Dedicated to @LAWREIGNium for her funny comment XD
[43.2] KNOWING HIM BETTER
GAIL'S POV
"This bed played a best part of my puberty stage..." He said, smirking down.
I released a breath and looked away. "Then, good for you. Pwedeng change topic na?" Because for me, you're giving me goosebumps. Err.
Narinig ko na tumawa siya ng mahina, yung tipong nang-aasar pa. Naramdaman ko nalang na lumubog na yung kama, kaya napatayo ako. Si Fifth, ayun dumapa na at niyakap ang makipot na kama.
"Fifth, 'wag mong sabihing dyan ka matutulog? Aba, alis." Medyo sinipa-sipa ko pa yung kama. There's no way of letting me sleep on the couch nor on the floor.
"Wait lang. Pahiga lang. Namiss ko 'tong kama ko," he said sleepily.
Halata nga na namimiss niya ang kama niya. This bed played a best part of his puberty life nga naman diba? Umupo nalang ako dun sa silya ng study table at pinagmasdan siya. Why all of a sudden did he visit here?
"Fifth..."
"Oh?"
Napasimangot ako kasi yung boses niya parang natutulog na talaga. "Uy, Fifth! Dyan ako ah?"
"Oo, dun ako sa labas matutulog."
Naks. Napangiti naman ako dun. I didn't tell him to sleep outside. Aba't willing siya? Mayamaya lang ay bumangon na siya at bahagyang inayos ang nagulo niyang buhok. "I'm sleepy. Goodnight, Crystal."
I watched him go and a part of me told me not to let him. "Fifth!"
He stopped and turned to me. Palabas na siya ng pinto. "What?"
Pa'no ko ba sasabihin 'to? Na 'wag nalang siyang matulog sa labas. Na okay lang naman na dito siya matulog sa kwarto, basta dun lang sa couch. Kawawa naman eh. Laking-ibang bansa tapos papatulugin ko sa sala? At saka... Parehas kaming bisita dito.
"Y...you can sleep here," I smiled assuringly.
He blinked twice and looked away. He got a hold of the doorbell before he spoke. "Sure? I can sleep outside... in the living room or even in the terrace eventhough it's kinda cold. I'm used to get sick and the mosquitoes? I'm friends with them."
Okay lang? Eh bakit parang nangongonsensya siya? LOL. "Okay lang. Basta dun ka sa couch at off limits lang dito sa kama."
He looked back to me. "Sure?"
I smiled warmly. "Sure."
Right after I said it, he stepped out of the room and returned after a few minutes, with mat, pillow and a blanket on his grip. Nagtaka ako nung ilatag niya yung banig sa sahig, sa right side ng kama ko.
"Uy, ba't dyan ka?" I asked and then pointed a finger at the couch's direction. "Dun ka nalang sa couch."
Humiga siya sa banig paharap sa direction ko habang yakap-yakap yung isang unan niya. Wow, he suited himself on that little mat just like that? In fairness, walang arte.
"Ano yun? Ikaw lang natatamaan ng electric fan? At saka, malaki akong tao, Crystal. Hindi ako kasya sa couch na yun," sabi niya.
"Bahala ka." Umalis muna ako sa pagkakaupo sa silya, saka ako kumuha ng damit pamalit mula sa backpack ko. Nagfreshen up muna ako sa bathroom kasi medyo malagkit yung pakiramdam ko. Bumyahe ba naman ako e. Medyo hassle nga lang kasi walang shower ang bathroom at ang tanging gamit lang ay balde, tabo at gripo.
Paglabas ko ng bathroom, malalim na ang tulog ni Fifth. Umupo ako sa kama at sumandal sa backrest pagkatapos ay pinagmasdan ko lang ang natutulog niyang mukha. Bakit kaya niya ako sinama dito?
"Sleep now."
Napasapo ako sa dibdib ko nung magsalita siya bigla. "Gising ka pa pala?" Nagmulat siya ng isang mata saka siya ngumiti. At dahil sa ngiting yun, pwede na akong maniwala na isa siyang demi God. I looked away and shook that thought off. Grabe, Gail... Ngiti lang yun. Get back on your senses, will you?
"Now I realized that I missed my bed. I mean, my bed in your guest room," sabi niya. Tinignan ko siya at nakita ko siyang tumihaya na at ang dalawang braso niya ay nasa ilalim ng ulo niya habang nakatingin sa kisame. "Homesick..."
I chuckled. "2 weeks ka pa lang sa penthouse ko ah."
"Kaya nga," he said and there was a brief silence after. "Crystal..."
I drew a sigh after he mentioned my first name. Nasanay na talaga siya sa kaka-Crystal sa akin. "Ano yun?"
"Care to share what's between you and him?"
Kumunot agad ang noo ko sa tanong niya. Between you and him? Did he mean between me and Kurt? "Curious ka?" Tanong ko. Hindi naman siya sumagot at nanatili lang na nakatingin sa kisame. "Correction. Dapat what was between Kurt and me. Kasi kung present ang pag-uusapan, I must say we're just plain workmates."
"What about your past?"
Natigilan ako saglit. Pero napangiti nalang ako sa sarili ko nung pakiramdaman ko ang sarili ko. Hindi na katulad ng dati na may kirot pa rin sa dibdib ko tuwing pinag-uusapan ang tungkol sa nakaraan ko.
"Bakit ba curious ka? Ikaw nga eh, hindi mo pa rin sinasabi sa akin kung paano mo nalaman na mag-ex fiancee pala kami ni Kurt."
"Basta nga, nalaman ko lang."
Humiga ako sa kama at nakititig na rin sa kisame. Weird, nakakahawa ang pagkatulala ni Fifth. Contagious din ba ang pagiging bipolar? 'Wag naman sana.
"You're over him, aren't you?"
Napa-huh? ako sa tanong niya. Hindi sa affected ako, kundi dahil nawiwirduhan na ako sa mga tinatanong niya. "I'm over him. Matagal na. Bakit---"
He cut me off. "Nothing. Don't miscontrue my questions. It's just that you learned a lot about my past, so I just wanted you to be fair with me. Okay?"
Oh... I pursed my lips, shutting my mouth. Bumabawi lang pala siya kasi marami akong nalaman tungkol sa kanya. Tch.
"So..."
Hindi ako nagsalita. So so ka dyan.
"So, why did you two end up separated?"
Nagpakawala ako ng mahinang tawa. Kung dati, lumalakas yung kaba sa dibdib ko tuwing pinag-uusapan ang tungkol dito, ngayon naman ay natatawa nalang ako. "Separated agad? Diba pwedeng itanong mo muna kung ba't kami na-engage? You know, para magets mo ang flow."
"Ikaw ang bahala."
"Hmm, pa'no ko ba sisimulan 'to?" Bulong ko sa sarili. Mukhang napasubo yata ako. "Basta na-engage kami officially nung fourth year college pa ako because he got me pregnant."
And that was Kyra... I swallowed and breathied in. Namiss ko tuloy bigla si Kyra.
"He got you pregnant? Wow. Buntis muna bago marriage proposal?" Nagpanting ang dalawang tenga ko sa sinabi niya. Sa inis ko, ipinalo ko sa kanya ang unan ko. "Whoa!--- 'Di na. Tatahimik na!"
"You don't have a say on this, Fifth. Tapos na yun eh... Nagkukwento lang ako," sabi ko at binalik na ang unan sa ilalim ng ulo ko.
"Getting mad when somebody gives a harsh opinion about you're so called ex fiancee? Is that what you called moved on?" He asked, chuckling. Alam ko namang niloloko niya lang ako pero hindi ko maiwasan na hindi mapikon. Hindi ko rin alam kung bakit. Hay!
"Ayoko na nga!"
"Moving on..." Sabi niya habang pinapalo ng mahina ang kama. "Why did you two end up separated? Was it because your baby... uhm, passed away?"
Hindi agad ako nakasagot. Nalulungkot pa rin kasi ako tuwing inaalala si Baby Kyra. Minsan kasi, naiisip ko na what if nabuhay ang anak ko? Siguro, masaya na rin kaming dalawa ngayon kahit hiwalay kami ni Kurt.
"Never mind... Sorry if I'm insensitive."
I snapped back on my senses when I heard that from Fifth. Pagtingin ko sa kanya, sumalubong sa akin yung guilty set of eyes niya. Para tuloy ako yung naguilty. Luh? "Hala, ayos lang. Oo, dahil dun nagkahiwalay kami. At saka, may iba pa kasing dahilan." At yun ay si Mariz. I wonder how's it going with her son? Is he fine now?
Teka, paano niya ba nalaman ang tungkol sa pagkamatay ng anak ko?
"Hey, Fifth. How did you know that my baby had passed away?"
"Obviously, you're not with your kid now. So, I assumed he or she had gone to heaven."
Huminga ako ng malalim. Kung nabubuhay pa siguro ngayon si Kyra, siguro magkalaro sila ng anak ni Chloe; si Claine. Though, one year ang gap nila. Haayy...
"Don't worry..."
My heart skipped a beat when I felt his hand on mine over the bed. Pagtingin ko, nakapatong nga ang kamay niya. ASDFGHJKL! Para tuloy nanigas ang buong katawan ko sa ginawa niyang yun.
"... I won't leave you like what he did."
Gulp. What did he say?
"Fifth--"
"I'll leave only if you ask me to."
Huhuhu... Ano'ng meron sa kanya? Mas lalo nagwala ang puso ko nung pinisil niya ng dalawang beses ang kamay ko. I closed my eyes and savored the feeling... It's been a long time since I felt this kind of--
"Kinilig ka ba? Joke lang yun. Matulog na nga tayo," he said, getting off his hand on mine and went back on his sleeping position. Grr!
"Hindi ako naniwala ah!" Tinalikuran ko na rin siya at kinumutan na ang buong katawan ko sabay bulong pa na, "Ganyan ba ang conservative? Playboy na conservative?"
"Narinig ko yan. Sinabi ko naman sayo diba? Sayo lang ako conservative. Goodnight, Crystal."
Blah... Blah... Blah... For me, he's still one of a mystery I should find out myself. Nararamdaman kong marami siyang alam sa akin. The question is... Why did he know about that?
Anyhow, goodnight na nga.
***
Kinabukasan, pagmulat ko pa lang ng mga mata, una ko kaagad tinignan si Fifth sa sahig pero napabalikwas ako nung makitang wala na siya. Nasaan na yun?
"Fifth...?" And as if on cue, narinig ko ang pagbukas ng pinto sa bathroom. Pagtingin ko dun, nanlaki ang mga mata ko nung makita si Fifth na nakatapis lang ng towel sa lower body niya. "FIFTH!! ANO BA?!" My eyes flee to cover my eyes. Yes, I'm no innocent and I'm no hypocrite... But I just can't stand seeing a guy half-naked infront of me!
"Oh, sorry! I didn't mean to..."
BLAG!
Unti-unti kong tinanggal ang pagkakatakip sa mga mata ko. Napailing nalang ako ng ulo at huminga ng malalim pagkatapos. Mas mukhang nataranta pa yata siya kesa sa akin. Oh good Lord! 'Wag niyo naman pong hayaang ibalandra ni Fifth ang katawan niya. Lagi nalang eh...
Sabi ni Fifth, mamaya na raw ako maligo pagkatapos naming mamasyal sa lugar nila. Of course, I did what I was told. Hindi kami nagbreakfast ni Fifth sa bahay, instead, dun kami kumain sa isang Tapsihan malapit sa boarding house nila. Dun daw siya lagi kumakain noong nandito pa siya nakatira. Pagkatapos nun ay dumiretso kami sa dati niyang school. In fairness, exclusive school ang pinasukan niya noon.
"We used to ditch classes when I was in highschool. You know, some of my friends influenced me," pailing-iling na sabi niya habang nakatayo kami sa tapat ng gate ng school.
I smiled. "Namiss mo nga ang lugar na ito kaya mo naisipan na bumista dito 'no?"
"Yeah. Medyo nabo-bore kasi ako sa penthouse mo tuwing mag-isa ako dun, tapos naalala ko ang tungkol dito. So, then I contacted Lola Tess and told her that I was going to visit her. Tara, dun tayo sa shed..."
Sinundan ko siya papunta sa shed at naupo kami sa stoned bench dun. Linggo ngayon kaya walang tao sa school na ito. "Thanks for letting me come with you," I said with all my sincerity. Yung thought pa lang na ininvite niya ako sa lugar kung saan siya nakatira noon, ibig sabihin lang nun ay pinagkakatiwalaan niya ako. Trust? Yun yung bagay na mahirap ibigay sa tao. But with him, he gave that to me without second thoughts.
"It's nothing. At least, you got to know more about me," he said, smiling.
I grinned back, teasingly. "Yes, and I'm now aware that you're not really conservative."
He chuckled foolishly while nodding his head in anticipation. "I'm still harmless. At saka, nagbago na ako. Aren't I?"
My head moved back a little and studied his face. Then, a soft chuckle came out from me. "I don't know. We'll see, Mister Choi."
"Pfft! Let's go."
We got up and was about to leave when I noticed a girl coming our way. Fifth and I are walking side by side. Napansin ko rin na napabagal yung lakad ni Fifth, at nakatitig siya sa babaeng makakasalubong namin. And not to mention, the girl was staring at him too. Magkakilala ba sila?
Napalingon nalang ako nung lumagpas na kami sa babae. Nabigla ako nung maabutan ko na nakalingon din yung babae sa direksyon namin. Napaiwas pa nga siya ng tingin nung makita ko siya.
"Fifth," I called him out so he looked down at me. "Kilala mo yung babae?"
Huminto kami at nilingon yung babae. Nakahinto yung babae sa waiting shed at mukhang naghihintay yata ng masasakyan.
I heard Fifth tsk-ed and then scratched the back of his head. "Si Olive yata?"
"Olive?" I refrained.
He nodded and walked back to the shed. Syempre, sinundan ko naman siya. Tignan mo 'tong taong 'to. Kilala pala niya pero 'di man lang pinansin kanina.
"Olive??" Sabi ni Fifth nung makalapit kami sa babae. Napatingin naman yung babae sa kanya at halatang nabigla siya. "Travis? Ikaw na ba yan?"
"Yes. How are you? Buti naalala mo pa ako."
"Ikaw nga eh. Dinaanan mo lang ako kanina."
"I was hesitant to notice you. I'm afraid you won't notice me back. So, how are you, Olive? Wow. You look pretty."
So... Ganun? Nakalimutan na ako? Nagkamustahan na sila na parang wala ako sa tabi nila. I sighed irritatingly and crossed my arms across my chest.
"Oh, by the way, she's Gail."
And finally, Fifth remembered me. I flashed my sweet smile to her. Cheers to the way he introduced me. Hindi Crystal, kundi Gail. "Hi..."
"Kaibigan ko," sabay kindat ni Fifth sa akin. Sa paraan ng pagkakasabi niya, alam kong hindi LANG kaibigan yun. Siguro, ex?
"Hello, Gail," humarap siya kay Fifth, "Ganda naman ng girlfriend mo."
Boom. Natawa nalang ako sa sinabi niya. Girlfriend ka dyan. "Nope, I'm not his girlfriend. We're friends."
"Ahh," sabi nung babae tapos humarap ulit kay Fifth. "Travis, sama ka sa bahay. Matutuwa si Mama kapag nakita ka."
I frowned to myself. Fifth, say nooooo. Ayokong sumama tayo sa kanya. Wait, para namang hindi niya ako sinali dun sa 'sama ka sa bahay'. Wala namang 'kayo' dun. Na-feel ko tuloy na ayaw niya sa akin kasi ayaw niya akong tignan.
Napatingin sa akin si Fifth at parang nagtatanong ang mga mata niya. Alanganamang sabihin kong 'wag'? Who am I to tell him that? "Hatid mo muna ako sa boarding house," sabi ko.
Huminga naman siya ng malalim saka niya tinignan si Olive. "Olive, I can't. Hindi ko pwedeng iwan si Crystal eh."
I pursed my lips to suppress my smile. Good thing...
"Ah, ganun ba? Next time nalang siguro."
"We got to go, Olive. Hope to see you again," Fifth bid goodbye and tugged me away from that place. Habang naglalakad kami palayo, napansin ko na napapailing at pangiti-ngiti si Fifth. Nabaliw na yata.
"Fifth, ex mo no'?"
Nabigla siya, pero yung tipong hindi naman sobrang nabigla. Siguro, expected na rin niya yun na sasabihin ko. "How did you know?"
"Instincts."
He chuckled and placed his hand over my head, and messed it. Napasimangot tuloy ako. "Tara na nga. Uwi na tayo. Baka kung sino pang makita ko dito."
Okay. From now on, I won't ever tease him he's gay again. It has proven that he's not. Period.
Hours passed by like a blur. Nakauwi na rin kami galing ng probinsya ni Fifth. Masasabi kong naenjoy ko nga ang pag-out of town kahit 2 days lang. Siguro nga, kailangan yung maulit para makapagrelax ako. Nakakastress din naman kasi dito sa syudad. Well, thanks to Fifth for letting me come with him. Sabi ko nga sa kanya, next time siya naman ang ipapasyal ko para makabawi ako sa kanya. Nakatulong din yung trip na yun para makilala ko siya. Wait, don't get me wrong on this. Alam kong in 2 weeks time, aalis na siya sa penthouse ko at lilipat na sa unit niya. What I meant is, he's my finance adviser for one whole year. So, I should really get to know him so well. Besides, we're friends now.
Monday na. Back to work na naman ang peg ko. Numbers and decimals na naman itong pagtutuunan ko ng pansin ngayon. Haayyy...
"Good morning, Gail~"
I smiled back, "Good morning."
Nakasabay ko sa pagpasok sa lobby si Jade. Papunta pa lang sana kami ng elevator nang may mapansin kaming mangilan-ngilang employee sa tapat ng bulletin board. Ano kaya ang meron dun?
"Jade, wait lang," pigil ko sa kanya at tinuro yung direksyon ng board. "What's with that?"
"Uhm, baka may announcement po?"
Oh, I see. Kaya siguro kumpol-kumpol ang mga empleyado dun. "Tara, tignan natin."
"Aw, ikaw nalang, Gail. Late na ako eh," sabi niya at dumiretso na sa elevator. I shrugged and went infront of the bulletin board. Napansin ko na isa-isang umalis ang mga empleyado na nandun. Para bang iniiwasan nila ako. I frowned as I watched them go. Ba't ba nila ako nilalayuan?
I took few deep breaths and calm myself. Today's Monday, Gail. Be happy, be nice. Phew.
I took steps closer towards the board and scanned on it. And Jade's right... May announcement nga.
--
There will be a Company Outing this coming Friday, October 10. We will be having a 3-day team building event for each department;
Financial/Accounting
Marketing
Logistics
Meeting place: Car Park
Time: 9:00AM
Note: Only those departments that will attend the trip will have the 2 days off.
---
"Wow," mesmerized na nasabi ko nalang sa sarili ko. Mukhang masaya ito. Parang kahapon lang, kaka-out of town lang namin ni Fifth, tapos ito naman?
"That would be fun."
Napalunok ako nung marinig ko ang boses na yun mula sa likuran ko. Bakit ba mahilig siyang manggulat?
I turned around and faced him and as expected I saw this guy wearing a smart casual attire as always. Teka, akala ko ba nasa L.A siya? "Mr. Lee?"
Ngumiti siya. Yung ngiting tipid pero alam mong hindi na katulad na dati na casual lang. That's better. "We'll be having a team building event, huh?"
Napatango ako kahit hindi naman yun ang nasa isip ko. "Uh, I thought you're---"
"I arrived last night."
"Ano'ng ginawa---"
"I visited my dad in the hospital. He had his heart operation and it went good," sabi niya.
I looked down and smiled to myself. Hindi niya ako pinapatapos magsalita. Parang nung dati lang... Err. Yeah, yung dati. Nung First year college kami. Teka, back to the topic...
"May sakit sa puso ang Dad mo?"
He nodded his head and smiled like nothing happened. O'right. Successful nga raw ang operation, Gail diba? Masyado ng late para mag-alala ka pa.
"Okay. Anyway, see you around." I waved goodbye to him and was about to walk pass him when he called my name.
"Ms. Rivera..."
I mean, yung last name ko. I stopped and looked back at him. "Yes?"
He took steps closer to me and took my left hand. I was bewildered when his hand touched mine. Then, he feigned a smile. What the...?
"I passed by a coffee shop awhile ago and thought of buying something for you. So, there. See you around," and then he left me with that cold thing in my hand.
My eyes gazed down on my hand. 'Di ko alam pero halos mahigit ko na ang hininga ko pagkakita ko sa hawak ko. Holy Frappe... Ayan ka na naman. Naka-get over na nga ako sa'yo, Frappe diba? Sheesh.