After months of preparation, Mona's most awaited moment finally came. It was just after her 35th birthday. Katatapos lang din ng first birthday at binyag ni baby Fiona. Now, it's her turn to walk down the aisle.
Sa probinsya nila gaganapin ang kasal. Doon kasi ang gusto ng parents niya. Kaya ang buong pamilya ni Felix, pumunta sa probinsya, one week before the wedding. Her friends arrived a few days before.
Andrea and Angela will attend the wedding. She made sure that Andrea's okay with it bago niya ito pinadalhan ng invitation. Nakilala na rin ng parents niya si Angela. They adore the kid. Parang sariling apo agad ang turing.
"Nak, bilisan ninyong magka-apo, ha. Gusto ko rin ng ganayto ka-cute!" her father explained, pinching the little girl's cheeks.
"Dy! 'Wag mo namang pisilin nang todo! Baka umiyak 'yan!" saway niya sa ama.
"It's okay," Andrea interjected. "Sanay na 'yan."
Kasama niya ang mga kaibigan at si Andrea habang nag-aayos. Nasa kabilang bahay naman sina Felix.
"Halika na, baby, aayusan ka na ni Mommy."
Kumalong si Andrea sa ina at nagpadala papunta sa upuan sa may bintana. Sina Fresia naman ang lumapit sa kanya. Kalong-kalong nito si baby Fiona, na kunot ang noo dahil siguro sa ingay ng mga nasa loob ng bahay.
"Congratulations, Mona," nakangiti nitong bati.
"Excited ka, Beh? Hayaan mo muna akong makasal."
Ngumisi ito. "Akala ko kasi mauunahan pa kayo nina Aika."
Aika, who's being unusually quiet, blushed. "Bakit nakasali ako?"
"Kailan nyo raw planong magpakasal ni Mickey?" tanong niya sa kaibigan.
"Malay ko sa kanya."
"Parang timang 'to," kumento ni Brandi.
"Nagsalita ang wala namang planong ikasal."
Brandi flipped her curled up hair. "Tama na 'yong kayo lang ang ma-stress sa relationship. 'Wag nyo akong idamay."
Doon na lumapit ang mommy niya. "Sinasabi mo laang iyan at ikaw ay hindi pa naiinlad. Pero kapag ikaw ay tinamaan, iya... sinasabi ko sa 'yong bata ka."
"You're already 32," Fresia told Brandi. "Wag ka nang maghintay na maging 35 ka pa bago ka ikasal."
"Guys, let's just focus on the bride, okay? And tita, kahit naman ma-in love ako, hindi ibig sabihin na gugustuhin kong makasal."
Naiiling na umalis ang mommy niya. Everyone became distracted when the wedding planner came in with her dress. Nawala na ang atensyon nila kay Brandi.
Fresia designed the dress for her. It was a mermaid gown with a ruched bodice and a sweetheart neckline. Noong una ay ayaw pa niyang magsuot ng ganoong klase ng gown dahil akala niya'y magmumukha siyang suman, but everyone told her that she looked good in it.
And when she finally got to see the dress with the veil and with her hair and makeup, saka niya na-realize kung gaano siya kaganda. Posible pala talagang kahit gaano pa kapangit ang tingin mo sa sarili mo, kahit gaano man karami ang insecurities mo, may mga araw talaga na matatanggap mo rin na maganda ka.
Her wedding day is that day. The day when she is happiest.
--
Brandi is the maid-of-honor. Nakataga na iyon sa bato noon pa man. They had a moment alone before they headed to the church.
"You look happy," sabi nito sa kanya.
Lalong lumapad ang ngiti niya. Pakiramdam niya'y mapupunit na ang mga labi niya sa kakangiti, pero hindi niya mapigilan ang sarili.
"I am. I hope you're happy for me."
Yumakap ito sa kanya. "'Yon lang naman ang gusto ko, e. Maging happy ka."
"Beh... 'wag mo naman akong paiyakin, please. Masisira ang makeup ko."
Brandi laughed. Umurong ito at tiningnan kung may nagulo ba sa ayos niya.
"So... sya na talaga?"
She nodded. "Yep. He's the one."
"I can't promise that I'll like him, Mona. But I can be civil with him."
"Okay na 'yon sa 'kin, Beh. Basta civil kayo. And in time, I know that you will like him too. At least, for me."
Tumango ito at bumuntong-hininga. "Well, I guess we better get going. Baka naiinip na ang groom mo."
Nakangiti pa rin siyang umangkla sa braso ng kaibigan. Sabay silang lumabas ng bahay at sumakay sa sasakyan patungo sa simbahan.
--
The wedding march began playing. Mona inhaled deeply. Kumapit siya sa tigkabilang braso ng mga magulang. Kanina pa niya gustong umiyak. Kanina pa rin kasi pahid nang pahid ng luha ang daddy niya.
Nang bumukas ang pintuan ng simbahan, medyo na-overwhelm siya sa ganda ng design. Her father promised that her wedding will be the most extravagant. Bukod kasi sa unica hija siya, siya pa ang huling ikakasal. Kaya nag-all out ang pamilya niya. Idagdag pa ang contributions ng pamilya ni Felix.
They didn't hold out on the expenses. Aakalain mong hindi sa lokal na parokya nila ang kasal.
But the decor inside had no match to the sight of him. Nang magsalubong ang tingin nilang dalawa ni Felix, hindi na niya napigilan ang luha. Napatigil tuloy siya sa paglalakad dahil nanlabo bigla ang paningin niya.
"My, pahiram ng panyo," sabi niya sa ina.
She took the handkerchief from her mother and carefully dabbed her tears dry. She exhaled and sniffed. Ayaw niyang buong ceremony siyang iiyak. Kailangan niyang pigilan ang kadramahan.
When she heard murmurs, she looked up to see what's causing the stir. Nakita niyang naglalakad si Felix patungo sa kanya.
"Okay ka lang?"
"Bakit ka umalis ng altar? Bumalik ka do'n!"
"I was just checking if—"
"Beh, balik na!"
She heard laughter from the crowd. Ngumiti naman si Felix. "Bilisan mo kasing maglakad."
--
The ceremony went off without further hitch. Naging comedy nang slight ang wedding nila ni Felix dahil sa vows nilang dalawa. They were simple and trivial vows, but she didn't want to make anything sound poetic just to make it sound poetic. Honest pa naman silang pareho ni Felix, at may pagka-blunt.
"I promise I'll always cook for four people kasi alam kong matakaw ka," she remembered saying.
To which he replied, "I promise to never make you feel like you need to go on a diet."
Wala talagang diet-diet sa pamilya niya dahil mas all out ang mga ito sa reception. Buong bayan yata nila ang akit sa kasal. Napakaraming bisita. Napakarami ring handa. Hindi niya alam kung ilang baboy, baka, kalabaw, at manok ang kinatay para sa reception. Ang pinakamagagaling na cooks ng clan nila ang tulong-tulong sa paghahanda.
Kahit si Brandi, goodbye diet muna for that day.
During the father and daughter dance, habang kasayaw niya ang ama ay kasayaw naman ni Felix si Angela. It was such a sweet moment and everyone looked so happy.
Isa pa sigurong naging highlight ng reception ay ang pagbato niya ng bouquet. Brandi got the bouquet and Baste got the wedding garter. Halata niya ang pagkaasiwa ng dalawa nang ilagay ni Baste ang garter sa hita ni Brandi. Once the garter is above the knee, Baste had to hike it up further using his teeth.
Halos mabingi siya dahil sa lakas ng sigawan ng mga nandoon.
After that, she heard her Ninang Sally talking to Fresia and Aika. Her ninang's asking about Brandi.
--
Maagang nag-ayang umalis si Felix na sinang-ayunan naman ng daddy niya. Para raw makagawa na sila ng apo. Since they weren't adviced to go back to the city, doon muna sila pansamantalang tutuloy sa bahay ng parents niya. Just for the night. And then the next day, aalis na sila papunta sa bago nilang bahay.
Felix sold the house next to his parent's and she sold hers. Ang nalikom nilang pera, ipinampagawa nila ng bahay na kanilang dalawa na. Nahakot na ang mga gamit nila. Sila na lamang dalawa ang hinihintay.
But for that night, her bedroom will have to do.
Nasa puno na sila ng hagdan nang akmang bubuhatin siya ni Felix.
"Beh!" saway niya. "Ano'ng ginagawa mo?"
"Bubuhatin kita."
"Hindi mo 'ko kaya!"
"Kaya kita."
To prove it, he lifted her up. Pero wala pa silang kalahati ng hagdan ay hindi na ito makahakbang pa.
"Sabi ko sa 'yo, e."
He put her down. "Just let me rest for a while."
Since they got back together, nadagdagan na naman ang timbang niya. She's back to her old size, possible bigger. It's understandable na mapapagod ito kaagad. Mabigat siya, tanggap naman na niya. He accepts her for who she is so she can't see any reason why she can't accept herself.
Nang makapagpahinga, binuhat siyang muli ni Felix.
They stopped for one more time before reaching the bed.
Felix stood beside her and wrapped his arms around her waist. Yumuko ito nang bahagya at bumulong sa kanya, "So... let's make a baby?"
"Excited?" natatawa niyang tanong. She turned around and looked into his eyes. "I love you."
Ngumiti si Felix at siniil siya ng halik. "I love you."