Chapter 12: Fallen Angels VS Seven Deadly Sins
Lance's POV
(Time: 7:30am)
Kumain lang kami saglit habang nag-uusap ng tahimik ang committee.
Kasama ang mga magulang namin.
Bakit kaya kasama namin ang committee? Anong koneksyon ng mga magulang ko sa committee?
Hindi kaya committee rin sila? Malakas ang kutob ko pero ayokong maghinala.
Syempre magmumukha akong tanga kapag mali pala ang iniisip ko.
Matapos naming kumain ay pinaghanda na kami para sa paglalaban.
(Time: 7:50am)
"In this battle, you can use guns. I don't care if you are gangsters. And, no one can use ethers or any type of chemical to make the opposing team unconscious. You have to make them unconcsious with your own hands." Sabi ng isang matanda. His voice and stance shows full authority. Sya siguro ang isa sa mga head.
Parang hindi mo magagawang suwayin ang mga sinasabi nya eh.
Magkaharap na kami ng grupo ng mga babae.
They have this aura like the Fallen Angels, kaso mas matindi.
Mas...mas nangangating pumatay.
They have this overflowing aura to kill us.
Pero bawal pumatay. I don't know kung bakit bawal pumatay pero I guess that's for our safety.
This rule will benefit us as well. Sa tingin ko, hindi sila madaling kalabanin.
"Okay, you will fight individually. Not as a team, but individually. We will be the ones to decide who you will be facing." Sabi ulit ng matanda 10 mins. Syang nagpapaliwanag, hanggang sa nagtawag na sya ng maglalaban.
"You." Lumingon kaming lahat kay Keith.
"And you." Naglakad na paabante ang isang babae sa kabila kaya naman naglakad na rin si Keith papunta sakanya.
"Start." We will just wait and see kung sino ang mananalo.
**
Masyadong mabilis ang pangyayari. Hindi pa lumilipas ang kalahating oras ay natalo na si Keith.
Oo, natalo si Keith.
Hindi rin ako makapaniwala. Sobrang bilis ng naging kilos nila, hindi namin makita ang bawat galaw nila.
Pero ang huling atake ng babae ang nagpatumba kay Keith, yun ay nung binalot nya ang braso nya sa leeg ni Keith at binagsak sya pababa.
This is harder than I thought.
**
Farrah's POV
(Time: 8:30am)
Weak naman pala sila eh. Akala ko may ibubuga. Tss.
No sweat. Hindi nga ako gumamit ng weapons na dala ko, pero natalo pa rin sya.
Well, to be fair "daw", hindi rin sya gumamit ng mga weapon.
Such a fool. Walang patas sa mundo ng mga gangster at mafia.
But oh well, desisyon nya yon, katangahan nya yon and I don't care.
Paglapit ko kila Zerah ay nagsalita agad si Skyla.
"28 minutes? That's way too long. Baka matalo ka samin?" -Skyla
Inirapan ko lang sya. Well, nagpustahan lang naman kami.
Kung sino ang pinakamatagal na makakatapos ng laban, bibilhan nya ng kotse ang bawat isa sa amin.
Tss.
"You." Agad na umabante ang lalaking tinuro ng Dad ni Zerah.
"And...you." Ang tinuro nya ay si Skyla
"Watch how it's done Farrah." Sabi nya at umabante na.
"Start."
Hindi pa lumilipas ang isang minuto ay napatumba na nya ang kalaban.
Binaril nya sa tiyan yung lalaki at malakas na sinapak ito kung saan nya sya binaril.
Sobrang bilis. Hindi ko inakalang susugod si Skyla.
Naging aligaga din ang mga lalaking nasa kabilang dulo ng arena namin.
Bumalik na si Skyla dito.
"That's how it's done, bitch." Sabi nya sabay wink. Tss. Ang yabang ng babaitang toh.
Tuwang-tuwa yan sa kaloob-looban.
Kung napatumba nya yung lalaki ng wala pang isang minuto, paano kaya si Zerah?
Isang segundo? I'm excited.
Zeb's POV
Nagulat kami ng sobra.
Hindi namin inakala na ganoon kabilis matatalo si Blaze.
Hindi ko rin naman inakala na magiging ganoon ka-aggressive si Skyla.
Oo, alam kong sila kambal ang kaharap namin.
Alam rin ni kambal na kami ang kaharap niya.
Pero hindi yata alam nila Skyla.
"Impressive. Now, you two, get going." Sabi ni Dad habang nakaturo kay Axel ang kaliwang kamay at kay Rain naman ang kanan.
The childish gangster and the Noisy gangster. I wonder how this is going to turn out.
Ay, by the way, si Keith at Blaze ay dinala na ng mga tauhan ni Dad sa clinic. Ginagamot na sila doon.
Maglalaban na si Rain at Axel.
Unang umatake si Axel, binato nya ng shuriken si Rain pero nakaiwas ito.
Sunod-sunod namang pinaulanan ni Rain ng shuriken si Axel, mahirap iwasan dahil ang bilis magbato ni Rain at talagang ang dami nyang binabato.
Dinadaplisan si Axel habang sinasanggi ang iba gamit ang katana.
Gumaling si Rain. Mahihirapan si Axel dito, lalo na kapag naglabas na ng baril si Rain.
Sa pagkakaalam ko, hindi ang personalized bullets at guns ang ginagamit nila.
Nakabawi naman si Axel dahil naubos ang shuriken ni Rain.
Sumugod si Axel at nakipaglaban gamit ang katana. Naglabas rin si Rain ng katana.
Ilang minuto lang ay naputol ang katana nilang pareho, mabilis na nilabas ni Rain ang baril at pinaputukan si Axel.
Kahit nabigla ay nakaiwas si Axel.
Ito na. Maghanda ka na Axel, lalabas na ang demonyong Rain.
Rain is the best in shooting guns.
Pero mas magaling pa rin si kambal, kaso mas passionate si Rain dito. Kaya kapag naglabas sya ng baril, talagang tatamaan ang dapat tamaan.
Kapag naman hindi tinamaan, papaulanan ka nya ng bala. Hindi ka nya bibigyan ng oras para makapag-isip at makaiwas.
Wala pang limang segundo ay halos bente na ang balang kumawala sa baril ni Rain, at panigurado, ang ilan doon ay tumama kay Axel.
Mas naging agresibo pa si Rain at biglang tumumba si Axel.
Puno ng tama ng bala ang katawan nya, pero hindi naman sa mga delikadong parte.
Doon lang sa mga siguradong mawawalan sya ng malay kapag tinamaan.
Magaling talaga si Rain, alam nya kung alin ang dapat tamaan sa mga sitwasyon tulad nito.
Bawal pumatay, kaya iniwasan nyang patamaan si Axel sa puso, sa utak, o sa kung saan pa mang magiging delikado ang buhay ni Axel.
50 mins. silang naglaban.
Dalawa na lang ang natitira. Si Jordyn at si kambal.
Paglalabanin kaya kami ni Dad?
"Next up, you." Sabi ni Dad habang nakaturo sakin.
Lance's POV
(Time: 9:20am)
"Next up, you." Sabi ng head committee at tinuro si Zeb.
"And you." Nakaturo sya sa isang babaeng nakatago ang buhok.
Hindi ko makita ang kulay ng buhok nya.
Baka tinakpan nya dahil pangit ang buhok nya.
Or pwede rin namang tinakpan nya dahil baka makasagabal sakanya habang lumalaban sya.
Medyo patanga rin Lance eh noh?
"Start."
Hindi ko namalayan na kanina pa pala umabante ang dalawa. Agad naman silang naglaban.
Nakakatamad magkwento! Hindi naman ako magaling magdescribe ng mga laban. Tch.
Tumingin na lang ako sa orasan. Matatalo kaya si Zeb?
Wag naman sana. Malakas naman si Zeb diba?
Humikab ako saglit.
Inaantok na ko, nangangati na rin akong lumaban.
"Next." Nagulat ako sa sinabi ng head. Next na? Ako naman ang lalaban?
Teka..si Zeb?
Hinahanap ng mga mata ko si Zeb. Nakita kong tumba sya. Puta. Paanong nangyari yon?!
"This is the final battle. We got 12 points from the previous battles. 3 points for each battle. But this battle will cost 20 points. You two are the leaders of the groups, that is why there is a big difference in the pointing system."
"Now start." Umabante naman na ako.
So kapag nanalo ako, automatic panalo kami, 20 points ang matatanggap namin. Mayroon na silang 12 points.
Tumingin ako sa orasan. 1:20pm na. Ganoon katagal naglaban sina Zeb?
Shit.
Kinabahan ako bigla.
**6 hours later**
Hingal na hingal na kaming dalawa.
Kanina pa kami naglalaban, oo, hindi pa tapos ang laban namin.
7:20 pm na to be exact.
Gabi na pero hindi pa rin kami tapos. Naka-recover na sina Blaze sa natamo nilang sugat at lahat pero naglalaban pa rin kami.
Magaling sya.
Sobrang galing nya.
Naglaban pa ulit kami gamit ang pawang kamay lang namin.
Sira-sira na ang weapons namin. Ubos na ang bala namin.
Talagang sapakan or martial arts na lang ang paraan para maglaban kami.
In just a second, everything went black.
Zeb's POV
Natalo kami. Tsk.
Sabi ni Dad magpahinga na daw kami, tomorrow, we will do something.
Though hindi ko alam kung ano. Pero may sasabihin daw sya samin.
Pinatulog nya kami sa guest room.
Marami namang guest room dito kaya hiwa-hiwalay kami ng kwarto.
I just can't believe na 6 hours na naglaban sila Lance.
Eh kami nga ni Jordyn ay apat na oras lang naglaban.
Oo, si jordyn yung kalaban ko kanina. Halata naman eh. Sya lang ang nagtatakip ng buhok nya kapag naglalaban. Ayaw nyang makita amg kulay ng buhok nya dahil maaaring makilala sya kapag nakita yon.
Si Farrah naman ay tinatakpan lang ang bangs nya.
Nagpahinga na kami. Pinakamalala ang kalagayan ni Axel dahil ilang tama ng bala ang kanyang natamo.
Si Lance din naman, pero mas malala lang talaga si Axel.
Nakakalakad naman sya, pero kailangan nya ng aalalay sakanya.
Inalis ko na sa utak ko ang mga iniisip ko.
Matutulog na ko.
***
End of Chapter 12