ဝိုင္းစက္သြားေသာ မ်က္ဝန္းေတြသည္ အခန္းမီး
ေရာင္ မွွိန္ေအာက္တြင္ လဲ့ေန၏။
မႏွစ္က BKထိသြားျပီး မ်က္လံုးPowerေတြ
ေလဆာနဲ႔ ေဖ်ာက္ေပးျခင္းကို ထပ္၍
ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ခုလိုေျခေနဆို အရင္ကဆို မႈန္ဝါးဝါးနဲ႔...
အခုဆိုရင္ ျဖစ္ပ်က္သြားေသာ ပိုင္သုတအမူအရာ
တစ္ခုခ်င္းစီကို အေသးစိတ္တစိမ့္စိမ့္ႀကည့္လို႔ရ
ေနျပီ။
ဘယ္ေလာက္ထိလဲဆို ျမင္ေနရေသာ
ေမႊးညွင္းေလးေတြ ေထာင္ထေနေစေသာ ႀကက္သီးအဖုေလးေတြတစ္ခုစီကအထိ
က်ေတာ့္ေသြးကို ဆူပြတ္ေအာင္စြမ္းႏိုင္သည္။
ခပ္ေထြးေထြးႏႈတ္ခမ္းေတြဆီကရေနေသာ ခ်ိဳ
ျမိန္ျမိန္ခပ္ေႏြးေႏြးခံတြင္းအနံ႕...ဘယ္သူနဲ႔မွမတူတာ တျခားလူေတြစားတဲ့ အသား
ငါးေတြ မစားတတ္လို႕ေလလားပဲ။
ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ လည္ပင္းသားေပၚမွ ရွိန္းျမေနေသာ
ႀကက္သီးေမႊးညွင္းေလးတစ္ခုစီတိုင္းကို နမ္းႀကည့္ခ်င္မိသည္။ ပိုင္သုတ ခႏၶာကိုယ္သည္
လူလိုပဲ အရမ္းရိုးရွင္းသည္။ ခံစားမႈအာရံုခံအစိတ္
အပိုင္းေတြသည္လည္း ရိုးရွင္းလြန္းလွစြာ လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ ဖိကပ္နမ္းရႈိက္ရံုမွ်
ႏွင့္ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားတတ္ေနျပီ။
အေျမာင္းလိုက္ရုန္းႀကြလာေသာညွပ္ရိုးကို တတိ
တိ ကိုက္ျခင္းျဖင့္ ႏႈိုးဆြေပးေတာ့...
"မ...လုပ္" ဆိုတဲ့ တစ္ပိုင္းတစ္စေလာက္
သာေျပာႏိုင္သည္။
ခပ္တိုးတိုးရယ္မိသည္အထိ သူဟာ ကေလးတစ္
ေယာက္လို ျဖဴစင္သည္။ အခ်ိန္အခါနဲ႔အလိုက္ ေယာက်ာ္းပီသတတ္ပါေသာ္လည္းဤသို႔ေသာ
အခ်ိန္ေတြမွသာ ေတြ႔ရတတ္ေသာ အမူအရာ
မ်ားကို က်ေတာ္ခုန္မင္စြာ တြယ္ျငိ၏၊
စိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ ႏႈိးဆြျပီးသည့္ေနာက္
သူ အလိုက္တသိနဲ႔ အေနအထားေျပာင္းေပး
ဖို႕ လႈပ္ေသာ္ငွား က်ေတာ္က လက္သင့္မခံသည့္
မ်က္လံုးအရိပ္အေယာင္နဲ႔ပင္ သူ႔ကို
ိုနားလည္ေစလိုက္သည္။
့္မနက္ခင္းတိုင္း သားနဲ႔ အတူအေျပးေလ့က်င့္
လ်က္ လုပ္ခဲ့ေသာ အေႀကာေလ်ာ့ ေလ့က်င့္ခန္း
ေတြသည္ ဒီအခ်ိန္ဆိုမ်ားစြာအသံုးဝင္ေနတတ္၏။
အမွန္ဆို ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး
ေလေပၚေျမွာက္ထားရေသာ ဒုကၡကေတာ္ရံုေတာ့
မဟုတ္။ အေႀကာေတြ ေလွ်ာ့မထားဖူးေသာ
လူဆို နာရီခ်ီေအာင္မေျပာနဲ႔ မိနစ္ပိုင္းနဲ႔တင္
အရုပ္က်ိဳးျပတ္ျဖစ္သြားေလာက္သည္။
ေျမွာက္ထားလို႕လည္းရမွာမဟုတ္။
ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးကဘယ္လိုပဲ ေလ့က်င့္မႈ
ရွိေနပါေစ သူ႕အတြက္ အဆင္မေျပႏိုင္တာ သိေပမယ့္ က်ေတာ္သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္ခ်င္သည္။
ႀကည့္ခ်င္သည္။ က်ေတာ့္ေႀကာင့္ျဖစ္လာသည့္
အမူအရာ တစ္ခုခ်င္းစီကို က်ေတာ္ခ်စ္သည္။
့ခါးေပၚခ်ိတ္တြဲသိုင္းတင္ေစေတာ့လည္း မဟုတ္
က်ေတာ့္ခါးနာမွာ သူကစိုးရိမ္ေနျပန္ေသးသည္။
ဒီလိုေတြေႀကာင့္ က်ေတာ္ သူ႕ကို ရူးတာ...
ျပင္ဆင္ေပးထားေသာ သူ႔အဝင္လမ္းကို ထိေတြ႔
လိုက္ရသည္ႏွင့္ မ်က္ရည္ဝဲမတတ္ႀကည္ႏူးပီတိ
ကိုျဖစ္ေစသည္။ လက္ခံႏိုင္ေလာက္မယ့္အေန
အထားထိ လက္ေခ်ာင္းအေရအတြက္ကုိ ျဖည္း
ျဖည္းခ်င္းတိုးလာသည္ႏွင့္ အမွ်မ်က္လံုးတို႕
စံုမွိတ္ အံႀကိတ္ေနရင္း ျပဳမူသမွ်ကို လက္ခံေပး
သည္။ ထိုအျပဳအမူတြင္ "ျပဳသမွ် ႏု"ဆိုသည္ကို
အႀကီးအက်ယ္ဆန္႔က်င္ထားေသာ နားလည္လက္ခံႏိုင္ေပးမႈေတြ သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ ျပည့္ေနသည္။
"ပိုင္~~"
ေခြ်းစို႕ေနေသာ ႏွဖူးျပင္ကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္း အသိ
ေပးေတာ့ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။ သူနဲ႔ အနီးကပ္ဆံုး
အေနအထားထိ ျပင္ဆင္ရင္း စတင္ရသည္။
အတူမေနရတာ လခ်ီ၍ ႏွစ္ ပင္ေပါက္လုမတတ္
ျဖစ္ေနသည္မို႕ သူ၏Virgin ဆန္စြာႀကိဳဆိုမႈ
သည္ က်ေတာ့္ကို ေပါက္ထြက္မတတ္ရူးသြပ္
ေစသည္။ သူမနာက်င္ေစရန္ သတိထားရင္း
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေရွ႔ဆက္တိုးေနေသာ က်ေတာ့္ကို
တင္းႀကပ္စြာ ျပန္ဖက္တြယ္ထားသည္။
ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ေတာ္ဆိုရင္ သူ႔ေက်ာျပင္အားအစင္းေႀကာင္းမ်ားစြာထင္သည္
အထိ ကုတ္ျခစ္ေနမိေပမယ့္ သူ၏ တင္းႀကပ္စြာ
ဆုပ္ထားေသာ လက္မ်ားသာ က်ေတာ္
ေက်ာျပင္မွာ ရွိေနဆဲ...
ပူေႏြးျပီး ရွင္းသန္႔ေနလ်က္အႀကားအလပ္မရွိ
ေသာထိေတြ႔မႈသည္ က်ေတာ့္အားခံစားခ်က္
္ေကာင္းမ်ားစြာကိုေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ကေတာ့...
တင္းတင္းစံုမွိတ္ထားေသာ မ်က္ခြံမို႕မို႕ႏွင့္ မ်က္
ေတာင္တိုစိတ္စိတ္ေတြႀကားမွ စိမ့္ထြက္ေနေသာ
အရည္ႀကည္...
"ပိုင္...ငါ့ကို ႀကည့္~~"
ခရီးဆံုးလို႕ ထင္ရေပမယ့္ မစတင္ရေသး
သည့္ခရီးအတြက္ သူ႕နာက်င္မႈကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေလ်ာ့ခ်ထားေပးခ်င္သည္။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လာေသာ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲမွ
တစိမ့္စိမ့္ လိမ့္ဆင္းက်လာေသာ မ်က္ရည္တစ္စ
ေယာက်ာ္းပီသစြာ ေခ်ာေမာေသာ မ်က္ႏွာထက္
မွ လွပစြာက်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္စီးေႀကာင္း
ဒီျမင္ကြင္း...ဘယ္သူမွ ျမင္ဖူးမွာ မဟုတ္ေသာ
ပိုင္သုတ ဟူေသာ လူသားတစ္ေယာက္ပိုင္ဆိုင္
ေသာခန္႔ညားျခင္းႀကားက လွပမႈတစ္ခု
ဤဂႏၱဝင္ေျမာက္ သက္ရွိပန္းခ်ီသည္
က်ေတာ္ဖန္တီးလို႕ ျဖစ္လာတာ...
အဆံုးစြန္ဆံုး ေပးဆပ္တတ္ျခင္း၏
သေကၤတေလးျဖစ္ေသာပါးျပင္ေပၚမွ
တစ္ခုတည္းေသာမ်က္ရည္စအား အိပ္ရာထက္
သို႕ အက်မခံ။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ သဲ့ယူရင္း သူ႔ မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလံုးကို လိမ္းက်ံေပးမိသည္။
ျပံဳးေယာင္ေယာင္ႏႈတ္ခမ္းတို႕ႏွင့္ က်ေတာ့္အား
မလြတ္တမ္းေငးႀကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းေတြ
မ်က္ရည္စိုသူ႕မ်က္ႏွာ...က်ေတာ္မရူး
သြားေအာင္ သတိကပ္ထားရေတာ့သည္။
စိတ္မလြတ္ထြက္ေအာင္ ထိန္းထားသည့္ႀကားမွ
ရိုးရွင္းလြန္းလွေသာ မာယာမဲ့စြဲေဆာင္မႈမ်ားတြင္
ခဏတာ သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားျပီးမွ ႀကမ္းတမ္းမႈ ထပ္မျဖစ္ေစရန္ စိတ္ကိုအျမန္
ျပန္ထိန္းရသည္။ က်ေတာ္စိတ္ရွိတိုင္း သူ႕အေပၚဆက္ဆံလို႕ မျဖစ္။
သူက ဘာမွမေျပာပဲ ျဖစ္လာသမွ်ကို
ႀကည္ျဖဴေနမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ သူျငင္ျငင္သာသာ
ျပဳမူတုန္းကေတာင္ ေနာက္ဆက္တြဲ
က်ေတာ္ဘယ္လိုခံစားခဲ့ရလည္း သိေနေတာ့...
သူ႕ကို နာက်င္မႈေတြသာ ႀကြင္းမက်န္ရစ္ေစခ်င္။
ဟန္ေဆာင္တာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ အရွက္သည္းစြာ
ျမိဳသိပ္ထားျခင္းလည္းမရွိေသာ သူ႔ထံမွ သဘာဝ
ဆန္စြာ ထြက္ေပၚလာတတ္ေသာ အသံတိုးတိုး
ေလး တစ္ခ်ိဳ႔တေလကတင္ က်ေတာ့္ခံစားခ်က္
မ်ားကို ေကာင္းကင္ကို တင္ေပးႏိုင္သည္။
"ခ်စ္...တယ္ ပိုင္...ရာ"
အထူးအဆန္းအသံေတြနဲ႔ အရိုင္းဆန္ဆန္စကား
လံုးတို႕ ထြက္မလာမိေစရန္ ရိုးစင္းလြန္းေသာ
သူ႕ တံု႕ျပန္မႈေတြ နဲ႔သူကိုယ္တိုင္ က်ေတာ္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္ေပးထားႏိုင္သည္။
အထြတ္အထိပ္သို႕ ေရာက္လာခ်ိန္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္း
နား က်ေတာ့္ပုခံုးေတ့ေပးေသာ္လည္း မကိုက္
ခဲ့ပါ။ ခပ္တင္းတင္းသာ ျပန္ေပြ႔ဖက္ေပးရင္း
အလိုက္သင့္ေပးဆပ္ေနေသးေသာ က်ေတာ္ခ်စ္ရ
သူ။ က်ေတာ့္ခင္ပြန္း။
အဆံုးသတ္တြင္ ျပန္လည္ေထြးေပြ႔ရင္း
"ငံု႕မႀကည့္နဲ႔..." ဟူေသာ အသံတိုးညွင္းညွင္းနဲ႔
ေသြးေရာင္စြန္းထင္းေနေသာ အိပ္ရာခင္းကို
ေစာင္ျဖင့္လွမ္းဖံုးသည္။
"ပိုင္~"
က်ေတာ့္ကို ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္း ျပံဳးျပသည္။
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး..."
သူ႔ကိုေထြးေပြ႔ထားခ်င္လြန္းလွ၍ အကာအကြယ္ကို ဖယ္ရွားရင္း ေခြ်းေတြနဲ႔ ေအး
စက္ေနေသာ ငပိုင့္ကို ေပြ႔ဖက္ထားေပးရသည္။
အကာအကြယ္သံုးျခင္းအေလ့အက်င့္ကို
သူစတင္ေတာ့ က်ေတာ္သိမ္ငယ္စိတ္နဲ႔ သူ႔ကို
စိတ္ဆိုးမိေသးသည္။
စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ ထိုးႀကိတ္မိေသာ က်ေတာ့္ကို
သူ ဘာမွမတံု႕ျပန္။ေခါင္းငံု႕ျငိမ္ခံေနခဲ့ေပမယ့္
စိတ္ေအးသြားခ်ိန္ က်ေတာ့္အားေထြးေပြ႔လ်က္
က်ေတာ့္အတြက္သာ ျဖစ္ေႀကာင္းသူရွင္းျပခဲ့
သည္။
ေသြးအေႀကာက္လြန္တတ္ေသာ က်ေတာ္သည္
က်ေတာ့္ကိုယ္ထဲ က်န္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားကို
ျပန္ထုတ္ရမည့္အခိ်န္တြင္ သူခ်န္ခဲ့သည့္အရာ
မ်ားပါမက ေသြးမ်ားပင္ထြက္လာမည္ကို က်ေတာ့္ကို မျမင္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး။
အျမဲ...ကိစၥေတြျပီးတိုင္းလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ကို သန္႔ရွင္းေရး
လုပ္ေပးသလို လုပ္ေပးတတ္ျမဲ။ ပိုင္သုတဟာအစ္ကိုတစ္ေယာက္လို
သြန္သင္ ရင္း ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လိုလည္း
ယုယေပးတတ္ေသးသည္။
ခါတေလ အထူးသျဖင့္ ခုလိုခ်ိန္ခါမ်ိဳးတြင္ေတာ့
မျပီးဆံုးေသးေသာ အေျခအေနမို႕ က်ေတာ့္ထိ
ေတြ႔မႈတြင္ အရြယ္ေရာက္စ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုထြန္႔လူးေနေသး၏။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေကာင္းဆံုးဟုသတ္မွတ္ထားေသာ ႀကင္နာမႈျဖင့္ ျပဳစုယုယခ်င္
ေသာ္လည္း သူ ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆန္ခဲ့ဖူးသည္။
စိတ္ဆိုးလိုက္ခ်ိန္ပင္မရလိုက္
"မင္းက လူေပါင္းမ်ားစြာကို အမိန္႔ေပးေနရသူ
ေလ...အာဏာစက္ဆိုတာရွိတယ္ တခ်န္းရဲ႕..."
ဟူေသာ ေလသံေအးေအးနဲ႔ ျပန္ေခ်ာ့ေမာ့ခဲ့
ဖူးသည္။
အမွန္ေတာ့ ခုလို လက္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ေပးရံုနဲ႔
တင္ ခါးေတြေကာ့တက္ျပီး က်ေတာ့္နာမည္
ထုတ္ေဖာ္ျငီးေခၚတတ္သူသည္ သူတားျမစ္ထား
သည့္နည္းျဖင့္သာ ျပဳစုမိပါက ေသခ်ာတယ္
သူ ရူးသြားလိမ့္မည္။
"တခ်န္း...မ လုပ္"
ဒါေျပာေနက်စကား။ ျပီးရင္ သူမႀကိဳက္တာလည္း
မဟုတ္။
"ကေလးေလး ေမာသြားျပီ...အဟမ္း"
လက္ႏွစ္ဖက္ကမ္းကာ ရင္ခြင္ထဲဝင္ဖို႕ေခၚေတာ့
ေယာက်ာ္းမာန ျပန္ဝင္လာဟန္ရွိသည္။
ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူသာ
ေထြးေပြ႔ထားသူ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ သူ႕မွာရွိတယ္။
"လာ ပါ ပိုင္ရယ္"
ရင္ခြင္ထဲ အတင္းထည့္ကာ ေပြ႕ဖက္ေတာ့လည္း
ျငိမ္ေနရွာသည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား...ပိုင္"
"အင္း..."
"အမႈိက္ပံုးထဲက ငါသံုးထားတဲ့ ေဆးထိုးအပ္ကို မျမင္လိုက္တာလား?"
က်ေတာ္ေမးေတာ့...ေခါင္းသာညိတ္ျပသည္။
က်ေတာ္သေဘာတက်ရယ္ရေတာ့၏။ ငတံုးေကာင္...
"ေနအံုးေနာ္...ငါ ျပန္လာခဲ့မယ္"
ခါးေအာက္ပိုင္းကို ေဆးေႀကာသန္႔စင္ျပီးသည့္
တိုင္ အိပ္ရာထက္တြင္ က်န္ခဲ့ေသာ သူ႕ပံုက
အာရံုထဲ ထုတ္မရ၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ပင္ ကိုယ့္
စိတ္ကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ခ်ိဳးႏွိမ္ရျပန္သည္။
သူမနက္ျဖန္္တစ္ေန႔လံုးသူ႕wardထဲ
ေရွ႔တစ္ျပန္ေနာက္တစ္လႊား ေျပးရင္းလႊားရင္း Dutyဝင္ရအံုးမယ္။
နာရီခ်ီေအာင္ ေျခေထာက္ေတြ ေျမွာက္ထားရ၍
မနက္ဆို ေတာင့္တင္းနာက်င္ေနမွာ...စိတ္
အလို လိုက္ကာ စိတ္ရွိတိုင္းျပဳမူလိုက္ပါက ေနာက္ဆက္တြဲ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဝမ္းကို
ေတာင္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့မည့္ အေျခအေနေတြကို
ရင္မဆိုင္ေစခ်င္ဘူး။ သူ႕က ထိုသို႕
ဆက္ဆံခ်င္ရံုတစ္ခုတည္္းနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့ရတဲ့
လူမွ မဟုတ္ပဲ။
ႏွစ္ေယာက္လံုးဘာမွမစားထားရတာခ်င္းအတူတူ
က်ေတာ္က စားလို႕ေသာက္လို႔အဆင္ေျပေပမယ့္
သူ႕အတြက္က် သက္သက္လြတ္သမားမို႕ ပဲႏို႕
ေလာက္သာ အဆင္ေျပသည္ေလ။
က်ေတာ္အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ရာခင္း
ကို လဲျပီးေနျပီ။
"ပိုင္ရာ...ဘာလို႕ လုပ္ရတာလဲ?လွဲေနတာ မဟုတ္ဘူး"
ေသြးေႀကာက္တတ္တဲ့ က်ေတာ့္ထက္ က်ေတာ္
ေသြးျမင္မွာကို ပိုေႀကာက္တတ္သူ။
ဘာမွမေျပာ ခပ္ပါးပါးသာျပံဳးျပသည္။ ေျမပဲယို
သုတ္ထားေသာ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္နဲ႔ ပဲႏို႕ဗူးကမ္း
ေပးရင္း ကုတင္ေပၚကေန မထခိုင္းပဲ ရင္ခြင္
ထဲ ထည့္ထားရင္း ခြံေကြ်းခ်င္တာကို လက္မခံ။
ပဲႏို႕နံ႔စြဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းရႈိက္ေတာ့
ထပ္တူက် အနမ္းတို႔ ျပန္ေပးေသး၏။
ခ်စ္လိုက္ရတာ ရူးေတာ့ မလိုပါပဲ ပိုင္။ ဘယ္လို
အေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရးသုခ
ဆိုသည္မ်ားကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျပည့္နဲ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္သူ။
ေသခ်ာတယ္။ေနာင္သံသရာမွာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔
ပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေတာ္လက္ခံေနမိမွာပဲ
ဘာလို႕ဆို သူဟာ ပိုင္သုတျဖစ္ေနလို႕...
Thank You All
ခု Ex_pect ကို pre order listေကာက္မယ့္ pageေလးဖြင့္ထားပါတယ္။
Hsu Chi Ko365ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ပါ။ အဲ့မွာ
ကိုယ္အပါအဝင္ Admin4ေယာက္႐ွိပါတယ္။
စာအုပ္နဲ႔ပတ္သတ္တာေတြ ေမးလို႔
လည္းရပါတယ္။ အဲ့ဒါေလးကို Likeလုပ္ထားေပးပါေနာ္။ မဟုတ္ရင္ order listေကာက္ရင္
မသိပဲ ျဖစ္သြားမွာဆိုးလို႔ပါ။
အဆံုးထိ အတူတူရွိေနေပးခဲ့သူ တစ္ေယာက္ခ်င္း
စီကို လႈိက္လွဲစြာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အဆံုးထိဆက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႕ သတၱိကိုေပးခဲ့တာ
ခ်စ္ေသာ စာဖတ္သူေတြပါ
ခ်စ္ေသာ စာဖတ္သူေတြရွိေနလို႕သာ EXPECT
ဆိုတာ ျဖစ္လာတာပါ
(Unicode)
/
/
/
ဝိုင်းစက်သွားသော မျက်ဝန်းတွေသည် အခန်းမီး
ရောင် မှိန်အောက်တွင် လဲ့နေ၏။
မနှစ်က BKထိသွားပြီး မျက်လုံးPowerတွေ
လေဆာနဲ့ ဖျောက်ပေးခြင်းကို ထပ်၍
ကျေးဇူးတင်မိသည်။ ခုလိုခြေနေဆို အရင်ကဆို မှုန်ဝါးဝါးနဲ့...
အခုဆိုရင် ဖြစ်ပျက်သွားသော ပိုင်သုတအမူအရာ
တစ်ခုချင်းစီကို အသေးစိတ်တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လို့ရ
နေပြီ။
ဘယ်လောက်ထိလဲဆို မြင်နေရသော
မွှေးညှင်းလေးတွေ ထောင်ထနေစေသော ကြက်သီးအဖုလေးတွေတစ်ခုစီကအထိ
ကျတော့်သွေးကို ဆူပွတ်အောင်စွမ်းနိုင်သည်။
ခပ်ထွေးထွေးနှုတ်ခမ်းတွေဆီကရနေသော ချို
မြိန်မြိန်ခပ်နွေးနွေးခံတွင်းအနံ့...ဘယ်သူနဲ့မှမတူတာ တခြားလူတွေစားတဲ့ အသား
ငါးတွေ မစားတတ်လို့လေလားပဲ။
ဖြစ်နိုင်လျှင် လည်ပင်းသားပေါ်မှ ရှိန်းမြနေသော
ကြက်သီးမွှေးညှင်းလေးတစ်ခုစီတိုင်းကို နမ်းကြည့်ချင်မိသည်။ ပိုင်သုတ ခန္ဓာကိုယ်သည်
လူလိုပဲ အရမ်းရိုးရှင်းသည်။ ခံစားမှုအာရုံခံအစိတ်
အပိုင်းတွေသည်လည်း ရိုးရှင်းလွန်းလှစွာ လည်တိုင်တစ်လျှောက် ဖိကပ်နမ်းရှိုက်ရုံမျှ
နှင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားတတ်နေပြီ။
အမြောင်းလိုက်ရုန်းကြွလာသောညှပ်ရိုးကို တတိ
တိ ကိုက်ခြင်းဖြင့် နှိုးဆွပေးတော့...
"မ...လုပ်" ဆိုတဲ့ တစ်ပိုင်းတစ်စလောက်
သာပြောနိုင်သည်။
ခပ်တိုးတိုးရယ်မိသည်အထိ သူဟာ ကလေးတစ်
ယောက်လို ဖြူစင်သည်။ အချိန်အခါနဲ့အလိုက် ယောကျာ်းပီသတတ်ပါသော်လည်းဤသို့သော
အချိန်တွေမှသာ တွေ့ရတတ်သော အမူအရာ
များကို ကျတော်ခုန်မင်စွာ တွယ်ငြိ၏၊
စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ် နှိုးဆွပြီးသည့်နောက်
သူ အလိုက်တသိနဲ့ အနေအထားပြောင်းပေး
ဖို့ လှုပ်သော်ငှား ကျတော်က လက်သင့်မခံသည့်
မျက်လုံးအရိပ်အယောင်နဲ့ပင် သူ့ကို
ိုနားလည်စေလိုက်သည်။
့်မနက်ခင်းတိုင်း သားနဲ့ အတူအပြေးလေ့ကျင့်
လျက် လုပ်ခဲ့သော အကြောလျော့ လေ့ကျင့်ခန်း
တွေသည် ဒီအချိန်ဆိုများစွာအသုံးဝင်နေတတ်၏။
အမှန်ဆို ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံး
လေပေါ်မြှောက်ထားရသော ဒုက္ခကတော်ရုံတော့
မဟုတ်။ အကြောတွေ လျှော့မထားဖူးသော
လူဆို နာရီချီအောင်မပြောနဲ့ မိနစ်ပိုင်းနဲ့တင်
အရုပ်ကျိုးပြတ်ဖြစ်သွားလောက်သည်။
မြှောက်ထားလို့လည်းရမှာမဟုတ်။
ဒီလိုအနေအထားမျိုးကဘယ်လိုပဲ လေ့ကျင့်မှု
ရှိနေပါစေ သူ့အတွက် အဆင်မပြေနိုင်တာ သိပေမယ့် ကျတော်သူ့မျက်နှာကို မြင်ချင်သည်။
ကြည့်ချင်သည်။ ကျတော့်ကြောင့်ဖြစ်လာသည့်
အမူအရာ တစ်ခုချင်းစီကို ကျတော်ချစ်သည်။
့ခါးပေါ်ချိတ်တွဲသိုင်းတင်စေတော့လည်း မဟုတ်
ကျတော့်ခါးနာမှာ သူကစိုးရိမ်နေပြန်သေးသည်။
ဒီလိုတွေကြောင့် ကျတော် သူ့ကို ရူးတာ...
ပြင်ဆင်ပေးထားသော သူ့အဝင်လမ်းကို ထိတွေ့
လိုက်ရသည်နှင့် မျက်ရည်ဝဲမတတ်ကြည်နူးပီတိ
ကိုဖြစ်စေသည်။ လက်ခံနိုင်လောက်မယ့်အနေ
အထားထိ လက်ချောင်းအရေအတွက်ကို ဖြည်း
ဖြည်းချင်းတိုးလာသည်နှင့် အမျှမျက်လုံးတို့
စုံမှိတ် အံကြိတ်နေရင်း ပြုမူသမျှကို လက်ခံပေး
သည်။ ထိုအပြုအမူတွင် "ပြုသမျှ နု"ဆိုသည်ကို
အကြီးအကျယ်ဆန့်ကျင်ထားသော နားလည်လက်ခံနိုင်ပေးမှုတွေ သူ့မျက်နှာတွင် ပြည့်နေသည်။
"ပိုင်~~"
ချွေးစို့နေသော နှဖူးပြင်ကို ခပ်ဖွဖွနမ်းရင်း အသိ
ပေးတော့ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ သူနဲ့ အနီးကပ်ဆုံး
အနေအထားထိ ပြင်ဆင်ရင်း စတင်ရသည်။
အတူမနေရတာ လချီ၍ နှစ် ပင်ပေါက်လုမတတ်
ဖြစ်နေသည်မို့ သူ၏Virgin ဆန်စွာကြိုဆိုမှု
သည် ကျတော့်ကို ပေါက်ထွက်မတတ်ရူးသွပ်
စေသည်။ သူမနာကျင်စေရန် သတိထားရင်း
ဖြည်းဖြည်းချင်းရှေ့ဆက်တိုးနေသော ကျတော့်ကို
တင်းကြပ်စွာ ပြန်ဖက်တွယ်ထားသည်။
ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ ကျတော်ဆိုရင် သူ့ကျောပြင်အားအစင်းကြောင်းများစွာထင်သည်
အထိ ကုတ်ခြစ်နေမိပေမယ့် သူ၏ တင်းကြပ်စွာ
ဆုပ်ထားသော လက်များသာ ကျတော်
ကျောပြင်မှာ ရှိနေဆဲ...
ပူနွေးပြီး ရှင်းသန့်နေလျက်အကြားအလပ်မရှိ
သောထိတွေ့မှုသည် ကျတော့်အားခံစားချက်
်ကောင်းများစွာကိုပေးစွမ်းနိုင်သော်လည်း သူ့အတွက်ကတော့...
တင်းတင်းစုံမှိတ်ထားသော မျက်ခွံမို့မို့နှင့် မျက်
တောင်တိုစိတ်စိတ်တွေကြားမှ စိမ့်ထွက်နေသော
အရည်ကြည်...
"ပိုင်...ငါ့ကို ကြည့်~~"
ခရီးဆုံးလို့ ထင်ရပေမယ့် မစတင်ရသေး
သည့်ခရီးအတွက် သူ့နာကျင်မှုကို အတတ်နိုင်ဆုံး လျော့ချထားပေးချင်သည်။
ဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်လာသော မျက်ဝန်းအိမ်ထဲမှ
တစိမ့်စိမ့် လိမ့်ဆင်းကျလာသော မျက်ရည်တစ်စ
ယောကျာ်းပီသစွာ ချောမောသော မျက်နှာထက်
မှ လှပစွာကျဆင်းလာသော မျက်ရည်စီးကြောင်း
ဒီမြင်ကွင်း...ဘယ်သူမှ မြင်ဖူးမှာ မဟုတ်သော
ပိုင်သုတ ဟူသော လူသားတစ်ယောက်ပိုင်ဆိုင်
သောခန့်ညားခြင်းကြားက လှပမှုတစ်ခု
ဤဂန္တဝင်မြောက် သက်ရှိပန်းချီသည်
ကျတော်ဖန်တီးလို့ ဖြစ်လာတာ...
အဆုံးစွန်ဆုံး ပေးဆပ်တတ်ခြင်း၏
သင်္ကေတလေးဖြစ်သောပါးပြင်ပေါ်မှ
တစ်ခုတည်းသောမျက်ရည်စအား အိပ်ရာထက်
သို့ အကျမခံ။ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် သဲ့ယူရင်း သူ့ မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကို လိမ်းကျံပေးမိသည်။
ပြုံးယောင်ယောင်နှုတ်ခမ်းတို့နှင့် ကျတော့်အား
မလွတ်တမ်းငေးကြည့်နေသော မျက်ဝန်းတွေ
မျက်ရည်စိုသူ့မျက်နှာ...ကျတော်မရူး
သွားအောင် သတိကပ်ထားရတော့သည်။
စိတ်မလွတ်ထွက်အောင် ထိန်းထားသည့်ကြားမှ
ရိုးရှင်းလွန်းလှသော မာယာမဲ့စွဲဆောင်မှုများတွင်
ခဏတာ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားပြီးမှ ကြမ်းတမ်းမှု ထပ်မဖြစ်စေရန် စိတ်ကိုအမြန်
ပြန်ထိန်းရသည်။ ကျတော်စိတ်ရှိတိုင်း သူ့အပေါ်ဆက်ဆံလို့ မဖြစ်။
သူက ဘာမှမပြောပဲ ဖြစ်လာသမျှကို
ကြည်ဖြူနေမှာ ဖြစ်ပေမယ့် သူငြင်ငြင်သာသာ
ပြုမူတုန်းကတောင် နောက်ဆက်တွဲ
ကျတော်ဘယ်လိုခံစားခဲ့ရလည်း သိနေတော့...
သူ့ကို နာကျင်မှုတွေသာ ကြွင်းမကျန်ရစ်စေချင်။
ဟန်ဆောင်တာမျိုးလည်းမဟုတ် အရှက်သည်းစွာ
မြိုသိပ်ထားခြင်းလည်းမရှိသော သူ့ထံမှ သဘာဝ
ဆန်စွာ ထွက်ပေါ်လာတတ်သော အသံတိုးတိုး
လေး တစ်ချို့တလေကတင် ကျတော့်ခံစားချက်
များကို ကောင်းကင်ကို တင်ပေးနိုင်သည်။
"ချစ်...တယ် ပိုင်...ရာ"
အထူးအဆန်းအသံတွေနဲ့ အရိုင်းဆန်ဆန်စကား
လုံးတို့ ထွက်မလာမိစေရန် ရိုးစင်းလွန်းသော
သူ့ တုံ့ပြန်မှုတွေ နဲ့သူကိုယ်တိုင် ကျတော်ကို
ထိန်းချုပ်ပေးထားနိုင်သည်။
အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာချိန် သူ့နှုတ်ခမ်း
နား ကျတော့်ပုခုံးတေ့ပေးသော်လည်း မကိုက်
ခဲ့ပါ။ ခပ်တင်းတင်းသာ ပြန်ပွေ့ဖက်ပေးရင်း
အလိုက်သင့်ပေးဆပ်နေသေးသော ကျတော်ချစ်ရ
သူ။ ကျတော့်ခင်ပွန်း။
အဆုံးသတ်တွင် ပြန်လည်ထွေးပွေ့ရင်း
"ငုံ့မကြည့်နဲ့..." ဟူသော အသံတိုးညှင်းညှင်းနဲ့
သွေးရောင်စွန်းထင်းနေသော အိပ်ရာခင်းကို
စောင်ဖြင့်လှမ်းဖုံးသည်။
"ပိုင်~"
ကျတော့်ကို ခပ်ဖွဖွနမ်းရင်း ပြုံးပြသည်။
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး..."
သူ့ကိုထွေးပွေ့ထားချင်လွန်းလှ၍ အကာအကွယ်ကို ဖယ်ရှားရင်း ချွေးတွေနဲ့ အေး
စက်နေသော ငပိုင့်ကို ပွေ့ဖက်ထားပေးရသည်။
အကာအကွယ်သုံးခြင်းအလေ့အကျင့်ကို
သူစတင်တော့ ကျတော်သိမ်ငယ်စိတ်နဲ့ သူ့ကို
စိတ်ဆိုးမိသေးသည်။
စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ထိုးကြိတ်မိသော ကျတော့်ကို
သူ ဘာမှမတုံ့ပြန်။ခေါင်းငုံ့ငြိမ်ခံနေခဲ့ပေမယ့်
စိတ်အေးသွားချိန် ကျတော့်အားထွေးပွေ့လျက်
ကျတော့်အတွက်သာ ဖြစ်ကြောင်းသူရှင်းပြခဲ့
သည်။
သွေးအကြောက်လွန်တတ်သော ကျတော်သည်
ကျတော့်ကိုယ်ထဲ ကျန်ခဲ့သည့် အရာများကို
ပြန်ထုတ်ရမည့်အချိန်တွင် သူချန်ခဲ့သည့်အရာ
များပါမက သွေးများပင်ထွက်လာမည်ကို ကျတော့်ကို မမြင်စေချင်ခဲ့ဘူး။
အမြဲ...ကိစ္စတွေပြီးတိုင်းလည်း ကလေးတစ်ယောက်ကို သန့်ရှင်းရေး
လုပ်ပေးသလို လုပ်ပေးတတ်မြဲ။ ပိုင်သုတဟာအစ်ကိုတစ်ယောက်လို
သွန်သင် ရင်း ချစ်သူတစ်ယောက်လိုလည်း
ယုယပေးတတ်သေးသည်။
ခါတလေ အထူးသဖြင့် ခုလိုချိန်ခါမျိုးတွင်တော့
မပြီးဆုံးသေးသော အခြေအနေမို့ ကျတော့်ထိ
တွေ့မှုတွင် အရွယ်ရောက်စ
ကောင်လေးတစ်ယောက်လိုထွန့်လူးနေသေး၏။ တော်တော်များများအကောင်းဆုံးဟုသတ်မှတ်ထားသော ကြင်နာမှုဖြင့် ပြုစုယုယချင်
သော်လည်း သူ ခါးခါးသီးသီးငြင်းဆန်ခဲ့ဖူးသည်။
စိတ်ဆိုးလိုက်ချိန်ပင်မရလိုက်
"မင်းက လူပေါင်းများစွာကို အမိန့်ပေးနေရသူ
လေ...အာဏာစက်ဆိုတာရှိတယ် တချန်းရဲ့..."
ဟူသော လေသံအေးအေးနဲ့ ပြန်ချော့မော့ခဲ့
ဖူးသည်။
အမှန်တော့ ခုလို လက်များနှင့် ထိတွေ့ပေးရုံနဲ့
တင် ခါးတွေကော့တက်ပြီး ကျတော့်နာမည်
ထုတ်ဖော်ငြီးခေါ်တတ်သူသည် သူတားမြစ်ထား
သည့်နည်းဖြင့်သာ ပြုစုမိပါက သေချာတယ်
သူ ရူးသွားလိမ့်မည်။
"တချန်း...မ လုပ်"
ဒါပြောနေကျစကား။ ပြီးရင် သူမကြိုက်တာလည်း
မဟုတ်။
"ကလေးလေး မောသွားပြီ...အဟမ်း"
လက်နှစ်ဖက်ကမ်းကာ ရင်ခွင်ထဲဝင်ဖို့ခေါ်တော့
ယောကျာ်းမာန ပြန်ဝင်လာဟန်ရှိသည်။
ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးမှာပဲဖြစ်ဖြစ် သူသာ
ထွေးပွေ့ထားသူ ဖြစ်ချင်တဲ့ စိတ် သူ့မှာရှိတယ်။
"လာ ပါ ပိုင်ရယ်"
ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထည့်ကာ ပွေ့ဖက်တော့လည်း
ငြိမ်နေရှာသည်။
"အဆင်ပြေရဲ့လား...ပိုင်"
"အင်း..."
"အမှိုက်ပုံးထဲက ငါသုံးထားတဲ့ ဆေးထိုးအပ်ကို မမြင်လိုက်တာလား?"
ကျတော်မေးတော့...ခေါင်းသာညိတ်ပြသည်။
ကျတော်သဘောတကျရယ်ရတော့၏။ ငတုံးကောင်...
"နေအုံးနော်...ငါ ပြန်လာခဲ့မယ်"
ခါးအောက်ပိုင်းကို ဆေးကြောသန့်စင်ပြီးသည့်
တိုင် အိပ်ရာထက်တွင် ကျန်ခဲ့သော သူ့ပုံက
အာရုံထဲ ထုတ်မရ၍ ရေချိုးခန်းထဲတွင်ပင် ကိုယ့်
စိတ်ကို တစ်ဖန်ပြန်လည်ချိုးနှိမ်ရပြန်သည်။
သူမနက်ဖြန်တစ်နေ့လုံးသူ့wardထဲ
ရှေ့တစ်ပြန်နောက်တစ်လွှား ပြေးရင်းလွှားရင်း Dutyဝင်ရအုံးမယ်။
နာရီချီအောင် ခြေထောက်တွေ မြှောက်ထားရ၍
မနက်ဆို တောင့်တင်းနာကျင်နေမှာ...စိတ်
အလို လိုက်ကာ စိတ်ရှိတိုင်းပြုမူလိုက်ပါက နောက်ဆက်တွဲ နာကျင်မှုတွေနဲ့ ကိုယ့်ဝမ်းကို
တောင် မထိန်းနိုင်တော့မည့် အခြေအနေတွေကို
ရင်မဆိုင်စေချင်ဘူး။ သူ့က ထိုသို့
ဆက်ဆံချင်ရုံတစ်ခုတည်းနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ရတဲ့
လူမှ မဟုတ်ပဲ။
နှစ်ယောက်လုံးဘာမှမစားထားရတာချင်းအတူတူ
ကျတော်က စားလို့သောက်လို့အဆင်ပြေပေမယ့်
သူ့အတွက်ကျ သက်သက်လွတ်သမားမို့ ပဲနို့
လောက်သာ အဆင်ပြေသည်လေ။
ကျတော်အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ရာခင်း
ကို လဲပြီးနေပြီ။
"ပိုင်ရာ...ဘာလို့ လုပ်ရတာလဲ?လှဲနေတာ မဟုတ်ဘူး"
သွေးကြောက်တတ်တဲ့ ကျတော့်ထက် ကျတော်
သွေးမြင်မှာကို ပိုကြောက်တတ်သူ။
ဘာမှမပြော ခပ်ပါးပါးသာပြုံးပြသည်။ မြေပဲယို
သုတ်ထားသော ပေါင်မုန့်တစ်ချပ်နဲ့ ပဲနို့ဗူးကမ်း
ပေးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေ မထခိုင်းပဲ ရင်ခွင်
ထဲ ထည့်ထားရင်း ခွံကျွေးချင်တာကို လက်မခံ။
ပဲနို့နံ့စွဲနေသော နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်တော့
ထပ်တူကျ အနမ်းတို့ ပြန်ပေးသေး၏။
ချစ်လိုက်ရတာ ရူးတော့ မလိုပါပဲ ပိုင်။ ဘယ်လို
အခြေအနေမျိုးမှာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အိမ်ထောင်ရေးသုခ
ဆိုသည်များကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပြည့်နဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးတတ်သူ။
သေချာတယ်။နောင်သံသရာမှာ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့
ပဲဖြစ်ဖြစ် ကျတော်လက်ခံနေမိမှာပဲ
ဘာလို့ဆို သူဟာ ပိုင်သုတဖြစ်နေလို့...
Thank You All
ခု Ex_pect ကို pre order listကောက်မယ့် pageလေးဖွင့်ထားပါတယ်။
Hsu Chi Ko365ဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ပါ။ အဲ့မှာ
ကိုယ်အပါအဝင် Admin4ယောက်ရှိပါတယ်။
စာအုပ်နဲ့ပတ်သတ်တာတွေ မေးလို့
လည်းရပါတယ်။ အဲ့ဒါလေးကို Likeလုပ်ထားပေးပါနော်။ မဟုတ်ရင် order listကောက်ရင်
မသိပဲ ဖြစ်သွားမှာဆိုးလို့ပါ။
အဆုံးထိ အတူတူရှိနေပေးခဲ့သူ တစ်ယောက်ချင်း
စီကို လှိုက်လှဲစွာကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
အဆုံးထိဆက်လျှောက်နိုင်ဖို့ သတ္တိကိုပေးခဲ့တာ
ချစ်သော စာဖတ်သူတွေပါ
ချစ်သော စာဖတ်သူတွေရှိနေလို့သာ EXPECT
ဆိုတာ ဖြစ်လာတာပါ