Kafasını boynumdan kaldırırken ona fısıldadım.
"Çok üzgünüm."
Bayılacak gibi olduğunda sıkıca tuttum.Yavaşça kedisine yaklaştı.
Onu kucağına aldı.
Beraber arabaya geldik.Ben arabayı çalıştırırken Yu Jin ise ağlıyordu.Doğal olarak.
Evin yanındaki büyük ormana gömecektik Mi Cha'yı.
Ormana geldiğimizde Yu Jin bir kenara oturdu.
Bende işe koyuldum.
---
İşimiz bittikten sonra cebimdeki tasmayı ona uzattım.
-Sağolun.
Dedi kısık bir sesle.
Ardından elimdeki tasmayı cebine koydu.
Arabadan su getirdim ve ellerine döktüm.
Ellerinden akan kırmızı suyu gördükçe içimden bir parça koptu.
Üstü zaten batıktı.
-Yu Jin arabadaki benim yedek kıyafetlerimden giymek istermisin?
Dediğimde başını olumlu anlamda salladı.
Arabadan getirdiğim kıyafetleri kuytu bir köşede giyinmişti.
Kıyafetlerim bol durmuştu.Ama baya tatlıydı.Polar üstüm onda dev ötesi duruyordu.Spor eşofmanımın içinde kaybolmuş gibi görünüyordu.
Arabaya yöneldik.
Arabayı çalıştırırken ona bakmadan bir soru sordum.
-Daha iyi misin?
-Iyiyim.
Dedi kısık bir sesle.Ardından kafasını cama yasladı.Elimi direksiyona koydum ki acı.
Benim elim sakattı.İstemsizce
Ağzımdan acı bir ses çıktı.
"Agh"
Yu Jin'in bakışları biranda bana döndü.
-Iyi misiniz?
Dediğinde hala elimi tutuyordum.Çok acıyordu.Ardından elini elimin üstüne koydu.
-Elinize ne oldu!
Dedi.
-Sabah acıtmış-
Derken sözümü kesti.
-Eliniz şişmiş!Lütfen hastaneye gidelim.
Dediğinde başımla onayladım.Ardından arabadan indi.What?Neden arabadan indi?
Ardından benim kapımı açtı.
İnanamıyorum.Bu kız arabamı sürecek?
-Siz oturun.Ben arabayı süreceğim.
Dedi.Ardından bende kalktım ve diğer koltuğa oturdum.
---
Hastaneye geldiğimizde arabadan inmeme yardım etti ve beraber içeri girdik.
-Bay Jeon elinize ne oldu?
-Sabah incitmiştim,hastanye gelmiştim,sonra seni görünce yardım etmek istedim...
-Aishh.Bay Jeon lütfen hastaneye girelim.Sakat elinizle bana yardım etmeniz hiç iyi olmamış.
---
Güzel bir hastane macerasıydı.Kolum incinmiş.Bu yüzden geçici doktor elime krem vermişti.
Yu Jin arabayı evin önünde durdurdu.
-Yu Jin ehliyetin var mı?
-Hayır.
Dedi sakince.Şok içinde kalmıştım.Ehliyetsiz bir şekilde hastanelere götürmüştü beni.
Birşey demeden arabadan indim.
-Bay Jeon birdaha böyle birşey yapmayın!Sakat elinizle birde bana yardım ettiniz neden!Sakatladığınız elinizi kırmaya falanmı çalıştınız!?Ya elinize ciddi bişey olsaydı!?
Diye hafif bir şekilde bağırdığında aklıma ilk gelen şeyi söyledim.
-Gülüşün elimdeki acıyı unutturdu bana.
Ne!?HAYIR.Bunu nasıl söylerim!Delimiyim ne!?Salak aklım!Iyiki kısık bir sesle söylemiştim bunu.
-Bay Jeon iyi geceler.
Dedi.Hızlı adımlarla evine ilerledi.Birkez arkasına döndü ve hemen yoluna devam etti.Umarım söylediğim şeyi duymamıştır.
Bende utancımdan ölmek istedim.Elimi kalbime koyduğumda kalbimin çok hızlı attığını hissettim.Bu kızı her gördüğümde böyle oluyordu işte.
Bu kız bana daha önce rastlamadığım "tuaf" bir duyguyu yaşatıyordu.
Siz çok istediniz.Kıramadım sizi.💕Normalde en az 3 gün sonra falan yb atmayı planlıyordum ama sizin minnoş ötesi ve merak içeren yorumlarınızı görüp dayanamadım💕.Sizde çooooook istemiştiniz bende 1 gün arayla yb attım.Değerimi bilin jsjsjsjsjsjsj🌙Bu arada gelecek bölüm çok hoş.Yazarken ağlıycak gibi oldum.
Bayaaaa uzun oldu.Birazcık dramatik bir bölümdü.Ama olsundu.jajajsjsjjs.
Bu arada kitabıma gösterdiğiniz ilgi için çooookk sağolun🌹💝Vote ve yorum atan ellerinizi yerim djxjxjxjzks neyse çok fazla cıvıtmadan ilginize teşekkürler.
💕💕💕💕💕RM gibi ARMY lere bakarken şarkı sözlerini unutan,
Melek varmı?
(+1 ler misiniz plz? jsshhshs)