"What do you mean" kumunot ang noo niya ng lingunin niya itong muli.
"Wala naman" nagkibit ito ng balikat at bumalik na muli sa kung ano man ang ginagawa nito. Hindi na rin ito nagtanong pang muli sa kanya.
She wishes that his office should finish as quick as it can,so he can move out of here.
By lunch time,he left,nagsabi lamang ito na babalik after lunch break. I got a chance to have lunch with Meg,I texted her,buti nalang at game ito.
"Musta,first day?" Tanong nito ng makaupo na kami pareho sa bakanteng upuan. Sa labas sila nagpasyang kumain,may isang restaurant sa ibaba ng building nila. May cafeteria naman sa loob ng building nila pero mas gusto nilang lumabas kahit sandali lamang. Isa pa ay siguradong punuan na naman doon.
"Okay lang,hindi pa naman busy" she started eating her food.
"E kumusta siya bilang boss?"
"I don't know yet,we just talk for a couple of minutes,so hindi ko pa talaga masasabi kung ano ba siya bilang boss and no more questions,Meg,gutom ako" umikot ang mga mata nito bago nagpatuloy sa pagkain.
Dahil likas na madaldal si Meg ay hindi ito nakatiis na hindi magkukwento ng kung ano anong mga bagay na napapansin nito. Kaya ang siste ay naging taga pakinig ako sa mga tsismis nito sa buhay ng ibang tao.
"Tara na,baka malate tayo nito" pag aaya ko kay Meg ng makita ko ang oras sa aking pambisig na relo.
"Andyan na!" Inayos nito ang ang paglalagay ng mallit nitong make up kit sa dala nitong pouch.
"Maganda ka na,hindi mo na kailangan iyan" pero sinimangutan siya nito mula sa salamin.
"Ikaw,Sharmaine,ha,porke inborn na iyang ganda mo,nanglalait ka na" humarap pa talaga ito sa kanya para lang pagsabihan.
"Arte nito,Tara na nga kasi,isa pa hindi kita nilalait,nagsasabi lamang ako ng totoo,maganda ka na,kaya huwag mo ng tadtarin ng make up iyang mukha mo,magmumukha kang clown" iningusan siya nito pagkatapos ay sumunod na din sa kanya.
Meg became her friend,kahit tsismosa ito ay masaya itong kasama at palaging naka back up sa kanya. Sa daldal nito ay himala na natuwa siya dito,ayaw pa naman niya ng madaldal at maingay. But Meg made her way to me ng hindi ko napapansin,magkaibigan na pala kami ng hindi ko nalalaman.
This girl is crazy,she's something fresh from my group of friends. There's no pretension when I'm with her,I can be myself and she will not judge me,but nag at me.
I still have contacts with my friends,we still hang out if we have time. Some of them went abroad,some went missing and the rest are still around. With them its too pretentious,or is it just me? Because I did wanted to fit in,I made myself believed that I belong to them as well. That's why until now,if we hang out I felt like a robot,every move are counted.
"Nagmamadali! Gusto ng sumilay? Namiss kaagad? Ganon?"
"Anong pinagsasabi mo dyan? Baliw ka na naman"
"Namiss mo na boss mo di ba?" Nagulat naman ako sa sinabi nito.
"Sira ka talaga,may boyfriend na ako,pero kung ano ano pa rin ang ipinapasok mo sa utak ko,bad influence!" Tumawa pa ito sa aking sinabi.
"Bakit? Kapag may boyfriend bawal ng magka-crush?" Umiling ako.
"Ewan ko sayo" nagpatiuna na akong lumakad papalabas ng restaurant.
Hindi ko napansin na may tao pala sa harapan ko ng bigla nalang akong tumalikod ay may nabangga ako.
"Ouch!"
