"Cindy.." gulat kong bulong.
"Oh KD? Oh my god! You're here din pala. What a coincidence hindi ko inexpect." gulat niyang sambit.
"You are?"
"I mean, are you Jimin's friend too? Or what?" dagdag niyang tanong.
"Sort of. But my bestfriend was here. Pau invited me here though."
Napatingin naman ako kay Rea. Halatang nagulat siya sa pag dating ko pero agad din naman siyang nagiwas tingin na parang guilty siya.
Maguilty ka lang.
"Oh! I didn't expect that too. Come sit with us, first." nakangiting sambit ni Cindy at sabay umupo sa tabi ni Jungkook.
Hindi ba magseselos si Rea? Nakakahiya naman sakanya diba?
"By the way guys this is KD. I met her in Namjoon's wedding before." pagpapakilala niya sakin.
Ngumiti nalang ako. Ang awkward lang kasi kilala na naman talaga nila ko dati pa.
"So by the way what's your job?" nakangiti niyang tanong.
"I'm a licensed pilot in US." sagot ko.
Nagulat naman ang BTS sa sinabi ko ang iba ay pumalakpak pa.
Shit, ang yabang ko sa part na yun.
Napansin ko namang napairap si Cindy ng patago pero nginitian niya din ako uli.
What's wrong with her? Napuwing ba siya bigla?
"So bakit ka bumalik? Do you have plans on staying here? Kasi kung ako, magiistay nalang ako sa New York."
"Why would i stay in New York if i can stay here too?" medyo natatawa kong sagot.
Natahimik naman siya sa sinabi ko. Napatingin naman ako kay Rea na tahimik lang na nakatingin saming dalawa.
Where's the bitch i met six years ago?
Napatingin naman ako sa cellphone ko at nagacting na may nagchat. Hindi ko na kasi kayang magstay dito.
It feels like I'm suffocated in the past again. Even though years passed, the memories is still fresh to me.
Paano ko ba yun makakalimutan?
"Excuse me but i have to go. My boyfriend just chatted me. I really have to go." nagmamadali kong sambit.
"Happy birthday uli Jimin. Thank you so much for your hospitality. I appreciate it." nakangiti kong sambit.
"Wala yun.. Bisita ka nalang uli pag may time. Miss ka na kasi ni Mina." pagkwekwento niya sakin.
Nahahalata ko namang gusto niyang magsorry dahil nga bad timing ang pagdating ko.
"Ang bilis naman, kumain ka muna hmp." rinig kong sambit ni Jin.
"It's fine." pagtanggi ko.
Bago ako umalis ay pinuntahan ko muna si Paulheen sa kitchen. Kanina pa siya nandun lang.
"Anong ginagawa mo dito? Bakit nandito ka lang sa kusina?" bungad ko sakanya.
"Nakakahiya.. Hindi naman ako mayaman kagaya nila Dianne--"
"What? May criteria ba bago umupo sa lamesang yun?" iritado kong tanong.
"Hindi naman sa ganon! Sorry talaga Dianne.. Hindi ko talaga sinasadya na maipit ka sa sitwasyong yun."
"I'm fine don't worry about me.. Alam ko namang hindi mo sinasadya yung nangyari. Tawagan kita mamaya okay? I just need to go somewhere else.. To think." sambit ko.
Nginitian niya naman ako bago hinayaan akong umalis. Hindi ko na nabisita si Mina sa pagmamadali. Jusme.
Dire-diretso na kong naglakad palabas. Natigilan naman ako nang may biglang humila sa kamay ko na nagpalingon sakin.
It was Jungkook..
Nakatitig lang siya sakin habang hawak niya ang kamay ko pero binitiwan niya din agad yun nang lumabas si Cindy.
Hindi ko alam kung bakit biglang kumirot yung puso ko sa ginawa niya. Baka nagiimagine lang ako.
"Hon! Nandiyan ka pala."
Nagulat naman ako sa narinig ko..
Hon?
Agad namang lumapit samin si Cindy at kumapit sa braso ni Jungkook.
"By the way, take this before you leave. Nagbaked kasi ako kanina. Sana magustuhan mo and may carbonara na diyan." nakangiti niyang sambit at binigyan ako ng tupperware na may lamang cupcake at carbonara.
"Salamat.." nakangiti kong sambit.
"I have to go."
"Bye." sambit ko at nagbow ng kaunti.
Pagkatalikod ko ay hindi ko namalayang nagbagsakan na pala ang mga luha ko. Tangina, kailan ba ko makakaahon?
Bakit parang walang kwenta yung six years na paglayo ko? Bakit ang ganito pa din?
--
"Are you high?! Tayo magiinom?!" hindi makapaniwalang sigaw ni Paulheen sakin sa call.
"Samahan mo lang ako. I can handle myself. Kailangan ko lang ng kasama." sagot ko habang inaayos ang damit na susuotin ko sa bar.
Kasama ko sana si William ngayon, kaso he's busy. Hindi ko naman siya mayaya.
Inaamin kong maling mali yung pag iyak ko kanina sa nakita ko. I'm guilty for that. But i can't help myself.. to be hurt.
Hindi naman sa may feelings pa ko. It just that, the betrayal and pain that person did to you still remains here.. in my heart.
"Do you think I'll believe your traps? Mahina ka kaya maginom."
"Six years ako sa US tapos sasabihan mo kong weak? Oh tara 1v1." sagot ko.
"Gago talaga." she cussed.
"Oh siya sige na, paalam muna ko kay Jimin." dagdag niya.
"Finallyy." masayang sagot ko.
"I'll meet you outside your condo. Anong gusto mong kotse? Yung ferrari or mazda?"
"Ferrari nalang para cute."
"Okay." sagot ko at binaba na ang tawag.
Tonight I am now letting you go!
Hindi na ko masasaktan! Hindi na ko iiyak!
Nagdrive na ko gamit ang ferrari 458 italia ni kuya. He's way too giving ngayon dahil daw namiss niya ko. Hay.
"Hop in." sambit ko pagkatapos ibaba ang bintana.
Napangiti naman ako ng makita ang suot ni Paulheen. Nakajacket si gaga at nakapantalon. Pinagbawalan toh malamang.
Nakasimangot naman siyang pumasok. "I really hate that guy. Di man lang pinagsuot ng maayos ayos!"
Natawa naman ako sa itsura niya. "Di kita maayusan, ayokong mamatay sa kamay ni Jimin pag nalaman niyang pinagskirt kita."
"Whatever." sagot niya at umirap.
Pinaharurot ko ng mabilis sasakyan para mabilis kaming makarating.
"Damn it, i really prefer aircrafts than this." reklamo ko nang makababa kami ni Paulheen.
"Ano gusto mo? Dalhan kita ng eroplano dito ngayon. Kaloka ka ghorl." sagot ni Paulheen sakin.
Tinawanan ko nalang siya. Nang makapasok kami sa bar ay as usual sobrang ingay.
"Mas okay pa din pala dito sa Pinas." sigaw ko para marinig ako ni Pau.
"Bakit?!" sigaw niya pabalik.
"Mas masaya!" sigaw ko at tinaas ang dalawang kamay ko at sumabay sa beat ng kanta.
"Parang tanga." natigilan naman ako sa sinabi ni Paulheen.
"Bwiset." sambit ko.
"Dalawang cuervo." pag oorder ko sa bartender.
"Samahan mo ko sumayaw after nitong shot ha?"
"Ayaw ko. Intayin nalang kita dito." sagot niya.
"Okay fine."
Nang matanggap na namin ang inumin ay tinungga ko lang yun at pumunta na sa dancefloor.
Sumayaw naman ako ng todo sa dancefloor. Pag may lumalapit saking lalaki ay sasabihin ko lang "i have a boyfriend." or di kaya "i' married."
Well, totoo naman. I am married before.
Natigilan ako nang may humila sakin. Medyo di ko naman makita ang mukha nito dahil sa ilaw ng disco lights.
"Sorry but I'm married." sambit ko at tinulak siya palayo pero hinila niya pabalik ang kamay ko.
Natigilan ako nang nilapit niya ang bibig niya sa tenga ko at bumulong.
"Hmm.. Your married to whom? I'm curious."
"We're not married anymore. The fuck, bat ko ba sinasabi toh sayo. Get off me." iritado kong sambit at tinulak siya palayo pero hinila niya ang bewang ko palapit kaya wala na kong magawa.
"What will you do if you saw him here?" tanong niya.
Sa sobrang blurry ng paningin ko ay hindi ko na siya makilala.
"I'll punch his face so bad. Hindi niya ba alam na ang sakit nung ginawa niya sakin? Sobrang sakit.." iyak ko.
"Then punch me Dianne.." sambit niya.