EX-pect

Epi-32

A/N မေရးခ်င္ဆံုးအပိုင္းေတြပါ။ဘယ္လိုျဖတ္
ေက်ာ္ရမလဲ??ဒီအေျခအေနဘယ္လိုေရွာင္လႊဲ
ရင္ရေလာက္လဲလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားရင္း
ဒီအေျခအေနေရာက္ကို ေရာက္လာခဲ့ရတယ္
အေျဖမထြက္ခဲ့ဘူး။
About Storyမွာတည္းက ေျပာထားသလို
Reader nimsတို႔ကပဲ နားလည္ေပးပါေနာ္။

     >>Age Limited warning<<

ဘယ္အခ်ိန္ရွိသြားလည္းမသိ ေနရိပ္က လိုက္ကာ
ကိုျဖတ္ကာ အခန္းထဲထိတိုးဝင္သည္။
လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ လႈပ္မရေလာက္ေအာင္ထိ
ေသြးစီးဆင္းမႈ ရပ္တန္႔ေနေပမယ့္ မေရႊ႔ျဖစ္။
တရားခံကေတာ့ သူမဟုတ္သလို လက္ေမာင္း
ေပၚအံုးစက္ အိပ္ေမာက်ဆဲ။
လက္ေမာင္းေပၚထိခတ္လာေသာ သူ႔ထြက္
သက္ေႏြးေႏြးသည္အသိစိတ္အျပည့္မကပ္ေသး
ခ်ိန္ေတာင္ႀကက္သီးေမြးညွင္းထေစတယ္။

ျပံဳးမိသည္။ဒီလိုမ်ိဳးေတြေႀကာင့္ လက္ထပ္ခ်င္ႀက
တာလား?ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးက လက္ထပ္မွပိုင္ဆိုင္
ရတာမ်ိဳးေလ။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခုခ်ိန္အပိုင္းအျခားကို
ရပ္ထားခ်င္သည္။
ေသခ်ာႀကည့္မွ ေတြ႔တယ္။ေမွးစက္ေနေသးသူ၏ပါးျပင္ေပၚက မွဲ႕နက္
ေသးေသးေလး~~
မေန႔ညက ေမွာင္ေနလို႕လားမသိ
က်ေတာ္မျမင္ခဲ့ဘူး။ဒါခုမွ ေပၚလာတဲ့ မွဲ႕နက္၊
က်ေတာ္မေတြ႔ဖူးခဲ့သည့္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚခုမွ ေပၚလာသည့္ အသစ္အဆန္းမို႔
ကိုင္ႀကည့္ခ်င္မိသည္

လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးနဲ႔ ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိ
ေတြ႔မိသည္။ပါးေတြပူေနတာလား??အဟုတ္ပဲ
အေပၚပိုင္း အက်ီ ၤကင္းလြတ္ေန၍ အဝတ္တစ္ခု
ခု ဝတ္ေပးမွျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုတာသိေပမယ့္
ႏိုးသြားမွာလည္း မလိုလားသလို ကိုယ္ ကိုယ္၌လည္း ထမရ။

"ဖ်ားေနျပီ"

ႏွဖူးေပၚလက္တင္ႀကည့္မိသည္ႏွင့္ခ်န္း၏ေျပာင္းလဲေနေသာ ကိုယ္အပူခ်ိန္သည္ က်ေတာ့္စိတ္ကို
ေလာင္ျမိဳက္ေစသည္။ႏႈိုးျပီးတစ္ခုခုလုပ္ေပးရ
မယ္မွန္းသိေပမယ့္ အခုမွ ႏွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ခြင့္ရ
သူလို မလႈပ္မယွက္အိပ္ေမာက်ေနသည္မို႔
ဖယ္လည္း မဖယ္ရက္။

ဆံပင္တိုနက္နက္ေတြကိုဖြဖြေလးထိကိုင္မိသည္။
စကားတစ္ခု အလိုလိုထြက္က်လာျပန္သည္။
မရည္ရြယ္ေပမယ့္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေျပာခဲ့ဖူး၍လား
မသိ~~စိတ္မေဆာင္ခင္ ႏႈတ္ကအလိုလိုအသံ
ျဖစ္တည္၏။