Saisumi's POV
Nakakatamad naman...-______-
Alam ko na yang tinuturo ng teacher eh.
Buti pala nasa tabi ako ng bintana.
Mas okay ng tumunganga dito kesa naman matulog,di ba?
*BOOGSH!*
Napatingin kaming lahat sa pinto dahil may biglang nagbukas nito.
Napatahimik at napatigil ang lahat.
Te-teka.....
O_____________________O
S-SILA---?!
"Good morning,Ma'am."
"WAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!"
"AAAAHHHHHHH!!!!SILA LIRYU!!!!"
"OMG!OMG!PUMASOK SILA!MY GHAD!PUMASOK SILA!!"
Damn!
Yung tenga ko!
At anong ginagawa nila dito?!
"Class!Tahimik!"-Ma'am
"Ngayon na nga lang tayo ulit pumasok,late pa.-____-"-Louie
"Nagpaparinig ka ba,ha?Louie?Hindi ko kasalanan kung naubusan ng chocolate sa bahay at kailangan ko pang bumili kaya nalate ako.Sino ba kasing nagsabing hintayin nyo ako?!"-Ken
"Para kang bata.Hindi mabubuhay ng walang dalang sweets."-Louie
"Hindi na ako bata no!*pout*"-Ken
"Shut up."-Liryu
Napatahimik yung dalawa.
Pati yung mga kaklase ko,napatahimik din.
Sino ba namang hindi matitigilan?
Nakakatakot ang boses ni Marcus.
Napakaseryoso din ng mukha nya.
At may nararamdaman akong kakaiba sa aura nya.
Kung ordinaryong tao lang din ako,malamang nanginginig na rin ako ngayon sa takot.
"Uhm...ah...guys,it's been a long time.Sige na.Maupo na kayo."-Ma'am
Naupo sila sa pinakalikod.
Sa likod namin ni Anderson.
Ramdam kong nakatingin si Marcus sa 'kin at may isa pa akong taong nararamdaman na nakatingin din sa akin.
Si Mirco.
Hindi na ako nagtataka kung bakit nakatingin sa akin si Mirco.Siguro namumukhaan nya lang ako.
Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit nakatingin sa 'kin si Marcus.
Hindi lang basta tingin kundi nakakamatay na tingin.
Oh my.....
Wag nyong sabihing hindi nya pa rin nakakalimutan yung nangyari sa una naming pagkikita?
"Uy Sai,bakit nakatingin si Liryu sayo?Katakot...>.<"
Bulong sakin ni Anderson.
"Hindi ko alam.Bakit di mo sya tanungin ng malaman mo?"
"E-eeehhh??!H-hindi na pala ako magtatanong."
Umupo sya ng maayos at itinutok ang paningin sa blackboard.
Wow.Tumahimik ang maingay?
Tss.Si Marcus lang pala katapat nya para tumahimik sya.
May naramdaman akong paparating sa likod kaya sinambot ko.
Isang crumpled paper.
Sigurado akong sa kanya galing to.
Binuklat ko yung papel.May nakasulat.
"Death..."
May simbolong nakalagay sa ibaba ng papel.
Sigurado akong simbolo ito ng gang nila.
"Para san naman to?"-Ako
"Para sayo.Pinaparating ko lang na kailangan mong mag-ingat dahil baka mapaaga ang pagpunta mo sa impyerno."-Liryu
Hindi ako lumingon pero alam kong nakangiti sya ngayon.
Nagsulat ako sa papel na ibinato nya sa akin at binato ko pabalik sa kanya.
Alam nyo ba ang nakasulat doon...?
"Death is my favorite game."
Liryu's POV
Bwusit talaga yang nerd na yan.
Pinapainit nya ang ulo ko!
"Uy Liryu,anong gagawin natin dito?"-Louie
Nandito kami ngayon sa cafeteria.
Pinapanood namin yung dalawang nerd.
"Ano pa ba Louie?Edi magsasaya.*smirk*"
"Ahhh.....ilang beses ba sa isang araw umaatake yang revenge syndrome mo?"-Louie
I rolled my eyes.
"Eh Liryu,may kasama si Saisumi na isa pang nerd.Wag mong sabihing pati sya isasama mo dyan sa paghihiganti mo?"-Ken
"Nagkamali ng sinamahan yang nerd na yan.Naaawa ako sa kanya dahil madadamay sya."-Ako
"Oh men,Liryu.Please lang.Wag naman sana sila dumiretso sa ospital.Kami na naman malilintikan nito kay tita eh.*gulo ng buhok*"-Ken
"Wag kang mag-alala.Ipapatikim ko lang sa kanila ang iba't-ibang pagkain dito.Lalo na sa bagong studyante.Parang welcome party lang.Anong masasabi mo,Mirco?"
"*pabulong*Matagal ko na syang nawelcome.Tss."-Mirco
"Ano yun,Mirco?"-Ako
"Wala...Bahala ka sa buhay mo."-Mirco
"Hahahaha!"-Ako
May lumapit saming tatlong babae.
Si Mylene kasama yung dalawang alalay nya.
"Oh babe,ano?Simulan na natin?"-Mylene
"Go ahead."-Ako
Lumapit sa akin si Louie at bumulong.
"Kinuntsaba mo si Mylene?!Ganun ka na ba kadesperado?!"-Louie
"Manood ka na lang,Louie."
Umayos na sya ng upo habang umiiling-iling.
"Simulan mo na."-Ako
"Oh sure,babe.But don't forget our dinner tonight.You promised."
"Of course."
Pero sisiguraduhin kong hindi ka mag-eenjoy.
Hahaha...ang sama ko talaga.
"Great."-Mylene
Pumunta sya sa unahan ng cafeteria at tumuntong sa isang lamesa.
"GUYS!LOOK AT THE NERDS!LET'S START THE PARTY!!!"-Mylene
"WOOOOOOOWHHHHH!!!!"
"PARTY!PARTY NA!!!"
"BATUHIN!BATUHIN!BATUHIN!"
Pinagbabato nila ng iba't-ibang pagkain yung dalawang nerd.
Oh great...
Gross...
Nanatiling nakaupo si Saisumi na parang walang pakialam pero yung kasama nyang isa pang nerd eh humahagulgol na sa iyak.
Bwisit!
Manhid ba ang babaeng yun?!
Saisumi's POV
Lintik.
Ang ayoko sa lahat ay yung nadudumihan ang damit ko.
Para akong batang napabayaan sa kusina.
Hindi ako nagpunta dito para makipaglaro sa Marcus na yun.
Ito namang kasama ko,iyakin pala.
Tss...
Parang binabagabag na ako ng konsensya ko dahil ako ang dahilan kung bakit sya nadamay sa laro na to.
Tumayo ako at hinarang lahat ng pagkain na tatama sa kanya.
Great!Nagpapakasuperhero na naman ako!
"S-sai....?"
"Uhmm...argh.I-I'm sorry,Nicka."
Nakita kong nanlaki ang mga mata nya.
Dun ko lang narealize kung anong tinawag ko sa kanya.
Bakit ko nga ba sya tinawag na Nicka?Hindi naman sya malapit sa buhay ko.
Hay ewan.Mas maganda na sigurong Nicka na lang.Masyadong mahaba ang Anderson.-____-
Kailangan kong makaisip ng paraan para makaalis dito.
Nicka's POV
Nagniningning ngayon ang mga mata ko habang nakatingin sa babaeng nakatayo ngayon sa harap ko.
Grabe Sai...lalo lang akong napapahanga sa pagiging malakas mo.Sana katulad mo din ako.
"Tayo na dyan,Nicka.Aalis na tayo dito."
Nabalik ang kaluluwa ko sa katawan ko nung tawagin nya ulit ako sa pangalan ko.
Hihihi...ang sarap pakinggan ng pangalan ko pag sya na ang nagsasabi...
"Nicka?"
Ay!Susme!Tinatawag nya nga pala ako!
"A-ah,sorry..."
Tumayo na ako.
Nagulat ako nung bigla nyang hawakan ang isa kong kamay.
Ang dumi na ng damit nya.Mas madumi kung ikukumpara mo sa damit ko.
Masasabi nyo bang pinoprotektahan nya ako ngayon?
May kinuha syang medium pack ng harina sa counter.
Nasa tabi kasi ng counter ang lamesa namin.
Hinagis nya sa ere yung harina.
Napatigil lahat!
Nung pababa na yung harina,sinipa to ni Sai at sumabog ang harina sa buong paligid!
WOW!ANG GALING!
Pero....
WAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!!
WALA AKONG MAKITA!!!
May humitak sa akin ng patakbo kaya napatakbo na rin ako.
Hinihila ako ni Sai palabas ng cafeteria.
GHAD!Paano nya pa nakikita ang daan sa kapal ng harina sa paligid?!
Liryu's POV
Aahh!!!Buwisit!!!
WALA AKONG MAKITA!!!
"Liryu!Tumatakas na yung dalawa!"-Louie
Lintik!
Patakbo na sana ako pero may humawak sa balikat ko.
Si Mirco.
"Sapat na ang gulong ginawa mo ngayong araw."-Mirco
"Pero Mirco!Hindi pa kami tapos ng babaeng yun!"
"Tss...wag muna sya ang isipin mo.Ang isipin mo ngayon ay kung paano mo ipapaliwanag kay tita ang nangyari sa cafeteria ng seniors."
"Tsk."
Nicka's POV
Waaaahhhh!!!Ang dumi na ng uniform ko!!!
Lagot ako kay Mommy...(T_________T)
"Huy.Ba't umiiyak ka pa rin dyan?"
Nakaupo kaming dalawa ngayon ni Sai sa isang bench malapit sa gate sa likuran ng school.
"Eh kasi Sai...ang dumi na ng damit ko.Papagalitan ako ni Mommy!Waaahhhh!!!(T.T)"
"Tsk.Tigilan mo nga yan.Baka may makarinig sayo."
"Pero anong gagawin natin,Sai...?Hindi ako nagdadala ng extrang damit.*sniff*"
"*sigh*Tumahan ka na dyan.Ako ng bahala."
"H-ha???"
Kinuha nya ang cellphone nya na sa awa ng Dyos eh hindi man lang nagasgasan.Sayang naman yun pag nasira,iPhone 5 pa naman.
"Hello,Butler George?"
----------
"Yup."
----------
"Nope.I'm not in the class."
----------
"Yes.I need something.Bring me two spare of my uniform.I'm in the gate at the back."
----------
"Three minutes."
----------
"Thanks."
Ibinaba na nya yung phone nya.
"Sinong kausap mo?"
"My butler.But actually,his not mine."
"Ahhh....ang astig.May butler ka?Cool~~~"
After three minutes,my dumating nga.
Napanganga ako sa nakita ko.
NAKA-LIMOUSINE YUNG BUTLER NYA!
SOSYAL!
"Wow,Sai!Di ko alam na ganyan kayo kayaman!"
"A-ahhh...h-hindi sa pamilya ko ang limo na yan.Yung m-malayong kamag-anak namin yung may-ari nyan."
"Eh???"
Akala ko sa kanila na.
"Siguro mga Almante yung malayong kamag-anak nyo no?!Ang yaman eh!"
"H-ha?Hehehehe..."
May matandang lalaking naka-formal suit ang nag-bow sa harap ni Sai.
"Lady Saisumi,eto na po yung pinapadala nyo.*bow*"
Inabot nya yung dala nya kay Sai.
Ansabe ng Lady Saisumi?
Pang royal family pala tong butler nila.
"Thank you.You may go now."
"Please excuse me,Lady.*bow*"
Sumakay na sya sa limo at umalis na.
"Wow.Bigtime.Ihahatid lang yung pinadala mo,naka-limo pa!"
"Nakasanayan nya lang.Ganyan kasi yung ginagawa nya sa tunay na amo nya."
"Ahhh...."
"Oh."
May inabot sya sa aking uniform.Talagang nakatupi ng maayos mula sa blazer hanggang sa necktie.
"Magbibihis na ako."-Sai
Umalis na sya at pumunta na sa CR.
Ganun din ang ginawa ko.
Pagkalabas ko,malinis na ulit ako.As in fresh na fresh.Ganun din si Sai.
"Uy Sai.Salamat dito sa damit ha.Ibabalik ko na lang."
"Hindi na.Sayo na yan."
"Talaga?"
Kinuha nya yung madumi kong damit at itinapon sa basurahan kasama yung sa kanya.
"Waaaahhh!!!Sai!!!Bakit mo tinapon?!Sayang naman!Ipapalaundry lang yan,pwede na ulit isuot!"
"Tsk.Ayokong nadudumihan ng ganyan ang damit ko.Masesermunan ako ng katulong kapag inuwi ko yan ng ganyan.Napalitan ko na yung damit mo kaya okay lang yan."
"Hmmmm...ganun...pero sayang pa rin..."
"*sigh**iling-iling*Tara na nga.Baka iyakan mo pa yang uniform."
Hinila nya ulit ako papunta sa building namin.
Kung titignan sa umpisa...parang may hindi kagandahan ang ugali ni Sai.Minsan,mukha syang spoiled brat at ayaw na nakikisalamuha sa iba pero ang totoo,itinatago nya lang ang tunay nyang ugali.
Mabait talaga sya...
Sobrang bait.Ayaw nya lang ipahalata.