'Het kan gewoon niet!' Hoofdschuddend blijft Lars zitten. De anderen staren ook voor zich uit. 'Hoe krijgen we ooit een miljoen bij elkaar?' Verslagen staart Kiki voor zich uit. Dan springt Milou op. 'Wat zitten we hier nou te doen? Zo krijgen we het nooit voor elkaar! We moeten geld inzamelen, mensen inschakelen en Marit's pleegouders waarschuwen. Noortje, jij belt de politie, Lars, jij belt Marit's pleegouders en Kiki, Floortje en ik gaan geld inzamelen! Go!' Ze springt op en rent het veld over naar haar paard. Floortje en Kiki komen achter haar aan. Ze zadelen op en draven weg in de richting van de stad.
'Nou, leuk! Kunnen wij het saaie werk gaan doen!' zegt Noortje. Lars knikt. 'We bellen en gaan dan achter hen aan.' 'En Tessa dan?' Noortje kijkt een beetje moeilijk. 'Tja, dat is dus een probleempje.' 'Misschien weet Tessa waar Marit is! Ik bedoel, ze vondt ook het wapen!' Lars haalt zijn schouders op. 'Zou kunnen.' Toch is hij niet zo enthousiast. 'Laten we bij Tessa gaan kijken!' Noortje trekt Lars mee naar de wei.
(M=Milou, L=Lars)
M: 'Hey Lars, vas happening?'
L: 'Je gelooft het niet!'
M: 'Oeeh, klinkt spannend! Vertel!'
L: 'Tessa is weg!'
M: 'Ehm, oeps?'
L: 'Dat kan je wel zeggen, ja! En drie keer raden door wie!'
M: 'Vast niet door Point!'
L: 'Wel dus! Er lag een briefje bij. "Jammer, jammer, jammer! Het lieve paardje is nu ook al weg! Wat een ramp reis! Ga het maar snel zoeken! Alleen vindt je het toch niet. Point." '
M: 'Dat is heel erg balen!'
L: 'Klopt! Maar gaan jullie maar met geld ophalen. We komen zo snel mogelijk naar jullie toe!'
Met een boos gezicht drukt Lars zijn telefoon uit. 'Als ik Point zie, vermoord ik die gast! Ik bel Chris. Die staat alleen in mijn telefoon.' Noortje knikt.
(C=Chris, L=Lars, M= pleegmoeder van Marit, P= pleegvader van Marit, K=Karen)
C: 'Heey gast! Kom je vertellen dat je met mijn zus hebt?'
L: 'Was het maar zo! Nee, kan je je ouders even halen en hem dan op speaker zetten?'
C: 'Was het maar zo? Oke, laat maar. Wacht even!'
Gerommel op de achtergrond.
C: 'Ben ik weer. Vertel!'
L: 'Marit is ontvoerd.'
C: 'Dat meen je niet!'
L: 'Helaas wel. En we zijn er twee seconden geleden achter gekomen dat Tessa ook spoorloos is verdwenen.'
C: 'Dat is bullshit.'
M: 'Heb je enig idee door wie?'
L: 'Nou...'
P: 'Vertel!'
L: 'Ik denk dat het een meisje van school is. Dit gedoe is al langer aan de gang. Tessa was opeens verdwenen en gewond. Marit had een snee in haar arm. Ze kreeg een foto van diegene en daar stonden die lelijke Nikes van Amanda op, Chris.'
C: 'Dan is het Amanda.'
P: 'Niet zo snel oordelen trekken, Chris! Er zijn vast nog anderen die die schoenen ook hebben.'
C: 'Echt niet! Daar zijn ze veel te lelijk voor!'
M: 'Hoe zien ze er dan uit?'
C: 'Fel blauw en super lelijk!'
L: 'In elk geval: we moeten een miljoen losgeld betalen en jullie begrijpen dat we dat niet zo even bij elkaar hebben.'
M, P en C: 'Wij helpen!'
Ergens is gerommel en dan slaat er een deur dicht.
K: 'Hoi allemaal! Vas happening?'
C: 'Marit is ontvoerd.'
K: 'Wehh! Gaat ze nou dood?'
Lars kan zijn lachen bijna niet in houden.
L: 'Ik denk het niet.'
K: 'Hé! Jou stem ken ik! Ben jij die leuke jongen die achter Marit aan zit?'
Hard gelach van Chris.
C: 'Wauw.'
L: 'Ik moet ophangen, ik bel een andere keer nog wel terug.'
Grijnzend duwt hij de telefoon uit en stopt hem in zijn zak. 'Gefixt!' Noortje is ook klaar met bellen. 'Kom! We gaan naar de anderen!' Noortje rent weg.
'Iedereen wil geven!' zegt Milou trots. 'We zitten nu al bijna aan de duizend euro!' 'Wow.' Noortje is onder de indruk. 'Ga snel naar die straat.' Kiki wappert met haar hand.
Pov Lars
'Goedemiddag mevrouw!' zeg ik als er wordt open gedaan. 'Hallo! Vertel het eens!' Ik krijg weer een beetje moed als ik hoor hoe aardig de vrouw klinkt. 'U heeft vast wel op de radio of tv gehoord dat er een prinses gevonden is?' De vrouw knikt. 'Ik ben een vriend van haar.' De vrouw kijkt verast. 'Wat leuk!' roept ze uit. 'U heeft ook vast wel gehoord dat ze nu op zoek is naar haar ouders.' ga ik verder. Weer knikt de vrouw. 'Ik zal kort maar krachtig zijn. De prinses is ontvoerd. We krijgen haar terug als we een miljoen betalen, maar dat hebben we niet. Daarom gaan we iedereen langs voor een bijdrage.' De vrouw kijkt geschrokken. 'Ach! Dat arme kind! Natuurlijk geef ik geld! Wacht even hoor!' Ze loopt weer naar binnen en komt dan terug met een briefje van vijftig euro. 'Hier! En als je nog iets nodig hebt, je trekt maar aan de bel, hoor! Hopelijk wordt ze snel gered!' Ik staar naar het briefje van vijftig. Zoveel? Wow! 'Dank u wel, mevrouw!' De vrouw glimlacht en doet dan de deur dicht. Ik stop het briefje in mijn zak en met meer moed loop ik naar het volgende huis.
Hoi allemaal! Hoofdstuk 28! Vote? Comment en tips zijn welkom (nog steeds!)
X Evamoos