"What do you mean" kumunot ang noo niya ng lingunin niya itong muli.
"Wala naman" nagkibit ito ng balikat at bumalik na muli sa kung ano man ang ginagawa nito. Hindi na rin ito nagtanong pang muli sa kanya.
She wishes that his office should finish as quick as it can,so he can move out of here.
By lunch time,he left,nagsabi lamang ito na babalik after lunch break. I got a chance to have lunch with Meg,I texted her,buti nalang at game ito.
"Musta,first day?" Tanong nito ng makaupo na kami pareho sa bakanteng upuan. Sa labas sila nagpasyang kumain,may isang restaurant sa ibaba ng building nila. May cafeteria naman sa loob ng building nila pero mas gusto nilang lumabas kahit sandali lamang. Isa pa ay siguradong punuan na naman doon.
"Okay lang,hindi pa naman busy" she started eating her food.
"E kumusta siya bilang boss?"
"I don't know yet,we just talk for a couple of minutes,so hindi ko pa talaga masasabi kung ano ba siya bilang boss and no more questions,Meg,gutom ako" umikot ang mga mata nito bago nagpatuloy sa pagkain.
Dahil likas na madaldal si Meg ay hindi ito nakatiis na hindi magkukwento ng kung ano anong mga bagay na napapansin nito. Kaya ang siste ay naging taga pakinig ako sa mga tsismis nito sa buhay ng ibang tao.
"Tara na,baka malate tayo nito" pag aaya ko kay Meg ng makita ko ang oras sa aking pambisig na relo.
"Andyan na!" Inayos nito ang ang paglalagay ng mallit nitong make up kit sa dala nitong pouch.
"Maganda ka na,hindi mo na kailangan iyan" pero sinimangutan siya nito mula sa salamin.
"Ikaw,Sharmaine,ha,porke inborn na iyang ganda mo,nanglalait ka na" humarap pa talaga ito sa kanya para lang pagsabihan.
"Arte nito,Tara na nga kasi,isa pa hindi kita nilalait,nagsasabi lamang ako ng totoo,maganda ka na,kaya huwag mo ng tadtarin ng make up iyang mukha mo,magmumukha kang clown" iningusan siya nito pagkatapos ay sumunod na din sa kanya.
Meg became her friend,kahit tsismosa ito ay masaya itong kasama at palaging naka back up sa kanya. Sa daldal nito ay himala na natuwa siya dito,ayaw pa naman niya ng madaldal at maingay. But Meg made her way to me ng hindi ko napapansin,magkaibigan na pala kami ng hindi ko nalalaman.
This girl is crazy,she's something fresh from my group of friends. There's no pretension when I'm with her,I can be myself and she will not judge me,but nag at me.
I still have contacts with my friends,we still hang out if we have time. Some of them went abroad,some went missing and the rest are still around. With them its too pretentious,or is it just me? Because I did wanted to fit in,I made myself believed that I belong to them as well. That's why until now,if we hang out I felt like a robot,every move are counted.
"Nagmamadali! Gusto ng sumilay? Namiss kaagad? Ganon?"
"Anong pinagsasabi mo dyan? Baliw ka na naman"
"Namiss mo na boss mo di ba?" Nagulat naman ako sa sinabi nito.
"Sira ka talaga,may boyfriend na ako,pero kung ano ano pa rin ang ipinapasok mo sa utak ko,bad influence!" Tumawa pa ito sa aking sinabi.
"Bakit? Kapag may boyfriend bawal ng magka-crush?" Umiling ako.
"Ewan ko sayo" nagpatiuna na akong lumakad papalabas ng restaurant.
Hindi ko napansin na may tao pala sa harapan ko ng bigla nalang akong tumalikod ay may nabangga ako.
"Ouch!"
"Sorry"
Nilingon niya ang nabunggo, isang batang babae na naka bestida ng mamahalin. Natumba ang bata,kaagad na may mga lumapit sa paligid namin.
Nag alala ako sa bata kaya nagyuko ako para tanungin ito ng lagay nito ng marinig ko ang boses na iyon.
"Leanna! I told you not to run,look what happened to you now?" Ang boses ni Rocco na nag aalala para sa bata ang naulinigan niyan. Kaagad nitong dinaluhan ang pamangkin,halata ang pag aalala nito sa bata.
Tumayo ang batang babae habang pinapagpag ang bestida nito na mukhang hindi naman nadumihan.
"Uncle,I'm fine"lumingon sa kanya ang bata at ngumiti pa ito.
"Hi,pretty lady" napaawang ang kanyang labi ng makilala ito.
Nag alala pa siya ng husto dahil nasaktan yata niya ang bata at baka kung ano na naman ang sabihin nito sa kanya.
"Hi,ahm,,are you okay? Are you hurt?" Umiling ito.
"I'm okay,don't worry,it's also my fault I didn't look my way,though" napamaang siya,hindi makapaniwala.
Inaasahan na niya na lalaitin na naman siya ng bata pero hindi nangyari. Bagkus ay masaya pa itong nakangiti sa kanya na para bang naaliw pa ito.
"Shy?" Tawag sa kanya ni Meg mula sa kanyang likod,pero hindi niya ito inalintana.
Tumuon ang kanyang tingin sa magtito na pareho ng nakatingin sa kanya.
"I'm sorry,sir" nasabi nalang niya.
"It's okay,she's fine,aren't you princess?" Tumango tango ang bata habang nakangiti.
"I'm good,uncle" tumingala ito sa uncle nito bago muling ibinaling ang tingin sa kanya "did I hurt you,pretty lady?" Wala sa sarili na napailing siya "then its okay,let's go inside? The sun is not good for my skin"
Hindi niya alam kung siya ba ang niyayaya nito dahil sa kanya ito nakatingin o sa uncle nito na nakatingin din sa kanya. Kaya nagulat talaga siya ng hilahin nito ang kanyang kamay.
"Let's go,pretty lady,uncle said you work for him,I wanna see your office"
Nang tumingin siya kay Rocco at nagkibit balikat lamang ito at nagpatiuna ng lumakad sa kanila.
"Ha,,ahm,,wait a minute,Leanna" huminga ang bata at nagtatanong ang mga mata na tumingin sa kanya "I have my friend with me" saka palang niya nilingon ang kaibigan slash katrabaho.
Mula sa pagkakatingin sa kanya at nabaling ang tingin nito kay Meg na tahimik lamang na nagmamasid sa kanila. Sinipat nito ng mabuti si Meg,mula ulo hanggang paa.
"Is she working in the company as well?" Tumango ako.
"Yes,she was my colleague"
"I see" lumapit ito kay Meg,napamaang pa ang kanyang kaibigan "Hi,I'm Leanna and I will own this company when I grow up,what is your name?"
"I..ah,,I'm Meg" Meg is stammering,I grinned.
This little girl has her effect to everyone,young but the authority is screaming around her.
"Nice meeting you Meg,you look cute" parang ewan na natutuwa nalang itong si Leanna kay Meg. At paanong hindi magiging cute si Meg e may pagka chubby ito at singkit ang mga mata na maputi,may lahi kasi itong Japanese.
"Ah,,thank you"
Suddenly her talkative friend,lost for words,I can't blame her,in front of us is the first born of the second generation of the Sanders. Like what Leanna said she will own their company when she grow up.
"Leanna,let's go" aya niya sa bata,kaagad naman itong tumalima sa kanya at muling bumalik sa kanyang tabi hawak ang kanyang kamay "Meg,mauuna na kami,text text nalang" tumango lamang ang kaibigan.
"See you around,Miss cute" paalam dito ni Leanna,bago kami tuluyang pumasok sa loob ng building.
Nakatingin sa kanila ang mga empleyado na nadadaanan nila. Siguradong kung ano ano na naman ang tumatakbo sa isipan ng mga ito.
Sa VIP elevator ay nakasandal si Rocco na halatang hinihintay ang pamangkin.
"Join us,Sharmaine,we are going on the same office,anyway" nakita yata ni Rocco ang pag aalinlangan ko. Napabuntong hininga muna ako bago tumango dito.
Sa elevator ay tahimik si Rocco, na kay Leanna ang atensyon ko dahil may ikinukwento ito sa akin. Ang isa pa ay nagpapasalamat ako na andito din ang bata dahil siguradong awkward kung kami lang ni Rocco,at least on my part. Hindi na kasi ito ang Rocco na huli niyang nakasalamuha. Iyong Rocco na mapangahas,iyong palaging nagte-take advantage. So I'm not sure how to deal with him anymore,well,I never,even before,he is unpredictably predictable.
I think he have given up on me already,maybe he realized that I will not leave my boyfriend for him. Whatever the reasons are,I still have a boyfriend and we can never happen.
"So you work as my uncle's assistant,one day when I become the boss,would I be able to have assistant,too?"
"Yes,of course,you can"
I kind of getting to know Leanna a little more now,she's sweet,smart and very beautiful.
Naandito siya ngayon sa tabi ko,ipinakuha nito ang isang visitor's chair sa uncle nito upang magkatabi daw kami. Si Rocco ayon at nakatunganga lamang sa kanyang cellphone simula ng maupo. Pinabayaan na sa akin iyong pamangkin niya,iyong totoo,assistant ba niya ako o yaya ng pamangkin niya?
"Then I can wear nice clothes,like yours?" pareho pa kaming napatingin sa suot kong office attire. Simple lang naman ang suot ko,gray fitted skirt na above the knee,white sleeveless hanging blouse na pinatungan ko ng gray blazer na katerno ng aking skirt at ang aking three inches na black pumps.
"Oh no,I think you can buy nicer clothes than mine" tanggi ko dito.
My clothes are not cheap,but they are not expensive,too. But i know that if this little girl would buy clothes,she will of course buy the expensive and branded clothes.
"But I like you clothes" maktol nito at sumimangot pa "they are nice and you look so so pretty," tinawag nito ang uncle nito "Uncle!"
"Yes" princess?" Iniwan nito ng tingin ang cellohkne na hawak upang pansinin ang pamangkin.
"Her clothes are nice and she looks prettier,right?" Nailang naman siya ng sipatin ng tingin ni Rocco ang kabuuan niya.
"Yes,she is,she always look nice and pretty,you are right,princess"
"I want to be like her,when I grow up!" She said in a demanding voice na dapat ay masunod at mangyari.