Dedicated to @manalovesss
[43.1] KNOWING HIM BETTER
GAIL'S POV
Gusto ko talagang tanungin si Fifth kung pa'no niya nalaman na ex-fiancee ko si Kurt, pero 'di ko lang magawa. By the way he looks, it seemed that he's got a dark aura around him. Okay, I somewhat feel a little bit suspiscious of him. Afterall, lagi niya akong inaasar na crush ko raw si Kurt, tapos all of a sudden, alam niya ng ex-fiancee ko yun?
I stole glance of him again for the nth time. Seryoso lang ang mukha niya habang nakatingin sa bintana. Magkatabi kami sa backseat ng taxi pero nasa magkabilang dulo kami nakapwesto. I bit my lower lip unconsciously and looked back at the window on my side. Gusto ko talaga siyang tanungin kung bakit siya nagagalit. What am I to do?
I took a deep breath and glanced at him again. Bahala na. "Fifth..."
Hindi man lang siya tumingin sa akin. Napasimangot ako nung makita kong pinapasakan niya ng earphones ang magkabilang tenga niya. Grr.
"What's with the attitude?" I asked, and yes, I am pissed already.
Tumalikod naman siya ng bahagya sa direksyon ko at mukhang minaximize ang volume ng music sa cellphone niya. Wow. Just wow. Bahala siya sa buhay niya! I really can't spell him out!
***
Kinabukasan, maaga akong nagising para sana magluto ng breakfast. Hindi naman talaga ako nagbebreakfast, pero dahil hindi na ako nakapagdinner kagabi pag-uwi galing sa you-know-where-I-went, nakaramdam ako ng matinding gutom.
Habang nagluluto ako ng fried rice, nakarinig na agad ako ng footsteps na pababa ng hagdan. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nataranta. Teka, slow down. Si Fifth lang yan... Why am I terrified?
"I'm going out."
Mas lalong lumakas ang kaba ko nung marinig ko yung malamig na boses niya. Humugot muna ako ng malalim na hininga bago ko siya nilingon. Napansin ko na nakasuot siya ng jogging pants at white sweat shirts. Napakunot tuloy ang noo ko.
"Saan ka pupunta?"
He made a face, conceitedly and readied himself to leave. "Jogging," then he went out. Napatulala nalang ako nung umalis siya. Kagabi pa siya ganyan. He's been acting so weird since yesternight. Pag-uwi nga namin kagabi dito sa penthouse, dire-diretso lang siya papasok ng kwarto niya. Ako naman itong stupid, hindi nakatulog sa kakaisip kung bakit siya nagkakaganyan. Parang nahawaan na niya ako ng pagka-weirdo niya. Sa sobrang pagiging upset ko nga, hindi ko na inaalala ang tungkol sa pinag-usapan namin ni Kurt. Isa pa sa pinagtataka ko ay kung paano niya nalaman ang tungkol kay Kurt--- the ex-fiancee thing. Hayy.
I drew a deep sigh and rolled my eyes upwards. There's something about Fifth I should know. My nose crinkled when I smelled something... aweful. I jerked my head to follow that smell, and I found out that it's...
"What the!"
See? I really am spacing out. Nasunog ko ang fried rice na niluluto ko. Argh!
Pagkatapos kong kumain ay naghanda na ako para sa office. Good thing, mabilis akong nakakuha ng taxi. I swear, next month, I will really buy a car for myself. If I still can't buy one, then I'd ask my dad. Kailangan ko na talaga ng kotse para maging convenient na ang pagtravel ko.
The usual thing happened as I stepped inside the building. Bati dito, bati doon. Smile here, smile there. Eventhough I'm not in the mood for smiling back, I had to. I want to win new friends. Ayoko ng maintimidate sila sa akin. Kung posible nga lang na pwedeng manalo ng miss friendship dito, gagawin ko ang lahat para maging friendly. I'm tired of being ignored or avoided by people just because they think I'm too intimidating.
"Good morning~"
One last greeting and off I went to my department. Pagpasok ko pa lang, bumungad na sa akin ang team ko na busy sa kanya-kanya nilang desk. May mangilan-ngilan na ngumingiti sa akin, yung iba naman ay hindi napansin na dumating na ako.
Pagkadating ko pa lang sa desk ko, narinig ko bigla mula sa likuran ko ang boses ng taong namimiss ko.
"Miss Gail~"
I turned to face her. It's Jade. "Hi, Jade. I missed you. Kamusta?" It's been awhile since the last time I talked to her. Mukhang nasasanay na ako na wala siya sa tabi ko.
Napansin ko ang pagkabigla sa expression niya, pero mabilis din siyang ngumiti sa akin. "Namiss din po kita, Miss Gail. Nga po pala---"
I interfered, "Gail nalang."
"Oh," her lips formed a small 'O' as though she's really surprised of what I've just said. Then, she giggled shyly, "Okay, Gail. Pinapapunta ka raw po ni Sir Louis sa office niya."
I pursed my lips and stepped back. Woah, papagalitan niya ba ako dahil hindi ako nakahabol sa meeting kahapon? "Ngayon na?"
"Before lunch daw po."
Phew. Lunch. I nodded and smiled to her. "Sige, thanks."
"Miss-- I mean, Gail."
"Hmm?" Yumuko ako para ayusin ang nakakalat na papel sa desk ko. Pagkatapos nun ay umupo na ako sa swivel chair ko.
"Wala si Mr. Lee ah."
"So?" Nahulog yung isang papel sa sahig kaya kinailangan ko pang magbend over para abutin yun.
"Wala lang. Baka.... Baka, gusto mo lang malaman na nagleave siya."
Ayun, nakuha ko na yung papel. Teka, ano raw? Nag-angat ako ng ulo para tignan siya. Nakatayo pa rin siya sa harapan ng desk ko. I kinda find her strange today. Bakit ba ang wiweird ng mga tao sa paligid ko ngayon? "So, why are you telling these to me?"
Ngumiti siya ng alanganin. Nilapag niya ang kamay sa desk ko at nilapit ang mukha niya sa akin. Naduduling na nga ako sa sobrang lapit ng mukha niya e. "'Wag ka pong magagalit sa akin ha? Bali-balita kasi sa department namin na nagde-date daw kayo."
Sa gulat ko ay naitulak ko siya. "What?!" Tumayo siya ng tuwid at tinanguan ako. Nanlaki naman ang mga mata ko. "Seriously?"
"'Di po ba totoo yun?"
I rolled my eyes and puffed in irritation. "Hindi ah," tumayo ako at inayos ang sarili ko. "I wanna talk to him."
Hindi pa man ako nakakalagpas kay Jade ay napigilan niya na ako. I raised my brow. "Gail, wala nga po siya. Nasa L.A siya ngayon."
My face smoothened up. L.A? Ano'ng gagawin niya dun? Ba't biglaan naman yata? Parang kagabi lang, kausap ko siya ah. "Los Angeles? Bakit daw?"
Umiling siya. "'Di ko po alam eh. Basta, 2 weeks siyang mawawala. Hindi ba siya nagpaalam sayo?"
Automatikong bumalik yung pag-init ng ulo ko sa tanong niya. I slumped back on my seat and eyed her irritatingly. "Why would he? We're not close to begin with."
"Eh diba nagde---"
"Pwede ba?! We're not dating nor having romantic thing!!"
Napatulala siya sa akin. Para tuloy huminto ang oras sa loob ng workplace ko. Napansin ko na conscious na inikot ni Jade ang tingin niya sa paligid, at dun ko lang narealize na napalakas pala ang boses ko... And the result? Everyone's attention diverted to me.
Okay, do I really have the habit of embarrassing myself? I only gave them an awkward smile to ease the awkward atmosphere in this four corner workplace.
"Get back to work, guys. And you too, Jade. Hindi mo 'to, department."
Haayy... Kurt, aalis ka na nga lang, nag-iwan ka pa ng issue. *mentally facepalm*
***
This has been a tiresome day for me, indeed. Madaming paperworks, as usual. Nakausap ko na rin si Kuya Louis at syempre, sinermunan niya ako. Pero kahit ganun, wala namang masyadong nangyari sa office. It's like I just worked my brains off and then, went home. In short, boring. Ganun lang din ang nangyari kinabukasan, Friday. At kung nagtataka kayo kung ano na ang nangyari sa amin ni Fifth, well... Well, 'wag niyo ng itanong dahil hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako iniimik. 2 days na rin niya akong iniiwasan. Ano ba talagang problema niya?
Saturday na. Ang bilis ng araw. Two weeks na palang nag-i-stay si Fifth sa penthouse ko. Napatitig ako sa kisame habang nakahiga pa rin ako sa kama. Umagang-umaga, si Fifth na agad ang iniisip ko. Argh! I can't take this. Bakit ba kasi siya nagkakaganun? Ano bang ikanagagalit niya?
Gumulong ako ng paulit-ulit sa kama. Ganito ako kapag frustrated sa buhay. Stressed na nga sa trabaho, stressed pa kay Fifth. Huminto ako at tumitig naman sa isang sulok ng kwarto ko. Huhuhu! Fifth... Fifth... Fifth... Paano ko ba siya i-aaproach? Kailangan ko siya ngayon eh. Kailangan ko ng advice niya tungkol sa certain sales. But how could I approach him if he's avoiding me?
Huminga ako ng malalim bago hinipan ang buhok ko na nakaharang sa mukha ko. Why am I terrified of him? In the first place, he works for me and he's responsible in helping me in my job. "Makabangon na nga!"
I did my thing inside the bathroom first, before stepping out of my room. Timing na naman na nagkasabay pa kami ng paglabas ni Fifth---siya, galing sa kwarto niya at ako--- galing sa kwarto ko.
Sabay kaming napahinto... 3 second stare off and then, we both looked away. Binalingan ko lang siya ulit nung mapansin ko na nakabihis siya. I mean, naka-short pants, white shirt na pinatungan ng polo... Plus, backpack pa.
I can't help but to ask. "Aalis ka?"
"Hmm..." Tumango siya at naglakad papunta sa hagdanan.
"Teka, teka, teka..." Nilapitan ko siya at pinalo siya sa braso kaya napatingin siya sa akin. "Masyado ba kitang ginalit kaya ka aalis? Ang babaw mo naman!"
Ni hindi ko nga alam kung bakit siya nagagalit eh. Hindi naman siguro dahil sa frappe yun? Wala naman dapat ikagalit eh.
Huminga siya ng malalim habang inaayos ang pagsukbit sa backpack niya. "I'm not angry or anything."
"Then, why are you leaving? Why are you avoiding me? Why are you ignoring me? Why are you... why are you so weird?!" Asik ko. Naiinis na ako!
He sighed and his lips twitched sideways. Hindi agad siya nakasagot, pero eventually, napa-tsk nalang siya. "Wala."
WALA?! Wow. 2 days niya akong hindi pinansin tapos wala lang?
I smacked his arm again. "Galit ka eh! Bakit nga?"
"Bakit? Nag-aalala ka?" He asked, grinning. Napaatras tuloy ako at tinignan siya ng masama.
"Fifth, I'm serious. Bakit nagkakaganyan ka? Alam mo bang mababaliw na ako kakaisip kung bakit mo ako iniiwasan to think na iisang lugar lang ang ginagalawan natin?" I paused and placed my hands on both sides of my hips. "Seriously? Wala lang? Wala lang ba yung bigla-bigla ka nalang pumunta sa office at sinundo ako? Wala lang ba yung nalaman mo na..."
Napahinto ako. Oh please. Bakit nagburst out ako?
"Yung tungkol sa ex-fiancee mo?" Dugtong niya. Hindi ako sumagot, tinitigan ko lang siya. "Wala lang. Alam ko lang."
"Paano?"
He smiled, but it didn't reach his eyes. "I just found it out."
I rolled my eyes. Ano yun, poof, nalaman niya nalang out of nowhere? "Paano nga?"
"I found it---"
Phone rings...
Slaps forehead. He pulled out his phone from his pocket and turned his back on me to take up the call. Kating-kati na akong malaman kung paano niya nalaman ang tungkol dun pero dahil sa phone call na yun ay naunsyami pa! Kaasar!
Nakatingin lang ako kay Fifth habang hinihintay siyang matapos sa pakikipag-usap sa kung sinuman. Wala siyang sinasabi kundi 'yes', 'okay', 'no' and 'bye'. Sino kaya yun?
He turned to face me again and gave me a half-smile. "I think, we're okay now. Aren't we?"
"Ikaw ang may issue sa akin eh."
Umiling siya at sumandal dun sa railings ng hagdan. "Sorry for acting so strange lately. I've something to tell you anyway..." He paused and motioned me to come closer, so I did. Nacurious naman daw ako sa sasabihin niya. "I've got bipolar disease."
I stepped back and looked at him, raising one brow. "Seryoso?"
He laughed a little. "You wanna come with me? I'll tell you the reason if you will."
"Saan ba?" Wala naman akong gagawin ngayong weekend. Why not?
"Basta. Overnight 'to. Bring extra clothes."
Hassle talaga ang walang sariling kotse. Kaya ayun, kinailangan pa naming magcommute ni Fifth. We took a cab to get to the bus terminal and until now, I still don't know where we're going. Basta, ang alam ko nalang ay sumakay kami ng bus ni Fifth papunta sa South. Medyo na-relieved na nga ako dahil bumabalik na naman yung jolly side niya. Now, I'm starting to believe that he has mental--- I mean, bipolar issues. Hindi ko siya magets eh.
"We're here..." Sabi niya pagbaba namin ng tricycle. Nakatayo kami sa harapan ng hindi kalakihan na bahay. Para nga lang itong apartment unit. If I'm not mistaken, it's located inside the subdivision. Bakit nga ba kami nandito? Almost 3 hours ang binyahe namin. Nakakapagod. Ugh!
"So, where are we?" I asked.
Ngumiti lang siya sa akin at binalingan ulit ang bahay sa harap namin. "I used to live in that house. I had to stay here because it was kinda convenient for me to get to school everyday. Let's go?"
So.... Dito pala siya tumira noon? Bakit niya naman ako sinama dito?
Pangatlong doorbell pa lang ni Fifth ay pinagbuksan na kami ng isang matandang babae. Nagulat ako nung sinunggaban na agad ng yakap ng babae si Fifth. Woah.
"Fifth! Ikaw na ba yan?"
"Yes, 'La."
"Lalo kang gumuwapo." Bumitaw sila sa pagkakayakap tapos natuon yung tingin nila sa akin. Err... Define awkward? "Siya ba?"
I smiled awkwardly and looked to Fifth. Anong ako na?
"Yeah, siya po."
Ano ba yun? Ang labo. Baka kung ano na yun ah!
"Ang ganda ng boss mo," sabi ni Lola tapos nginitian niya ako. "Ako pala si Tess. Tawagin mo nalang akong Lola Tess... Ako yung kahera ng boarding house na ito."
Boarding house...
Ngayon ko lang nalaman na dito pala tumira si Fifth noon. Medyo na-touch lang ako sa idea na talagang binisita niya pa ang lugar na ito kahit matagal na siyang 'di nakakapunta dito. Everyone's so nice in here. From the helpers up to the male boarders... They welcomed us warmly. Pinakain pa nila kami ng dinner at nagkakwentuhan. Ni hindi ko nga na-feel na outcast ako sa kanila. Naenjoy ko rin kasi yung bawat kwento ni Lola about kay Fifth. Na kesyo sobrang sipag at bait daw ni Fifth...
"Kaso babaero!"
Yun nga lang, may bawi. Tinignan ko si Fifth pagkasabi ni Lola nun. Naabutan ko na sumimangot siya at pakamot-kamot sa ulo. "Lola naman po."
Yan ba ang conservative? Err...
"Buwan-buwan kung magpalit ng girlfriend. Nasanay na nga ako na palaging may pumupunta ditong babae para iyakan siya..."
Napatawa nalang ako. Wow, chickboy din pala ang isang ito. "Playboy ka pala eh."
He grinned. "Told you," tumingin siya kay Lola at lumabi. "Lola, nagbago na po ako."
Lumawak pa yung kwentuhan namin tungkol sa nakaraan ni Fifth. Dito pala siya noon nakatira dahil malapit lang ang school niya dito. Yung Mama naman niya ay nasa Manila para magtrabaho. Every other weekends lang daw niya kung makita ang Mama niya. I kinda felt so nice upon knowing him better. I didn't expect that we've gone up to this point.
"Dito ang kwarto niya noon."
Pagkatapos ng chikahan/reminiscing session namin ay umakyat na kami sa second floor at pumunta sa dating kwarto raw ni Fifth. Hindi naman kalakihan, hindi rin naman kaliitan. May TV, electric fan, cabinet, bathroom, at single bed. Not bad.
"Dati, naka-aircon pa 'to eh. Tapos may computer pa siya," dagdag pa ni Lola. "Sige, maiwan ko na kayo nang makapahinga na."
Napakunot ang noo ko nung iwanan kami ni Lola. Wait, dito kami matutulog ni Fifth? It's not a good idea though, after getting to know what his other side is.
Umupo ako sa edge ng kama, samantalang umupo naman siya dun sa ibabaw ng study table. "Pagod ka na?" He asked.
"M...medyo."
He got on his feet and sat on the bed--- few inches away from me. "Same bed I used couple of years ago."
"Cool," I commented.
I suddenly felt uncomfortable when I saw his playful smirk while tapping the bed. Uh oh.
"This bed played a best part of my puberty stage..."
I gulped. Fifth, ano ka ba talaga? I'm no innocent but I'm not up for this kind of talk with you alone... in this cozy bedroom.