Dizi Müziği
•Jimin'in•
"Namjoon hyung!"
"Jimin? N'oldu?"
"Bi soluklansın önce."
"Kang-Dae denen şerefsiz.."
"Ee?"
"Haneul'u da esir aldı!"
"Ne!"
"Nasıl oldu bu?"
"Haneul hisleriyle Jungkook'un yerini buldu. Jungkook'u, koydukları odaki kolilerin taa arkasına otuturtmuşlar. Haneul Jungkook'un yanına gitti ama ardından Kang-Dae denen şerefsiz geldi. Bende bi yere saklandım onları dinledim. Eğer direk dalsaydım işler daha da kötüye gidebilirdi dedim. Hem şimdi size söyleyip plan kurmuş olursak daha kolay kurtarırız onları dedim."
"İyi düşünmüşsün. Şimdi n'apacağımıza karar verelim."
"Namjoon, Haneul Jimin'den bahsettiyse o zaman Kang-Dae bizi de bulmaya çalışır."
"Haklısın.. O zaman kuvvetli bi plan yapmalıyız!"
Kendi aralarında bir müddet konuştuktan sonra hep bir ağızdan "Fighting!" dediler.
..
•Haneul•
"Umarım dediği gibi Jimin'i de kaçırmamıştır. Hepsi benim yüzümden.."
"Kendini suçlama Haneul. Bunu, beni kurtarmak için yaptın."
"Ama iç sesim demişti bana! Ben dinlemedim..."
"Hayır! Böylesi daha doğru. Tek gelseydin bizi kurtarmak için bulamazlardı."
"Haklısın ama-"
"Haneul, yeter artık. Kendini suçlamayı kes. Teşekkür ederim Haneul. Seni seviyorum."
"Jungkook, b-bende-"
Zaten zorlandığım sözümü söyleyemeden KangDae gelmiş, lafın arasına girmişti,
"Vay vay vay... Aşk esintileri sarmış burayı. Kesin konuşmayı! Anlaşılan sizi ayırmak daha iyi olacak. İyice birbirinize alışmamanız lazım! Hanginiz bu oda da kalmasa? Hımm... Aslında Haneul, seni başka, güzel bi odaya götürmek isterdim ama Jungkook'un arkadaşları onu kurtarmaya gelirlerse, bu odada olcanı muhtemel olarak bileceklerdir. O yüzden onu başka odaya alacağım."
"Pislik! Bırak Jungkook'u, bırak beni! Ne istiyorsun, he? Beni mi? Tamam, seninle gelirim. Yeter ki Jungkook'u ve Jimin'i bırak! O gruptan uzak dur!"
"Aa.. Hemen pes mi ediyorsun? Bu kadar çabuk mu? Olmaz! İş içten geçti, ikinize de zarar vermeden asla bıramam sizi. Haneul, yanlış seçim yaptın."
"Köpek!"
"Ben kaçar!
La la la la la la la la la
Aptaedo choego dwitaedo choego
La la la la la la la la la
Meoributeo balkkeutkkaji choego choego..."
Diline doladığı şarkı ile odadan çıkmıştı.
"Tam bir pislik!"
"Haneul, buradan kurtulmak için plan yapmamız lazım."
"Evet ama n'asıl bir plan? Ve Namjoon'lar şu an n'apıyordur acaba?"
•Namjoon•
"Planı yapmaya koyuluyoruz!"
"İii.. Namjoon... Hevesli başlangıcını kırmak gibi olmasın ama biz içeri n'asıl gireceğiz?"
"Hoseok, cidden bazen vampir olduğuna şaşırıyorum. Salak, sen vampirsin ışık hızıyla kimsenin haberi olmadan girebilirsin! Artık vampir olduğunu bil!"
"Neden celallendin ki? Sadece ufak bir soru sormuştum. Jimin girdiği gibi çıktı diye..."
"Ben size haber vermek için çıktım hyung yoksa hiç durur muyum? KangDae denen şerefsize dalar, Jungkook'la Haneul'u kurtarırdım!"
"Neyse! Çok çene yapmayın. Hadi, içeri giriyoruz."
...
•Haneul•
"İviiit.. Ben geldim! Özlediniz mi beni?"
"Senin gibi bir pisliği kim özler?"
"Aa.. Haneul! Yeter ama bebeğim, bana pislik demekten vazgeç."
"Ona bebeğim deme, it!"
"Bunu sana sormayacağım Jungkook." ayağına hafifçe vurarak devam etti, "Kalk hadi, seni başka odaya taşıyorum."
"Bırak onu, hayvan!"
"Haneul, kapa çeneni ve otur oturduğun yerde!" Jungkook'un kolundan tutarak devam etti, "Sende gel benimle, Kalk!"
"Bırak onu! BIRAK!"
"Sus Haneul!"
"Hayvan! Nereye götürüyorsun onu?"
*hislerini kullan yine!*
"İç ses! İç ses şu an çok pişmanım.. Sen bana demiştin ama ben dinlemedim seni.. Jimin... Jimin'i de aldı köpek! Ve diğerleri-"
*hayır Jimin şuan diğerlerinin yanından*
"Ne?"
*benim dediklerim bi oyundu Haneul. Merak etme, şu an Jimin diğerlerinin yanında ve sizi kurtarmak için hazırlanıyorlar. Şimdi hislerini kullan ve KangDae'nin Jungkook'u şu an nereye götürdüğünü bul*
"Aa.. Evet!"
Gözlerimi kapatıp hissetmeye uğraşıyorken bir anda kapıdan birinin adımı söylediğini duydum.
"Haneul!"
Hızla gözlerimi açıp tanıdık sesin kime ait olduğun görür görmez
"Namjoon!" diye karşılık verdim.
Hızla yanıma koşan 6 adamdan biri olan Namjoon,
"Sen iyi misin? Jungkook nerede?" diye sordu.
"Ben iyiyim. Jungkook... Jungkook'u siz gelip kurtarırsınız diye başka odaya götürdü KangDae şerefsizi." bir anda gözlerim Jimin'i bulmuş, endişeyle ona dönüp sormuştum, "Jimin! Sen iyi misin?"
"İyiyim Haneul, merak etme. Sana bi şey yaptı mı o şerefsiz? Jungkook'a ne yaptı peki?"
"Ben iyiyim ama Jungkook'u nereye götürdü bilmiyorum."
"Hislerini kullan!"
"Ah... Herkes neden bunu söylüyor.. Pekâlâ, bekleyin biraz."
Gözlerimi kapatıp hissetmeye çalışmıştım sevdiğim insanı.
"Hadi acele et!"
"Deniyorum!"
Uzun çabalarıma rağmen bir sonuç alamamak, gözümden bir damla yaş gelmesine neden olmuştu. "Bulamıyorum.."
"Biraz daha sene Haneul!"
Ne kadar denesem de olmuyordu. Hissedemiyordum..
"Olmuyor!"
Bu duruma karşı Jimin, "Demin de dediğim gibi, güzel anınızı hatırlayarak bulmaya çalış Haneul." diyerek yardımcı olmaya çalıştı.
Ona kafa sallayıp umutsuz olsa da umutla bakan gözlerim ile onayladım. "Deneyeceğim."
Ve sadece kendimin duyabileceği bir şekilde "Lütfen Jungkook, bende kal." demiştim.
•Jungkook•
"Şerefsiz! Bırak beni! Haneul'u da beni de rahat bırak! Ona sakın dokunma, anladın mı beni, sakın!"
"Merak etme Jungkook," saldayeye oturup piç bir sırıtış takınarak devam etti, "Ona hep dokunucam. Hahahaha.."
Bu iğrenç kahkahası ile yine ayağa kalktı.
"İT! Şerefsiz köpek!"
"Aa.. Olmuyor ama Jungkook.. Sen önce benim sevdiğimi elimden al, sonra bana şerefsiz de. Hiç yakışı kalmıyor."
"Yeter artııık!"
Güçlü bağırışımın ardına bir anda kalbimde bir çarpıntı oluşmuştu. Vücudumu sürüm atılmış bir cihaz gibi daha güçlü hissediyordum. Kapalı gözlerimi hızla açıp KangDae'ye bakmam onu korkutmuştu, çünkü gözlerim beyazlarına kadar siyah olmuştu. Sandalyeye bağlanmış kollarımı, iplerden kurtarabilmek için kolumu güçlü bir şekilde havaya kaldırmış, kollarımı özgür bırakmıştım. Ayağa kalkarak hızla KangDae'nin üstüne yürümüş, üstüne zıplayarak onu yeri düşürmüştüm.
"Az önce ne diyordun?" kalın çıkan sesim ile birlikte gözlerinin içine kesintisiz bakıyorken cevap vermesine izin vermeden yüzünü yumruklamaya başladım. Fazla vuruyordum, ağzından kanlar çıkıyordu ama bu umrumda değildi. O an onu öldürmekten başka bir şey düşünmüyordum.
Ta ki kulağıma gelen Haneul'un sesi ile...
"Haneul..."
Yerdeki bedeni hiç olmamış gibi sayarak hızla üstünden kalktığımda öksürerek bitkin düşmüş halleri eşliğinde bayılmıştı.
Hızla Haneul'un yanına gidiyordum lakin labirent gibi olan bu depodan çıkışı dahi zor buluyorken Haneul'u bulmak biraz zorluyordu.
Farkında olmadan çıkış kapısından çıkmış, güneşin gözümü alışına tanık oluyorken yine Haneul'un sesini duymuştum.
"Jungkook..."
"Haneuuuuul! Haneul neredesin? Haneul!"
İçeri girip aynı odada olabileceğini düşünmüştüm ama ses neden bu kadar yakın geliyordu?
•Haneul•
Uzun uğraşlarımın sonucu bir şey hissetmiş, kafamı birden kaldırarak Namjoon'a bakmıştım.
"Jungkook burada değil!"
"Ne?"
"Jungkook burda değil, o dışarıda."
"Emin misin?"
"Evet! Ama her an beni kurtarmak için buraya geri girebilir."
"O hâlde hemen gidelim."
"Hadi!"
•Jungkook•
"N'apacağım şimdi? Haneul..."
Kendimce düşünüyorken bir anda kulağımda yankılanan bir ses,
"Jungkook... Ben burdan çıktım... Yola doğru git... Karşıya geçince ilerdeki evdeyim..." demişti.
"Ne? Haneul, sen misin?" etrafa bakınarak soru yönelttiğimde cevabımı almıştım.
"Evet Jungkook, kurtar beni!"
"Geliyorum Haneul!"
•Haneul•
"Burası labirent gibi, çıkışı n'asıl bulacağız?"
Fikrini yönelten Hoseok,
"Hislerin bizi buradan çıkaramaz mı?" demişti.
"Bilemiyorum"
Tae ise,
"Dene!" diye karşılık vermişti.
Ne kadar başaramasam da, tahmin yürütebilirdim.
"Aa.. Şu tarafı deneyelim!"
..
"Ah! Burası çıkmaz sokak gibi.. Geri dönelim."
Bu durumdan sıkılmaya başlayan Namjoon,
"Acele et Haneul!" demişti.
Ona karşılık mutsuz bir şekilde,
"Tamam" diye karşılık verebilmiştim.
•Kang Dae•
Kendine gelen KangDae,
"Şerefsiz! Beni dövdü gitti.. Ama ben de ona güzel bir oyun oynadım. Haneul'un sesini çıkararak, bir iç ses gibi onunla konuşup , "ben karşıdaki evdeyim" dedim. Görürsün sen Jeon Jungkook! Araba kazasında öleceksin. Ama sert bi şekilde! Ve senin kurtuluşun olmayacak! Haneul'u elimden almayacaktın Jeon Jungkook! Haneul benim!" diyerek yumruğunu sıkmıştı.
•Haneul•
"Ah.. Bu yolda değil."
"Biraz daha uğraş Haneul! Yoksa Jungkook'un başına bir şey gelebilir."
"Deniyorum!"
"Biz de yardım edelim. Sonuçta biz de vampiriz ve Jungkook'u bulabiliriz."
"Doğru dedin, hadi kullanın güçlerinizi."
Yürüdüğüm yerde yine kendi duyacağım yükseklikte konuştum,
"Jungkook, bekle beni."
•Jungkook•
"Karşıya geçip kurtaracağım o evden seni Haneul. Bekle beni, geliyorum."
Karşı yola geçerken gelen aracın biri, kornasına ve frene basmasına rağmen duramamış, Jungkook'a vurmuştu.
"Ah!"
•Haneul•
"Ah!"
Bir anda kalbimde oluşan bir acı, duraksayıp nefes almamda güçlük olmasını sağlamıştı.
"Haneul, sen iyi misin?"
"Kalbim SeokJin.. Ah!"
"Bir şey mi oldu Haneul?"
"Kalbim acıyor Namjoon. Jungkook! Jungkook'a bir şey oldu! Ah! Kalbim!"
"Hemen buradan çıkmamız lazım! Acele edin, birleştirin şu güçlerinizi!"
('Yazar: Yazarken tüylerim diken diken oldu lan😂 kaptırdım kendimi😂' ... Zamanında bunu yazmışım ama şu an, o zamanki hisler yok kskd Neyse...)
"Namjoon gerek yok. Çıkışı artık net bir şekilde hissediyorum. İlerden sağa döndüğümüzde 3. Kapı."
"Emin misin?"
"Burada kalbim acıyor! Jungkook'u hissettim, n'asıl emin olmam?"
"Haklısın.. Hadi o zaman."
Dediğim yoldan kalbimi tutarak ve ağır adımlarla gitmiş, çıkışa ulaşmıştım diğerleriyle.
"Sonunda çıktık."
Jimin sevinçli bir şekilde konuşmuştu ve diğerleri de ona eşlik etmişti ama benim gözüme takılan görüntü, hiç mutlu olacağım bir görüntü değildi.
"Jungkooooooooooook!"
"Olamaz..."
Göz yaşlarımı dökerek yolda yatan Jungkook'un yanına koşmuş, dizimin üstü sert bir şekilde oturarak bağırmıştım.
"Jungkook!"
('Burda bu şarkı gelsin!!!' demişim burada da. E gelsin madem.)
"Jungkook! Jungkook, aç gözlerini! Jungkook!"
Gözlerini ağır ağır açan Jungkook, zorla çıkardı kelimelerini ağzından,
"H-Haneul..."
"Jungkook, buradayım. Bırakma kendini!"
Durumuna bakmadan yüzüne yerleştirdiği tebessümü ile konuştu, "T-Tatlı cadım.." sonra kaşlarını çatarak devam etti, "S-Sen karşıdaki evdeyim, Kang-Dae buraya getirdi beni dememiş miydin?"
"Ne? Hayır, ben öyle bir şey demedim Jungkook."
"O-O zaman Kang-Dae b-bana oyun oynadı.."
"Onu geberteceğim!"
"H-Haneul, b-ben..."
Sözünü söyleyemeden zorladığı gözleri bir anda kapanmıştı.
Ona gözlerimden dökülen yaşlar çoğalarak bakmış, bağırmıştım.
"Jungkook! Jungkook, aç gözlerini bir tanem! Aç gözlerini Jungkook! Jungkooooooooook!"
Gömleğinden sıkıca tutup başımı göğsüne yaslayarak ağlamaya devam etmiş, kısık bir sesle o söyleyemediğim zor cümleyi dilimden dökmüştüm.
"Lütfen bırakma beni. Seni seviyorum Jungkook!"
.
Bölümün düzenlenme tarihi,
09.01.20
Ya sürekli aralarda duygulandım yazmışım ama şu an bir gram bile duygu yok kskdk eskiden fazla masummuşum herhalde yaa jskdk şimdi odunun tekiyim :)
Her neyse...
Yeni yıla girdik hâlâ kitabın düzenlenme aşaması bitmedi kskd
Ben çok üşengeç bir yazarım...
Hatırlıyorum da bu kitabı ilk yazdığım zamanları...
Ah ne günlerdi behh
2017 senesiydi, şimdi 2020.
3 SENE OLMUŞ LAN!
DiLe KoLaY üÇ sEnE
O hâlde, yeni yılınız size mutluluk getirsin güzellerim. 💜
- sweet-kookiem